…maar het helpt. Dat zag ik Tessa denken, toen ik daarnet weer binnenstrompelde. Twee weken geleden ben ik begonnen met The Ultimate Ultramarathon Training Plan van de Amerikaanse Runner’s World. Voor zondag staat daarbij een training van drie uur op het programma, maar toen ik daar vorige week aan begon, bleek al gauw dat ik beter wat meer boterhammen had gegeten. Dus begon ik deze week opnieuw. Aan hetzelfde programma, jawel.
En zo telde mijn hartslagmeter daarjuist netjes 2 uur 58 minuten en 32 seconden voor mij uit, en veronderstelde de footpod dat ik op die tijd 35,76 km heb afgelegd (wat waarschijnlijk een overschatting is).
Ik denk dat ik mij voor de rest van de dag op mijn bed ga leggen.
je bent echt wel gebeten door de microbe he? Drie uur lopen is (nog) niet aan mij besteed
Amai, ik ben al trots op mezelf als Evy té blij iets in mijn oren fluistert à la ‘proficiat, je bent al drie minuten goed bezig, nog even doorbijten en je kan weer twee minuten wandelen’.
Op een dag!
Het was fantastisch. Al moest ik er niet aan denken om de dag nadien zelfs maar even los te lopen. Gisteren weer wel, en vandaag ook 🙂