Hij mompelde iets tegen mij, Paul Bley, toen ik deze foto nam, maar ik heb niet begrepen wat. Voor ik hem kon vragen om het te herhalen had hij zich echter al opnieuw naar de piano gekeerd. In zijn vingers zat precies wat artrose, maar dat verhinderde deze 76-jarige pianist er niet van flink uit de hoek te komen. Lees er alles over bij Het Project: Paul Bley
Categorie: jazz
De Beren Gieren
De Beren Gieren, tussen de regen door op Jazz Sur l’Herbe in het Citadelpark (Gent). Al waren ze met drie i.p.v. vier (Tom Callens, die Zeger Vandenbussche zou vervangen, was geveld door ziekte.) Tijdens de zondvloed gisteren, zat het publiek gezellig onder het dak van de kiosk, lekker dicht bij de muzikanten. Terwijl de organisatoren ijverig de keukentent voor wegspoelen trachtten te behoeden.
Herhaling: vergeet Paul Bley niet, vanavond in de Theaterzaal van Vooruit! Niet te missen.
AG3io
Gisterenmiddag was het nog droog, in het Citadelpark, tijdens het optreden van AG3io. ’s Avonds was er de zondvloed, en ik ben er niet eens meer geraakt, voor het avondconcert. Henri was ziek, en Tessa zat op een vergadering, dus ik moest verstek laten gaan. Straks ben ik er evenwel opnieuw (mijn paraplu staat klaar), voor De Beren Gieren.
En vergeet ook Paul Bley niet, vanavond in de Theaterzaal van Vooruit! Niet te missen.
Basgeweld
Even was er ontgoocheling, gisteren bij Opatuur in De Centrale, toe bleek dat Nicolas Thys geen contrabas, maar een elektrische bas naar het concert had meegebracht. Geen duel tussen analoog en elektrisch dus, maar in ruil kregen we dan wel een wervelwind van diepe basklanken. Hoe Benoit Vanderstraeten zijn vingers niet van de snaren speelt, u mag het ons vragen, maar wij moeten het antwoord schuldig blijven.
Kortom, het was goed, gisterenavond, en u hebt nog één kans om Opatuur met uw aanwezigheid te verblijden, dit seizoen. Voor een thuismatch overigens, want zondag komt Gentenaar Frederik Leroux in De Centrale spelen. Alleen daarheen!
Brick Quartet
Dimitri Simoen en Mathias Van de Wiele van Brick Quartet, vrijdag tijdens het (gratis!) lunchconcert in het Citadelpark te Gent. Jazz Sur l’Herbe, het –we vermelden het nog maar eens– gratis mini-jazzfestival, gaat nog de hele maand door op donderdag en vrijdag in het Citadelpark.
cds 200904
Oeps. Ik heb mij een beetje laten gaan, vorige maand, zie ik. Hoe zat dat nu weer? Juist ja, ik was in Media Markt geraakt omdat Tessa mij opgedragen had ons een gps aan te schaffen. En de cds waren daar spotgoedkoop. Resistance is futile.
- Laïs Lenski / Laïs Lenski / 2009 / **
Ewel, het ging anders zijn dan anders, en ik was benieuwd. En iedereen was erover in de wolken. En ik was benieuwd naar de topless versie van de coverfoto. En het is anders. En mijn oren doen er geen pijn van. Maar die topless cover zit er niet bij. - Yellow Brick Road / Sabrina Starke / 2008 / **
Onopmerkelijke plaat, vlot commerciële dingen, goed als achtergrondmuziek in een drukke trendy koffiebar. - Live in London / Leonard Cohen / 2009 / ***
Dit is het betere werk zie. Een cadeautje voor Tessa, omdat ze eigenlijk graag naar zijn Belgische concert was geweest, maar omdat ik… wat was het, 75 euro?… toch iets te veel geld vind voor zo’n optreden. - Stukken van mensen / Mira / 2008 / **(*)
Henri zingt luidkeels mee “ik ken mijn grenzen niet”, en dat volstaat voor mij ruimschoots. Goede cd, ik heb een soft spot voor goed vrouwelijk Nederlandstalig gezang. - Rock Swings / Paul Anka / 2005 / **
Ik wou die destijds bij de release al in huis halen. Paul Anka zet die dingen helemaal naar zijn hand, en geraakt er nog mee we ook. Zeer interessant als curiosum. - A Woman A Man Walked By / PJ Harvey & John Parish / 2009 / **(*)
Ik heb een liefde-haat verhouding met PJ Harvey; iets meer liefde dan haat voor dit album. Zit degelijk ineen, maar eist aandacht op. - Gold / ABBA / 2008 / ****
Ja-a, voor jeugdsentiment alleen al –één van de eerste lp’s die ik kocht was Super Trouper. En omdat het steengoede songs blijven natuurlijk. ABBA is gewoon fantastisch; dat was het toen al, en dat blijft het –ook na de seventies hype. - Me And Armini / Amiliana Torrini / 2008 / ***
Grijsgedraaid worden, en toch genietbaar blijven, ge moet het haar maar nadoen. Ik ben uiteindelijk toch overstag gegaan, en heb de plaat in huis gehaald. Tot mijn groot genoegen. - My One And Only Thrill / Melody Gardot / 2009 / ***(*)
Dé ontdekking van Gent Jazz vorig jaar, en dit tweede album bevestigt alleen maar de grootheid van deze juffrouw. Schitterende muziek, haal dit zonder aarzelen en met een gerust gemoed in huis. - Sometimes I Wish We Were An Eagle / Bill Calahan / 2009 / ***(*)
Totaal mijn soort muziek. Die neutrale, doch ietwat zagerige stem, de soberheid van de muziek, de melancholie; het laat mij sterk aan Seattle denken. En dat is een (zeer) goed gegeven. - Volume One / She & Him / 2008 / ***(*)
She, dat is (actrice) Zooey Deschanel, en him is niemand minder dan M. Ward (zie ook hieronder). Er hangt vanzelfsprekend een ganse voorgeschiedenis aan vast, maar de muziek zelf is ronduit schitterend. Country invloeden, nadruk op tekst, en met waarschijnlijk de beste cover van I should have known better ooit. - Hold Time / M. Ward / 2009 / ***(*)
En dit is Matt Ward himself. Laat beide albums na elkaar afspelen, en u merkt niet eens de overgang. Fantastische muziek, en ik zie dat die mens nog zes andere albums heeft ook. Tijd om dat verder te onderzoeken. - Notes To An Absent Lover / Barzin / 2009 / **(*)
Begrijp dit niet verkeerd, Barzin is goed, maar verdwijnt in het niets na beluistering van de twee voorgaande albums. Daarzonder had ik de plaat ongetwijfeld de volle drie sterren gegeven. - Undercurrent / Bill Evans & Jim Hall / 1963 / ***
Toch nog iets van jazz, deze maand. En wat voor iets. Top jazz van Bill Evans, voor geen geld op de kop te tikken bij Amazon (of zelfs uw lokale platenboer).
0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)
(cds vorige maand)
Triootje (in de rapte)
Ik had amper tijd voor een triootje, gisteren. Jazz Sur l’Herbe ging van start, en dus pikte ik ’s middags het optreden van de Christian Mendoza Group mee; ’s avonds snel een stukje van het Jeroen Van Herzeele Quartet; en om af te sluiten nog gauw Eleni Mandell in Vooruit.
Heel weinig volk, op dat optreden van Mandell. Het kondigde zich aan als een singles club, want ik kreeg een beetje het gevoel alsof Club Midi stond voor midlife crisis, af te gaan op de gemiddelde leeftijd, en op het dominante geslacht in de schaars bezette zaal. De twee jonge meiskes konden er van meespreken, en mochten meteen op de nodige aandacht rekenen. “Morgen hebben we vroeg les,” hoorde ik hen verontschuldigend uitleggen aan de grijze geïnteresseerde meneer.
Allemaal heel geslaagde concerten overigens –ik ga dat Club Midi gedoe wat beter in de gaten houden (zei hij, op het einde van het seizoen).
Maar ik moet alweer weg, want straks (om 12u) speelt het Brick Quartet in het Citadelpark (gratis ende voor niets), en ik moet eerst rap nog een (stuk) persconferentie meepikken. En koffie gaan drinken in de Coffee Lounge.
Robin was er, maar waar was u?
Het was een goed concert, kan ik met enig gevoel voor understatement poneren. Alleen jammer van de beperkte opkomst.
Zie ook de bespreking bij Het Project: Robin Verheyen was er. En u?
Pret met FES en Misha M.
Vorige donderdag zat ik in Vooruit voor het release concert van de nieuwe FES cd Cheer me, perverts, een anagram dat –u weet het onderhad al– de naam van Peter Vermeersch verbergt. Helaas werd mij diezelfde dag een tand ontvreemd, en ik vrees dat de kwaliteit van mijn bespreking en mijn foto’s daar een beetje onder te leiden heeft. Had. Of zo.
U leest er niettemin alles iets over bij Het Project: FES met oempf.
En niet getreurd, toch nog foto’s, van de concertenreeks van Misha Mengelberg & Jean-Yves Evrard in de Balzaal van Vooruit, 19-21/04/2009. Al vindt u geen van beide protagonisten terug, maar wel Jean Luc Cappozzo (trompet) en Jan Rzewski (sax).
En daarover leest u –zoals u wel al weet– wél alles bij Het Project: Oe! Oe! Oe! De driedaagse Mengelberg/Evrard in Vooruit: jazz of theater? & Duo! Nee: trio! Euh: kwartet! (Mysterieuze verdubbeling in de balzaal.)
Museumpleinjazz
Onder de noemer Kamermuziek meets improjazz was er vandaag een ‘aperitiefconcert’ met Ben Sluijs, Christian Mendoza en Lode Vercampt in het kader van Citadelle ma belle. Puike setting, schitterdende muziek, wat wil een mens nog meer…