jazz – Pagina 24

Ronnie Foster

Eén van de eerste ‘jazz’ platen die ik ontdekte, is Two-Headed Freap van Ronnie Foster, in een of andere Rudy Van Gelder serie. Met daarop deze Summer Song:

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=J4OdPyvXG_c&w=500&h=405]

En ook Mystic Brew; zie ook de fantastische interpretatie van Vijay Iyer, meer dan dertig jaar later.

Two-Headed Freap was de enige plaat die ik van hem had gevonden, tot ik vandaag bij toeval Cheshire Cat (op vinyl) vond in Music Mania. Hij zingt op die plaat. Zingt! En dan nog op een beluisterbare manier ook.

Na Foster ben ik dan terecht gekomen bij o.a. Lou Donaldson (Everything I Do Gon’ Be Funky (From Now On)) en Grant Green (zijn My Favorite Things was niet zo populair als de versie van Coltrane, maar toch) en natuurlijk Jimmy Smith (Back At The Chicken Shack). Er is een tijd geweest dat ik niet genoeg kon krijgen van die orgels. En dus ook een tijd dat ik ze niet meer kon aanhoren.

Maar Ronnie Foster!

Een rits? Een rist! (Jazz Rooms)

In de Downbeat van februari staan 150 great Jazz Rooms opgelijst. Wereldwijd welteverstaan, al zijn er slechts 28 van buiten de VS. Er is blijkbaar geen enkele Jazz Room in België te vinden (hét gat in de markt?); bij onze noorderburen stootten ze op het Bimhuis –daar moet ik ooit ook nog eens naar een concerten gaan luisteren, toch? (Op 18 februari speelt daar bijvoorbeeld Mary Halvorson, maar dan lig ik op het strand in Hawaii, nietwaar. Hm. Zijn er jazzclubs op Hawaii?)

Edoch één van die jazzclubs bevindt zich in Seattle, en daar zijn we twee keer een concert gaan bekijken: Dimitriou’s Jazz Alley (Stanley Clarke Trio feat. Hiromi en José James & Jef Neve). Een andere bevindt zich ook in Seattle, en daar is Tessa met een locale vriendin heen getrokken: The Triple Door (Ruthie Foster).

In Frankrijk zijn er drie (Le Caveau de la Huchette, Duc des Lombards, The New Morning), alledrie in Parijs –ging ik daar in april niet naar toe? In Engeland zijn er vier (The 606 Club, Pizza Express, Ronnie Scott’s en The Vortex), allevier in Londen. Ik ben nog in geen enkel van die clubs geweest. U wel?

Peter Ehwald

Peter Ehwald speelde gisteren met Stefan Schultze & Frederik Leroux bij Opatuur. Ze brachten er o.a. gedeconstrueerde versies van All the things you are (of door Brad Mehldau), You must believe in spring (“from that movie with Catherine Deneuve in the sixties”, vertelde Ehwald, die zich de titel niet kon herinneren —Les demoiselles de Rochefort van Jacques Demy & Agnès Varda; de muziek is van Michel Legrand) & How deep is the ocean (niet te verwarren met How deep is your love).

Het trio voelde elkaar goed aan, de muziek kwam heel aan(een)sluitend over. Leroux wist zich probleemloos bij de twee andere muzikanten (die al gans februari samen op pad zijn) te vervoegen. Er was veel ruimte voor improvisatie, en de muziek leek zichzelf soms spontaan te ontwikkelen. De muzikanten vergaten zichzelf wel eens, met de onverlaat werd steevast door de anderen uit zijn rêverie gepord. Heel vermakelijk, allemaal.

Komende zondag (13/02) bij Opatuur: Karl Van Deun & Ruben Machtelinckx als het dynamische gitaarduo. Donderdag (10/02) kan u naar het Anouar Brahem Quartet in de Vooruit, en zaterdag (12/02) naar het Amina Figarova Sextet in De Werf (Brugge).

Emile Parisien Quartet

Gisteren speelde het Emile Parisien Quartet in De Werf. Hun eerste keer Brugge; hun eerste keer België zelfs, zo verklaarden ze. Parisien speelt sopraan sax, en wordt duchtig bijgestaan door een stevige ritmesectie: Julien Touery (piano), Ivan Gelugne (contrabas) & Sylvain Darrifourcq (drums). Dit is geen klassieke jazz, maar een vrijer soort groepsjazz dat het vooral moet hebben van dat ritme met een vaak boeiend verhaal dat er door de sax wordt tussengestuwd. Er onstaan voortdurend kleine dialoogjes, ook tussen de ritme-instrumenten onderling met een zeldzame en veelal weinig geprononceerde echt melodische interventie van de piano.

Hun inspiratie komt zowel uit jazz als uit klassiek, zoals het “extrait de Tristan et Isolde” van Wagner. Ze schuwen de traagheid niet, maar blijven er zelfs dan de spanning in houden. Heel boeiend allemaal dus, zowel visueel als auditief.

Weekendjazz

Straks beginnen we met het Emile Parisien Quartet in De Werf (za 05/02/2011 om 20u30)

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=Loz1LZDd8H4&w=500&h=405]

Morgen gaan we naar Oostende voor BRZZVLL in Vrijstaat O. (zo 06/02/2011 om 17u)

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=1AWF6tYaoYM&w=500&h=405]

…en achteraf naar De Centrale voor Peter Ehwald, Stefan Schultze & Frederik Leroux bij Opatuur (zo 06/02/2011 om 20u)

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=4Wx3QMs7BTE&w=500&h=311]

Geniet ervan!

Concerten 201101

Hm. Ik ben wat ziek geweest in het begin van de maand, en er was nog niet echt vreselijk veel te doen. Slechts drie concerten dus, en alledrie met Bram Weijters.

Chad McCullough – Bram Weijters Qtt / 15-01-2011 / De Werf, Brugge / **
Chad McCullough was niet meteen in beste doening, had ik de indruk. De cd klinkt overigens geheel verschillend van wat er avond klonk.
Hamster Axis of the One-Click Panther / 15-01-2011 / De Werf, Brugge / ***
De Hamsters –ook al met Bram Weijters– zaten duidelijk veel beter in hun vel. en spetterende vertoning met een verscheiden set die de luisteraar moeiteloos wist te boeien. Ook de composities van Weijters klinken veelzijdiger in deze bezetting.
Marie-Anne Standaert – Bram Weijters – Janos Bruneel / 23-01-2011 / Opatuur @ De Centrale / **(*)
Er werden vooral standards gespeeld op dit concert (met hier en daar een eigen compositie), maar dan wel op een heel overtuigende manier.

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorige maand)

BB King op 10e editie Gent Jazz Festival

Met BB King en met ‘Steven De Bruyn, Tony Gyselinck & Roland’ kondigt Gent Jazz Festival (07.07-17.07.11) de eerste namen aan voor zijn verjaardagseditie deze zomer.

N.a.v. de tiende editie wordt alvast een bijzonder programma uitgewerkt, met op zaterdag 9 juli BB King als headliner van een ‘Special Night’. De blueslegende geeft dit jaar zijn Europese afscheidstournee en is in het kader daarvan exclusief te zien op Gent Jazz Festival. Openers die dag zijn ‘Steven De Bruyn, Tony Gyselinck & Roland’, met hun schitterend samenwerkingsproject. Met het album ‘Fortune Cookie’ leverde dit trio eind vorig jaar een prachtig, vonkend en knetterend visitekaartje af.

Tickets zijn vanaf vandaag verkrijgbaar via gentjazz.com en in de Fnac-filialen. Tickets voor deze Special Night kosten 42 Euro in voorverkoop, een dagticket 32 Euro.

Gent Jazz Festival verwierf inmiddels een plaats in de IJFO (International Jazz Festival Organisation), een selecte club die wereldwijd de voornaamste jazzfestivals groepeert, waaronder North Sea Jazz, London Jazz Festival, Montreux Jazz Festivals, Montreal Jazz Festival, Monterey Jazz Festival, Istanbul Jazz Festival. Met de toetreding tot de IJFO krijgt ‘Jazz en Muziek vzw’ (de organisatie achter Gent Jazz Festival) wereldwijde erkenning voor haar werking en volgehouden kwalitatieve programmering. De vzw is zowel organisator van Gent Jazz Festival, Jazz Middelheim (i.s.m. de VRT) en Jazz & Sounds (i.s.m. Kunstencentrum Vooruit, Muziekcentrum De Bijloke, en Hogeschool Gent).

(Persbericht Gent Jazz)

Misstriohso

Marie-Anne Standaert speelde samen met Bram Weijters en Janos Bruneel gisteren als Misstriohso bij Opatuur in De Centrale. Ze speelden voornamelijk standards, maar er zat hier en daar ook een eigen compositie in, zoals F-song van Weijters.

Donderdag speelt er opnieuw jazz bij Tuur, maar deze keer moet u daarvoor naar Mub’Art (Fernand Scribedreef 1, tegenover het SMAK en onder het MSK), waar u Mattias Laga, Pieter Baert en Jeroen Baert te horen krijgt. Wie komt eten (dat kan vanaf 19u), krijgt er gepocheerde steak in rode wijn, linzen en Gentse tripelsaus op zijn bord. Smakelijk.

Vergadering

Ik ga naar een vergadering, en ik breng mee naar huis:

Ik leeg de brievenbus, en vind een dikke bruine envelop met daarin:

Ik ga (zaterdag) naar De Werf voor mijn eerste concert van 2011, en breng mee naar huis:

Chad McCullough

Chad McCullough speelde gisterenavond in De Werf, samen met Bram Weijters (piano), John Bishop (drums) en Piet Verbist (bas). De Werf huisde twee cd release concerten overigens: McCullough en Weijters presenteerden Imaginary Sketches (W.E.R.F.088), en Hamster Axis of the One Click Panther hielden Small Zoo (W.E.R.F.089) onder de doopvont.