Auteur: bruno

the mob

“Och die dokters, dat heult en dat zeult allemaal met de maffia,” heb ik ooit een ‘lichtelijk’ aangeschoten manspersoon horen verkondigen tegen een groepje dokters-in-spe. “Allemaal grootverdieners, zakkenvullers, en dat trekt zich van de patiënten niets aan.”

Het is tegenwoordig ‘in’ om van alles en iedereen de lonen te horen te krijgen, en dan vooral met de nodige verontwaardiging daarop te reageren. Volkomen gerechtvaardigd overigens. Het kan gewoon niet dat iemand zoals Coene een dergelijke mate geld schept, ten koste van de werknemers van het bedrijf dat hij geacht wordt met kennis te leiden.

Met de artsen is het trouwens niet zo complex als Marc Moens van BVAS (het artsensyndicaat) laat doorschijnen Het aantal artsen dat zo buitengewoon veel verdient, is erg beperkt. Het gaat vaak ook om zeer gerenommeerde mensen, en niet zomaar om doorsnee artsen.. Technische artsen verdienen nu eenmaal meer dan behandelende artsen, en dat heeft vooral te maken met kwantiteit (niet kwaliteit). Het duurt nu eenmaal minder lang om pakweg een radiografie te nemen, dan de kwaal die op de plaat tevoorschijn wordt getoverd, te behandelen. (Waarmee ik niet noodzakelijk afbreuk wil doen aan de kennis ende kunde van de radiologen.)

Het grafiekje uit DS, betreffende de omzet van de artsen (ruwweg per specialisatie) spreekt dan ook boekdelen.

Maar waar ik mij vooral zorgen om maak, is dat grote inkomen waarvolgens mijn 30+ jarige doctor geneesheer-specialist(-hematoloog)-in-opleiding zou moeten over beschikken.

multimedia 05

Bijna onvermijdelijk, deze tijd van het jaar: de plannen en intenties voor 2005. Zoals het er nu uitziet, wordt 2005 het jaar van de audio.
Eindelijk: sinds 97 beschikte ik niet meer over een deftige luisterruimte. Waarmee ik niet zozeer bedoel dat ík de muziek luid genoeg kan zetten, maar eerder dat ik ánder geluid kan buiten houden. Overigens ben ik van het principe dat een goede geluidsisolatie integraal deel uitmaakt van een goede luisterset. (De opmars van de thuisbioscoop belooft helaas weinig goeds.)

CDs
Alle CDs in de mediatheek ingeven. Om mijzelve te ‘motiveren’ heb ik mij de volgende voorwaarden opgelegd: (1) een CD die nog niet in de database zit, mag niet naar de luisterruimte op zolder (ultimately worden alle CDs boven geplaatst in een nieuwe ende zelf te maken CDkast) en (2) véél dwingender: zolang niet alle albums van eenzelfde genre in de database zijn opgenomen, mag ik van dat genre geen nieuwe CDs kopen. Genre is tamelijk ruim: jazz, klassiek, soundtrack en pop (basically alles wat niet tot de andere drie behoort).
Zo weinig mogelijk copy protected kopen.
En minder dan 18 EUR per CD. Bij voorkeur (véél) minder. Jammer genoeg blijft klassieke muziek (erg) duur. Daarom: nog selectiever kopen dan in 2004.
Boeken
(De ingave van de boeken in de database wordt meteen ingepland voor 2006.)
The Baroque Cycle volledig uit hebben.
Tegelijkertijd toch een quota van 2 à 3 boeken per maand halen.
(Wat meer Franstalige literatuur lezen. Tips zijn welkom.)
Audio (méér)
Het zwarte goud! Vinyl! Hoe zit het nu met die langspeelplaten? Klinken die –zoals wordt beweerd– echt zoveel beter dan CDs? Een klein empirisch onderzoekje lijkt me dan ook aangewezen.
(Een tuner. Maar dat is een grote maybe.)
Film & televisie
Minder TV kijken; meer de radio als bron voor ‘achtergrondgeluid’ gebruiken.
Hopelijk opnieuw net zo actief als in 2004 het Filmfestival meemaken.
Zo min mogelijk DVDs duurder dan 10 EUR kopen.
Live
Opera-abonnement: check.
Hopelijk ook nog een aantal losse concerten bijwonen (Bijloke, Vooruit, Handelsbeurs).

Totdaar. Voorlopig. Want dit alles is natuurlijk voor verbetering en uitbreiding vatbaar (Il n’ya que les imbéciles qui ne changent pas d’avis.). En hoe zit het met uw multimediale avonturen?

[ME] impressed

Het gebeurt niet vaak dat een programma mij (ten goede) verbaast. Maar ik was enorm ‘onder den indruk’ toen MarsEdit mij het volgende scherm aanbood:

Autosaved files were found and opened.

De Powerbook had het even laten afweten, net toen ik bezig was een fameus lange entry te editeren (zonder ooit op Save as Draft te klikken –vanzelfsprekend).
Het probleem? Soms –ik vermoed wanneer de CPU of HD extra warm staat– loopt er iets mis als je de computer in sleep modus brengt. Normaal gezien slaat alles dan af, inclusief het ventilatiesysteem, maar soms blijft de ventilatie doorblazen. En dan hangt het ding rotsvast (hard reset). Zo ook deze keer.

Groot was op dat moment mijn woede, maar nog groter mijn vreugde toen ik MarsEdit heropstartte. En dat voor programma van ocharme 25 USD –of gratis indien je NetNewsWire ook bezit. Een al even geslaagd stukje software BTW.

(Ja hoor, er zitten ook bugs in. Bestaat er nog software zonder?)

middeleeuws

In Antwerpen zouden ze graag terugkeren naar de Middeleeuwen. Dat moet ik toch afleiden uit het artikel dat in de jaaroverganseditie van DS is verschenen. (Voor hetzelfde geld is dit ook in andere regio’s of steden het geval –het artikel ging enkel over Antwerpen.)

Plafond op allochtonen:

De directies van de drie grote Antwerpse sociale bouwmaatschappijen willen niet alleen het Nederlands als taal onder hun bewoners, ze wensen ook niet meer dan een derde allochtonen van dezelfde afkomst in de flatgebouwen. Ze willen hun deuren dicht houden voor niet-erkende asielzoekers en ze vinden dat ze in wijken met lage inkomens ook actief kandidaten met een hoog inkomen mogen zoeken als huurder.

En dat klinkt eigenlijk niet gehéél verkeerd (zie ook). Al ben ik allergisch aan termen zoals positieve discriminatie (discriminatie is niet positief). Verder in het artikel werden echter de voorstellen opgesomd.

Het meest typerende voor de middeleeuwse mentaliteit leek me dit: Er wordt niet toegewezen aan OCMW-cliënten van buiten de gemeente. En ook De prioriteit van daklozen wordt best geschrapt, zeker daklozen van buiten de gemeente.
Tegen eind 2005 worden de stadswallen waarschijnlijk opnieuw versterkt, en zonder vrijgeleide raak je de stad niet meer in. Eenmaal het VB ook effectief weer aan de macht, dien je dagelijks een knieval te doen voor de gouwheer. Schandpaal, vierendelen, halsrecht: modewoorden voor 2005?

we zijn er

En dat er wel degelijk vuurwerk was in Gent. We kwamen ogen tekort. Of zoals Henri het uitdrukte: “Zeg, papa, we zouden hier en hier en hier en daar en daar ook allemaal ogen moeten hebben, want nu weten we niet waar eerst te kijken hé.”

We zaten natuurlijk vier verdiepingen boven het gelijkvloers, op het deel van de zolder dat enkele luttle uren daarvoor van een nieuwe vloer was voorzien. Vuurwerk uit de buurt van Sint-Michiels, Belfort, Dampoort, Sint-Pietersplein, S.M.A.K., Sint-Pietersstation, en door de ramen aan de andere kant heen, zagen we ook de Watersportbaan oplichten. Indrukwekkend.

Mijn Onze beste wensen voor een voorspoedig, rijk, gezond, en bovenal gelukkig 2005. (Niet dat we daar een nieuw jaar voor nodig hebben, om u dat te wensen.) (En dat ge genoeg geld moogt hebben om er ook iemand anders een plezier mee te kunnen doen.)

zeg niet x, maar wel y

In DM kon je vandaag een matig-lauw verhaal over het Nederlands lezen, waarin dialect trendy wordt genoemd, en Schoon Vlaams tussen aanhalingstekens staat.

Door de jaren heen werd de Vlaming taalmoe. Vanwege de jarenlange betutteling en bemoeienis ging hij minder zorg aan zijn taal besteden. De jongeren van vandaag zijn zich niet meer bewust van het nut van goed Nederlands. De lokale dialecten zijn vervangen door ‘Verkavelingsvlaams’, zoals Geert Van Istendael het uitdrukt. Iedereen spreekt nu ‘schoon Vlaams’. Ze spreken dan misschien minder dialect, maar ook het Standaardnederlands heeft eronder geleden.

Taalmoe, jawel. Nochtans erkennen ze de symptomen wel:

Er bestaat nu een afstand tussen het Nederlands zoals het gesproken wordt en zoals het neergeschreven is in de grammatica. Ook de Nederlander begrijpt ons Nederlands minder goed dan vroeger en de Waal weet niet meer welk Nederlands hij moet leren. Het Antwerps Nederlands of het Limburgs? Vroeger had je honderden dialecten in Vlaanderen en een Nederlands. Tegenwoordig zijn de dialecten meer tot ‘regiolecten’ geëvolueerd. Logisch, ook de maatschappij stopt niet langer aan de dorpsgrenzen. Maar de Vlaming spreekt nog nauwelijks correct Nederlands.

Maar nog steeds geven de taalpuristen hun noordelijke queeste niet op. Tsja, dan blijf je maar volhouden aan een kunstmatige taal die (bijna) niemand volgt.

Luister, ik ben geen voorstander van verloedering van de taal. Taal is rijk, en schrijftaal en spreektaal zijn al altijd afwijkend geweest (een dichotomie). Vlaams is al altijd verschillend geweest van Hollands. Maar stop met die hoogdravendheid. Spreek uw Schoon Vlaams, voor het helemaal verdwenen is.

Niet echt recent, overigens, die opgang van de dialecten. Wie vaak naar de BBC kijkt, zal weten dat die evolutie zich daar al veel eerder heeft voorgedaan.

(Och, ik ben moe, en wat kribbig. Just ignore me.)

De PDF-versie van Achter Koungtich woene oek nog mengse! alhier.

sleuren

Moe. Zoals verwacht. Begonnen om 9 deze ochtend, toen de camion met het gerief voor ons huis halt hield.

Eerst alles helpen uitladen (drie OSB-platen per keer), en dan alvast begonnen met zoveel mogelijk naar boven te dragen. In de namiddag heb ik hulp gekregen van mijn schoonvader, en hebben we een eerste rij latten in de vloer gevezen. Maar voor de rest was het vooral naar boven dragen. En dragen. En dragen.

Het aantal balkjes en OSBs heb ik niet geteld (wel de zeven dubbele rollen glaswol). Maar ik denk dat ik elke spier in mijn lichaam voel.

Morgen kunnen we écht beginnen bouwen.

zoldering

Vandaag de meeste zaken die ik naar de zolder had verhuisd, weer een verdiepje lager gebracht. Behalve de houtkachel, een zetel, een billy-kast en wat houtblokken, is de ruimte terug leeg.

Morgenvoormiddag wordt er een lading balken, OSB, glaswol en schroeven gebracht, goed voor 70m2 (onder)vloer. En dan mag ik met mijn schoonvader de ganse dag vloerleggen. Na eerst alles vier verdiepingen hoger te hebben gedragen natuurlijk.

En dit is nog maar het eerste deel. Vorig jaar werd het dak herlegd, en geïsoleerd, nu is het de beurt aan de vloer. Het eerste deel, want bovenop de vloer die we morgen gaan leggen, komt nog eens rotswol (of iets dergelijks) drukvaste plaat, en daarop, zwevend, nog eens OSB en dan daarop misschien nog de eigenlijke vloer.

De zolder is immers de luisterruimte, en ik wil die ruimte dan ook zo geluidsdicht als mogelijk. Met de buren moeten we op die hoogte niet echt meer inzitten –langs de ene kant is er niks, en langs de andere kant een verder niet gebruikte zolder (als er toch last zou zijn, aarzel ik geen moment om verder te isoleren natuurlijk). Op het verdiep onder de zolder slaapt Henri, dus momenteel is het belangrijk het geluid naar onder toe zoveel mogelijk te dempen.

verzoekje

Hoe het gaat met het aquarium?

Ergens in augustus hadden we twee discusvissen aan het aquarium toegevoegd. Het eerste exemplaar waren we met ons drietjes in de winkel gaan halen. Het voelde zich onmiddellijk thuis: hij zat de ganse dag vooraan te zwemmen, en de andere vissen lieten hem met rust. Maar niet zo lang daarna had ik ergens opgevangen dat de discusjes toch ook liever gezelschap hebben (van een soortgenootje), dus daarom heb ik die tweede in huis gehaald. Zonder er iemand anders van op de hoogte te brengen. Laat ik ze eens verrassen.

Maar na een week hadden noch Tessa, noch Henri –die toch regelmatig de vissen eten geeft– de nieuwkomer opgemerkt. Na twee weken nog steeds niet, ook niet na drie, na een maand, en dan, ergens in oktober heb ik hen de verstekeling getoond. Het tweede discusje verschool zich steeds achter de waterpomp, waardoor je het enkel achteraan, of, als je heel erg goed keek, langszij kon zien.

Ondertussen is eerst de eerste discus gestorven, en enige tijd later, ook de tweede. En die tweede heb ik pas heel laat –veel te laat– ontdekt. Zo laat, dat er achter de waterpomp enkel nog wat graten overbleven. Shame on me.

De rest van de populatie doe het heel goed: de tetra’s en de glasmeervallen. Behalve dan dat er twee van de zes glasmeervallen ‘verdwenen’ zijn.