Eventjes in de rapte deze snapshot van de vijfkoppige Ambrose Akinmusire band, gisteren in De Werf.
Voorlopig geen tijd voor meer, ik heb teveel tijd gestoken in opzoekingswerk –ge kunt echt alles vinden op het internet (over mogelijke problemen met de aarding van uw gitaar bijvoorbeeld, ik zeg maar iets). Morgen doe ik de rest van de foto’s, ik ben nog bezig met de kleurenbalans.
Michel Hatzigeorgiou (van AKA Moon), sloot gisterenavond het seizoen af bij Opatuur, met een soloconcert. Nog goed dat ik mijn oordopjes mee had, want voor één keer kon de Opatuurjazz weerwerk bieden tegen al die boemboemmuziek die anders wel eens doorheen onze concerten kan waren.
’t Was een boeiend concert overigens, veel ritme (duh), loopjes, een wahwah en een fuzz (of flanger). Met o.a. een interessante versie van Blackbird.
*kuch*
Ik kon twee dingen doen: (1) mij verder laten overmeesteren door het groeiend aantal onbesproken cd’s (2) alles van vóór 2011 toch al verwijderen, zonder verder veel uitleg, en eindelijk aan de cd’s van dit jaar beginnen. Ik heb dan maar voor dat laatste gekozen. De kans is groter dat u dan volgende maand toch op zijn minst bij de helft van de albums wat meer uitleg krijgt.
Met de cd’s uit de ‘bovenlaag’ kan u niet echt verkeerd doen. Als ik er eentje moet tippen, is het misschienFive Pedals Deep van Dan Tepfer (die overigens net zo goed een heel persoonlijke Bach speelt).
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=yt6OPEI3D3s&w=500&h=314]
Werden van de harddisk verwijderd
Cd’s pre 2011 –de bovenlaag
Cd’s pre 2011 –nét niet
Cd’s pre 2011 –de rest
0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)
(cds vorige maand)
Vorige week wijdde Didier Wijnants zijn column aan de sopraansax (Wie speelt nog sopraansax?, DM, 05/05/2011), een kapstok voor een verhaal over het boek Findings (My experience with the soprano saxophone) van Steve Lacy; een concert in Berlijn; en een tentoonstelling in Dendermonde.
Het boek van Lacy zat al een tijd in mijn amazon wishlist(s), maar ik had het nooit gekocht wegens te theoretisch en te duur. Wijnants’ column motiveerde mij echter tot aanschaf, gezien ik nu zelf sopraan speel en het ook op het Sax on the Web forum hoog aangschreven stond. Zaterdag besteld (amazon FR was het goedkoopst), vanochtend zat het al in de bus, en tegen vanmiddag was het uitgelezen. Gelezen, maar het echte werk begint vanzelfsprekend pas. Van de 222 pagina’s bevatten er een dikke twintig tekst, de rest zijn allemaal oefeningen. Lacy speelde vier octaven op zijn sopraan, ik krijg er nog steeds de hoge mi niet uit –en dan volgt daarop nog de fa, in het normale register van de saxofoon.
Het komt allemaal neer op oefenen natuurlijk: lange tonen, rietcontrole, dynamiek (luid-stil) en octaafkleploze octaafsprongen. Intonation (getting in tune and staying in tune),
schrijft Lacy, is a lifelong problem with the soprano saxophone.
In de korte teksten geeft hij tips over hoe die intonatie aan te pakken: first of all, the choice of mouthpiece and reed is critical.
En over oefenen: How long is ‘long’? 10 minutes, 20 minutes, one hour, 2 hours, a week?
Lacy past het toe op doorgronden van twee willekeurige noten, bijvoorbeeld de lage si en de lage do:
Stay on these two notes. Rock slowly back and forth for a long time, first one, then the other. […] After about 40 minutes you will no longer be bored. Keep it up until you start to hallucinate. The half step interval will become enormous!
We gaan dat eens proberen zie.
Laurent Blondiau Trio: Laurent Blondiau (trompet), Giovanni Di Domenico (piano) & Nico Roig (gitaar); Opatuur @ De Centrale, Gent, 08/05/2011
The Bad Plus, één van de meest fenomenale jazzgroepen pakte Stravinsky onder handen voor Duke Performances in Durham en het Lincoln Center for the Performing Arts in New York. Op 26 maart ging het in wereldpremière in het Reynolds Theater van Duke University. Een groot deel van de uitdaging was het befaamde stuk voor orkest te hertalen naar een stuk voor trio (Ethan Iverson op piano, Reid Anderson aan de bas, en Dave King op drums).
“What we’re trying to do, essentially, is turn the piece into something of our own,” Iverson says. “The size of the work is what’s so different this time — after doing a three-or-four-minute excerpt from a ballet, now we’re doing a gigantic piece of music. The concept is kind of like learning 28 little pieces of music that are all really different and don’t repeat!”
[The Bad Plus Tackle Stravinsky’s ‘Spring’, NPR, 20/03/2011]
Er werd meer dan een jaar aan gewerkt om het stuk goed te krijgen. Het resultaat kreeg de titel On Sacred Ground: Stravinsky’s The Rite of Spring mee, en werd enthousiast onthaald door het publiek en de pers.
It was Stravinsky’s notes, but it sure as hell wasn’t Stravinsky. The Bad Plus left us with the exciting feeling of having seen something special being born. It’s hard to imagine a modern piece of music being as violently transformative as Rite in 1913, but the Bad Plus definitely laid something new and provocative on us, which is just about as tough as sparking a riot in 2011.
[The Bad Plus Premieres “On Sacred Ground: Stravinsky’s Rite of Spring”, The Thread, 29/03/2011]
Ethan Iverson publiceerde een wat technisch essay over zijn wedervaren met Stravinsky en The Rite of Spring op zijn blog, Do The Math: Mixed Meter Mysterium. Een paar dagen na de première opende hij in zijn relaas Victory Lap met TBP expects to be playing On Sacred Ground frequently in upcoming seasons.
Hopelijk steekt hij daarvoor ook de plas over.
Wie daarop niet wil wachten, kan het ganse stuk beluisteren via The Checkout: The Bad Plus: On Sacred Ground. Veertig fantastische minuten –doen!
Gisterenavond zat ik in Antwerpen voor een concert van het Overtone Quartet, met Jason Moran, Chris Potter, Eric Harland en Larry Grenadier. Normaal gezien had Dave Holland aan de bas geplukt, maar die kon er om familiale reden niet bij zijn. Het was een schitterend concert, daar in De Roma (deze keer heb ik snel een parkeerplaats gevonden –op dezelfde plaats als de vorige keer trouwens).
Geen onverdeeld schitterend concert evenwel, want vaak stond Chris Potter daar voor spek en bonen bij. De momenten dat hij wel mee deed, zat hij wel degelijk in de groove. Jason Moran is zoals steeds onovertreffelijk aan de piano, maar hij deed daar af en toe ook iets synthesizerachtigs, dat soms gelijk een tang op een varken op de rest van de muziek geënt werd, maar toch ook wel voldoende speelsheid in de anders nogal traditionele sound bracht. En ik kan mij moeilijk voorstellen dat Moran niet zou weten wat hij op de synthetisch orgel uitvoert. Een beetje bevreemdend, maar op een goed genoege manier om het niet kitscherig te laten zijn. Grenadier heeft een totaal andere manier van bas spelen dan Holland, en ik kon me eigenlijk niet goed indenken dat Holland daar beter zou bij gepast hebben (sorry, Dave). Mijn favoriet was evenwel Eric Harland, die zeer ad rem inspeelde op het amalgaam, en een ronduit magnifieke, subtiele drumsolo heeft gebracht. Of hoe ook de negative sound (naar analogie met de negative space) betekenisvol kan zijn.
Op 1 juni treedt Eric Harland daar opnieuw op, in De Roma, in James Farm feat. Joshua Redman, Aaron Parks, Matt Penmann & Eric Harland. Jazzliefhebbers weten meteen waarheen.
Vandaag ging het alweer richting Antwerpen, voor de persconferentie van Jazz Middelheim. In het Sint-Pieterstation was iemand zo vriendelijk geweest om een pancarte te plaatsen met de uren waarop ik –en bij uitbreiding iedereen die zijn oren liefheeft– het station beter mijdt.
De persconferentie vond plaats bij ING België, van het station dwars door de Keyserlei, de Meir, de Huidevetterstraat in, en hopla. Nog goed dat Tessa er niet bij was of ik had een ganse dag shopping aan mijn been. Het moet overigens gezegd, shoppinggewijs is dit waarschijnlijk het betere ding in Vlaanderen. Niet dat ik daarvan verstand heb.
Veel belangrijker: Jazz Middelheim. Het programma staat helemaal op de site, met uitzondering van de hoofdvogel op zondag 14 augustus –in extremis ging die deal niet door. Geen nood, er is meer dan genoeg om u over te verheugen. Een ganse dag John Zorn (dat wist u al), maar ook: Allen Toussaint & Marc Ribot (ze kijken er zelf verschrikkelijk naar uit); het Fred Van Hove Ochgot Octet (met o.a. Peter Brötzmann, Evan Parker en Ken Vandermark –Bart Maris gaat hem daar rot amuseren); het Liberation Music Orchestra (met alvast Charlie Haden en Carla Bley); en Lady Linn & Her Magnificent Seven (tegen 14 augustus kan u al haar liedjes meezingen).
En verder ook: Trio Grande feat. Matthew Bourne; Brussels Jazz Orchestra met Bert Joris; The Pocket Jazz Orchestra feat. Dave Douglas; Omar Sosa Solo Piano; Randy Weston’s African Rhythms Tribute to James Reese Europe en natuurlijk Toots!
Hoogdagen zijn –tenzij u zoals velen, en geheel terecht voor Toots komt op 12 augustus– (ik krijg die vraag altijd) 13, 14 & 15 augustus. Serieus.
Het programma werd toegelicht door Bertrand Flamang (Jazz & Muziek vzw, die ook Gent Jazz organiseert). Samen met Chantal Pattyn (netmanager Klara) en Marc Van den Hoof (de nonkel jazz van de VRT die binnenkort helaas met pensioen gaat) keuvelden ze nog wat door onder de auspiciën van Lies Steppe.
Philip Heylen, de Antwerpse schepen voor Cultuur en Toerisme (en nog een mondvol), was er snel bij om tijdens zijn inleiding op de persconferentie, te vermelden dat Antwerpen nog veel meer wil doen voor Jazz Middelheim, en dat hij alles in het werk zal stellen om volgend jaar een vijfde dag aan het festival toe te voegen. “Jazz Middelheim is het vlaggenschip van de Vlaamse Jazz,” zo stelde hij zonder zweem van twijfel, “en het zou spijtig zijn als Vlaanderen het de middelen zou ontzeggen nu de jazzscène in steeds grotere havens kan neerstrijken.”
Info & tickets: Jazz Middelheim van 12 t/m 15 augustus, Park Den Brandt, Antwerpen. Tickets kosten 35 euro per concertavond (excl. reserveringskosten). Een vierdagenpas kost 115 euro (excl. reserveringskosten). Tickets zijn te koop via jazzmiddelheim.be of via Fnac.
Peter Brötzmann, de man waarrond het allemaal lijkt te draaien. 70 jaar, en meer lucht in de longen dan de gemiddelde Belg van 40 jaar jonger. Speelde zowel melodisch zacht als trommelvliesscheurend hard.
De cello van Fred Lonberg-Holm heb ik bijna niet gehoord, maar ik zat dan ook aan de andere kant van het podium, naast het blaas- en drumgeweld. Net als Kent Kessler op contrabas nemen ze precies een afwachtende houding aan, maar laat u maar niet beduvelen.
Eindelijk Ken Vandermark live gezien –naar het schijnt komt hij volgend seizoen een paar keer in België (en nee, niet noodzakelijk naar het verre Limburg)– geflankeerd door een naar adem happende Mats Gustafsson. Tijdens de zeldzame keren dat hij een adempauze hield, was hij al zijn volgende move aan het plannen.
Peter Brötzmann Chicago Tentet, gezien in Vooruit (Gent) op 28/04/2011.
Opener Sarah Ferri was gisteren de top act in Vooruit. Ze wist tijdens haar korte optreden moeiteloos de zaal mee te krijgen, toonde een zeer grote toonvastheid bovenop een interessante vocale inkleuring. Het Eve Beuvens Trio tekende met een mooie maar weinig opvallende set voor de meest straight jazz kant van de eerste dag Jazz & Beyond. Van Mathilde Renault heb ik –nadat ik ze eerder al in Brugge had gehoord– nog twee nummers doorstaan, dan heb ik de zaal toch maar verlaten –als ik Idool wil zien, heb ik thuis de televisie maar aan te zetten.
In de Negocito was ik ruim op tijd voor de Gentse Night van de zesdaagse Jordi Grognard (klarinetten en tenorsax) die ons samen met Kristof Roseeuw (contrabas), Fulco Ottervanger (piano) en Simon Segers (drums) al meteen in de stemming bracht voor het Brötzmann Tentet vanavond in Vooruit.
Lees ook de aankondiging bij Gentblogt: Supergroep in Vooruit
—
Jazz & Beyonde Deluxe in Vooruit
– woensdag 27/04, vanaf 20u: Sarah Ferri / Mathilde Renault Trio / Eve Beuvens Trio
– donderdag 28/04, vanaf 20u: Thomas Smetryns – Chicago Songbook / Peter Brötzmann Chicago Tentet
Tickets kosten € 14 / 10 (vvk); een combiticket voor beide dagen hebt u reeds voor € 20 / 16 (vvk). Vooruit
—
De El Negocito Jordi Grognard Sessions
– woensdag 27/04, vanaf 22u: Gentse Night, akoestische improvisatie met Kristof Roseeuw (contrabas), Fulco Ottervanger (piano) en Simon Segers (drums)
– donderdag 28/04, vanaf 22u: Experimental met Giovanni Di Domenico (keys & electronics), Nico Roig (bariton gitaar) en Eric Thielemans (drums)
Toegang gratis. El Negocito, Brabantdam 121
Morgen zie ik deze juffrouw in Vooruit:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=UiS49lOBE6M&w=500&h=405]
Overmorgen speelt deze supergroep op dezelfde locatie:
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=uOmlcoaH1VA&w=500&h=405]
Dezelfde locatie, maar een wereld van verschil. Muhahaha.
—
Sarah Ferri / Mathilde Renault Trio / Eve Beuvens Trio, woensdag 27/04 vanaf 20u in Vooruit.
Thomas Smetryns – Chicago Songbook / Peter Brötzmann Chicago Tentet, donderdag 28/04 vanaf 20u in Vooruit.