boeken 200811

Godver. Ik heb met moeite iets gelezen, vorig maand, en dat komt allemaal door dat boek waar ik nu nog steeds in bezig ben, en dat maar niet lijkt te vorderen. Misschien leg ik het maar beter even opzij, en begin ik aan iets anders.

De heining is helemaal niet onaardig, maar lijkt een tussenstap op weg naar Van Loys betere werk. Sla gerust over, al blijft het behoorlijk pretentieloos en vlot lezend, en behoort alleen al daardoor tot het betere Vlaemsche werk. Van Loy doet zijn best, zonder gekunsteld of –godbeterd– gemanieerd over te komen.

Ook Dance, Dance, Dance leest heel vlot, het is vintage Murakami, met alle te verwachten elementen van vervreemding erin. Ik heb het graag gelezen eigenlijk, ook al omdat het mij een zekere vorm van escapisme toelaat. Dat ik kan om een of andere reden mij steeds weer gemakkelijk in die wereld(en) van Murakami vinden.

Weinig boeken, maar kwalitatief tenminste in orde. (Staar u niet blind op die sterren, ik heb het al meermaals gezegd.)

  1. De heining / Jan Van Loy / 2008 / **(*)
  2. Dance, Dance, Dance / Haruki Murakami / 2002 / ***

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

pasta met gebakken camembert

Baked Camembert Pasta, zo heet het gerecht in Jamie’s Ministry of Food (i). Geen werk. Echt waar: geen werk. Ga naar het grootwarenhuis van uw keuze. Koop een portie pasta (penne zijn goed, maar ook tagliatelle), een bol look, wat verse rozemarijn, 200 g verse spinazie (ii), en 100 g geraspte kaas. Ga naar huis, en maak deze maaltijd klaar in dertig minuten. Dertig (iii). Uw huisgenoten zullen u op handen dragen.

Baked Camembert Pasta

Benodigdheden

  • 1 doosje camembert (250 g dacht ik)
  • 2 teentjes look
  • wat zout en peper
  • een takje verse rozemarijn
  • wat olijfolie
  • 100 g gemalen kaas
  • 250 g pasta (afhankelijk van het aantal personen)
  • 200 g spinazie (of meer; wij gebruiken 500 g –ongekuist)

Baked Camembert Pasta

Zo gemaakt

Verwarm de oven voor op 180°C. * Open het doosje camembert, haal de kaas uit de plastic verpakking, en leg de kaas opnieuw in het doosje. * Snijd een ondiepe cirkel in de kaas, en haal de bovenste korst eraf. * Snijd de (gepelde) look fijn, en leg die op de kaas. * Doe er (flink) wat rozemarijnblaadjes bij, en wat peper en zout. * Besprenkel met olijfolie. * Plaats in de oven gedurende 23 minuten.

Als de camembert in de oven staat, breng dan een pot met gezouten water aan de kook. * Indien de spinazie niet gekuist is, was hem dan, en verwijder de steel. * Voeg de pasta toe, zodat dat hij (volgens de aanwijzingen op de verpakking) ongeveer gelijktijdig met de kaas klaar is. * Als de kaas klaar is, doe de oven open, een laat de kaas in de oven staan. * Als de spaghetti net niet kaas klaar is, voeg dan de spinazie toe aan de pasta, roer eens, en giet af. * Zet de pot terug op een laag vuur, doe er de pasta en de spinazie terug in, en voeg de gerapste kaas erbij.

Schik de pasta op de borden, en serveer. Breng ook de ‘gebakken camembert’ aan tafel, en laat iedereen zichzelf bedienen.

Baked Camembert Pasta

Smakelijk! (Allemaal handen mooi naast het bord, terwijl ik deze foto neem, alstublieft!)

(i) Ik denk dat u dit boek zonder schroom of angst aan een heleboel mensen cadeau kunt doen.

(ii) Geen fan van spinazie? Vervang hem gerust door een andere groente. Selder bijvoorbeeld –en gebruik dan ook de bladeren.

(iii) Dertig minuten. Ik doe er langer over om dit uit te tikken.

training 200811

Een nieuwe maand, dus tijd voor de lijstjes. En ziet, we hebben vanaf deze maand een nieuw lijstje. Na anderhalf jaar geloop en een eerste wedstrijd, achten we eindelijk de tijd rijp om ook dat onderdeel van ons leven op een sequentiële manier vorm te geven. Inderdaad, het gefiets zit er nog niet bij; het is immers winter, en dan wordt er minder gefietst. Misschien voeg ik het toe vanaf de lente. Of zo.

Alle cijfers zijn geheel onwetenschappelijk en dus louter indicatief. Het kcal verbuik blijft gokwerk, zo heb ik me laten vertellen; en zo’n footpod heeft al gauw een foutmarge van een paar procent, wat zeker op de langere afstand een ietwat optimistischer beeld kan geven. Het dichtst bij de waarheid is vermoedelijk de tijdsduur, want daarvoor duw ik zelf een knopje start/stop in.

Niettemin, ik heb er een overzicht bij.

  • 25 km lopen / 2:03:10 / 1696 kcal / 02-11-2008
  • 21,53 km lopen / 1:46:20 / 1299 kcal / 04-11-2008
  • 6,34 km lopen / 0:31:24 / 361 kcal / 05-11-2008
  • 12,77 km lopen / 1:00:51 / 785 kcal / 06-11-2008
  • 6,30 km lopen / 0:31:33 / 370 kcal / 07-11-2008
  • 6,26 km lopen / 0:29:14 / 359 kcal / 08-11-2008
  • 8,93 km lopen / 0:41:24 / 536 kcal / 09-11-2008
  • 21 km lopen (*) / 1:41:59 / 1368 kcal / 11-11-2008
  • 12,83 km lopen / 1:00:18 / 769 kcal / 13-11-2008
  • 9,27 km lopen / 0:43:34 / 410 kcal / 14-11-2008
  • 16,22 km lopen / 1:09:23 / 946 kcal / 16-11-2008
  • 6,28 km lopen / 0:31:17 / 338 kcal / 17-11-2008
  • 15,93 km lopen / 1:13:40 / 933 kcal / 18-11-2008
  • 7,82 km lopen / 0:37:51 / 436 kcal / 19-11-2008
  • 13,17 km lopen / 1:02:38 / 826 kcal / 20-11-2008
  • 20,34 km lopen / 1:32:48 / 1238 kcal / 22-11-2008
  • 20,03 km lopen / 1:32:23 / 1310 kcal / 23-11-2008
  • 6,29 km lopen / 0:29:43 / 352 kcal / 24-11-2008
  • 18.97 km lopen / 1:29:29 / 710 kcal / 25-11-2008
  • 8,75 km lopen / 0:41:19 / 424 kcal / 26-11-2008
  • 14,27 km lopen / 1:08:18 / 870 kcal / 27-11-2008
  • 18,41 km lopen / 1:26:15 / 1113 kcal / 29-11-2008
  • 35,76 km lopen / 2:58:32 / 1825 kcal / 30-11-2008

De loopafstand wordt gemeten met een Suunto t6c + footpod.

(*) Een wedstrijdloop. Mijn eerste wedstrijd. Volgens mijn Suunto was het 22,46 km. Dus ofwel komt dat door ‘afwijkingen van de juiste lijn’; ofwel zit er toch een serieuze foutmarge op die afstandberekening.

ge moet niet zot zijn…

…maar het helpt. Dat zag ik Tessa denken, toen ik daarnet weer binnenstrompelde. Twee weken geleden ben ik begonnen met The Ultimate Ultramarathon Training Plan van de Amerikaanse Runner’s World. Voor zondag staat daarbij een training van drie uur op het programma, maar toen ik daar vorige week aan begon, bleek al gauw dat ik beter wat meer boterhammen had gegeten. Dus begon ik deze week opnieuw. Aan hetzelfde programma, jawel.

En zo telde mijn hartslagmeter daarjuist netjes 2 uur 58 minuten en 32 seconden voor mij uit, en veronderstelde de footpod dat ik op die tijd 35,76 km heb afgelegd (wat waarschijnlijk een overschatting is).

Ik denk dat ik mij voor de rest van de dag op mijn bed ga leggen.

BJO & Richard Galliano

BJO & Richard Galliano

Uit een fotoshoot met het Brussels Jazz Orchestra & Richard Galliano, in De Bijloke Muziekcentrum op 19/11/2008 (tijdens de soundcheck).

BJO & Richard Galliano

Zelden zo dicht bij de muzikanten gestaan. Deze foto’s werden gemaakt met de groothoek (EF 16-35mm f/2.8 L II USM) op bijna 16mm…

BJO & Richard Galliano

…wat betekent dat ik bijna met mijn lens tegen Galliano’s ellenboog zat. Fantastisch dat die man dat zonder verpinken toeliet (en dat ik dat gedurfd heb). Wel raar, zo plots al die vrijheid om overal rond en tussen te (mogen) lopen. Ik had dat op Middelheim ook al, tijdens de soundchecks aldaar. Volgende stap: in scène zetten? (Want het bleef wel een repetitie natuurlijk.)

Het concert zelf heb ik gemist, ik zat toen bij Alela Diane in Vooruit.

bloggers: bloedzuigers

Weg met De Crem, zo gonst het precies overal door de Grootsche Vlaemsche Blogoosfeer! Maar ik zeg u, waarom stoppen bij onze Zatte CD&V-er, Vlaenderens Trots in de Verenigde Staten, partijgenoot van de meest verlichte Premier aan wie we ons in dit en alle vorige levens hebben mogen onderwerpen? Neen, dit kan niet volstaan.

Want, waarde lezers, gisteren nog heb ik in een links dagblad moeten lezen, hoe één van hun columnisten, die somtijds luisterend naar de naam Hugo Camps, de bloggers in één pennentrek over dezelfde kam waarmede Pieter De Crem des ochtends zijn haren weerbarstig tegen de wind mag instrijken, heeft gescheerd! (*) De snoodaard noemde ons aldaar, en ik citeer: ‘bloedzuigers’, en hij voegde daaraan toe, en ik citeer alras opnieuw: ‘niet mijn favoriete gedierte’. Den schalk schrijft in onverlaten overmoed:

Bloggers: bloedzuigers, niet mijn favoriete gedierte.

Ik verpoos even, en wacht tot de storm boven de blogosfeer nu pas echt uitbarst! Massahysterie! Lynchmobbing! Ophangtouwgetrek! Bloedgeruik! Pek ende veren! Geef ons gauw ene stok, wij hebben reeds menige hond om te slaan. Voorwaartsch, kameraden, om dat Vlaemsche Bloggersvolk ten strijde te leiden!

(*)  Jawel: gescheerd, en niet geschoren!

gehaktballen met donzige rijst

“De week van de smaak blijft precies duren”, merkte Tessa gisteren op –alsof ze anders te klagen heeft over het eten dat hier op tafel komt. Niettemin, het is niet alsof ik een kook- i.p.v. een ultramarathon ambieer, maar ik had u gewaarschuwd, beste lezer, dat ik Jamie Olivers Ministry of Food op de pijnbank ging leggen.

Maar goed, om eerlijk te zijn, had ik gisteren gewoon geen tijd (lees: goesting) om groenten te kopen. Al had ik dinsdag wel gehakt gekocht, eigenlijk met de bedoeling om Meatballs and Pasta te bereiden. Een festijn dat moeilijk te verwezenlijken bleek zonder op zijn minst het blik tomaten dat ik had gebruikt voor de stoofpot. Niet getreurd, ik had rijst, gehakt, nog wat andere ingrediënten en twee basisrecepten om van te vertrekken.

Gehaktballen (losjes gebaseerd op een recept uit De Siciliaanse keuken van Clarissa Hyman), en Light and Fluffy Rice (Jamie Oliver) met extra’s.

Benodigdheden

Voor de rijst

  • 125 g rijst
  • zeezout
  • een klont boter
  • een eetlepel (gedroogde of verse) dille
  • een koffielepel sumac (of paprika)

Voor de gehaktballen

  • 400 g gehakt (300 g gemengd; 100 g rund)
  • een ei
  • 50 g zure room
  • de geraspte schil van een limoen (of citroen)
  • 50 g broodkruim (of een verkruimelde beschuit)
  • een scheut olijfolie
  • een glas rode wijn
  • het sap van een halve limoen (of citroen)
  • vier laurierblaadjes (vers of gedroogd)
  • een ajuin
  • een weinig bloem

Zo gemaakt

We starten met de gehaktballen.

Doe het gehakt in een grote kom. Voeg daarbij het ei, de zure room, de gersapte limoenschil, en het broodkruim. Meng alles stevig door elkaar.

Haal met een flink opgehoopte eetlepel gehakt uit de kom, en vorm tot ietwat afgeplatte balletjes (ik had er acht). Wentel de balletjes lichtjes in de bloem, en klop er voorzichtig het teveel aan bloem af.

Zet een stevige pan op een medium hoog vuur (7/12), waarin alle balletjes naast elkaar kunnen liggen. Giet een scheut olijfolie in de pan, en bruin de (afgeplatte) balletjes aan beide kanten. Versnipper ondertussen de ajuin, en voeg die aan de gebruinde balletjes toe. Overgiet met de wijn, en laat die even inkoken tot de alcohol verdamp is. Voeg het limoensap toe, en de laurierbladeren. Voeg warm water toe tot de balletjes net (niet) onder staan.

Laat sudderen op een matig vuur. Ondertussen beginnen we aan de rijst.

gehaktballen met donzige rijst

Breng een grote kookpot met gezouten water aan de kook. Doe de rijst in een colander (vergiet), en was ze door ze ongeveer een minuut onder koud stromend water te houden. Door de rijst te wassen, verhinderen we dat ze tijdens het koken te veel gaat kleven.

Voeg de rijst toe aan het kokend water, en wacht geduldig tot de rijst begint te ‘dansen’. Laat de rijst dan nog vijf minuten koken, en giet ze vervolgens uit in een vergiet. Dek het vergiet af met een deksel of met zilverpapier.

Zet de kookpot met wat water terug op het vuur, en breng aan de kook. Zet het vergiet in/op de pan, en laat de rijst nog een 8-tal minuten stomen (i). De rijst is nu klaar om verder te verwerken of om te serveren. Zet ze in het vergiet (met het deksel of het zilverpapier erop) aan de kant.

Giet het water uit de kookpot, voeg een flinke klont boter toe, en zet terug op het (lage) vuur. Als de boter bijna gesmolten is, voegt u de rijst toe, en ook de sumac (of paprika) en de dille (ii). Meng alles goed doorheen, en let erop dat de rijst niet (te veel) aanbakt.

gehaktballen met donzige rijst

Haal de balletjes uit de andere pan, leg ze op wat zilverpapier, en vouw dat dicht. Zet het vuur hoog, en laat de saus –onder voortdurend roeren– inkoken. Schik de balletjes en de rijst op de borden, serveer, en vergeet vooral niet ook de saus op tafel te brengen.

Smakelijk!

(i) Wees niet bang om in dit stadium eens een rijstkorrel te proeven. En is –oeps– de rijst toch iets te gaar? Geen paniek, dan bakt u hem gewoon wat droger.

(ii) Geen sumac, paprika of dille in huis? Wees creatief met wat u wel hebt. Desnoods gebruikt u enkel versgemalen peper met eventueel een ontpitte tomaat (of twee).