Auteur: bruno

videocasting

Cool: VTM-nieuws op Playstation Portable (snelnieuws DS):

Vanaf vandaag kan ,,Het Nieuws” van VTM bekeken worden op de Playstation Portable (PSP). Op de website van de commerciële omroep kan de gebruiker gratis de software downloaden, die via de pc automatisch de laatste uitzending naar de PSP doorstuurt. VTM werkt voor dit systeem samen met Sony Pictures Home Entertainment.

Ik heb in geen jaren naar het VTM nieuws gekeken, maar het lijkt mij een ongelooflijk interessant principe. (Alleen jammer dat je ’s ochtends het nieuws van de dag ervoor meeneemt natuurlijk.) Wordt terstond getest (tenminste zodra ik vandeweekend het systeemvereiste XP heb geïnstalleerd).

VTM is naar eigen zeggen de eerste zender wereldwijd die haar nieuwsuitzendingen op PSP-formaat aanbiedt.

Dat schreeuwt om navolging; het lijkt me ideaal voor regionale zenders zoals AVS. Maar helemaal benieuwd ben ik naar de (download)statistieken of kijkcijfers.

vijf!

(1) En daarmede werd ik nogmaals gepubliceerd. In de catalogus 2006-2007 van Bis Produkties prijkt opnieuw Henk (aka lief), in pixels gecapteerd door yours truly (op pagina 60). (Waarvoor wij ergens rijkelijk werden beloond. Met dank ‘foor die ploemen’ en de naamvermelding.)

(2) Sinds gisterenavond mag u mij aanspreken als vijfde lid van de vzw. Meer info volgt niet noodzakelijk. Muhahaha. Hm. Sorry.

(3) Binnenkort wordt eindelijk XP op mijn PC geladen; kwestie dat ik bij het desinfecteren van mijn moeders PC wat ervaringsdeskundiger uit de hoek kan komen. (Gisteren was het weer van ’tiens, bij win2000 zit dat ergens anders’.)

(4) Straks heb ik de ganse dag Photoshop opleiding (naar verluidt met nadruk op de basis, dus ik heb alvast een paar rapporten klaargelegd om onderwijl door te nemen). Hoewel ik niet zo’n expert ben als Michel, werk ik al met Photoshop sinds 1994.

(5) Vanavond gaan we nog eens naar de film. Het wordt bijna gegarandeerd Crimen Ferpecto (en mogelijks daarna Ordinary Man) want ik heb zo’n vermoeden dat Tessa graag ook Match Point zou zien. Anderzijds speelt dat laatste in de Sphinx, is de kans groot dat we nadien toch de DVD kopen, en ga ik met Tessa liever naar de Skoop omdat we daarna nog in ’t Kiekenskot of de Martino kunnen uithangen. Maar ik heb zo’n verschrikkelijk goed gevoel over de tweede film, al komt er dan weer een keuze bij: ga ik met de wagen (en waar laat ik die dan achter) of keer toch maar te voet terug naar huis? Boeiend, nietwaar.

(Appendix) Oh, vannacht stond het er nog niet op, maar Herman heeft gewonnen. Verdiend!

I *heart* Händel

Mede dank zij de productie van Rinaldo, vorig seizoen in de Vlaamse Opera, ben ik meer en meer een fan van Händel geworden. Want ondertussen is Delirio – Italian Cantatas niet meer uit mijn afspeeltoestellen weg te branden. De sopraan Natalie Dessay verleent aan de interpretatie een uitzonderlijke warmte en helderheid, begeleid door Emmanuelle Haïm op klavecimbel (zie ook de excellente versie van Dido and Aeneas).

Semele

Dus heb ik mij vanochtend even op het voorhoofd gemept. Enige tijd geleden –veel te lang geleden– had ik meegedaan aan een wedstrijd om gratis te kunnen deelnemen aan de Semele-Explorerdag in de Vlaamse Opera in Gent (in het kader van het Opera Explorer programma). Niet alleen waren er workshops voorzien, maar de Semele-Explorerdag sloot af met… een voorsteling van Semele. Ik ging er zelfs een reportage voor GB van maken, compleet met foto’s etc, kortom ik had grootse plannen. Grootse plannen, maar geen duidelijke planner, want nergens had ik dit heugelijke gebeuren neergepend.

Tot het mij vanochtend inviel dat het al lang gelden was dat er nog eens een operavoorstelling had plaatsgevonden, en alles op de site van Vlaamse Opera mooi op zijn plaats viel. Twee dagen te laat. Gelukkig is het niet alsof er geen kaarten meer zijn, voor de reguliere voorstelling. In de uilenbak bijvoorbeeld is er nog wel wat vrij, maar bij een dergelijke visuele opvoering lijkt het me niet de meest aantrekkelijke optie. Al zijn er ook nog vier of vijf andere plaatsen. 66 EUR voor de goedkoopste. Dan sla ik mij liever nog even langer voor het hoofd. (Terwijl ik verder luister naar Delirio – Italian Cantatas.)

Caché

Wie destijds onder de indruk was van Hanekes La Pianiste, komt ook met Caché zeker aan zijn trekken. De regisseur maakt gebruik van dezelfde koele afstandelijkheid bij het filmen, wat resulteert in een hyperrealistische stijl waarbij de kijker een gevoel van objectiviteit wordt opgedrongen. De scènes worden nuchter –sommigen zouden zeggen: saai– neergezet, waardoor de confrontatie des te beklijvender wordt. Er is alvast één scène die wij niet licht zullen vergeten.

De film mag al worden voorgesteld als een thriller of detective, in wezen schotelt Haneke enkel een tranche de vie voor. In deze film vindt u geen inleiding, geen einde; er worden geen oplossingen aangereikt, en aan het einde blijft de kijker enkel achter met meer vragen dan bij het begin. Het beste kan men zich op dat moment waarschijnlijk nog identificeren met Anne (Juliette Binoche), de vrouw van hoofdpersoon Georges Laurent (Daniel Auteuil), die beiden zeer puike acteerprestaties neerzetten.

still from the movie

De film begint heel abrupt: op een op het eerste gezicht statisch beeld verschijnt regel per regel de credits. Achteraf blijkt dat dit beeld een video-opname is van het huis van de Laurents, maar geen van de bewoners heeft ook maar enig idee wie de beelden zou hebben gemaakt. Niet alleen ontvangen ze nog meer tapes, maar de tapes worden ook steeds persoonlijker, en lijken zich toe te spitsen op een gebeurtenis uit de kindertijd van Georges.

Caché is een film zonder soundtrack. Dat valt het meeste op bij het begin van de film waarin de kijker slechts geleidelijk aan wordt betrokken (‘hoe, is de film al begonnen?’), en bij een paar cruciale scènes, waarbij de modale bioscoopbezoeker tegenwoordig muziek verwácht. Dit maakt het voor de regisseur en de acteurs enerzijds des te moeilijker een intrigerende film neer te zetten, maar anderzijds valt het op dat –op voorwaarde dat we goede acteurs hebben– die soundtrack helemaal geen noodzaak hoeft te zijn.

Het minste wat je van Caché kan zeggen is dat het een goed gemaakte, intrigerende film is, met sterke cast. De film balanceert soms op het randje van het saaie, maar weet door de geslaagde plotopbouw en de sterke acteurs toch telkens weer de spanning op te bouwen.

Caché van Michael Haneke met Daniel Auteuil en Juliette Binoche, te zien in Sphinx (Sint Michielshelling).

bedrog

Vorige week waren we verschrikkelijk tevreden met onze vondst in de fnac. het was ten andere bijna anderhalve maand geleden dat we ’s zaterdags nog eens naar de fnac getrokken waren, en hopelijk duurt het weer net zolang tot de volgende. Niet dat ik niet graag naar de fnac ga (du-uh), maar ’t is al dat geld altijd. Een mens zou al van minder naar adem happen, al heb ik het alleen maar aan mijzelf te danken natuurlijk (ik had bijna geschreven ‘we’, maar ik vrees dat voornamelijk ik de oorzaak een reden van de film & CD-uitgaven ben –boeken daarentegen).

Soit deze keer waren we beiden tevreden, want we zijn nogal fans van François Ozon. Eindelijk hadden we Les amants criminels te pakken, en in de rekken prijkte nog steeds 5X2 (20+ EUR, en dat is voor ons boven de limiet). Tot we bij de verzamelaars de 8 DVD-box (aptly named) 8 films (Frans, niet Engels) ontdekten. 79 EUR. Ugh.

Maar wacht eens. 79 EUR voor 8 films, dat is 10 EUR per film. De kostprijs voor Les amants criminels lag daar al boven, en met 5X2 boven de 20 EUR was de rekening gauw gemaakt. Meenemen die handel.

Tot we aan de kassa kwamen en ons voor de box slechts 59,95 EUR werd aangerekend. Voordeel voor leden, weet u wel. Het kon niet meer stuk.

Of toch wel. Want wat blijkt, wanneer wij thuis met nauwelijks ingehouden geestdrift de box van zijn verpakking ontdoen, om alle doosjes toch maar eens één voor één te kunnen openmaken? Het doosje van Le temps qui reste is leeg. Leeg zeg ik u. Hoewel er op de verpakking duidelijk staat 8 films, met een grote blauwe achte op een maagdelijk witte achtergrond. Leeg.

Gelukkig is er Fnacman, waar op pagina 38 de Ozon box aangeprijsd staat als:

Luxueze verzameldoos met de 7 bestaande films en ruimte voor ‘Le temps qui reste’, de nieuwe film die in november 2005 in de bioscoopzalen verschijnt.

Euh. Excuseer, maar dat staat niet op die doos vermeld. Nergens op die doos, en al evenmin ergens op of in het hoesje van ‘Le temps qui reste’.

Boerenbedrog! Aftroggelaars! Leugenaars! Geldafzetters! Grootschalige fraude! Waar is de wet op de bedrieglijke praktijken hier ergens.

[Update] Hah! Handelspraktijken en Waar en hoe klacht indienen?

Media Markt: een schande

“Unk? Papa! ’t Is al één uur!”

We hadden net de inkopen van de Carrefour – Zwijnaarde (hypercarrefour.be, niet carrefour.be zo heeft de krant ons deze week nog geleerd) in de wagen geladen, en Henri had vooraan (op een kussen) plaatsgenomen. De tijd in de wagen stond nog steeds op zomeruur.

“Oef, dan kunnen we nog naar die andere winkel voor we eten,” verklaarde hij opgelucht.

Oostakker ziet er plots helemaal anders uit. Waar vroeger een afgeleefde Brico huisde, heeft men vandaag een winkelcentrum neergepoot (waar de Brico nog steeds deel van uitmaakt), met als hoofdattractie de vestiging van Media Markt.

Media Markt is een gevaarlijke winkel. Ik durf niet beweren dat álles er aan dumpprijzen wordt verkocht (want dat is niet zo), maar er ligt een uitgelezen selectie hebbedingetjes die ofwel nét onder de marktprijs (no pun intended) of wel er helemáál onder worden verkocht. In de hoop dat u de normaal geprijsde artikelen meteen ook daar koopt.

8 DVDs heb ik mee, en geen enkele daarvan kostte meer dan 8 EUR. Integendeel: 8 EUR (7,99) was de uitschieter naar boven, 5 EUR (4,90) was de uitschieter naar beneden; het gemiddelde was 6 EUR. En ’t niet dat het brolfilms zijn, zoals die van de 1 EUR actie in de Carrefour.

“Oef, papa. ’t Is nog maar één uur.”

-Umm nee, jongen, ik heb ondertussen het uurwerk juist gezet. Het is al twee uur. (Hij had zonet minstens drie kwartier doorgebracht op de computerspel-afdeling.)

“Vandaar dat ik zo’n honger heb.”

Het is een schande.

(Om half drie heeft hij met veel smaak twee spiegeleieren verorberd in de Rambler aan ’t Sint-Pietersstation. We hadden eerst de Quick geprobeerd in Oostakker, maar daar aanvaarden ze geen plastic –gelukkig had ik het gevraagd voor we bestelden. Daarna heeft hij twee Jommekes gekregen in de Limerick. Schuldgevoel, ik? Naaah.)

single

Naar jaarlijkse gewoonte ben ik weer een tijdje single. Tessa zit in Atlanta voor het ASH congres, en komt pas ergens volgende week terug. Normaal gezien had ze overigens niet in Atlanta maar in New Orleans moeten zitten, maar wegens (gekende) omstandigheden kon het evenement daar niet doorgaan.

Dus had ik mij gisteren alvast voorgenomen om twee film te gaan zien (al is het bij één gebleven, gezien ik er wel erg tegen opzag om na middernacht in de vries(?)kou terug huiswaarts te keren); ga ik vandaag naar Skip Sempé luisteren, die in De Bijloke de tijdgenoten van Louis Couperin uit zijn klavecimbel zal tokkelen; gaat het zondagavond misschien (eindelijk) nog eens richting Opatuur om naar Peter Hertmans en Jean-Louis Rassinfosse te luisteren; mag ik maandagavond naar een GB vergadering; en ga ik dinsdagavond waarschijnlijk nogmaals cinemawaarts [dit of dit en dan daarna eventueel dit].

Tijd om mij te vervelen zal er niet bij zijn.

(Henri zit tijdens de week bij de grootouders. Vanavond komt hij terug naar huis, en zondagavond moet ik hem alweer afstaan. Ik zou met plezier alle avonden opgeven als het betekende dat ik hem bij mij kon houden, maar ik moet ’s morgens gewoon té vroeg naar het werk vertrekken. Ik kijk al uit naar morgen.)

migratie van MT naar WP (iii)

Het laatste deel in de korte serie over de migratie van MT naar WP. In de vorige twee delen hadden we het achtereenvolgens over export/import van de weblog data en de link rot bestrijding, vandaag hebben we het over de plugins. Anderen hebben het reeds gezegd: de template engine van MT is veel sterker dan die van WP; om dezelfde functionaliteit te blijven behouden waren er dus extra’s nodig.

3. plug-ins

Dan zijn er nog twee geïnstalleerd die ik momenteel niet gebruik (gedesactiveerd) (naast de standaard plugins):

Twee die ik momenteel van naderbij bekijk:

  • FAlbum – 0.5.6
    Naadloze integratie tussen flickr en WP. Het is geïnstalleerd, maar ik moet nog aan de CSS prutsen. Wel proper.
  • EventCalendar 3.0
    Het staat momenteel in de navigatieblak, onder de flickr vierkantjes (misschien heb ik het al verwijderd wanneer u dit leest). Het concept is goed, maar vervelend (edoch logisch) geïmplementeerd in de admin area. Onder ‘manage‘ worden de entries aflopen chronologisch weergegeven; als je veel info in je kalender steekt (allemaal postjes in de toekomst), dan kan het gebeuren dat je pas op de tweede pagina bij je (normale) recente entries komt. Ik ben er nog niet uit of dit al dan niet een deal breaker is. En wat het alternatief zou zijn (ik heb WebCalendar bekeken en geïnstalleerd, maar het is echt wel spuuglelijk, en ook niet meteen de allergebruiksvriendelijkste toepassing.)

En dan komen we bij het Grote Probleem™: ik wil tags! Of keywords, of hoe je het ding ook wil benoemen; taxonomie, folksonomie, whatever (lees ook Turning WordPress into a tag-based blogging application). Plugins die ik momentel bekijk zijn:

Oh, en iets totaal anders, maat ook dit ziet er zeer interessant uit: SimpleSearch – a Full-Text solution.

klassiek gespot

Twee items, voor ik het vergeet:

Vanavond zit (hoogst waarschijnlijk) Cecilia Bartoli bij Marc Uytterhoeven in De laatste schow. Bartoli heeft ondertussen reeds vier Grammy Awards gewonnen, en haar recente Opera Proibita kreeg meteen een ‘Diapason d’Or‘ en een ‘Choc du Monde de la Musique‘. Op 5 december gaf ze een concert in het Brusselse Palais Des Beaux-Arts, en haar verschijnen bij Uytterhoeven is een tussenstop op haar reis tussen haar optredens in London (7/12) en Parijs (11/12).

En dan is er ook Hilary Hahn, de 25-jarige violiste, die gisteren nog in datzelfde Brusselse Palais Des Beaux-Arts te horen was. Blijkbaar houdt ze reeds (een tijdje –zelf–) een weblog bij, waar de (helaas) schaarse entries rijkelijk opgeluisterd worden met foto’s. Zeer geslaagd overigens, is haar uitvoering van Elgar’s Violin Concerto.

boekenbeurs blijft in a’pen

Het was een scheet in een fles: Boekenbeurs blijft minstens nog een jaar in Antwerpen, zo werd vandaag ergens op de cultuurpagina’s van DS weggemoffeld. De Boekenbeurs komt dan toch niet naar Gent?

Volgende week praat Joris [Geert Joris, directeur boek.be] met het Gentse statdsbestuur, al lijkt dat eerder een stok achter de deur voor Antwerpen. “Au fond willen we in Antwerpen blijven,” verduidelijkt Joris. “Maar we willen het Gentse alternatief toch goed uitwerken.”

Dan hopen we toch maar dat Sas Van Rouveroij (Gentse Schepen van Cultuur) eerst opnieuw om duidelijkheid vraagt (Gent wil geen opbod, DS 18-11-2005).

“Ik denk niet dat er een vrije markt bestaat waarop dit soort cultuurevenementen kan gaan shoppen”, zegt Van Rouveroij. “Als we de concurrentie tussen de steden laten spelen, dan zal het de steden veel geld kosten. Het zal de evenementen op de lange termijn ook niet ten goede komen. Het vorige bestuur van Boek.be is al eens met mij komen praten, in 2001 was dat. Toen kreeg ik duidelijk het gevoel dat ze mij een dossier wilden laten opstellen waarmee ze Antwerpen op kosten konden jagen. Daar dans ik niet in mee.”

De bevoegdheden van Philip Heylen (de Antwerpse Schepen van Cultuur) zijn beperkt, aldus Joris. Er zijn wel plannen om het beursgebouw uit te breiden, het openbaar vervoer en de parkeergelegenheid te verbeteren, maar er zijn geen garanties van het Antwerpse stadsbestuur.

“Het water tussen ons is niet erg diep, maar ik wil mij niet laden afleiden door beloftes zolang er niets op papier staat,” zegt Geert Joris, de voorzitter van Boek.be. “Als Antwerpen volgend najaar een nieuwe schepen van Cultuur krijgt die de boekenbeurs niet gunstig gezind is, en ik heb niets op paier, dan zijn we terug naar af.”

M.a.w. de kat wordt nog even uit de boom gekeken. Niets nieuws onder de zon, want de laatste jaren is er telkens opnieuw heisa over de tekortkomingen van het gebouw waarin jaarlijks de Boekenbeurs plaatsvindt. Dat gaat dan gepaard met de nodige dreigementen over een herlocalisering van het evenment, maar au fond blijft de Boekenbeurs waar ze is, en blijft het probleem onopgelost.

Van uitstel komt afstel, zegt ons moeder altijd.