Categorie: fotografie

contrast

ballon badkamer

(Yashica-Mat, 80mm f/3.5, Fujicolor Pro 160C, 160ISO)

Not my kind of film. Wel, ik heb hem geprobeerd, maar dit is niet het soort film waar ik naar op zoek ben –iets té fel van kleuren. De Pro 160S daarentegen –meer daarover later deze week. Mijn voorkeur gaat voorlopig nog steeds uit naar de Pro400H, maar ik wil toch ook eens de Reala (100ISO) proberen; ik ben nogal tevreden over de Reala 400 en 200ISO in kleinbeeld film, eens zien wat die 100ISO geeft in medium format.

dromerig

Deze foto vind ik dan wel geslaagd. i. stond volledig in de schaduw van de parasol, en daarbuiten scheen een hellezon op middagtemperatuur. Niettemin blijft alles mooi zichtbaar, met slechts beperkte clipping (itt de ballon in de eerste foto). De glazen op de voorgrond waren er beter niet geweest, maar bon, het is dan ook een weinig (lees: niet) georchestreerde snapshot.

fashion

Het was een beetje druk gisteren (alweer!), of liever er diende redelijk wat te worden geschipperd. De dag begonnen met pain perdu (wentelteefjes/verloren brood) thuis, daarna hebben we in een winkel bons ingeruild, gegeten op het terras bij de Italiaan waar ze de beste kaaskroketten van Gent hebben (Sirena – Walpoortstraat), mijn meer dan een maand stripachterstand ingehaald bij De Poort, naar huis gesneld, in de rapte het eerste concert van Henri gezien, en dan afgezakt naar een geheime locatie alwaar ik samen met Huug en Jeronimo de Meurtre sous l’escalier (fotografisch) mocht verslaan.

Meurtre sous l’escalier was de voorstelling van de herfst/wintercollectie 2007-8 van Jan Welvaert. Mijn eerste fashion photoshoot, zonder stress, want voor Het Project. (Heb ik al eens gezegd dat Het Project een fantatische leerschool is? De kansen die ik daardoor al heb gekregen –enfin, ik dwaal af.)

Bij het karige licht van twee volgspots met veel flair –want zo hoort het– bewegende modellen vastleggen is geen evidentie. Ik heb eerst een beetje geprutst met Av, maar net zoals bij concertfotografie geeft dat veel te willekeurige sluitersnelheden. Na een minuut of vijf heb ik het algauw op manueel gezet, f/2.8 en een sluitersnelheid die gradueel werd aangepast van 1/40s tot 1/100s als de spot er recht op zat. Alles zonder flits natuurlijk.

Meurtre sous l’escalier (v) Meurtre sous l’escalier (iii) Meurtre sous l’escalier (iv)

In ’t klein zien de meeste foto’s er goed geslaagd uit, maar iets groter blijkt er redelijk veel bewegingsonscherpte in te zitten. Ze staan maar een fractie van een seconde stil, die modellen, en eer je goed gefocust hebt zijn ze alweer weg. Het smaakt in elk geval naar meer. Prachtige modellen, en een ronduit schitterende collectie van Welvaert. Het wordt een warme winter.

fotofoto

Pietel linkt naar mij, dus ik link naar Pietel (kwestie dat ik niet vergeet dat fakturatieprogramma eens te proberen). Qua Metatale verhogende ranking kan dat weer tellen, ha!

Goed, maar het ging over fotografie (vs spammende Gentse kapsalons), dus ik geef u nog de volgende interessante informatie mee:

Quote o’ the Day

“I have no idea what a ‘megapixel’ is. No idea. But I’ll pay $300 for an extra one.”
—Craig Ferguson, on the Late Late Show

My DSLR is the best light meter I’ve ever used.

Digital, of course, is the apotheosis of the Polaroid. Its feedback is instant. Mine shows me a “proof” of the scene with the overexposed highlights or underexposed shadows (or both!) blinking. I can get a color histogram at the touch of a button. It works equally well for ambient and flash. Frankly, if these features had been available in a handheld light meter back in, say, the ’80s, the manufacturer could have charged $1k for them and they would have sold like cold beers on Bay Bridge.

Beide links leiden naar dezelfde site, waarvan ik eigenlijk hoop dat u die al lang in uw RSS lezer zitten hebt, waardoor u van bovenstaande dus al lang op de hoogte was.

5D -allereerste impressies

(Ja, de Canon EOS 5D is al een tijdje uit. Nee, ik ga niet herhalen wat er ongetwijfeld op tig digitale fotoreviewsites reeds te lezen valt. Dit is een persoonlijke indruk.)

Goh, dat ding is zwaar. Zeker met de battery grip en de EF 70-200mm f/2.8L IS USM erop. Niet erg hoor, want het toestel ligt erg goed in de hand, en voelt zeer degelijk aan.

De 70-200 van Canon is compacter dan die van Nikon; iets korter, maar tegelijk ook iets dikker, zo heb ik de indruk. Het gezoem van de IS (VR bij Nikon) klinkt net hetzelfde. De zoom- en focusringen zijn een beetje stroever, maar dat is een kwestie van gewoon worden.

Meest verwarrende: het oplopende zoombereik gaat bij Canon van links naar rechts (je moet dus naar links draaien om in te zoemen), vs van rechts naar links bij Nikon.

De 5D zelf dan. Wow, die zoeker! Klaar en duidelijk, en groot, en manuele scherpstelling verloopt veel duidelijker dan bij de D70, zelfs zonder split focus screen (dat ik nog steeds mis, maar bon). De manier om het focuspunt te bepalen is compleet anders: bij de D70 gebeurde dat met de pijltjestoetsen naast het LCD scherm; bij de 5D die je een knop in te drukken en aan het wiel bij de afdrukknop de draaien. Die knoppen staan allemaal op een heel natuurlijke plaats, en zo kan je ook niet per ongeluk je focuspunt wijzigen.

Bij manuele instellingen kan je ook je diafragma locken. Bij de D70 gebeurde het wel eens dat het diafragma, door de plaatsing van twee wieltjes bij de afdrukknop, werd gewijzigd zonder dat je er erg in had. Dat zal bij de 5D dus niet voorvallen.

Veel meer heb ik voorlopig nog niet gebruikt, maar misschien dat ik eens door de handleiding grasduin. Oh ja, en mijn foto’s zijn plots in bestandsgrootte verdubbeld: van vijf/zes MB naar elf/twaalf MB. Die 2GB kaartjes zullen snel volzitten, tijdens het BNRF.

switch

Vanochtend zijn wij, voor een zaterdag, redelijk vroeg opgestaan. De ochtend zou ons immers nog naar Antwerpen moeten brengen, want het fotomateriaal is daar stukken goedkoper dan in Gent –nog steeds iets duurder dan in Nederland, maar dicht genoeg om eventuele garantie eenvoudig te claimen mocht dat nodig zijn.

Antwerpen binnenrijden is geen probleem. Zelf al moesten wij niet in Antwerpen zelf zijn, maar in Merksem, waar wij hebben bijgedragen tot de weekendomzet van een bekende fotohandelaar. De meneer aldaar was heel vriendelijk (zou ik ook zijn met zo’n klant), en binnen het half uur stonden we weer buiten. Ik had de laatste twee weken dan ook redelijk intensief over en weer gemailed, en mijn pakketje stond klaar in de winkel.

Antwerpen verlaten bleek iets moeilijker. Volg de pijlen, die elkaar tegenspreken, rijd Antwerpen rond, en nog eens, en nog eens en volg die pijlen, en dan blijkt dat ze op cruciale punten de bewegwijzering gewoon vergeten zijn of misplaatst hebben. Enfin, we zijn terug op de autostrade geraakt, maar hebben er een half uur langer over gedaan om van Merksem naar de Kennedytunnel te geraken dan omgekeerd. Het zal wel aan ons Gentenaars liggen.

Veel belangrijker, in mijn handen ligt nu een Canon EOS 5D, een EF 50mm f/1.8 II, en een EF 70-200mm f/2.8L IS USM. En de battery grip. De 5D heeft een full frame sensor, dus de FOV van 50mm is die van een 50mm, en idem voor de 70-200. Dat wordt een beetje aanpassen, maar het is een ‘trade-off‘ die ik graag over heb voor de beweerde voordelen. Ik houd u op de hoogte.

(Oh, ik heb binnenkort mogelijks nog wel wat Nikon materiaal te koop.)