lenzen, waar?

Geert vroeg:

foto konijnenberg lijkt bijzonder goedkoop. heb je er ook ervaring mee? wat vind je van http://www.sdcard.be bekend? van gehoord? ervaring? ‘k weet het, veel vragen voor een eerste post maar ben ook op zoek naar deftige zoom (70-200) lens ter aanvulling van de 18-70 kitlens voor m’n d70

Van sdcard.be had ik nog niet gehoord; ik vind er ook niet meteen iets over terug op tweakers.net, maar wel op belgiumdigital.

Bij Konijnenberg heb ik net een aantal dingen besteld. Ik had ze eerst gebeld om te zien of alles op voorraad was, een zeer vriendelijke verkoper aan de lijn gekregen, en tot nog toe verloopt alles vlot. Heel wat mensen zijn er heel tevreden over. Ik zal mij over hen uitspreken als ik alles ontvangen heb.

Terzelfdertijd heb ik bij digitalstreet.nl een bestelling lopen. Ik had hen eerst gemailed, om te zien of ‘mijn’ lens op voorraad was. Prompt een antwoord gekregen (binnen een drietal uur), eergisterenavond het bedrag overgemaakt, en vandaag krijg ik een bericht dat ze het geld ontvangen hebben. Mijn aankoop wordt vandaag nog opgestuurd; ik zou straks ook een tracking number moeten krijgen. Verdict volgt.

Anderzijds lees ik ook (bijna) alleen goede dingen over Corné Van Iperen. Vooral ook op het vlak van service zou die goed scoren. Let wel, hij gaat volgende week met vakantie, en is pas terug in augustus.

Wat die 70-200 betreft hangt veel (zoniet alles) af van waarvoor je die nodig hebt. Als je niet echt in low light condities en/of handheld foto’s maakt, moet je uitmaken of de VR van de Nikkor het prijsverschil waard is. (Als je ze niet zelf moet betalen, moet je niet twijfelen natuurlijk.) De Sigma versie heb ik (dank u Steven) zelf eens kunnen proberen, en die was alvast (zeer) goed bevonden. Snelle autofocus, to say the least.

Tenzij geld uw belangrijkste zorg is, kan ik de Nikkor AF 70-300 f/4-5.6G niet aanraden. Veel te soft. Je koopt beter een betaalbare prime, zoals de AF 85 f/1.8.

Kijk voor de reviews ook eens bij Fred Miranda, Ken Rockwell, Thom Hogan, en de forums van Fred Miranda, photo.net, Belgium Digital en de Nikonians.

priorweb sucks

’t Is niet dat ik Priorweb beu ben als provider, ’t is dat de service van Priorweb op niks trekt.

Priorweb beschikt over 16 webservers (neo, cypher, oracle, apoc, zion, niobe, seraph, vector, kali, sati, ice, blade, sparks, maggie, bane, ghost), waarvan er minstens één zijn beste tijd heeft gehad: oracle. Sinds vorig jaar deze tijd, is oracle herhaaldelijk voor lange tijd off-line geweest, voornamelijk gedurende de zomermaanden (maar ook daarbuiten). De eerste helft van dit jaar ging het weer duidelijk beter, zodat ik in mei mijn ‘contract’ met een jaar heb verlengd, en dat had ik beter niet gedaan.

Helaas, de laatste maand worden we van het kastje naar de muur gestuurd, en worden berichten, genre ‘oracle is opnieuw down’ door Priorweb uit het forum gewist (of hernoemd). Door een tijdelijk probleem op de website ‘Oracle’ was uw site niet bereikbaar. Dit werd rechtgezet. is een al te vaak gehoorde uitleg. Ondertussen laten de Priorweb-fanboys op het forum geregeld berichtjes achter waarin ze de lof van hun geliefde provider bezingen (‘wow, mijn site was down, maar Priorweb antwoordt binnen de 18 uur tijdens het weekend’). Ook de mailserver laat het tegenwoordig geregeld afweten.

Soit, de idioot in dit verhaal is niet Priorweb, maar dat ben ik. Volgend jaar hebben ze me alvast niet meer liggen, want ik begin nu uit te kijken naar een nieuwe provider. Iemand goede ervaringen met Dreamhost of Pair of een andere provider?

luiheid

Het waterprobleem werd nu al een tijdje geleden opgelost. Desondanks, en niettegenstaande een zonnige zomer, dienden we ons nog steeds in het donker te douchen. De verzekeringsagent (dag Maarten) had ons immers aangeraden eerst de boel een beetje te laten opdrogen en pas dan, indien nodig, een schadeclaim voor de electriciteit in te dienen.

Ondertussen waren we wel reeds een dikke week verder, maar nog steeds begaf de zekering het wanneer we het licht in de badkamer probeerden aan te steken. Ik wist echter wel waar het probleem lag, maar was al die tijd te lui geweest om het te verhelpen. Tot gisterenavond.

“Werkt dat licht nu nog altijd niet?” probeerde Tessa. “Misschien moeten we toch maar iemand laten komen.”

Geen ontsnappen meer aan. Voor de show probeerde ik de schakelaar maar eens, wat onmiddellijk resulteerde in een black-out op het badkamerverdiep. Maar het gaf mij de nodige motivatie om naar beneden te gaan –om de zekering opnieuw te activeren– en dan kon ik meteen een schroevendraaier meebrengen.

Want het probleem, ziet u, zat niet zozeer in muur, vloer of plafond die niet wilden drogen. Nee, het probleem zat hem veeleer in de glazen lampekap van de plafondverlichting, die met één, door mij destijds vakkundig ingedraaide, schroef was vastgevezen. Op een moeilijk bereikbare plaats. Als die lamp kapot is, duurt het meestal weken eer ik ze vervang –vandaar dat ik er een spaarlamp heb ingevezen.

Om die kap te lossen, klim ik via het bad op de wasbak, waarlangs ik, mits enige moeite, die ene vijs net kan bereiken, en daarbij ook nog net kan verhinderen dat de lampekap bij het loskomen op de stenen badkamervloer in scherven breekt. Een trapladder ware eenvoudiger geweest, maar zo zit een mens niet (altijd) ineen. Het mag ook niet té gemakkelijk zijn.

Gisteren kon ik de lampekap maar met moeite houden. De enige manier om ze te redden was om met kap en al van de wasbak te springen (ai mijn voetzolen), zorgvuldig de badkuip en de schroevendraaier die uit mijn handen was gevallen, missend.

Niet verwonderlijk eigenlijk, want ze was, zoals ik reeds meer dan een week vermoedde, tot de rand gevuld met water.

gezaag

Eerst dacht ik dat het van de honger was, maar na een ontbijt van drie koffiekoeken, een zwelg koffie en een appel, blijven de hoofd- en buikpijn aanhouden.

Dan dacht ik aan een opstoot van migraine, maar ik voel mij niet echt (migraine-)misselijk, en met mijn zicht is ook al niks mis. Het zal gewoon een kopvalling zijn –iedereen loopt hier te (k)niezen. Typisch voor het begin van de herfst.

Oh, heb ik al vermeld dat Tessa een ribfractuur heeft? Niet gekneusd dus, maar gebroken. Van te hard te hoesten (eek!), al zou ondertussen de longonsteking moeten ‘genezen’ zijn. Nu nog een embolie en ’t spel is compleet.

Hoe was uw zomer?

photoblogs

Zoals Pietel, raak ik een beetje verslaafd aan flickr. Slowly but steadily vul ik mijn contacts aan, te beginnen met de usual suspects die eigenlijk ook reeds in mijn RSS feed of bookmarks zaten. (Flickr als gedoodverfde vervanger van de photoblogs?)

Contacts‘ vind ik overigens niet zo’n goede omschrijving; bookmarks ware beter geweest, want met de mensen die nu in mijn flickr contacts zitten, heb ik niet noodzakelijk contact (gehad). Bovendien behoren uw vrienden (‘friends‘) duidelijk niet tot uw contacts; ze worden wel vermeld op uw contacts page, maar wanneer je doorklikt op More… of (See all x), krijg je die vrienden niet meer te zien. Mooi is dat (vriendschap is een vergiftigd geschenk).

Die usual suspects zijn dan (onze Belgische medemensen verder niet meegerekend) bijvoorbeeld:

Mareen Fischinger van mareenfischinger.com heeft er ook een, maar haar flickr account kan niet tippen aan haar fotolog. Voor haar vriendin zus, Vivien Fischinger geldt dan weer het ommegekeerde

Maar de echte ramp begint natuurlijk als je naar die mensen hun contacts gaat kijken. En de contacts van die contacts, etc. (ad nauseum). Staan bvb nog niet in mijn contacts, maar wel in mijn ‘in de gaten te houden’-lijst:

Al moeten de ‘gewone’ fotologs ook niet achterblijven. In een gelijkaardige lijst komen de volgende links voor:

En zo weet U weer wat gedaan vandaag.

de staat steelt

Ha! Die kende u nog niet, durf ik te wedden. Juni is normaal gezien terugbetalingsseizoen (naast het vakantiegeld-moment). Ook dit jaar behoren we tot de gelukkigen (daar komt mijn nieuwe lens), maar eigenlijk had ik best nog iets gelukkiger kunnen zijn. Tijd voor een nieuwe saga.

Indien u al een tijdje dit weblog volgt, herinnert u zich misschien dat ik, zowat een jaar geleden, in een slachtofferrol werd gedwongen (boem! pets! patat!, la boum deux, amai zijn muile). Aan dát euvel werd echter redelijk snel verholpen (zwart zien, fietsen op de heide), al verliepen niet alle administrativa, daaraan verbonden, even soepel (div). Vooral die laatste entry is van belang voor onze saga. De nieuwe motor werd immers foutief ingeschreven als een 108KW ipv een 72.1KW. Het zijn maar cijfertjes, zo zal u zeggen.

Maar zie, redelijk snel werd het probleem bij de DIV opgelost, al was het niet snel genoeg om de Federale Overheidsdienst Financiën – Sector directe belastingen van de nieuwe situatie op de hoogte te brengen. Ergens eind november kreeg ik een aanslagbiljet in de bus voor een motor van 108KW, goed voor een BIV (Belasting op In Verkeerstelling) van maar liefst 867,00 EUR (te vermeerderen met 19,22 EUR opdeciemen). Terwijl voor een motor van 72.1KW ‘slechts’ 123,00 EUR BIV dient te worden betaald.

Geen nood, op 4 december stuur ik een bezwaarschrift naar de juiste dienst, voorzien van de nodige bewijsstukken (kopie van het aanslagbiljet, kopie van het verbeterde inschrijvingsbewijs, en een kopie van mijn gelijkvormigheidsattest). De administratie reageert prompt, want op 5 januari krijg ik een ‘ontvangstmelding van uw bezwaarschrift’ in de bus.

Nog prompter ontvang ik op 27 januari een herinnering van de Federale Overheidsdienst Financiën – Sector directe belastingen (UITERSTE DATUM VOOR BETALING ONMIDDELLIJK), waar ik vanzelfsprekend niet op inga.

De volgende correspondentie bereikt mij kort na 18 april, afkomstig van het Ministerie van Financiën, Administratie van de invordering, waarbij mij meteen nalatigheidsinteresten worden aangewreven (15,39 EUR), en het volgende wordt vermeld:

Verschuldig saldo: ER IS NOTA GENOMEN VAN UW BEZWAAR VAN 21.01.2005. ZIE KEERZIJDE PUNT 5 ONMIDDELLIJK TE BETALEN : NOG NIET GEKEND

Keerzijde punt 5 vertelt mij dit:

“In geval van betwisting van deze aanslag, moet U enkel onmiddellijk het bedrag betalen dat U is meegedeeld:

– hetzij door de taxatieambtenaar die belast is met de rechtzetting van de vastgestelde vergissing;

– hetzij door de ambtenaar die belast is met het onderzoek van uw bezwaar (forumlier 178 J). In dat geval kan de ontvanger wel bewarende maatregelen treffen (hypotheek, bewarend beslag…) om de latere betaling van het saldo (kosten en interesten inbegrepen) te waarborgen”.

Vanzelfsprekend laat ik dit niet zomaar aan mij voorbij gaan, en ik stuur een nieuw bezwaarschrift, tegen de ‘verschuldigde nalatigheidsinteresten’, in officieel ogend administratie-lingo:

Enige tijd geleden mocht ik uw schrijven ontvangen waarin sprake is van verschuldigde nalatigheidinteresten ten belope van 15,39 EUR. Bij deze wens ik bezwaar aan te tekenen deze voorvermelde nalatigheidsinteresten, gezien het hier interesten op een bedrag betreft waartegen eerder al bezwaar werd aangetekend. Verder vermeld uw schrijven ook:

“ER IS NOTA GENOMEN VAN UW BEZWAAR VAN 21.01.2005. ZIE KEERZIJDE PUNT 5”
“ONMIDDELLIJK TE BETALEN: NOG NIET GEKEND”

Ik wil graag even de nadruk leggen op het feit dat de BIV voor een motor van 72.1 KW niet wordt gecontesteerd. Indien uw dienst mij verzoekt het verschuldigde bedrag daarvoor te betalen, zal dit zonder verwijl gebeuren, echter zonder ik u daarvoor nalatigheidsinteresten ben verschuldigd, gezien een dergelijk verzoek mij door uw dienst nog niet werd overgemaakt.

Op 23 mei krijg ik een bevestiging van ontvangst.

Op 24 juni bezorgt de postbode mij een aangetekend schrijven, waarin de Federale Overheidsdienst Financiën – Administratie der directe belastingen mij ontheffing verleent van 744,00 EUR, en de teruggave van alle ten onrechte geïnde bedragen uit hoofde van voormelde aanslag beveelt (met moratoriumintresten ingaande vanaf de maand volgend op de maand van betaling van de betwiste belasting).

Bent u er nog?

Want ondertussen had ik gedeeltelijk mijn terrugave van de belastingen op mijn rekening gekregen:

Van uw teruggave van xxx EUR wordt daarom 901,62 EUR ingehouden om aan te wenden op deze belastingschuld.

Al dekken ze zich natuurlijk zorgvuldig in:

In de mate dat u de belastingschuld betwist, geldt deze aanwending van uw teruggave als bewarende maatregel.

Puh! Niet alleen betwist ik deze maatregel, de betwisting werd ondertussen reeds in mijn voordeel uitgesproken. Niet alleen heeft de Federale Overheid reeds gedurende meer dan een jaar een teveel van xxx EUR aan mijn bezit onttrokken, ik kan niet eens aanspraak maken op een vergoeding daarvoor. Bovendien weet ik van mijn accountant reeds dat de Federale Overheid mij volgend jaar een gelijkaardig bedrag verschuldigd zal zijn, waarvoor ik evenmin aanspraak zal kunnen maken op een moratoriumvergoeding. laat staan dat ik bij de staat daartoe nu reeds geld zou kunnen inhouden als ‘bewarende maatregel’.

Diefstal, zeg ik u. En u hebt ongetwijfeld gelijkaardige verhalen in uw schuif liggen.

de zoon gaat werken

Om 6u15 stipt ging het alarm in zijn kamertje af. Een oorverdovend lawaai maakt zo’n klein Braun wekkertje. Nochtans viel er geen gestommel op zijn kamer waar te nemen (hij slaapt vlak boven ons –dat belooft voor de puberteit). Toen het gepiep bleef aanhouden, is Tessa dan maar boven gaan kijken, terwijl ik mijn ochtendlijke routine verder afliep.

Oorverdovend was het goede woord niet, zei ze achteraf, maar hij was met geen stokken wakker te krijgen (een knuffel daarentegen). Eenmaal wakker stormde hij echter zijn kamer uit, en nog voor ik goed en wel aangekleed was en al mijn spullen had samengesprokkeld, stond hij reeds beneden, geschoeid en ingejast, vol ongeduld op mij te wachten.

“Papa, we gaan te laat zijn voor de trein. We zullen flink moeten doorstappen!” Het was toen 6u42. Normaal gezien zet ik aan rond 6u50, en ben ik ruimschoots op tijd. Vandaag waren we om 6u55 op perron 10.

De trein had vertraging. Wat zeg ik, de treinen hadden vertraging. We hebben de 6u48 zien passeren, daarna de 6u56 naar Brussel en Tongeren, en de Thalys die normaal gezien op spoor 8 halt houdt. Dan kwam er nog een trein, en onze trein presenteerde zich pas om 7u17. We konden geen andere nemen, want Henri keek enorm uit naar de dubbeldekkertrein waar hij ’s ochtends op de benedenverdieping zou meerijden, en ’s avonds op de bovenverdieping. Kwestie van het alletwee eens te hebben meegemaakt.

Maar hij heeft van alles met volle teugen genoten. Van de ontbijtkoeken die hij in de hal van het Noordstation mocht uitkiezen, tot ons terras waar je vandaag niet in de zon, maar in de regen kon baden, en waar hij minstens drie keer op de kiezels is uitgegleden. (Ons terras bevindt zich op de negende verdieping, maar de volle muren die het afbakenen, zijn hoger dan Henri groot is.)

Tijdens de regen hield hij zich bezig met o.a. de CD-ROMs van Vos en Haas, waarbij hij gretig gebruik maakte van de kleuren-laserprinter in ons bureau, de invulboekjes die we zaterdag nog hadden gekocht, en de Kiekeboe waarvan hij de tekeningen van het papier kijkt. Uit gaan lunchen wou hij niet; hij moest en zou per se doen wat zijn papa doet: een slaatje halen in de Delhaize, en in de lunchruimte op het werk opeten. Nee, hij wou geen vettige pastasla, maar een groentensla met tomaat, olijven, komkommer en hmmmmm… paprika. Slechts met veel moeite kon ik hem overhalen er een broodje en wat koude kip bij te eten (want kijk, papa eet ook kip).

Het was de leukste dag die hij ooit al had gehad, en hij wil deze vakantie zeker nog een paar keer mee. Veel leuker dan school, en dat verklaarde hij alsof hij geen groter compliment kon maken.

kliks

Laat ik u maar niet langer in spanning houden, na de aankondiging in de comments:

Blogger Bruno neemt je mee op zijn letterlijk billenknijpend spannende NMBS-saga, en hoopt intussen stilletjes dat een batterij vlijtige kabouters zijn waterprobleem de kop indrukt. Zijn aparte fotolog,’the parallax view‘, is oogsnoep van de bovenste plank!

Welkom dus, ook aan de lezers van e-Clickx. Om het u gemakkelijk te maken, vindt u hier, in omgekeerd chronolgische volgorde, meer info over:

Al wil ik u toch ook allerminst de takelopsommingen (01, 02, 03, 04, 05), mijn wedervaringen op circuit (01, 02, ), de verhaaltjes, het taalgzwets, en mijn bijwijlen niet van enige genialiteit verstoken interventies op andere weblogs weerhouden.

Vergeet inderdaad ook The Parallax View niet te bezoeken, mijn flickr feed, of gent.blogt. Zeg nu nog eens dat u niet wordt geholpen om uw tijd nuttig door te brengen.

donjon

Een tijdje geleden had ik het al ergens aangekondigd gezien, maar dit weekend waren ze eindelijk te koop: de introductiepakketten van Donjon.

9 EUR per pakket, met telkens de nummers 1 & 2 van Donjon Zénith, Donjon Potron-Minet, Donjon Crépuscule en Donjon Parade. Humor van de bovenste plank. (Zie ook: Les murmures du Donjon.)

– N’approche point, luminescente engeance… ou… ou, Foi de barbare, tu vas goûter à mon épée!

“NON!”

– Hein? Quoi, non?

“Tu ne dégaineras cette épée que lorsque tu seras digne de l’utiliser.”

– Qu’est-ce que ça veut dire?… Non, mais là, c’est urgent.

(Conversatie tussen Herbert, de eend die zich uitgeeft voor Ababakar Octopuce, Prince sans Principauté qui foule de sa sandale les tombeaux des Rois, en diens zwaard.)

“Tu ne pourras tirer de son fourreau l’Épée du Destin qua lorsque tu auras accompli trois hauts faits aves les doigts nus de tes mains nues! Pas avant…”

– Un haut fait genre quoi?… Aider à éteindre un incendie? Adopter un orphelin?… Une action méritante, altruiste et hautement morale, c’est ça?

“Non… Plutôt tuer un gros monstre d’un seul coup de coude…”

Verschrikkelijk goed.

pseudo lenstest

Gisteren heb ik zowel Stevens als Michels lensvoorraad mogen manipuleren voor een korte ‘fieldtest‘.

Op de pijnbank lagen:

Laat ons maar beginnen met het negatieve (dan zijn we er vanaf). De lens die er het meeste uitsprong, was de mijne, de Nikkor AF 70-300 f/4-5.6G: hoewel de sluitersnelheid snel genoeg was, waren de meeste foto’s waren bewogen (en niet omdat de onderwerpen in beweging waren). Ook de kleursaturatie en het contrast waren veruit het slechtste. (FWIW, ik heb de foto’s eerst ‘blind’ beoordeeld. Het verschil qua brandpuntafstand kon ik er herkennen natuurlijk, maar die vertelde me nog niet of het nu om de 70 van de 70-200 of van de 70-300 ging.)

De Nikkor AF VR 80-400 f/4.5-5.6 heb ik maar kort geprobeerd; de range ligt niet in mijn interesse, en de AF is eerder aan de trage kant (het is bovendien ook geen AF-S).

De Nikkor AF 50 f/1.4 is, zoals onze Engelse vrienden dat zeggen: tack sharp. De AF is niet verbijsterend snel (ook niet zo traag als op mijn 70-300), maar wel nauwkeurig.

De VR op de Nikkor AF-S VR 24-120 f/3.5-5.6G IF-ED werkt. Handheld 1/30 120mm en geen enkele vageheid: very impressive. Maar kwalitatief (kleur en contrast), vond ik de Nikkor AF-S DX 18-70mm f/3.5-4.5G kitlens nog iets beter. Al zal je daar hetzelfde trucje met de lange(re) sluitersnelheid niet moeten uithalen.

De AF speedking was zonder enige twijfel de Sigma 70-200mm F2.8 EX HSM. Focus in een fractie van een seconde, geen zoekende AF die twee-drie keer uiterst traag van dicht naar oneindig gaat om het uiteindelijk op te geven (zoals bij mijn 70-300), focuspunt selecteren, afdrukken, en scherp! En stil! Kleur en contrast is iets minder dan bij de Nikkors, maar ik denk dat vooral de VR een waardevolle toevoeging kan zijn voor low-light fotografie aan het lange eind van de zoom (200mm).

(Ik ben er bijna uit.)