Moe. Zoals verwacht. Begonnen om 9 deze ochtend, toen de camion met het gerief voor ons huis halt hield.
Eerst alles helpen uitladen (drie OSB-platen per keer), en dan alvast begonnen met zoveel mogelijk naar boven te dragen. In de namiddag heb ik hulp gekregen van mijn schoonvader, en hebben we een eerste rij latten in de vloer gevezen. Maar voor de rest was het vooral naar boven dragen. En dragen. En dragen.
Het aantal balkjes en OSBs heb ik niet geteld (wel de zeven dubbele rollen glaswol). Maar ik denk dat ik elke spier in mijn lichaam voel.
Morgen kunnen we écht beginnen bouwen.
Nu weet ge dat ge leeft. Veel moed. Vergeet niet te stoppen: morgen is het oudjaar.
Een mooi werk, allee als het gedaan zal zijn…Want er zal eerst nog veel vrije tijd in verzinken.
Maar nadien, dan pas zal je fier zijn!