Media Markt: een schande

“Unk? Papa! ’t Is al één uur!”

We hadden net de inkopen van de Carrefour – Zwijnaarde (hypercarrefour.be, niet carrefour.be zo heeft de krant ons deze week nog geleerd) in de wagen geladen, en Henri had vooraan (op een kussen) plaatsgenomen. De tijd in de wagen stond nog steeds op zomeruur.

“Oef, dan kunnen we nog naar die andere winkel voor we eten,” verklaarde hij opgelucht.

Oostakker ziet er plots helemaal anders uit. Waar vroeger een afgeleefde Brico huisde, heeft men vandaag een winkelcentrum neergepoot (waar de Brico nog steeds deel van uitmaakt), met als hoofdattractie de vestiging van Media Markt.

Media Markt is een gevaarlijke winkel. Ik durf niet beweren dat álles er aan dumpprijzen wordt verkocht (want dat is niet zo), maar er ligt een uitgelezen selectie hebbedingetjes die ofwel nét onder de marktprijs (no pun intended) of wel er helemáál onder worden verkocht. In de hoop dat u de normaal geprijsde artikelen meteen ook daar koopt.

8 DVDs heb ik mee, en geen enkele daarvan kostte meer dan 8 EUR. Integendeel: 8 EUR (7,99) was de uitschieter naar boven, 5 EUR (4,90) was de uitschieter naar beneden; het gemiddelde was 6 EUR. En ’t niet dat het brolfilms zijn, zoals die van de 1 EUR actie in de Carrefour.

“Oef, papa. ’t Is nog maar één uur.”

-Umm nee, jongen, ik heb ondertussen het uurwerk juist gezet. Het is al twee uur. (Hij had zonet minstens drie kwartier doorgebracht op de computerspel-afdeling.)

“Vandaar dat ik zo’n honger heb.”

Het is een schande.

(Om half drie heeft hij met veel smaak twee spiegeleieren verorberd in de Rambler aan ’t Sint-Pietersstation. We hadden eerst de Quick geprobeerd in Oostakker, maar daar aanvaarden ze geen plastic –gelukkig had ik het gevraagd voor we bestelden. Daarna heeft hij twee Jommekes gekregen in de Limerick. Schuldgevoel, ik? Naaah.)