Mede dank zij de productie van Rinaldo, vorig seizoen in de Vlaamse Opera, ben ik meer en meer een fan van Händel geworden. Want ondertussen is Delirio – Italian Cantatas niet meer uit mijn afspeeltoestellen weg te branden. De sopraan Natalie Dessay verleent aan de interpretatie een uitzonderlijke warmte en helderheid, begeleid door Emmanuelle Haïm op klavecimbel (zie ook de excellente versie van Dido and Aeneas).
Dus heb ik mij vanochtend even op het voorhoofd gemept. Enige tijd geleden –veel te lang geleden– had ik meegedaan aan een wedstrijd om gratis te kunnen deelnemen aan de Semele-Explorerdag in de Vlaamse Opera in Gent (in het kader van het Opera Explorer programma). Niet alleen waren er workshops voorzien, maar de Semele-Explorerdag sloot af met… een voorsteling van Semele. Ik ging er zelfs een reportage voor GB van maken, compleet met foto’s etc, kortom ik had grootse plannen. Grootse plannen, maar geen duidelijke planner, want nergens had ik dit heugelijke gebeuren neergepend.
Tot het mij vanochtend inviel dat het al lang gelden was dat er nog eens een operavoorstelling had plaatsgevonden, en alles op de site van Vlaamse Opera mooi op zijn plaats viel. Twee dagen te laat. Gelukkig is het niet alsof er geen kaarten meer zijn, voor de reguliere voorstelling. In de uilenbak bijvoorbeeld is er nog wel wat vrij, maar bij een dergelijke visuele opvoering lijkt het me niet de meest aantrekkelijke optie. Al zijn er ook nog vier of vijf andere plaatsen. 66 EUR voor de goedkoopste. Dan sla ik mij liever nog even langer voor het hoofd. (Terwijl ik verder luister naar Delirio – Italian Cantatas.)
*brede glimlach*
Gisteren de generale repetitie gezien…mooimooimooi!
Godver. Colour me green and call me jealous 😀
Gelukzak!