Categorie: activiteiten

Uitstelgedrag (episode n)

Uitstelgedrag door Bruno Bollaert

Hij ligt vol, mijn bureau. Met allemaal tijdelijke dingens, die ik in relatief weinig tijd van mijn bureau weg kan verwerken. Met uitzondering van die stapel cd’s misschien, want die moet ik eerst allemaal rippen. En eigenlijk duurt ook dat niet echt lang, maar het vraagt wel constante aandacht: rippen, omschrijving etc in iTunes verbeteren, cd uithalen, nieuwe insteken, repeat.

Maar het gros is papierwerk dat gewoon in de juiste mapkes moet gestoken worden (zoals de toetsen van Henri, wat betalingsbewijzen, …) of naar de oud-papierhoop moet verwezen worden omdat het al te lang geleden is dat ik er nog eens iets mee heb gedaan. Ik moet ook dringend nog eens wat cd’s-die-dat-verdienen onder de aandacht brengen. En er ligt daar een boek of vier die ik ik-weet-niet-hoe-graag zou lezen maar waar ik niet toe kom.

(Het is allemaal de schuld van de migraine natuurlijk, die mij de voorbije twee maanden minstens twee weken achterstand heeft doen oplopen.)

Uitstelgedrag door Bruno Bollaert

Naast die cd’s is er nu trouwens ook Spotify, waar mensen mij playlists voor toesturen (joepie –laat maar komen), en waar ik er ook zelf (minstens één) voor wil maken. En heb ik het al over de (jazz)muziekpartituren gehad die ik zou willen bestuderen?

’t Is allemaal ook zo verdomd boeiend, en ik heb de attention span van een kleuter in een speelgoedwinkel.

Kijk, ik ga mijn bureau zuiveren, en tegen morgen (hopelijk) een recensie schrijven van het concert van gisteren. Nee, ik ben ook niet meer mee.

Zijt ge wel gezond? (bis)

Begin dit jaar liet ik mijn bloed onderzoeken. Ik was toen dik drie maand (strikt) vegetarisch, en de vraag die ik het meeste kreeg was of ik wel gezond was. Met mijn bloed bleek niks aan de hand, maar ik deed toen ik niet echt meer aan sport. Ondertussen loop ik al ongeveer een half jaar opnieuw, en besloten we mijn bloed nog maar eens te laten testen. Een vegetariër die een vijftigtal kilometer per week loopt, dat moet wel fout gaan.

  • B12: 594 pg/mL (vorige keer 887); de referentiewaarden liggen tussen 197 en 866
  • Ferritine: 164 ng/mL (vorige keer 270); ref. 20-280

De cijfers zijn wel wat gedaald, maar liggen nog helemaal binnen de referentiewaarden. (Voor wie met de vorige post vergelijkt: mijn cholesterol werd niet opnieuw nagekeken.) Niks aan de hand, dus we lopen lustig verder.

Feest!

Feest door Bruno Bollaert

’t Was Groot Feest, zondag: de verjaardag van Tessa en Henri (cfr ook Groot Feest, aflevering twaalf). We gingen lunchen bij Le Jardin Bohémien, en nadien aten we thuis taart. Ik heb zelf niet gekookt/gebakken deze keer, ik was geveld door migraine op zaterdag en herstellende op zondag. En gisteren ook nog wat. Herstellende. En een beetje geveld.

Maar het feest was wreed plezant, met cadeautjes en al en gezelligheid. Misschien dat ik dit jaar toch ook eens een extra taart bak voor mijn verjaardag, als dat dan toch zo gezellig is, die feestdinges.

Feest door Bruno Bollaert

Feest door Bruno Bollaert

Feest door Bruno Bollaert

Feest door Bruno Bollaert

De zoon houdt dit vast. Jaja.

Potige Smurf zegt: weg met die kraan

Die kraan in de keuken, die werkt al op mijn zenuwen sinds een dag nadat ze geïnstalleerd was, zo’n tien jaar geleden. Het is een design-onding, volgens het principe form over function, waardoor het zo goed als onmogelijk is om iets anders dan hetzij gloeiend heet, hetzij ijskoud, water aan hoog debiet uit de kraan te laten spurten. Ergens voor de zomer had ik een nieuwe kraan uit de brico meegebracht, maar ik vond nergens de hoofdkraan om het warm water af te sluiten. Tot vandaag.

De kraan door Bruno Bollaert

Vandaag heb ik het onding er bij de wortels (lees: de warme en koude toevoer) uitgerukt, en de nieuwe, misschien wat saaie, maar o zo praktische kraan in de plaats geïnstalleerd. In één keer goed trouwens, al had ik verzuimd te onthouden welke de koude en welke de warme aansluiting was (ik had vijftig procent kans, nietwaar).

En terwijl ik bezig was, heb ik meteen de filter van de lavabokraan eraf gehaald om te ontkalken.

De kraan door Bruno Bollaert

O, en ik ben een peetje misnoegd over de bureaucratische mentaliteit van de PMD ophalers van Ivago Gent. Gisteren had ik een juffrouwke een blikje bovenop mijn PMD zak zien leggen (ik reed in de auto aan de overkant van de straat, op weg naar de muziekles), en blijkbaar was dat voor Ivago reden om de zak niet op te halen, maar te voorzien van een rode ‘nèh-nèh-nèh ik haal u niet op‘-sticker. De moraal: wie een leeg blikje heeft, smijt het maar beter op de openbare weg, dan het op een PMD zak te leggen. Stel u voor dat Ivago het los in de vuilkar zou moeten werpen.

Avonturen

Onze wc loopt al een tijdje door. De uwe misschien ook, maar die van ons vertoont de eigenaardigheid van door te lopen ook als we niet doortrekken. Om het milieu te sparen draaiden wij dus al een week (of twee-drie) de wcwatertoevoerkraan open of dicht, naar gelang de nood. Maar kijk, ik moest nog naar de autokeuring, en SBAT in Sint-Denijs ligt vlak bij den Brico, dus ik ging eens binnenspringen. Ik had zelfs de tegenwoordigheid van geest om de flexibel reeds af te koppelen en mee te nemen on zeker te zijn dat die zou passen.

Alles klaar, ik open de poort, stap in de wagen, draai de sleutel in het contact en… niks. Of toch: reutel-reutel-niks. Ik had nog twee dagen om de wagen op tijd bij de autokeuring voor te rijden. Ik heb hem dan maar twee uur aan de druppellader gekoppeld, waarna de wagen de goedheid had om te starten. Het was de eerste keer niet, dat het probleem zich stelde, o.a. in februari en in april had ik hetzelfde voor.

Na twee uur kan ik vertrekken, en ik geraak probleenloos tot aan de keuring, waar ik de auto in de relatief korte wachtrij niet stil. Dat doet de meneer van de keuring wel natuurlijk, voor hij onder de motorkap kijkt. Edoch, wanneer hij de wagen wil verder rijden om op de rol te plaatsen…

Oeps.

Kom, zegt hij, we zullen hem op de rol duwen, en ik zal hem zo wel kunnen starten. De wagen start probleemloos met behulp van de rol, en wordt verder getest. Niet stilleggen als ge gaat betalen, waarschuwt hij nog, want het zou kunnen dat ge anders niet meer weggeraakt. De wagen was gelukkig wel geslaagd voor de keuring, en ondertussen zit er al een nieuwe batterij in.

De wc door Bruno Bollaert De wc door Bruno Bollaert

Thuis heb ik de wc vakkundig onthoofd, en er vervolgens een nieuw reservoir (met nieuwe flexibel) op gemonteerd –mét spaarknop. (Nee, ik ben de loctite draad niet vergeten.)

Juij! Weekend!

Zoals steeds, de zaterdagen zijn zot. Ontbijten, lopen, middagmalen in het Lepelblad, schermen, koffie drinken, computer installeren, een zak kweeperen in ontvangst nemen (yummie!), naar een surprise verjaardagsparty gaan, en subiets het bed in. Morgen moet ik lopen, de computer verder installeren, dringend verder op de saxofoon oefenen, een mail beantwoorden, en een paar bewijsstukken opsturen naar de belastingen. Sorry, even geen tijd voor een postje.