lijstjes – Pagina 19

films 201004-6

17 films op drie maanden tijd, mijn kijkgedrag lijkt wel tot normale proporties teruggedreven. Weining memorabels, het beste op die drie maand is mogelijks The Descent: Part 2, The Box, en… erm… Avatar?

Ik moet dringend eens gaan zien wat ik zoal op Prime gemist heb, de laatste drie maanden.

Iron Man 2 / Jon Favreau / 2010 / AMC Seattle / **
Aha. De sequel die ons laat kiezen tussen Scarlett Johansson en Gwyneth Paltrow. Mickey Rourke is prima vermomd als knotsgekke Ivan Vanko, maar Sam Rockwell speelt een persiflage van zichzelf en keldert het niveau van de film ettelijke verdiepingen naar beneden. Nog goed dat de twee dames –en Robert Downey Jr.– voor vermaak bleven zorgen.
Prince of Persia: The Sands of Time / Mike Newell / 2010 / AMC Seattle / *(*)
Het valt nog wel mee. Wacht vooral af tot hij thuis op de televisie te zien is, al bleef het min of meer vermakelijk. Ik had het verhaal al door na vijf minuten.
The Descent: Part 2 / Jon Harris / 2009 / iPad / **(*)
Wijs. Ik had deel 1 destijds in de cinema gezien, en dit vervolg weet er de spanning zeker in te houden. Met de laaste minuut of zo van het einde worstel ik nog een beetje. Het laat in elk geval ruimte voor deel 3.
Legion / Scott Charles Stewart / 2010 / iPad / **
Euh ja. Iets met god en een engel die de mensen van de verdoemenis komt redden. Ik heb al (veel) beter gezien in het genre.
The Time Traveller’s Wife / Robert Schwentke / 2009 / iPad / **
Ik was aan het boek van Audrey Niffenegger begonnen, maar het kon mij niet boeien. Tessa was wreed geïnteresseerd in de film, en ik heb met plezier meegekeken. Romantisch en al, maar niet meteen een uitschieter.
2012 / Roland Emmerich / 2009 / iPad / *(*)
De wereld gaat vergaan, deze keer in 2012. Een rampenfilm, vaak met deftige fotografie, maar weinig verrassend.
The Girl Next Door / Gregory Wilson / 2007 / iPad / *
Rijp voor de waar gebeurde verhalen op VijfTV. Gebaseerd op het boek van Jack Ketchum, dat dan weer gebaseerd is op de moord op Sylvia Likens. Gruwelijke zaken, op een amateurtoneelachtige wijze verfilmd.
The Box / Richard Kelly / 2009 / iPad / **(*)
Graag gezien, en als hij op tv komt, zal ik hem mogelijks nog eens bekijken met Tessa. Gebaseerd op een verhaal van Richard “I am Legend” Matheson. Deze film bevat mooie fotografie, een interessant plot, en een deftige structuur. Een beetje verwarrend bij momenten.
The Book of Eli / Albert Hughes & Allen Hughes / 2010 / iPad / 0
Bar- en barslechte film vol gaten, ééndimensionele personages en ander dwaas gedoe. Te vermijden.
A Perfect Getaway / David Twohy / 2009 / iPad / *(*)
Weinig verrassing, en in tweede helft van de film gaat het steil bergaf met het niveau, maar voor de rest best spannend en mooi gefilmd. Had beter gekund.
Wolfman / Joe Johnston / 2010 / iPad / *(*)
Anthny Hopkins mag zo zoetjesaan eens begin denken aan zijn pensioen. Het acteren gaat hem niet goed af, en hij speelt nog steeds als was hij Hannibal Lecter. Puike prestaties van Benicio Del Toro en een sprankelende Emily Blunt. Wolfman gaat over weerwolven, jawel.
Avatar / James Cameron / 2009 / iPad / **(*)
Veel beter dan ik had verwacht, dit verhaal dat het grotendeels moet hebben van de exotische setting. Het is geen Alien, maar weet een menselijk verhaal te brengen dat geschikt is voor de hele familie.
Don’t Tell Mom the Babysitter is Dead / Stephen Herek / 1991 / HBO / **
Blast from the past. Kompleet met eigenaardige haarstijlen, yuppies en feel good verhaallijn. Onschuldig tijdverdrijf met Christina Applegate begod.
Edge of Darkness / Martin Campbell / 2010 / vliegtuig / *
Ook Mel Gibson wordt tegenwoordig getypecast, en dat maakt er het verhaal niet meteen spannender op.
Drag Me To Hell / Sam Raimi / 2009 / Prime / **
Onderhoudend, zij het een beetje voorspelbaar, tot de laatste minuut.
Gamer / Mark Neveldine & Brian Taylor / 2009 / Prime / **
Wel, ik weet het niet. Er doen redelijk goede acteurs mee, het heeft groot cult potentieel, en het wordt binnen twintig jaar waarschijnlijk herontdekt en heropgewaardeerd. Somwijlen net iets over the top, op andere momenten niet ver genoeg doorgedreven. The jury is out, oordeel zelf.
The Uninvited / Charles Guard & Thomas Guard / 2009 / Prime / *
Voorspelbaar? Zeer. Ik had het ganse verhaal al door van zodra de juffrouw terug thuis kwam, which is like, bij het begin van de film. Heeft potentieel, maar dan zouden ze de film opnieuw moeten maken.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

cd’s 201005

Het zit zo: in april heb ik geen noot muziek gehoord, op de mega hits toestanden die we in de auto via de Sirius satelliet binnenhaalden tijdens onze road trip. Die omschrijving (mega hits) was van toepassing op zowat alles, van sport over jaarthema zenders tot jazz. Het beste station was nog Cinemania, waardoor vaak verrassend toepasselijke soundtracks werden gestuwd, die wonderwel bij het immer veranderende landschap gingen.

Eens in Seattle, heb ik mij anderhalve dag beraad over muzikale aankopen, en dan had ik het onfortuinlijke geluk om van Amazon een gratis prime proefabonnement aangeboden te krijgen. Free two day shipping, en dat gedurende een ganse maand. Peu importe dat hier geen stereoinstallatie to speak of in huis is, ik heb nog altijd een computer en van die goedkope koptelefoondinges. Mensen, ik kijk er naar uit om de muziek weer door mijn installatie te horen schallen… of zelfs maar fluisteren.

Het resultaat is dat ik een ongelooflijk schandalig lange lijst aan nieuwe aanwinsten heb, waar ik nog niet eens helemaal naar heb kunnen luisteren. Gelukkig heb ik niet alles op cd gekocht, of ik kon een kist muziek naar mijzelf in België sturen. In juni zal er maar weinig (if anything) worden aangekocht. En ik heb een nieuw voornemen gemaakt: vanaf september zal ik waarschijnlijk iets frequenter over de aangekochte muziek beginnen schrijven –het is een ramp om aan het einde van de maand nog iets zinnigs te zeggen over de muziek die ik aan het begin ervan heb gekocht. Hoe intensief ik die muziek soms mag beluisterd hebben. (Binnenkort heb ik het overigens nog over Dawn of Midi, dat had ik hen beloofd.)

Opvallend, hoeveel excellente platen er in dit lijstje zitten!

False Consonances of Melancholy – Ayres for the Violin / Nicola Matteis door Amandine Beyer & Gli Incogniti / 2009 / ***
N_Y Project / Raphael Imbert / 2009 / ***(*)
Hier luister ik al naar sinds maart, en het vermoeit nog steeds niet. Ontdekking van het jaar, al moet dat natuurlijk niet overhyped worden. Edoch: uitstekende plaat.
The amazing adventures of John Surman / John Surman / 2001 / **
The Ideal Bread / Ideal Bread / 2008 / ***
Dit is een limited (maar nog steeds beschikbare) edition, zo heb ik ergens opgevangen. Ideal Bread brengt een hommage aan Steve Lacy, als is die omschrijving veel te beperkend. Deel twee is net uitgebracht.
Saturnian / David S. Ware / 2010 / ***(*)
Mijn introductie tot David S. Ware is meteen een shot in de roos. Ware speelt dit album solo saxgewijs geheel vol, en het boeit van begin tot eind. De plaat is opgenomen in 2009, tijdens zijn eerste concert na een niertransplant. It would take more than a kidney transplant to silence the great David S. Ware, aldus Mike Wood in Prefix Magazine. Dit is volume 1, dus ik kijk uit naar het vervolg.
Joy Spirit / Jean-Luc Cappozzo / 2009 / ***
Nog een solo album, deze keer met trompettist Jean-Luc Cappozzo. Henri, die zelf trompet speelt, was hier niet zo zot van. Het album is opgevat als een hommage aan de muzikanten die Cappozzo hebben beïnvloed, en ik vond dit een toegankelijke en eigenlijk heel aangename cd, waar ik nog vaak naar ga luisteren.
First / Dawn of Midi / 2010 / **(*)
Niet onaardig debuut, waar ik binnenkort nog op terug kom.
Duet / Chick Corea & Hiromi / 2008 / ***
Place to be / Hiromi / 2010 / ***
Er is iets met Hiromi en Jef Neve dat ik dringend moet ontdekken. Op het eerste album dat ik van haar kocht (Spiral uit 2005) stond een tune die ik onmiddellijk als één van Neve herkende (maar haar opname was ouder dan die van Neve), en ergens in de laatste paar minuten van Sicilian Blue op dit album zit een tune die verschrikkelijk erg doet denken aan de begintune van Neve (het radioprogramma op Klara). Als ik terug thuis ben zal ik eens wat fragmenten uploaden. Dit is een goede cd overigens.
For All We Know / José James & Jef Neve / 2010 / **
Aangename plaat, José James heeft een aangename stem, maar ik ben er niet helemaal ondersteboven van. Ik heb ze live bezig gezien in Seattle, en in een jazzclub zoals Dimitriou’s Jazz Alley kwamen ze heel goed tot hun recht. Er is nog veel ruimte om te groeien, en ik vermoed dat het later op de toernee nog veel beter gaat worden. Het wordt alvast uitkijken naar hun Coltrane project op Middelheim.
Lionel Loueke / Mwaliko / 2010 / **(*)
Meestal krijg ik the creeps van die Afrikaanse toestanden in jazz –het komt te vaak over als een soort überetnisch streven naar een onmogelijk ideaal, maar Loueke lijkt hier wel een gulden middenweg te hebben gevonden. Dit is aangename muziek, met vaak een leutige beat, helemaal klaar voor de zomer.
True Story / Jean-Michel Pilc / 2009 / ***
Hela, dat klinkt goed. De Frans geboren, maar ondertussen reeds 15 jaar in New York wonende Pilc is autodidact. Dat doet er niet toe, maar het is weer eens een weetje om mee uit te pakken op feestjes en recepties. Dit is sterk ritmische muziek, met een mooie, eenvoudige structuur en aanvullende begeleiding.
Peepers / Polar Bear / 2009 / ***(*)
Avontuurlijk, beluisterbaar, humoristisch, gedreven, verrassend, enthousiast; als dat al geen sleutelwoorden zijn die u al niet op zijn minst benieuwd maken, dan weet ik het ook niet. Frisse muziek met speelse klanken. Een beetje free, een beetje rock, een beetje etherisch, en wat pulserend. Klaar om door u ontdekt te worden.
Dan Berglund’s Tonbruket / Dan Berglund / 2010 / **(*)
De bassist van E.S.T. (het Esbjörn Svensson Trio) blijft niet (langer) bij de pakken zitten. Het debuut van zijn nieuwe groep kent invloeden van Wilco, Sigur Rós en Royksopp. Dit is minder jazz dan hardrock; een boeiende plaat van een groep die (duidelijk) nog in het beginstadium zit.
Walk the Nile / Elephant9 / 2010 / ***(*)
Nog meer rockachtige toestanden alhier. Een funky onweerstaanbaar ritmisch keyboard en opzwepende drumpassen. Fusion van de bovenste plank. Aanrader!
Absolute Zawinul / Absolute Ensemble / 2009 / ***(*)
En eigenlijk ken ik veel te weinig van fusion. Absolute Zawinul is het laatste studio album van Joe Zawinul, oprichter en coleider (samen met Wayne Shorter) van Weather Report, één van de meest invloedrijke fusion bands uit de jaren 70. Strijkers en jazz gaan niet samen, pleeg ik wel eens te verkondigen, deze plaat is alvast een uitzondering daarop. Absolute topnummer is Ice Pick Willy, het slotnummer op de plaat.
Clint / Oddjob / 2010 / *(*)
De Clint uit de titel slaat op Clint Eastwood; alle nummers komen uit films waarin Eastwood heeft meegespeeld. Het zijn herinterpretaties die voornamelijk de sfeer weergeven uit de jaren 80, toen de synthesizer een prominente plaats in de popmuziek kreeg toebedeeld. Niet onaardig, maar… tsja.
Highway Rider / Brad Mehldau / 2010 / ****
En ’tsja’ alweer. Dit is er eentje buiten categorie. De invloeden bij Mehldau zijn nauwelijks te tellen; John Boy is decidedly Beatles; Now You Must Climb Alone voelt verwantschap met Charles Ives; en in We’ll Cross the River Together komt het thema uit Tchaikovsky’s (met een tsjuh) Zwanenmeer wel eens piepen. We kunne n er uren over doorgaan, maar dit is één van de incontournables van 2010.
Esta Plena / Miguel Zenón / 2009 / ***(*)
In mei stond Miguel Zenón op de voorkant van Downbeat, en het is naar aanleiding van het artikel daarin dat ik deze plaat heb aangeschaft. Zenón trok op muzikaal onderzoek naar Puerto Rico (waarvan hij afkomstig is), en het resultaat daarvan was al gedeeltelijk te horen op Jibaro uit 2005. Esta Plena gaat de ogenschijnlijk de richting van de world muziek op, maar is bij verder luisteren beslist jazz (niet dat we –ik val in herhaling — aan hokjesdenken doen). Dit is alweer een spannende, invloedrijke en onderhoudende plaat.
Nikki / Nikki Yanofsky / 2010 / **
…wat gelijk niet van het debuut van Nikki Yanofsky kan gezegd worden. Op haar best klinkt ze gelijk Mariah Carey in haar beginjaren, op haar slechtst gelijk Britney Spears. Waarom plukken ze die kinderen zo snel uit hun groeimoment? Yanofsky heeft (veel) potentieel, maar dat wordt nu verprutst door zo snel en zo veel mogelijk munt uit haar te slaan. Leeftijd is niet meteen een criterium, en ze heeft een heel mooie stem, maar ze moet nog zoveel groeien eer ze de hype verdient die ze nu moet meedragen. Spijtig.
Another Lifetime / Cindy Blackman / 2010 / ***(*)
Deze cd is opgevat als een eerbetoon aan Tony Williams’ Lifetime (Williams was de mentor van Blackman). Met die eerbetonen zit het precies wel snor, want daar komen blijkbaar goede platen uit. Met vier verschillende groepen speelt Blackman in 11 nummers deze boeiende cd vol. Nog meer fusion dus, in deze, want Williams was één van de meest prominente drummers uit de fusion periode.
Volume 2 / She & Him / 2010 / ***(*)
De schitterende opvolger van Volume 1. Ik ben een fan, van deze heerlijke stemmen en muziek.
I will be / Dum Dum Girls / 2010 / ***
Ik koop weinig pop en rock toestanden, maar dit debuut heb ik ontdekt hier in Sonic Boom in Seattle. Een beetje Blondie, een beetje Feist, en een heleboel retrogevoel, maar vooral een bende stevig knallende meiden.
The Wild Hunt / The Tallest Man On Earth / 2010 / ***
Hij klinkt soms wat gelijk Bob Dylan, maar dan veel minder nasaal. The Tallest Man On Earth is eigenlijk Kristian Matsson uit Zweden, die in 2008 debuteerde om vervolgens met o.a. Bon Iver rond te toeren. Deze plaat laat zich gerust herhaaldelijk afspelen.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

boeken 201005

Citaat van de maand komt uit Nick Hornby’s Juliet, Naked.

“I don’t know whether she eats meat or not.”
“Why shouldn’t she eat meat?”
“Because some people believe that eating meat is wrong. And other people believe it’s bad for you. And some people believe both.”
“What do we believe?”
“I guess we believe both, but we don’t care enough to do anything about it.”

Het zijn allemaal digitale boeken, die ik vorige maand heb gelezen. Dat veranderde wonderwel niets aan de inhoud ervan, dus ik zie mij best volharden in mijn voornemen zo min mogelijk nieuw papier te kopen.

The Dragon Factory / Jonathan Maberry / 2010 / **
Meer apocalyptische bedoeningen die zo uit een videospel lijken te zijn weggelopen. DNA manipulatie en nazi’s, het doet soms wat denken aan Doom. Het getuigt van veel verbeelding, en is over het algemeen wel onderhoudend ook. De stijl is redelijk energiek, en het boek is zo klaar om verfilmd te worden. De kans op een volgende deel is heel erg groot, en ik moet zeggen dat ik er wel een beetje naar uitkijk.
The Golden City / John Twelve Hawks / 2009 / *(*)
John Twelve Hawks heeft een boodschap: big brother is watching you. De hedendaagse mens is blijkbaar heel erg bereid om heel wat privacy op te geven in ruil voor een aantal oppervlakkige en vaak door consumptie gedreven ‘voordelen’. De boodschap is heel pertinent, maar verwatert een beetje door op te splitsen over drie boeken met iets te veel tijd ertussen werden uitgegeven. Het eerste boek is veruit het interessantste, maar idealiter wil de nieuwe lezer de drie boeken als één uitlezen.
New Moon / Stephenie Meyer / 2006 / **
Aaargh. Ik weet het niet. Ik ga zeker het volgende ook lezen, maar de eerste helft van dit boek (het tweede deel in de Twilight reeks) zit vol teenage angst, en ik vond het niet langer evident om daar doorheen te worstelen. Ongetwijfeld is net dit de reden waarom dit boek zo’n aantrekkingskracht uitoefent of tienermeisjes, maar ik was blij toen er in het tweede deel eindelijk opnieuw wat meer plot dan zwijmelarij bij kwam te kijken.
Juliet, Naked / Nick Hornby / 2009 / ***
Euh, en dit is dan het equivalent van adult angst. Sterk boek, vooral de manier waarop Hornby erin slaagt om iedereen in zijn waardigheid te laten. Op een of andere manier zijn alle personages in dit boek enorm moedig en krachtig terwijl dat lang geen evidentie is. In the space of a few days, he’d had a heart attack, spoken to all his children and two of his ex-wives, gone to a new town and slept with a new woman, spent some time with a man who had made him think differently about his work, and none of it had changed a thing. He had neither learned nor grown. Hornby is 53. Het boek wordt vaak vergeleken met Hornby’s debuut, High Fidelity.
The Lost City of Z / David Grann / 2009 / ***
In 1925 vertrekt kolonel Percival Harrison Fawcett met zijn zoon Jack naar de Amazone, op zoek naar de mysterieuze City of Z. Het klinkt als een avonturenroman, en het leest grotendeels ook als zo’n spannend boek. David Grann schreef er in 2005 een artikel in The New Yorker over, en werkte dat nadien uit tot een boek, dat vorig jaar werd gepubliceerd. Het boek wordt overigens verfilmd (met Brad Pitt in de rol van de kolonel). Brian Fawcett, de jongere zoon van PHF die thuis was gebleven, had er in 1953 ook al een boek over gepubliceerd, dat ik tweedehands in Engeland heb gevonden, en nu thuis op mij ligt te wachten. Ik ben zeer benieuwd.
The Cabinet of Curiosities / Douglas Preston & Lincoln Child / 2002 / **
Zeer onderhoudend boek in de Pendergast serie (cfr. Relic): mysterie, spanning, een vleugje romantiek en aangename plotwendingen. Geen grote verrassingen, maar degelijk.
Absolute Power / David Baldacci / 1996 / ***
Een uitmuntend boek, dit debuut van David Baldacci. Een jaar later werd het verfilmd, met o.a. Clint Eastwood in een heel behoorlijke rol. Dit boek is echter vele keren beter dan de film. Het is schitterend geschreven, bevat structuur, en brengt de personnages echt tot leven. Boeiend van de eerste hoofdletter tot het laatste punt. Ik ga zeker meer van Baldacci lezen.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

—

Ter referentie, Henri heeft, sinds we in Seattle zijn (een dikke maand dus), volgende boeken uitgelezen: In de ban van de Ring (J.R.R. Tolkien –daar was hij al eerder deze reis in begonnen); Warriors 2: Fire and Ice (Erin Hunter); Warriors 3: Forrest of Secrest (Erin Hunter); Warriors 4: Rising Storm (Erin Hunter); Warriors 5: A Dangerous Path (Erin Hunter); Warriors 6: The Darkest Hour (Erin Hunter); Geheime Missie Stormstad (Joshua Mowll); The Enormous Crocodile (Roald Dahl); The Wonderful Story of Henry Sugar (Roald Dahl); Danny the Champion of the World (Roald Dahl); The BFG (Roald Dahl); James and the Giant Peach (Roald Dahl); Warriors: The New Prophecy 1: Midnight; Warriors: The New Prophecy 2: Moonrise; Warriors: The New Prophecy 3: Dawn. De titels van de boeken staan in de taal waarin hij ze gelezen heeft; de Roald Dahls komen uit de bibliotheek van onze gastheer.

boeken 201004

Zo’n iPad is ideaal om pulpboeken op te lezen. Thuis liggen die toch alleen maar stof te vergaren, in de valies nemen ze alleen maar plaats in, en ik hoef niet in te zitten met dichtklappende al te dikke pockets of tekst die te dicht op het midden van het boek plakt en daardoor moeilijk te lezen valt. Nadeel is misschien dat ik nu nog meer pulp ga lezen, al zijn er ook standaardwerken die vaak gratis te downloaden zijn, van Socrates tot Shakespeare.

Bijna allemaal pulp dus, in april, en één kinderboek. Allemaal goed om verloren momenten erm… iets minder verloren te maken.

Prédateurs / Maxime Chattam / 2009 / **
Niet slecht, maar ik vond het eerste deel van de trilogie, Les Arcanes du chaos, vele keren beter. Niettemin, ik ben benieuwd naar deel drie. In Prédateurs gaat het over een maniakale seriemoordenaar in het leger, de grens tussen goed en kwaad, en vooral het worstelen met de eigen demonen. Vaak spannend, veel gore en plastische omschrijvingen, maar het blijft wel allemaal verteerbaar. Iets te moraliserend misschien.
Winnie-the-Pooh / A. A. Milne / 1926 / ***
Wilt ge geloven dat ik dat boek nog nooit gelezen had? Het zat gratis bij iBooks op de iPad, ik had geen boek bij de hand, en zat te wachten tot de was gedaan was in ons Motel 6 in Arcata, en dus heb ik dat maar uitgelezen.
Caught / Harlan Coben / 2010 / **
De vele plotwendingen en schijnbewegingen vertragen dit boek in grote mate. Coben gaat ook weer redelijk politically correct tewerk, en die poging zo min mogelijk tegen benen te schoppen werkt redelijk op mijn zenuwen. Spijtig, want deze mens had vroeger heel wat spannends te vertellen. Maar meen ik mij niet te herinneren dat ik bij mijn vorige Coben iets gelijkaardigs verteld heb?
Impact / Douglas Preston / 2010 / **(*)
Oef. Dat Preston maar ver weg blijft van non fictie zoals zijn Monster of Florence boek (waar hij ook beter een fictieboek van gemaakt had). Spannend verhaal dat er in een ijltempo vandoor gaat. Goed van het being tot (bijna) het einde, want aan dat einde had hij toch best een iets creatievere draai kunnen geven dan een plot dat in de jaren 60 misschien nog aanvaardbaar had kunnen wezen.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

cds 201003-04

Een beetje laat, maar ik heb eigenlijk bijna niet naar muziek kunnen luisteren deze maand. Al de albums heb ik dan ook in maart gekocht, en ik heb er hier slechts met stukjes naar kunnen luisteren –ik heb zelfs nog wat albums waar ik nog helemaal niet naar heb kunnen luisteren (en die ik dus naar volgende maand heb verschoven). Nu we in Seattle zitten, komt er hopelijk wat meer tijd vrij om te luisteren, en hopelijk kan ik ook wat concerten meepikken.

Cannonball Adderley Quintet in Chicago / Cannonball Adderley / 1959 / ***
Een heerlijk energiek rondspringende (nuja) Cannonball Adderly en een ingehouden Coltrane stuwen deze plaat vooruit. Dezelfde bezetting (maar dan met Bill Evans aan de piano) zou een maand later met Miles Davis Kind of Blue opnemen.
Stardust / John Coltrane / 1958 / ***
Coltrane staat niet altijd in de spotlight, op dit album vol ballads dat eerst onder de naam van trompettist Wilbur Harden werd gereleased. We onthouden vooral Time After Time, en de strijkstok van bassist Paul Chambers.
Eleanora Fagan (1915-1959) To Billie with Love / Dee Dee Bridgewater / 2010 / **
Weinig verrassend tribute album. Goed als achtergrondmuziek voor uw avondlijke cocktailparty’s.
Mess Around / Robin McKelle / 2010 / *(*)
De kans is groot dat het volle zalen zou trekken op een festival zoals Gent Jazz, want er is wel degelijk een publiek voor. Maar eerlijk? Ik snap niet hoe dit soort muziek blijft verkopen. Goed voor coverbands en beginnende groepjes, of voor mensen die er een verassende en intelligente interpretatie aan kunnen geven. Ze zijn dun gezaaid, die mensen.
Sound Tracks / Yves Peeters Group / 2010 / ***(*)
Haal dit gewoon in huis. Het betere Belgische werk, zelfs met de sterk Amerikaanse inslag. Dit is al een fantastische soundtrack op onze road trip geweest.
Schubert – Impromptus / Franz Schubert door Alexei Lubimov / 2010 / ***
Het soort muziek waarvan uw borstkast gaat zwellen, maar waarbij ge net zo goed door melancholie wordt overspoeld. Hoewel expressief, is dit soms een ietsje te ‘sec’ gespeeld naar mijn zin. Al ben ik eigenlijk best te vinden ben voor dat soort ingehouden romantisch pianowerk. Grmbl. Ik kan er precies zelf niet meer aan uit.
Lyn’s Une / Alyn Cosker / 2009 / **
Grotendeels saaie mainstream muziek, die men in de USA wel eens in de lift of door de headseats in de vliegtuigen durft te duwen. Het zijn absoluut geen slechte muzikanten –daarom krijgt het album dan ook twee sterren– maar de muzikale richting mist focus en diepgang. Het goede is dat dit nog mogelijkheid heeft tot evolutie, maar vooralsnog is dit onopvallende muziek die zich hapklaar laat beluisteren. (Al begon het tegen het einde toch wat op mijn zenuwen te werken.)
Magnetism / Ben Heit / 2009 / ***
Beter dan oorspronkelijk verwacht, met een aantal verrassende wendingen, maar zonder écht vernieuwend of uitdagend te (willen) zijn. Aangename ritmes, professionele muziek, die hier gerust mag opliggen terwijl ik verder in mijn boek lees. Dit mocht eigenlijk best wat meer aandacht krijgen; ik zou die mens wel eens live willen zien –als ik ooit nog eens in Duitsland geraak.
Gesualdo Variations / Carlo Gesualdo door David Chevallier / 2010 / ***(*)
Dit is een heel curieus project. Gitarist David Chevalier improviseert op de muziek van Carlo Gesualdo. Meer klassiek dan jazz, maar de Gedualdo-purist zal het ongetwijfeld als meer jazz dan Gesualdo omschijven. Ik heb er nu al een keer of vier naar geluisterd, en het blijft ‘plakken’. Geen uptempo beats natuurlijk, maar de gitaar en –vooral– de saxofoon pikken heel gepast in op de madrigalen. (En zoals u weet ben ik niet rap te vinden voor combinaties klassiek-jazz. Ik zou wel eens willen weten wat een expert gelijk J.V.D. hiervan vindt.) Boeiend. Te koop via Linn Records.
Shock! / Gareth Williams / 2009 / **(*)
Ondanks de titel is dit een redelijk braaf album. Maar dan wel één waar ik precies graag naar teruggrijp. Opnieuw mainstream, maar de afwisseling tussen piano en fender maken dit album des te boeiend. De muziek heeft een kenmerkend retrotintje. Williams is vooral bekend als sideman bij Claire Martin (ook al onder contract bij Linn Records), en heeft aldus een stevige reputatie opgebouwd. Dit album laat verlangen naar meer.
Hello Troll / Helge Lien Trio / 2009 / ***(*)
Mooi, degelijk, en onmiskenbaar beïnvloed door Brad Mehldau. Ligt hier graag op repeat. Oordeel zelf: Troozee, live in Berlin, maar ook Gamut Warning en It Is What It Is But It Is. Te verkrijgen bij Linn Records.
The Lost Tapes – Volume 1 / Maynard Ferguson / 2009 / ***(*)
Big Band is fun (zolang er geen kleffe strijkers aan te pas komen). De opnamekwaliteit is niet geheel vlekkeloos te noemen, maar de energie druipt van deze plaat. Een heerlijke versie van Watermelon Man, al heb ik ergens gelezen dat er nog een betere studio-opname van bestaat. Helaas heb ik ervoor geopteerd om volume 2 voorlopig niet aan te schaffen, maar dat wordt rechtgezet zodra ik een betre internet connectie heb. Volume 1 is verkrijgbaar via iTunes of in cd kwaliteit via Linn Records (waar ook volume 2 beschikbaar is).

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

concerten 201003

Een aantal fantastische concerten gehoord, vorige maand. Maart was bovendien de maand van het nieuwe Jazz & Sounds festival, waarvoor we ongeduldig naar de tweede editie uitkijken. Het werd uitvoerig besproken op Gentblogt: Jazz & Sounds: afwisselend; Jazz & Sounds: het retrogevoel; Jazz & Sounds: méér!.

Vijay Iyer & Rudresh Mahanthappa – Raw Materials / 02-03-2010 / Vooruit, Gent / ***(*)
Energie en getemperdheid, vingervlugheid en virtuoziteit; deze twee mensen zijn op elkaar ingespeeld, en dragen met veel goesting hun muziek op de luisteraar over. Ik heb ze nu al zoveel beluisterd, samen en/of apart, en het gaat maar niet vervelen.
Pierre Anckaert Quintet & Brussels Chamber Orchestra/ Strings Attached / 05-03-2010 / Piano’s Maene, Ruiselede / *(*)
Een kamerorkest en jazz, dat lukt alleen maar als uw naam James Last is. Goede poging, maar het is geen spek voor mijn bek.
Yves Peeters Group / 12-03-2010 / De Werf, Brugge / ***(*)
Een groep die schreeuwt om ontdekking, met een schitterende bezetting. Ik weet niet van wie ik het meeste fan ben, maar de sax-zangtechniek van Kummert is het meest opvallende.
Eve Beuvens & Mikael Godee / 14-03-2010 / Opatuur @ De Centrale, Gent / *(*)
Dit was zeer goed, zo trachtte men mij te overtuigen, maar ik hoorde het gewoon niet, die goedheid.
Francesco Bearzatti Quartet / 21-03-2010 / De Werf, Brugge / ***(*)
Een spetterend feest waarmee deze groep al twee jaar toert, en waar nog geen greintje verveling doorheen scheen. Vergelijk dat dan met MOPDtK, dat nog maar net met het nieuwe repertoire toert, en dat nu al geheel georchestreerd overkomt. FBQ neemt binnenkort een nieuw album op.
Impressions of a Blue Kind / 22-03-2010 / Zaal Miry, Conservatorium, Gent / **
Meer klassiek dan jazz, en waarschijnlijk vooral voor (conservatorium-)studenten op prijs te stellen als (compositie-)vingeroefening.
De hedendaagse klarinet in kamermuziek / 23-03-2010 / Zaal Miry, Conservatorium, Gent / **
Mooi uitgevoerd, maar weinig gedurfd; Steve Reich is toch wel een erg voorzichtige keuze in 2010.
Colin Stetson / 25-03-2010 / Vooruit, Gent / ***(*)
Hét concert van het Jazz & Sounds festival. Stetson bespeelt één instrument, en laat het lijken alsof er een gans orkest uit zijn mond komt.
Erik Truffaz/Malcolm Braff / 25-03-2010 / Vooruit, Gent / *
Dé ontgoocheling van het festival. Truffaz was totaal ongeïnspireerd, en Braff niet sterk genoeg om het concert alleen te dragen.
Hairy Bones: Peter Brötzmann, Toshinoro Kondo, Massimo Pupillo, Paal Nilssen-Love / 25-03-2010 / Vooruit, Gent / ***(*)
Lawaai! Muziek! Geweld! Oordopjes! Fantastische klanken voor wie de uitdaging aankon.
Joëlle Léandre / 26-03-2010 / Vooruit, Gent / ***(*)
Alweer een fantastisch optreden van een solo muzikant. Enfin, solo: Léandre interageerde met haar contrabas alsof het een persoon was.
Flat Earth Society feat. John Watts / 26-03-2010 / Vooruit, Gent / **
FES was goed, Watts was goed, maar het was meer musical dan concert. En de performance van Watts leide tot het soort eentonigheid dat mijn geest als clichébeeld van zo’n musical had gevormd. Spijtig.
Elliott Sharp’s Carbon / 26-03-2010 / Vooruit, Gent / *
Oie. Chill-muziek. Geef mij maar de akoestische Sharp van de Monkinterpretaties voor gitaar.
Sophie Alour – Jozef Dumoulin – Dré Pallemaerts / 27-03-2010 / De Bijloke, Gent / *(*)
Alour leek heel onzeker en aarzelend tijdens dit concert. Ik had haar nog nooit eerder gehoord, en geloofde dan maar de mensen die mij vertelden dat ze normaal gezien (post-)bop speelt en dat ze dat heel erg goed doet.
Ernst Reijseger / 27-03-2010 / De Bijloke, Gent / ****
Concert buiten categorie. Het was de eerste keer dat ik de capriolen van Reijsiger mocht zien, het zou dus best kunnen dat hij steeds dezelfde kunstjes opvoert, maar dat betwijfel ik sterk. De man bespeelt zijn cello gelijk een gitaar, zonder fretten en zonder verkeerde noten. Uitermate indrukwekkend.
Miroslav Vitous “Remembering Weather Report” / 27-03-2010 / De Bijloke, Gent / *
Een paar oude mannen die de indruk geven dat ze daar sterk tegen hun goesting elk hun beurt staan af te wachten om een solo te kunnen spelen, is niet mijn gedacht van een goed concert. Het zijn vakmannen, maar passioneel (of beklijvend of interessant) konden we dit concert niet noemen.
Ellery Eskelin/ Andrea Parkins/ Jim Black with Jessica Constable & Philippe Gelda / 28-03-2010 / De Bijloke, Gent / *(*)
Een beetje boeiend, maar niet geheel mijn meug. Dit concert hoorde niettemin terecht thuis op dit festival.
Wolter Wierbos / 28-03-2010 / De Bijloke, Gent / ***
Alweer een solist die de mogelijkheden van zijn instrument onderzoekt.
Enescu re-Imagined by Lucian Ban & John Hébert / 28-03-2010 / De Bijloke, Gent / *(*)
Er zat best wat in, in dit concert, maar het miste misschien wat coherentie.
Star Wars in concert / 30-03-2010 / Sportpaleis, Antwerpen / **
Voor het comfort van de zitplaatsen moeten we niet in het Sportpaleis zijn. Voor de weergave van de muziek ook al niet: de muziek komt versterkt uit de luidsprekers geschald, waardoor ze net zo goed een cd hadden kunnen opleggen. Edoch: er was een fantastische ‘ambiance’, en een spetterende lichtshow. Iedereen liet zich met veel plezier meevoeren in de wereld van Star Wars. Een staande ovatie, een vooraf afgesproken maar we gaan proberen het spontaan te laten overkomen encore, en we mochten terug naar huis. Ge moet het meegemaakt hebben.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

films 201003

Veel gemiddelde dingen, maar toch een aantal films die om jeugd- of andere sentimentele redenen de moeite waren om te bekijken. Deze maand (april) zie ik mogelijks geen enkele film; volgende maand, in Seattle, zal ik wel opnieuw de cinemazaal opzoeken –als die tenminste op wandelafstand van ons huis ligt.

Frost/Nixon / Ron Howard / 2008 / Prime / ***(*)
Het is dan wel niet All the President’s Men, maar het is zeker en vast the next best thing. De jaren 70 en dan specifiek het Watergate schandaal waren het hoogtepunt van de investigatieve journalistiek. Kwatongen zouden beweren dat het sindsdien alleen maar bergaf is gegaan met de media, en mogelijks hebben ze nog gelijk ook. Nixon was één van de eersten die de macht van de media (de televisie) mocht ondervinden, toen hij in 1960 de verkiezingen verloor na een debat met John F. Kennedy dat –voor de eerste keer– op de televisie werd uitgezonden. Tragische nieuwe tijden, die voor het eerst uitzonderlijk goed gedocumenteerd zijn. Dat vindt zijn weerslag ook in deze excellente film. Met een overigens fabuleus geklede Rebecca Hall (in de rol van Caroline Cushing) als belichaming van de jaren 70.
The Legend of Lucy Keyes / John Stimpson / 2006 / Prime / *
Halfslachtige poging om een thriller te maken met parallellen tussen een verhaal in het heden en het verleden. Het is bij een poging gebleven.
Echelon Conspiracy / Greg Marcks / 2009 / Prime / **
Een beetje buiten de actualiteit, die samenzwering. Maar hey, net zoals War Games, blijft de samenzwerende autonoom geworden Echeloncomputer tot de verbeelding spreken. Ontspannende film, ideaal bij de lunch.
Push / Paul McGuigan / 2009 / Prime / **
Dat begon interessant, een met thematiek zoals uit Jumper (maar nog meer uit een andere film, of een boek, maar ik kan me niet herinneren wat juist). En dan verwatert het in zijn eigen complexiteit. Een beetje méér, en dit had een serieus interessante film kunnen zijn.
Vacancy 2: The First Cut / Eric Bross / 2009 / Prime / *
Als ge met een sequel of prequel afkomt, moet ge over een stevig verhaal beschikken, dat het oorspronkelijk verhaal aanvult. Niet, zoals in deze film, een beetje een doorslag ervan. Motel, camera in kamer, vermoorden van de gasten; dat is de synopsis, en nu het verhaal?
Punisher: War Zone / Lexi Alexander / 2008 / Prime / (*)
Ik herinner mij ergens die eerste te hebben gezien, maar ik meen mij ergens te herinneren dat die interessanter was dan deze banaliteit. Next.
Underworld: Rise of the Lycans / Patrick Tatopoulos / 2009 / Prime / ***
Ik ben niet geheel zeker of ik al een aflevering van deze filmreeks heb gezien. Indien niet, dan zit ik chronologisch gezien in elk geval goed, met deze prequel. Rise of the Lycans vertoont parallellen met pakweg Spartacus, maar bevat tevens een pak andere klassieke ingrediënten. Onbereikbare liefde, een vader die zich genoodzaakt ziet zijn dochter te vermoorden, het zijn allemaal fantastische ingrediënten voor een tragedie. En het wordt hier allemaal mooi verwerkt, iets wat veel te weinig tegenkomen. Time well spent.
La fille de Monaco / Anne Fontaine / 2008 / Prime / *(*)
Anne Fontaine draaide eerder al Nathalie, over een vrouw die haar man ervan verdenkt vreemd te gaan, en daarom een prostituee inhuurt om haar gelijk te halen. De film werd onlangs gehermaakt door Atom Egoyan, als Chloe, en ik ben razend benieuwd wat hij ervan gemaakt heeft (het origineel was niet meteen opmerkelijk te noemen). La fille de Monaco kampt immers met hetzelfde probleem als Nathalie: een goed idee, maar een slechte uitvoering. Een beetje gepruts met het –in dit geval– saaie lineaire tijdsverloop, had veel meer van deze film kunnen maken.
Yes Man / Peyton Reed / 2008 / Prime / **
Een meneer met een saai leven wordt uitgedaagd om op alle verzoeken met ja te antwoorden. Jim Carrey is één van de weinige mensen met wiens komedies ik steevast moet lachen. Zelfs al trekt hij gekke bekken gelijk Jerry Lewis. De film is losjes gebaseerd lop het gelijknamige boek van Danny Wallace, die blijkbaar een jaar lang ‘ja’ heeft gezegd op alles wat zijn weg uit kwam.
Driven to Kill /
Jeff King / 2009 / Prime / *
Smijt en schietfilm met Steven Seagal. Oh wacht, er was een verhaal ook, zegt u?
The Disappeared /
Johnny Kevorkian / 2008 / Prime / **
Meer een mysterie dan de aangekondigde horror. Aangename fotografie, hoeft het niet te hebben van goedkope effecten. Het is wel eerder een trage film, en niet geheel origineel. Goed voor een weekendavond?
Paris / Cédric Klapisch / 2008 / Prime / **(*)
Mijn eerste Klapisch zag ik in 1992, in de Skoop samen met Tessa: Riens du tout. Nadien heb ik nog L’auberge espagnole de sequel Les poupées russes op dvd gezien. Fabrice Luchini en vooral Romain Duris geven schitterende Franse vertolkingen, in deze film waarin Pierre (gespeeld door Duris) afscheid neemt door het leven. En als is het niet meteen komedie, het verhaal is minder zwaarmoedig dan u nu zou kunnen denken.
The Pursuit of Happyness / Gabriele Muccino / 2006 / VT4 / **
Soms moeten de Amerikaanders er eens aan herinnerd worden dat The American Dream echt bestaat. En daarom maken ze zo’n films. Deze is gebaseerd op de autobiografie van Chris Gardner. Met een verdienstelijke Will Smith in de hoofdrol.
The International / Tom Tykwer / 2009 / Prime / **
Onderhoudende thriller van de regisseur van Lola rennt. Gefundenes fressen voor de fans van internationale complottheorieën; deze film bevat een aantal spannende scènes en (her)interpretaties van genrespecifieke thema’s. Geen hoogvlieger, maar best aangenaam tijdverdrijf. Was ik iemand die zulk een uitspraken deed, dan zou ik nu schrijven dat Naomi Watts mij kan krijgen.
The Curious Case of Benjamin Button / David Fincher / 2008 / Prime / **(*)
De film of het boek? Het enige wat ze eigenlijk gemeen hebben, is dat de hoofdpersoon zijn leven van oud naar jong leeft (gelijk Merlijn). Scenarist Eric Roth heeft mooi werk geleverd, en het gegeven naar een geloofwaardige langspeelfilm vertaald.
Children of the Corn / Donald P. Borchers / 2009 / Prime / (*)
Een halve ster voor de fotografie. Het verhaal en de acteurs komen gewoon niet geloofwaardig over. Alles is dan ook zo braaf en simpel gehouden om het verteerbaar te maken voor het grote publiek. Ik heb het origineel ooit nog wel gezien, maar daar herinner ik mij niet veel meer over –wat meestal geen goed teken is betreffende de kwaliteit van die film.
Up in the Air / Jason Reitman / 2009 / BA0197 ts Heathrow & Houston / **
Veel beter dan ik eigenlijk verwacht had. Met een mooi verpakt levensles die de kijker ingelepeld krijgt op niet storende wijze. Beetje droevig en pessimistisch en zelfs deterministisch ook, als men de film vooral in die ‘laag’ bekijkt.
Angels & Demons / Ron Howard / 2009 / BA0197 ts Heathrow & Houston / *
Het boek was vele keren interessanter om te lezen, dan de film was om te bekijken. Veel van de spanning en het imaginaire was gewoon verdwenen.

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

boeken 201003

Beleg / Tom Naegels / 2009 / *
Tom Naegels is een mogelijks interessante columnist uit één van de twee ‘grote’ Vlaamse dagbladen. Naar het schijnt doet hij dat goed, hopelijk toch beter dan dat hij boeken schrijft. Of hoe mijn lief mij bedroog met een Masaï, en hoe dat ons huwelijk in gevaar bracht, is de enigszins bedrieglijke ondertitel van dit boek. Bedrieglijk, want eigenlijk gaat het boek helemaal niet daarover (en toch weer wel, zou een minder geopinieerde mening kunnen stellen). Het is een samenraapsel van verhaaltjes, waarbij de focus verglijdt van de ene persoon naar de andere, naar nog een andere en dan nog één. De rode draad is Judith, die op één of andere manier met alle mensen in dit boek in relatie staat –maar daar houdt het ook bij op. Naegels had beter een bundel kortverhalen geschreven, of zijn ondertitel en blurbtekst gewijzigd. Maar hij zal wel opnieuw een prijs winnen zeker? En/of verfilmd worden. (Heeft iemand die film eigenlijk gezien, Los?)
Eating Animals / Jonathan Safran Foer / 2009 / ****
Miljaar, ik heb zo veel over dit boek te vertellen. Maar ik heb het thuisgelaten, en kan er dus niet correct uit citeren, en dus kom ik er later nog uitgebreid op terug. Laat ons gewoon zeggen dat ik het er steeds lastiger mee heb om vlees te eten. En ook eieren (behalve als ze van mijn schoonvader komen, wiens handvol kippen echt vrije loop genieten). Zelfs hier in de VS tracht ik zo min mogelijk vlees e.d. te eten; en in Texas is dat niet meteen vanzelfsprekend. Dit boek is een must read. Misschien stemt het ook u tot nadenken.
Bob Morane en de onzichtbare vijand / Henri Vernes / 1961 / **
Gedateerd en met een hoog Vlaamse-Filmpjesgehalte, maar ontspannend en ideaal om het laatste uur op het vliegtuig te doden. Een gratis boek, dat ik meebracht van op een babyborrel onlangs.

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

cds 201002

2:16:16:32 ofte twee dagen, zestien uren, zestien minuten, tweeëndertig seconden. Zoveel tijd zou ik moeten doorbrengen om alle muziek (759 tracks) te beluisteren die ik in februari in huis heb gehaald. De eerste 14 albums kwamen gratis bij een muziekspeler die ik in januari had besteld, en waarvan ik eigenlijk nog een pak meer muziek mag voor downloaden (legaal, welteverstaan, en in hoge kwaliteit). Er zit weinig uitzonderlijks tussen, bij die eerste 14, al wil ik er toch wel even die Piano Concertos 3, 4 and 5 van Beethoven uitlichten. Niet dat de rest niet goed is, maar het is vaak gewoon mijn ding niet, of het springt er niet uit.

All My Tomorrows / Carol Kidd / 2004 / (nvt)
With a Song in My Heart / Gill Manly / 2009 / (nvt)
Perfect Alibi / Claire Martin / 2008 / (nvt)
Too Darn Hot! / Claire Martin / 2004 / (nvt)
Love was a Dream / Franz Léhair / 2009 / (nvt)
Reminiscences / Frédéric Chopin / 2005 / (nvt)
Messiah / Georg Friederich Händel / 2006 /(nvt)
Spem in alium / Thomas Tallis / 2004 / (nvt)
Vibraciones del Alma / Maximiliano Martin / 2009 / (nvt)
Consort music for five and six viols / John Ward / 2009 / (nvt)
On an Echoing Road / Ned Rorem / 2009 / (nvt)
Piano Concertos 3, 4 and 5 / Ludwig van Beethoven / 2009 / ***
Symphonies 38 – 41 / Wolfgang Amadeus Mozart / 2008 / (nvt)
Early Works for Guitar / Fernando Sor / 2010 / (nvt)

De rest is allemaal jazz, en komt van een verscheidenheid van bronnen. Mag ik meteen nog eens een lans breken voor ‘winkels’ zoals Instant Jazz, waar u een pak fantastisch jazzwerk vindt?!

Antibes / Greg Reitan / 2009 / **
Dit is no nonse, no frills jazz, gewoon klassieke jazz, goed gespeeld. Het springt er niet uit, maar ik krijg er geen hoofdpijn van. Mijn oren gaan zich niet spitsen, maar ik val er niet van in slaap. Deze mens kan goed spelen, maar het roert mijn ziel niet.
Caught in the Light of Day / Ivo Neame / 2009 / **(*)
Dat loopt gelijkaardig met Reitan, vooral klassieke jazz, maar met een iets spannende piano. Heel mainstream, heel toegankelijk, heel genietbaar. Bleef meer plakken dan Reitan.
Quintessence / Meeting Point / 2009 / **(*)
Nog van dat. Mainstream, zeer genietbaar, maar zonder erm… x-factor. Deze drie albums kunt ge probleemloos opleggen tijdens een etentje, niemand die er aanstoot aan zal nemen. Weinigen die ze zullen opmerken ook.
Pastorale / Stefano Battaglia / 2010 / **(*)
Minimalistische jazz, vol soundscapes. Perfect tijdens de stilte van de nacht en/of als achtergrond om een boek bij te lezen. Zonder partituur gespeeld.
Midas / John Turville / 2010 / **(*)
Turville is klassiek geschoold en dat is hoorbaar. De stem van Brigitte Beraha past mooi in het geheel van het werk. Interessanter dan Battaglia, iets meer jazz, maar net zo mainstream als die eerste drie. De invloed van Bill Evans is merkbaar.
The Paris Concert (edition one) / Bill Evans / 1979 / ***
The Paris Concert (edition two) / Bill Evans / 1979 / ***
De laaste albums met het laatste trio voor de dood van Bill Evans in 1980. Evans vond dit trio zelf het beste trio waarmee hij speelde; de opnames dateren van 1965 (twee jaar na de fantastische solo sessions).
Lost on the Way / Louis Sclavis / 2009 / ***
Het zal misschien niet onmiddellijk zijn wat u van jazz verwacht, als u jazz voornamelijk associeert met pakweg Jef Neve (vaak schitterende muziek overigens) of Dave Brubeck. Maar dit is interessante, verrassende en uitnodigend-uitdagende muziek. Sclavis is een nieuwe weg ingeslagen, beweert men van dit album, maar Sclavis slaat met elk album een beetje een nieuwe weg in. Binnenkort treedt de man op, met de muziek op deze cd (geïnspireerd op de reis van Ulysses). Ik kom er nog op terug.
Orchestrion / Pat Metheny / 2010 / *
Dit is meer een proof of concept dan een interessant jazzalbum. Metheny speelt gitaar, en laat de rest van de instrumenten op dit album gerobotiseerd met hem meespelen. Hij toert zelfs met dit gedoe, maar als het even spannend klinkt als dit album, kan u uw geld beter voor iets anders sparen.
Kenny Burrell & John Coltrane / John Coltrane / 1958 / ***
Standaard jazz, toen die nog vernieuwend was. Fantastisch album, vol swing en schwung en drive, zoals we nu van de hedendaagse jazz zouden verwachten. Maar dan anders.
One-Armed Bandit / Jaga Jazzist / 2010 / **(*)
Elektronica, met veel melodie en potentieel tot meeslependheid. Laat zich beluisteren gelijk een soundtrack, compleet met repetitie, spanningsopbouw en grandeur. Ik kan er momenteel niet genoeg van krijgen, maar ik vrees dat ik het binnen een jaar niet meer ga kunnen horen.
John Coltrane and Johnny Hartman / John Coltrane / 1963 / ***
het is een beetje wennen aan de stem van Hartman, die klinkt alsof hij zingt op een programma op BRT1, zondagmiddag tijdens de lunch. Blijven luisteren, want het loont de moeite, al is het een beetje oudbollig. Hier ligt het trouwens gaag op tijdens het eten. Op zondag.
Someday My Prince Will Come / Miles Davis / 1961 / **(*)
In 1961 bracht John Coltrane My Favorite Things uit (opgenomen in 1960); in 1961 speelde hij mee op dit album van Miles Davis, hoewel hij toen al het Miles Davis Quintet had verlaten. Spijtig dat jazzmuzikanten tegenwoordig veel minder de hedendaagse muziek verwerken in hun composities.
Forty Fort / Mostly Other People Do the Killing / 2009 / ***
Ha! De plaat is beter dan het concert. Ttz tijdens het concert kon ik mij niet ontdoen van een zeker gevoel dat het allemaal voor de show was. Op de plaat klinkt dat minder door. Deze jongens lijken hun geschiedenis te kennen, en verwerken een heleboel ouder werk in hun composites. Zonder slaafs de muziek te volgen, herinterpreteren ze het werk. Deconstructief, zouden we het ingewikkeld kunnen benoemen. Ik ben benieuwd naar hun evolutie.
Parken / Han Bennink / 2009 / ***
Verrassend weinig experimenteel, heel beluisterbaar en genietbaar.
Annular Gift / Ken Vandermark / 2009 / ***(*)
Wow! Mogelijks het beste wat ik vorige maand in huis heb gehaald. Dit gaat geen seconde vervelen, zit vol dynamiek en geestdrift en wervelwinden en speeldinges.
Voladores / Tony Malaby / 2009 / **(*)
Type-voorbeeld van de hedendaagse jazz. Staccato drumwerk, tegendraadse bas, hortende sax; het wordt allemaal vermoedelijk kapotversterkt op een concert terwijl het net zo goed klinkt op een beluisterbaar volume.
Live aux Instants Chavires / Joëlle Leandre / 2009 / **(*)
Dit moet een fantastisch optreden geeest zijn. Leandre komt naar Jazz & Sounds deze maand, alvast iets om naar uit te kijken.
Entry / Linda Oh / 2009 / ***(*)
The Red Hot Chili Peppers zoals u ze nog niet gehord hebt (track 9: Soul to Squeeze). En dan zeggen dat ik het hierboven nog spijtig vond dat er zo weinig wordt gedaan met hedendaagse andere muziek in jazz. Heerlijk basspel van deze juffrouw, die hier nog niet echt is doorgedrongen, als komt daar hopelijk verandering in.
Canada Day / Harris Eisenstadt / 2009 / ***
Nog zo eentje die eruit sprong. Zo hoort het: respect voor het verleden, maar totaal hedendaags. Met het betere vibrafoonwerk.
Palace Ghosts and Drunken Hymns / Will Holshouser / 2009 / ***
Het begint heel onschuldig met een trekzakmuziekske, maar ontwikkelt zich al gauw in een uitbundig feest. Zou ik live moeten zien, om niet hetzelfde als met MOPDtK tegen te komen. Maar klinkt veelbelovend; de plaat ligt hier graag op.
Green Delay / Phronesis / 2009 / ***(*)
Yeah-hey! Met dezelfde Ivo Neame als hier een beetje hoger, maar dan nog veel uitbundiger en dynamischer. Op het eerste gehoor nogal mainstream, en dit zal ook zeker de liefhebbers van Jef Neve (sorry, maar het is nu eenmaal een heel herkenbaar referentiepunt) als de avontuurlijker liefhebber bekoren.
Archive Series Vol. 1: The DHQ ’07 / Dave Holland / 2010 / ***
’t Is Dave Holland. Daar valt niks over op te merken.
The Complete Atlantic Recordings / Lennie Tristano / 1955-1961 / ***
The Complete Verve Recordings / Teddy Wilson / 1952-1957 / ***
Origine / Aldo Romano / 2010 / *
Bij het eerste nummer waant ge u zo in een Franse film noir of iets Bilitis-achtigs. Heel Frans, dat album, heel soundtrack-achtig, heel soft-romantisch jaren ’70 aandoend. Symfonische jazz, James Last, ik zeg maar wat. Pas op, het zit er in dat dit populair wordt. Al hoop ik echt van niet.
Void Coordinates / Elliott Sharp / 2009 / **
Kom ik binnenkort nog op terug. Sharp speelt straks op Jaaz & Sounds.
Dwell Time / Håkon Kornstad / 2009 / ***(*)
Hier heb ik heel erg naar uitgekeken, en ik ben er niet door ontgoocheld. Kornstad speelt saxofoon, tenor en bass, en dwarsfluit en prutst met elektronica. Schitterende muziek, hou die mens in de gaten.
Restored, Returned / Tord Gustavsen / 2009 / **(*)
Soms bijna klassieke muziek, soms bijna pop (enfin, dat is wat overdreven). Met een zangeres, die –hoewel ik eigenlijk geen fan ben van haar stem– wonderwel bij de sfeer op deze plaat past. Het nummer Lay Your Sleeping Head, My Love kan zo in het repertoire van Dez Mona.
Little Movements / Eberhard Weber / 1980 / ***
Silent Feet / Eberhard Weber / 1978 / ***
Yellow Fields / Eberhard Weber / 1976 / ***
Deze drie cd’s zijn heruitgebracht in de ECM box Colours.
French Suite / Thomas Savy / 2009 / ***
Basklarinet! En eens niet door Louis Sclavis. Heel dynamische plaat. Zou ik graag eens live horen.
The Revolution Will Not Be Televised / Gil Scott-Heron / 1974 / ***
Title says all. Funky shit met een boodschap, een historisch belangrijk album. Scott-Heron heeft net een nieuw album uit, het eerste in 16 jaar.
Yesterday You Said Tomorrow / Christian Scott / 2010 / ***
Helaba, dit sprong er opnieuw uit. Christian Scott stond deze zomer nog op Gent Jazz, waar hij een aantal van de nummers op dit album reeds uitvoerde. Mainstream, maar beter dan verwacht.
Strings Attached / Pierre Anckaert / 2010 / **
Meer symfonische jazz. Vanavond zie ik ze live; hopelijk word ik aangenaam verrast.
If (Blue) Then (Blue) / Heinz Sauer / 2010 / ***
Hoewel dit eerder fragiele muziek is, springt dit album er alweer uit.
Carnegie Hall Concert / Gerry Mulligan / 1995 / **
Cool jazz. Gerry Mulligan en Chet Baker in concert; ze hadden in geen tien jaar meer samengespeeld. Opener Line For Lyons was een warm-up, om Chet Baker op zijn gemakt te stellen (de man was bloednerveus). Zelfs My Funny Valentine klinkt niet helemaal klef.
New History Warfare: Volume 1 / Colin Stetson / 2007 / ***
Nog iemand voor op Jazz & Sounds. Doet iets gelijkaardigs als Kornstad (cfr hoger), maar dan… anders. Binnenkort meer.
The Man With the Horn / Miles Davis / 1981 / **
Het eerste album van Miles nadat hij zes jaar niks meer van zich had laten horen. Rock, pop, funk en zelfs jazz fusion.
Dedicated to You (Sings the music of Coltrane & Hartman) / Kurt Elling / 2009 / **
Mja, waarom niet. Al kon het evengoed zijn: mja, waarom wel?

Bon, veel te veel cd’s, veel te weinig bespreking. Ik moet erop letten dat ik de cd’s omschrijf als ik ze net heb gehoord, net zoals ik doe met films als ik ze net heb gezien. Vooral als ik er zo’n hoop koop, wordt het anders quasi onmogelijk om het achteraf te doen (zoals ik nu heb gedaan).

Vanuit de winkel/amazon/Instant Jazz brengt u zonder schroom of vrees de volgende albums mee om uw collectie mee te verbeteren: Annular Gift van Ken Vandermark; Entry van Linda Oh; Green Delay van Phronesis; Dwell Time van Håkon Kornstad; French Suite van Thomas Savy. Als u nog geld over hebt, voegt u daaraan toe: Canada Day van Harris Eisenstadt; If (Blue) Then (Blue) van Heinz Sauer; Yesterday You Said Tomorrow van Christian Scott; One-Armed Bandit van Jaga Jazzist; en Forty Fort van Mostly Other People Do the Killing.

Overigens, hoeveel geld geeft u maandelijks uit aan muziek? Doe mee aan de poll bij Boleuzia.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(cds vorige maand)

concerten 201002

Soms is het moeilijk om al die ervaringen te quoteren (zeker al voor film). In den beginne vroeg ik mij gewoon af of ik de muziek al dan niet graag heb gehoord, en eigenlijk is dat nog steeds mijn belangrijkste criterium. Maar naarmate ik steeds meer te horen krijg, spelen ook andere factoren mee. Enfin, die hebben altijd al meegespeeld waarschijnlijk, het is gewoon zo dat naarmate de tijd vordert ook mijn referentiekader groeit.

Louter technisch valt er meestal weinig op te merken. Maar hoe zit het met de creativiteit? Dit is tenslotte jazz, dus zijn we benieuwd hoe de muzikant omgaat met het beschikbare materiaal. Standaards herspelen zoals ze op de plaat zijn vastgelegd, dat is goed voor een beginnende muzikant, maar voor de twintigste keer Giant Steps beluisteren, noot voor noot zoals Coltrane het op zijn album heeft voorgespeeld… Zit er daarentegen evolutie de muziek/muzikant? Of klinkt het nog steeds zoals vijf jaar geleden?

Er is zoveel goede muziek beschikbaar, dat de terughoudendheid waarmee sterren worden uitgedeeld aan het arrogante grenst. Een recensent toetst zijn onderwerpen echter aan zijn eigen ervaringen en aan een ideaalbeeld dat hij voor ogen heeft. Het is aan u om daar eventueel rekening mee te houden.

Augusto Pirodda / 07-02-2010 / Opatuur @ De Centrale, Gent / *
Ach wel, daar vond ik dus niets aan. Ik zou een vernietigende bespreking kunnen schrijven, maar ik ben niet geheel vertrouwd met de stijl en de muziek van Pirodda, zodat het best kan dat dit een soortement try-out was. Misschien moet ik hem in zijn kwartet maar eens beluisteren.
Avishai Cohen Quartet / 10-02-2010 / De Bijloke, Gent / *(*)
Een beetje ontgoocheld eigenlijk. Ik wist dat er zang ging bij zijn, maar naast Karen Malka, zingt Cohen ook zelf. Dat hoefde voor mij niet meteen. Ik hoor graag zijn cd Gently Disturbed uit 2007, maar er was maar weinig van die drive tijdens dat concert merkbaar. En het geluid was slecht afgesteld, dat ook.
Dans les arbres / 11-02-2010 / Vooruit, Gent / **
Sommigen waren hier waanzinnig enthousiast over. Mijn geestdrift was iets minder; het was een heel aangenaam concert, maar ik zou niet meteen de cd in huis halen. Iets te kabbelend voor mij.
Mostly Other People Do the Killing / 18-02-2010 / Vooruit, Gent / **(*)
De cd is beter. Enfin, het concert was fantastisch, maar het kwam mij iets te gemaakt over. Het was entertainment, maar is dat hun stijl, of evolueert dat nog? Echt waar, schitterend spektakel en ik heb mij rot geamuseerd. Maar is het een gimmick of is het meer?
Go West! / 23-02-2010 / Vooruit, Gent / ***
Dit is niet vooruitstrevend of cutting edge, maar wel zoals het hoort. Een schone film, met schitterende muziek. Mogen ze van mij veel meer programmeren.
Murray / Gayle / Booth / 24-02-2010 / Beursschouwburg, Brussel / **
Murray was ziek en werd vervangen door Roger Turner. Een luid concert, en dat hoeft voor mij niet. Booth stond er wat apathisch bij, Turner was zijn tegenpool. Was het Charles Gayle alleen geweest, dan had dit zonder meer drie sterren gekregen, maar als groep…
Takase / Sclavis / 25-02-2010 / Beursschouwburg, Brussel / ***
That’s more like it. Een hechte samenwerking tussen beide muzikanten, op dat podium, tot het encore toe, dat veel van een weliswaar voorspelbare, maar toch grappige sketch weg had. Mooie balans tussen de basklarinet en de wervelende piano.
Mâäk’s Spirit feat. Joachim Kühn & Guillaume Orti / 25-02-2010 / Beursschouwburg, Brussel / **
Mâäk’s Spirit maakt (no pun intended) herkenbare muziek. ’t Is te zeggen: luister naar een paar maten of wendingen, en hop: dat is onomstotelijk Mâäk’s Spirit. De herkanbaarheid was groot, tijdens dit concert –hoewel het interessant was om ze eindelijk eens zonder gitarist Jean-Yves Evrard te horen. Vooral saxofonist Guillaume Orti was interessant om volgen, maar er was zoals gewoonlijk een aangenaam samenspel tussen de muzikanten.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)