te laat

Oeps: ik heb me vandaag verslapen/ik heb te lang op de pot gezeten/ik heb te uitgebreid ontbijt/ik had gewoon geen goesting –waardoor ik mijn reguliere trein heb gemist. Ipv de 7u08 heb ik daardoor eerst de 8u22 laten passeren (eivol) en ben ik pas op de 8u39 gestapt (meer dan genoeg plaats) en dus heb ik me hier pas rond 9u30 kunnen aanmelden.

Bovendien voelde ik me –deels geïnspireerd door deze post van Bert en deze van Pietel— in een nostalgische bui, waardoor ik mijn 50 mm op mijn Nikon F301 heb gestoken, en een TMax 400ASA erin (een trix was nog beter geweest), om wat kiekjes van mijn reisweg te nemen. Man, man, man, maakt dat ding lawaai als je de sluiter indrukt. De volgende keer neem ik toch gewoon de Leica mee.

Maar nu heb ik wel het gevoel dat de helft van de dag al voorbij is (hoewel ik hier tot 18u mag blijven om de ‘verloren’ werktijd goed te maken.)

aperture 1.5

Gisterenavond gevonden via Mac and Photo (maar als een blok in slaap gevallen tijdens Miss Belgian Beauty en daarom niet meer over bericht): Apple kondigt Aperture 1.5 aan. Ik heb nog geen tijd gehad om over mijn digital workflow te berichten, of daar komt Apple reeds met Aperture 1.5 op de proppen. Een gratis upgrade bovendien –tegen all verwachtingen in.

De belangrijkste van de nieuwe features in ongetwijfeld Flexible Library Management. Jawel, na de gebruikers heeft ook Apple zelf ontdekt dat het niet zo handig is alle foto’s te moeten importeren in een propietary ‘database’. Vanaf versie 1.5 kunnen de foto’s zich ‘om het even waar’ bevinden, en worden ze door Aperture ‘gerefereerd’. Ook aan de snelheid zou gewerkt zijn, zodat Aperture nu bruikbaar wordt op alle MacIntels, van de Mac Mini over de MacBook naar de MacPro.

Later deze week is de upgrade beschikbaar via de Apple website, en misschien vind ik volgende week wel wat tijd om mijn workflow een beetje uit te leggen.

(En terzelfdertijd zal ik maar een de nieuwe Lightroom beta, pardon Photoshop Lightroom beta, ook nog eens dowloaden zeker?)

visoog

Zegt ons i. in de reacties:

wij hebben toch zo een schone site gehad over Gent, Bruno? in de mailbox overlaatst? Ik vind niet meer terug, maar het was wel vree wijs.

Visoog! Dat is visoog! Een site die het verdient in een afzonderlijke post te komen, als is de omschrijving een beetje verwarrend, want een fisheye lens beslaat geen 360 graden (veelal slechts 180, of uitzonderlijk 220).

Maar visoog wenst, zo zeggen ze zelf, elke half interessante straathoek van Gent als 360° beeld vast [te] leggen.

Gaat dat zien!

pentax jazz

Wel, ik voel mij vereerd (denk ik) dat zoveel mensen aan mij denken. Bedankt! Pentax en Audi Jazz zijn met stip de belangrijkste trefwoorden in mijn inbox geworden, sinds gisteren (en ook bij Pietel vandaag).

Een tijdje geleden had ik overwogen om een ‘gewone’ accreditatie aan te vragen, maar wegens te veel andere bezigheden had ik min of meer beslist de jazz festivals links te laten liggen ten voordele van de evenementen in Gent.

Tijdens een voorbereidende workshop krijg je een volledige professionele PENTAX-kit ter beschikking en worden een 10-tal concerten geselecteerd, waar jij de officiële festivalfotograaf bent. Top fotograaf Jos Knaepen zal je overigens heel wat nuttige tips meegeven i.v.m. concertfotografie.

Voor de workshop met Jos Knaepen moet ik het in elk geval niet doen, ik krijg al tips genoeg van Jos tijdens de zomerfestivals.

De Pentax K100D interesseert mij wel, maar ik vraag mij af in hoeverre zo’n kleinbeeld Pentax nuttig is voor concertfotografie. Als je naar hun gamma lenzen kijkt (enkel in het Engels beschikbaar), dan zie ik daar toch maar bitter weinig tussen zitten dat in aanmerking komt.

Zelf zweer ik nogal bij mijn Nikkon 70-200 f/2.8, en bij Pentax beschikken ze wel over een 50-200, maar dat is een f/4~5,6 –lang niet lichtsterk genoeg dus. Het hoeft natuurlijk geen zoomlens te zijn, maar bij de primes hebben ze voornamelijk groothoeklenzen (14 f/2.8 en 40 f/2.8); de langste tele is 77mm (maar dan wel een f/1.8), en ik heb zo’n vermoeden dat we die niet in die Pentax-kit zullen meekrijgen.

En het programma? Dat speelt zich zowat overal te lande af, met slechts drie concerten in Gent. Bovendien vinden een heleboel concerten plaats tijdens het FF, en dan kan ik mij onmogelijk vrijmaken. Rest bovendien nog de vraag welke 10-tal concerten zullen worden geselecteerd, want ik vermoed dat Jos liever zelf de officiële fotograaf is bij Ahmad Jamal, Terence Blanchard, Herbie Hancock, John Zorn (als er dan al foto’s mogen gemaakt worden), en Chick Corea. Gelijk heeft hij, overigens.

leica/panasonic

Leica introduceerde niet alleen de M8, maar bracht meteen ook een update voor de rest van de digitale line-up.

Er is het nieuwe D-systeem, dat deel uitmaakt van de 4/3-alliantie (Fuji, Kodak, Leica, Olympus, Panasonic, Sanyo, Sigma), waarbinnen Leica de Digilux 3 introduceert, en in de compacte serie zijn er de V-Lux 1 en de D-Lux 3 (een beetje een onhandige naam, die laatste, gezien het niet tot het D-systeem behoort).

Al zijn die toestellen grotendeels gelijkaardig aan de Panasonic equivalenten: DMC-L1, DMC-FZ50 en DMC-LX2.

U zegt? Nee, de M8 kan je tot nader order niet in Panasonic versie kopen.

batterijloos

Vraagt Beau in de reacties op Leica M8:

Hoe werkt dat batterijloos fotograferen? Op wat voor energiebron werkt dat dan?

Wel, ’t is eigenlijk wreed simpel: om foto’s te maken hebt ge hoegenaamd geen andere energiebron nodig dan licht (jawel, licht is energie).

Opa Pettson zou dit zonder twijfel veel beter kunnen uitleggen, maar in zijn allereenvoudigste vorm is een foto niet meer dan licht dat –in verschillende sterktes– op een lichtgevoelige plaat (de film) wordt geregistreerd. Een fototoestel hoeft niet meer te zijn dan een doos met een gaatje in om dat licht door te laten, de zogenaamde pinhole camera (zoek maar eens op Flickr met de tag pinhole camera).

Al de rest, lens, sluiter, filmtransport, lichtmeter, etc, zijn zaken die werden toegevoegd voor het comfort van de fotograaf (zoals automatische lichtmeting) en de verbetering van het beeld (scherpere beelden door betere lenzen bijvoorbeeld).

Zo’n Leica is een volledig mechanische camera, d.w.z. de scherpstelling is manueel (geen autofocus); de diafragmering is manueel; het filmtransport gebeurt manueel: om een foto te nemen moet je eerst de film doorspoelen, en tegelijkertijd span je daarmee de sluiter op (dat gebeurt via een veer, een beetje zoals met een speelgoedpistool met ‘poerkes’); afdrukken is manueel: om de foto te nemen, druk je de sluiterknop in, waardoor de sluiter met de handmatig ingestelde snelheid wordt geopend en opnieuw gesloten. Batterijloos fotograferen dus.

(In de M6 zit wel nog een lichtmeter, en daarvoor heb je een batterij nodig, maar als die lichtmeter niet werkt, kan je nog steeds foto’s maken. Een goede belichting kan je dan bekomen via de sunny 16-rule bijvoorbeeld.)

Leica M8

leica M8Onze Franstalige vrienden van macandphoto.com hebben de Digitale Leica M gedurende dik 40 minuten in handen gehad. Hun bevindingen zijn te lezen in een artikel (prise en main du Leica M8) voorzien van het nodige beeldmateriaal, en een aantal specificaties.

  • Een 10MP Kodak sensor
  • Focale coëfficient van 1,3 (beter dan Nikon en Canon, maar geen full frame)
  • DNG voor RAW
  • 5.000 EUR voor de body. Jawel: vijfduizend euro.

Gaat dat zien.