plus vite

Want ook dit verhaal krijgt een staartje.

Zonet zat er bij de post een (blauwe) briefkaart van Chronopost:

Een aan U geadresseerde zending zal vanaf het volgende openbare dag door Chronopost International te uwer beschikking worden gesteld in een Kiala afhaal punt. Dit afhaalpunt is vaak een superette, een krantenwinkel of een tankstation, dus makkelijk bereikbaar en soepel wat betreft openingsuren.

Om uw zendingen af te halen, volstaat het U met uw identiteitskaart aan te treden op het hieronder vermelde adres. Uw zending blijft 10 dagen te uwer beschikking in het Kiala punt alvorens terug gestuurd te worden naar de afzender. Wij danken U bij voorbaat om uw zending af te halen binnen deze termijn.

En tien dagen ís een behoorlijke termijn. Ware het niet dat dit kaartje verstuurd werd op 10 november, en de post er 8 dagen over heeft gedaan om het mij te bezorgen. Verzonden met een priorzegel, overigens.

gebruikers onder elkaar

De conclusie lijkt mij redelijk overduidelijk: een nerd in Calfornië heeft gedacht dat als hij zegt “mirror a music library” dat iedereen wel zou begrijpen wat hij bedoelt. [Nerds onder malkander]

Ik zal mij (nog maar eens) laten meeslepen.

Wanneer je iPod aansluit op je Mac, worden alle iTunes-songs en -afspeellijsten volledig automatisch en dankzij FireWire verbluffend snel naar je iPod gedownload. Als je vervolgens met iTunes nieuwe songs importeert of de volgorde van de songs in afspeellijsten wijzigt, wordt je muziekcollectie binnen enkele seconden automatisch bijgewerkt zodra je iPod opnieuw op je computer aansluit. Sneller en eenvoudiger kan het eenvoudigweg niet. [uit de flyer die bij de iPod zat]

(Een krakkemikkige vertaling BTW: Wanneer je iPod aansluit? Meneer of mevrouw iPod?)

En tsja, er staat niet in: “songs die u uit iTunes wist, worden ook van iPod (sic) verwijderd”. Van welke graad van intelligentie mag er eigenlijk nog worden uitgegaan? (En dit is absoluut geen referentie naar Geert Stadeus.) Enerzijds willen de mensen niet betutteld worden, anderzijds zijn ze er steeds als de kippen bij om de schuld op iemand anders af te schuiven als er iets misgaat.

Als je een prompt krijgt waarin iets staat over mirroring of duplicatie, en je begrijpt niet wat dat betekent, dan ga je daar ofwel meer informatie over opzoeken, ofwel klik je domweg ja, en als het misgaat aanvaard je de consequenties. En het is bij dat laatste dat het misloopt.

En zo een ramp is het nu ook weer allemaal niet. De mensen durven niets meer te doen, of iets te proberen. Ze hebben er ook geen tijd meer voor, zo beweren ze, maar ze willen het allemaal voorgeschoteld krijgen (bij voorkeur op een gouden dienblad en tegen de prijs die lager is dan de produktiekost). En ik heb het hier niet enkel over computers & internet. (Bovenstaande is immers (al te) gemakkelijk open te trekken naar de kiezers van het Vlaams Belang, al is het weer té naïef dit als enige oorzaak te bestempelen.)

In ’t kort: als ge iets ziet staan, en ge zijt niet zeker wat ermee bedoeld wordt, zoek het dan eens op hé zeg. Get off your lazy ass. Neem uw verantwoordelijkheid op. Engagement aan de jeugd. Neen aan de laksheid. Terug naar mei ’68. Neen aan de betutteling. And all that.

iPod test

Ondertussen is Tessa thuis gekomen, en heb ik haar (eigenlijk mijn) iPod afgepakt. Ik had hem nog maar ingeplugged en yes aangeklikt op de vraag of ik de muziek uit mijn library wou copiëren en de aanwezige muziek op de iPod wou wissen (het was allemaal in het Engels, maar ik herinner mij de exacte bewoordingen niet meer —so sue me), toen ik van gedacht veranderde. Te laat natuurlijk, en dus probeerde ik het maar op de grove manier: door de FireWire kabel uit de computer te trekken. Oeps.

Toen ik de iPod terug inplugde, wou hij niet mounten op de desktop. Bof: google to the rescue, en hopsa: iPod doesn’t appear in iTunes or on my Mac desktop.

If you reformatted iPod’s hard disk, or if something has damaged or altered the disk’s format, iTunes or the Finder may not recognize iPod. The solution is to restore iPod.

Met daaronder:

Warning: The restore process cannot be undone. All of your songs and files will be deleted. Always make a backup of your important data.

Niet getreurd, ik had immers mijn geripte CDs nog niet van mijn ‘harde schijf’ gewist. En als bijkomen voordeel, kon ik nu immers doen alsof dit een eerste connectie van een nieuwe iPod was.

De ipod connecteren, en iTunes opgestarten. Ik kreeg al meteen de vraag of ik een iPod update wou installeren: gewoon yes aanklikken, uitpluggen wanneer gevraagd, en opnieuw inpluggen, en gedaan.

Terug iTunes, en daar kreeg ik nu de iPod Setup Assistant voorgeschoteld. Een naam ingeven (iTess –ik weet het, soms kan ik heel origineel uit de hoek komen), en opgelet: daaronder staat heel duidelijk (default aangevinkt):

Automatically update songs on my iPod
iTunes can automatically update your iPod to mirror its music library and playlists each time you connect it to this mac.

Ja makker, duidelijker kan het er toch maar moeilijk staan. De Californische nerd die in zeven jaar geen vrouw heeft gezien heeft er duidelijk toch iets beter over nagedacht dan eerst werd verondersteld.

Dan kreeg ik de optie de iPod bij Apple te registreren (nee dank u), and that’s it. Vervolgens begon de synchronisatie (ok, ok mirroring), die na drie liedjes (mijn drie iTunes Music Store aangekochte songs) stopte. Mijn 1stGen iPod ondersteunt immers geen Apple Lossless muziek. En, jawel, alle muziek in mijn library op deze computer is lossless.

Niet getreurd, kan ik meteen eens testen wat er gebeurt als ik de iPod aan een andere library probeer te hangen. Fast user switching naar Tessa’s account, iTunes starten, en iPod inpluggen. Neen antwoorden op de vraag of ik de iPod me deze library wil registreren, en dus mirror-en, en dan naar de iTunes preferences.

De iPod tab, en daar selecteer ik Manually manage songs and playlist –waarop ik een waarschuwing krijg dat ik dan vanaf nu de iPod manueel zal mouten unmounten. En voila, de iPod verschijnt opnieuw in iTunes, de (drie) gemirrorde tunes van mijn library staan erin (DRM muziekjes BTW), en ik kan gewoon de liedjes uit Tessa’s library naar de iPod slepen. (En ja, nu kan ik ze dus ook van de HD wissen zonder dat ze daarom van de iPod verdwijnen.)

De laatste test: de iPod unmounten, Tessa uitloggen, en opnieuw in mijn eigen account inloggen. iTunes starten, en de iPod connecteren. En wat denkt ge? Er wordt zelfs niet gevraagd of ik wil mirroren: de iPod mount meteen, de configuratie werd automatisch gewijzigd naar manual. (In de preferences kan ik natuurlijk wel weer de Automatically update… aanzetten, maar dan ben ik Tessa’s liedjes wel weer kwijt.)

Conclusie: wel, trek ze zelf maar. Ik heb nu echt wel genoeg geschreven voor vandaag.

ontkenning

(En dan houden we ermee op voor vandaag.)

Wie op tijd en stond mijn weblog leest, kan de indruk krijgen dat ik nogal veel (negatieve) kritiek geef. Ik geen inderdaad eerder aan- dan opmerkingen, maar ik denk niet dat ik mij al te veel aan negativisme bezondig.

Vooral ‘de krant’ lijkt het de laatste tijd meer en meer te moeten ontgelden. Om maar even aan te tonen dat ik eigenlijk best ook tevreden ben met wat er te lezen valt (in pakweg DS –voor DM moet ik wachten op de zaken die Tessa naar mij laat doorsijpelen; ik ga heus geen twee kranten van voor tot achter lezen), geef ik een aantal artikels die vandaag beslist de moeite van het lezen waard zijn. (Geen PDFjes, te zijner tijd een krant kopen doet ook eens deugd).

  • Het voorpagina-artikel over Sabena
  • De berichtgeving over de autopsiewetgeving
  • De serie over verslaving (vandaag: Internetverslaving)
  • De heropening van het MomA
  • De BTW op Band Aid
  • Het Eerste Groot Kinderdictee der Nederlandse Taal
  • Het interview met Claude Chabrol en de recensie van La Demoiselle d’honeur
    Ik ben het volledig eens met: Ja, films zoals La demoiselle d’honneur werden veertig jaar geleden ook al gedraaid. Maar nee, dit is geen ouderwetse film. Noem het veeleer tijdloze kwaliteit. en ook La demoiselle d’honneur is geen Chabrol grand cru. Daarvoor is het verhaal niet origineel genoeg. Maar een stukje intelligent en stijlvol escapisme blijft het wel.

En dan heb ik maar lukraak een paar pagina’s opengeslaan.

(Hola, en ze spelen net mijn lijflied op radio1: Perfect –Fairground Attraction. Hmmm eens op de iTunes Music Store kijken. Daar heb ik nog wel een euro voor over.)

tegen beter weten in

Elke woensdag kijk ik uit naar de column van Geert Stadeus. Meestal is die voorzien van de nodige humor, en slaat hij de spijker op zijn kop. (U hoort mij al aankomen:) Behalve dan deze week.

Onderwerp: de iPod. Of eigenlijk iTunes, het programma dat uw (op de computer) gedigitaliseerde platencollectie beheert. Het gaat hier niet over Apple vs Microsoft, of Mac vs Windows, zoals Stadeus zelf bevestigt.
(Waarna hij het toch niet kan laten even op Apple in te trappen: ware het niet dat je weet dat ze is bedacht door een ingenieur, een Californische nerd die in zeven jaar geen vrouw heeft gezien. Tuurlijk niet Geert, want het zijn allemaal homo’s in California en vrouwelijke ingenieurs zijn inderdaad niet dik bezaaid.)

Soit, iTunes. Wat doet Stadeus? Hij ript een paar CDs, sluit zijn iPod aan, synchroniseert, en wist daarna zijn muziekbestanden van de computer. En iTunes vraagt wel degelijk à la Gates of u zeker bent dat u die bestanden wilt wissen.

Wanneer hij de volgende keer zijn iPod op zijn computer aansluit, worden al zijn bestanden op de iPod ook gewist. Tsja, dat komt door die synchronisatie hé. Wie wist er nu ook zijn geripte CDs?! What’s the f—ing point? De volgende keer dat ge terug naar Tell Laura I love her of de nieuwste Tom Waits wilt luisteren, gaat ge toch niet opnieuw uw CDtje uit de kast halen, opnieuw rippen, en synchroniseren?

In dat respect gaat ook uw stelling niet op: Een ingenieur heeft namelijk bedacht dat wie een iPod koopt, ook een kei van een computer heeft, waarop hij te allen tijde zijn complete muziekverzameling bewaart en bijwerkt. De computer hoeft geen kei te zijn, maar de harde schijf omvangrijk. Mijn vijf jaar oude PC beschikt reeds over een HD van 10Gb, en daar kan je best wat mp3s op opslaan (zeker in de standaardsetting die de gemiddelde mens die Stadeus beweert te zijn, gebruikt).

Default staat die syncrhonisatie dus aan. Al kan je ook manueel je collectie op de iPod bijwerken, zoals Stadeus achteraf heeft gemerkt. Maar die synchronisatie is wel degelijk een heel handig tool. Want de gemiddelde computergebruiker wist zijn geripte CDs niet van de harde schijf.

(Iedereen wordt wel eens boos op zichzelf omdat hij iets stoms heeft gedaan. Daarom hoef je nog niet de schuld op de technologie te steken. Ik kijk uit naar je column volgende week. Twee leestips 01 02)

Een hap uit de appel, in DS opinie (PDF)

feest

We zagen maar even door over dat geld. Gisterenavond zat de aankondiging voor het ouderjaarsfeest in de Café Theatre in de bus.

Het ‘normale’ menu kost maar liefst 100 EUR (per persoon natuurlijk), maar er is ook een Walking Dinner voorzien voor de decmocratische prijs van 185 EUR (geen typo, en per persoon). Daarvoor krijg je dan wel caviaar (70g pp) en champagne.

Ik zou zeggen: laat u eens gaan.

Maar kijk ook eens binnen aan de overkant, bij Soup Culture, waar je voor 49 eur het oudejaarsmenu door twee toegewijde chefs geserveerd krijgt (vs de grootkeuken van de CT). En rookvrij bovendien.

spaargeld

Belg bezit gemiddeld 68.200 euro spaargeld. De Nationale Bank heeft het berekend, het ACV heeft het verspreid, en de krant heeft het gedrukt.

Eind 2003 hadden de Belgen samen voor 682miljard euro aan financiële activa. Dat bedrag stijgt elk jaar met 20miljard. Een kleine rekensom leert dat de Belg gemiddeld zo’n 68.200euro aan spaargeld bezit.

En kunnen we nu de berekening opnieuw maken zonder de ‘financiële activa’ van Jan Coene?

del.icio.us sto

OK, dit is misschien een beetje stating the obvious maar een deel van de kracht van del.icio.us zit ook in de RSS feeds.

Het is inderdaad leuk om je eigen links op je site te posten, of je dat nu doet als een entry (cfr Michel), of in een navigatiebalk (cfr ikzelf), maar dat is maar het topje van de ijsberg.

Mensen die een RSS reader gebruiken (zoals NetNewsWire voor mac) kunnen net zo goed de newsfeeds van die links toevoegen:

En dat niet alleen, zo mogelijk nog interessanter is het om je te abonneren, niet op lijsten van gebruikers, maar op de rss feeds van tags (keywords eigenlijk). Hier zijn bijvoorbeeld de feeds voor:

De ideale manier om nieuwe informatie te vinden.

chronopost

Op 31 oktober had ik een bestelling doorgegeven op Amazon FR (drie stripverhalen en een boek). Op 2 November kreeg ik keurig een mailtje van Amazon dat mijn items verzonden waren Nous vous informons de l’envoi de vos articles aujourd’hui a l’adresse suivante […] par La Poste Colissimo Europe (3 a 4 jours).. Great; dat betekent dat ik de zending nog dezelfde week thuis krijg.

Niet deze keer. Een week later had ik nog steeds niks ontvangen, dus ben ik via Amazon’s help pagina op zoek gegaan naar mijn pakje.

Op de site van Chronopost terecht gekomen (Demandez à Chronopost, ça ira plus vite !), en daar mijn verzendingsnummer ingegeven (8E10995785776).

Lo and behold, wat krijg ik daar te zien? Op vrijdag 5/11: Shipment not delivered (hoewel ik de ganse dag thuis was), daarna een ganse resem status codes tot 9/11, en dan niks meer.

Na zelf getelefoneerd te hebben naar Chronopost, blijkt dat ze het pakje op 5/11 reeds bij hun locale depot hebben afgegeven. Zonder dat ze mij daar van op de hoogte hebben gebracht (wat een service). Het locale depot, BTW, is ’t Pelikaantje, een kleine krantenwinkel aan de Brugsesteenweg (in Mariakerke).

Enfin, probleem opgelost.

(Met dank aan mijn schoonvader, die het voor mij is gaan afhalen.)