Categorie: familiair
Voor hem, voor mij
Elk zijn boeken, op 1 september. Hij heeft er zelfs meer gekregen dan ik!
Kapot
Komt dat tegen: die jongen zijn computer (mijn oude Mac Pro uit 2005) is kapot. Hij spaart al lang voor een nieuwe (lentefeest, verjaardagen, nieuwjaar, rapporten, etc), maar ik wil hem laten wachten tot september, als Apple naar alle waarschijnlijkheid een keynote houdt, waartijdens dan mogelijks nieuwe iMacs worden aangekondigd. En ondertussen mag hij op de laptop. Het is tijdens de vakantie toch maar om Minecraft te spelen en zijn mail te checken. En YouTube af te schuimen.
Vandaag was gezellig druk
Wij verkeerden vandaag in Goed Gezelschap™ om een verjaardag te vieren. De vader van Tessa haar metekind nadert de halte van tram 4, en dus gingen we uit eten. Gaston was vorig jaar the place to be naar ’t schijnt, wij mochten er vandaag genieten van de deuren, het uitzicht en het lekkere eten (de beste vol-au-veggie die ik ooit al heb gegeten).
Voor dessert op het binnenstrand trokken we naar Viva Vanilla (onderdeel van TRACK).
“Wie legt er toch zand in zijn living”, vroeg Henri zich hardop af, maar hij gaf al gauw toe dat het eigenlijk wel cool zou zijn om zelf ook in huis te halen.
Samen met Tessa nog snel een koffie (double shot cortado) gedronken in Labath (en daarvoor nog snel mijn te lange lokken wat laten bijknippen). Als afsluiter heb ik met Henri naar de halve finale en finale van het olympische mannenfloret gekeken. Verdomd spannend, en duizend keer sportiever dan met die Duitse troela van gisteren. Ik supporterde voor de Egyptenaar Alaaeldin Abouelkassem, maar het was uiteindelijk de Chinees Sheng Lei die met het goud naar huis mag (15 – 13), na een bijzonder mooie finale (net zoals de strijd om het brons tussen de Koreaan Choi Byungchul en de Italiaan Andrea Baldini: 15 – 14).
Donk
Feest vandaag, aan het Donkmeer, met een luidruchtig-gezellige (schoon)familie, en waar ik een seniorenijsje als dessert mocht nemen. Henri wou op de bootjes, maar eigenlijk was iedereen gewoon uitgeput.
Thuis was er nog even tijd om op de zonnezetel neer te ploffen…
…en gauw een spelletje te spelen op de iPad. Ik denk dat ik ook eens wat vroeger het bed opzoek. Misschien is er opnieuw iets leutigs te zien op de spelen –gisteren de badmintonmatch van Lianne Tan gezien, en daarvoor die Chinese zwemster die het wereldrecord heeft verbroken. En ik kijk niet eens graag naar sport.
Ontbijt (en de rest volgde vanzelf)
“We zijn blijven kijken tot de C van Tsjechië”, vertelden we Henri vanochtend bij het ontbijt, die net niet met zijn ogen rolde bij het aanhoren van deze taalspeling. We zaten in Café Labath te ontbijten –de OR is dicht tot ergens in augustus (eigenlijk wel spijtig dat er nergens online staat tot wanneer juist), en Labath is zeker een valabel alternatief.
We hebben thuis wat gezocht naar een uitzending die het Olympische schermen zou brengen, maar we hebben niet meteen ergens een kanaal gevonden. Zwemmers met hopen, en voetballers en fietsers –tegenwoordig kwalificeert ook élke (kijkcijfer)sport als Olympische discipline– maar er vallen geen schermers op de kabel of het internet te bespeuren (de resultaten wel).
De rest van de dag werd zoveel mogelijk in de tuin doorgebracht –zijn koorts mag dan wel grotendeels geweken zijn (die werd ingeruild voor een stevige hoest), maar hij heeft nood aan frisse lucht. Hij heeft zijn tent opgeruimd, en gelezen (in de schaduw, hij zou wel eens een kleurtje kunnen krijgen),…
…en dan toch nog even zijn waterpistolen afgevuurd –onderwijl hevig hoestend.
En ik denk dat zijn computer (mijn oude Mac Pro uit 2005) kapot is. En ik heb nog iets te vertellen over mijn nieuw overalmeeneemfototoestel waar ik zo content van ben (Fujifilm X-Pro1). En over Spotify vs Qobuz. Maar ’t is vakantie, ’t zal voor een andere keer zijn.
BBQ
Dat het perfect weer was voor een BBQ wist Tessa mij te vertellen, en of we niet bij haar ouders gingen, want die zouden voor ons vlees en zo op de grill smijten. En dat er veel groeten waren ook, en aardappels en zelfgemaakte sauskes en veggiedinges ook. En dat het vanavond ging regenen, en dat de zomer dan gedaan ging zijn en dat we er *nu* van moesten profiteren.
Nog goed dat er een grote parasol was, want het begon natuurlijk te regenen van het moment dat we de benen onder tafel staken (ik was eerst nog 15 km gaan lopen, dus liep al tegen tweeën). Maar er was een BBQ die niet in gang ging en fruitsap en sla en aardappelen en veggiedinges en koffie en taart en gezelligheid. En een boek, dat ik bijna heletegans ter plekke heb uitgelezen.
That Summer feeling
Ik was op mijn normaal uur gaan lopen gisteren, hoewel dat veel te warm was. Amper 12 kilometerkes heb ik het uitgehouden, toen stond ik alweer aan de voordeur, maar het was goed zo.
Henri was nog steeds ziek (vandaag gaat het al véél beter), maar we hadden hem verplicht om buiten te gaan zitten, waar hij in de schaduw drie boeken heeft gelezen (één volledig, één beëindigd en één begonnen), somtijds bibberend van de koorts onder zijn dekentje (zijn temperatuur fluctueerde tussen 37,8 en 39,1). Maar hij was content en flink en na een dafalgan voelde hij zich zoveel beter dat hij zelfs grapjes kon vertellen.
Eindelijk wat zomer.
Rapport
Ziezo. Het eerste middelbaar zit er ook op. Volgend jaar gaat hij voor Grieks. (Gelukkig ontsnapt hij aan de idiotie van Pascal Smet.)
“Maar mag ik nu op de computer alstublieft?”
Tweeëntwintig
Sinds zaterdag zijn we 22 jaar samen.
(Foto vanochtend genomen in het kunstwerk Le Décor et son Double (publieke helft) van Daniel Buren in het S.M.A.K.)