Tag: woon-werkverkeer

grote enquête

Vrijdagavond vond ik –ondanks de aangekondigde staking– een dikke enveloppe van inra in mijn bus. Dat ruikt naar reclame, was mijn eerste gedachte.

Geachte Mevrouw, Geachte Heer,

Net zoals zoveel Belgen, ondervindt ook U zondertwijfel soms hinder van het steeds drukker wordende verkeer in ons land.

U werd toevallig geselecteerd om deel te nemen aan een grote studie die op een gedetailleerde manier de verplaatsingen binnen België in kaart zal brengen.

Uw deelname is voor ons zeer belangrijk.

Mogen wij U vriendelijk vragen om:

  • bijgevoegd dagboekje elke dag in te vullen, beginnend vanaf de dag die er vooraan in vermeld staat
  • de instructies die in het begin van het dagboekje staan aandachtig te lezen

Wanneer (na 7 dagen) het dagboekje is ingevuld, vergeet het dan niet terug te sturen in de omslag « Port betaald door bestemmeling ». U hoeft dus niets te betalen.

Bovendien maakt u kans om een mooie prijs ter waarde van € 500 te winnen!

Indien u verdere vragen heeft, kan u tussen 9u en 20u, steeds terecht op het gratis telefoonnummer 0800 xx xxx.

Wij danken u voor uw bereidwillige medewerking.
Hoogachtend,

Nathalie Robin –Senior Manager

Wel beste Nathalie, ik zal uw verzoek met veel graagte inwilligen (volgens uw schrijven vertegenwoordig ik bovendien 300 Belgen). Ik zal bovendien mijn best doen om mijn reisweg naar Brussel zo verscheiden mogelijk te maken, met trein en –als het weer een beetje meezit– motor. U mag een keurig ingevuld dagboekje terug verwachten.

samenloop

Hoezo? Het zou toch regenen vandaag? Ik ben speciaal met de trein naar Brussel getrokken, en nu blijkt de zon hier harder te blinken dan gisteren! Bovendien zijn ze bij DS net vandaag tot de conclusie gekomen dat mijn papieren abonnement verstreken is, waardoor ik op de trein nog enkel de Metro heb om door te nemen (en een goed (?) boek achteraf).

Och, laat ik het vooral maar niet aan mijn hart komen,en binnen enkele luttele uurtjes ga ik nog eens in de Brusselse Fnac rondkuieren. Het is alweer een tijdje gelden.

aansluiten graag

De automobilisten raken zo zoetjesaan weer gewend aan de motorrijder op de weg. Vanochtend werd er op de E40 een heel mooi 2,5e baanvak vrijgehouden, waarvoor dank. (Enkel een ziekenwagen van een privé-dienst had beslist meer klanten onder het motorvolk te ronselen door halsstarrig op de scheidingslijn tussen het tweede en het derde baanvak te blijven rijden.)

Mag ik nog even iets aanraden? (Behalve dan uw krant niet meer te lezen terwijl u in de file rijdt.) Sluit aan. Laat geen meterslange gaten tussen u en uw voorligger. Aansluiten heeft immers menig voordeel:

  • u blijft alerter. Actief meerijden vergroot uw aandacht voor het verkeer.
  • u spaart de zenuwen van uw ‘achterligger’. De mens achter u heeft ook graag dat het vooruit gaat, en elke milimeter telt wanneer men (inwendig) gestressed in de file zit.
  • het is veiliger: ‘grote gaten’ laten in de verkeersstroom leidt tot ongevallen. Gelegenheid maakt de dief: mensen die anders (zoals het hoort) met de stroom mee zullen rijden, zullen door de onverwachte mogelijkheid hun kans schoon zien om hun lijdensweg iets sneller vooruit te laten gaan. Niet alleen is dit slecht voor de zenuwen, het is ook aartsgevaarlijk voor de motorrijders. Gaten vergroten de kans op het ‘ik had u echt niet zien aankomen’-excuus.

Toch?

het rode gevaar

De (m/v)s van het Rode Kruis zijn hun 14-daagse kruistocht weer gestart. Aan elk kruispunt komt u ze tegenwoordig opnieuw tegen. Nu heb ik absoluut niets tegen het Rode Kruis (ik zou wel gek zijn, met een madam die (bijna) Hematologe is), al vroeg ik mij af of ze niet wat voorzichtiger te werk zouden mogen gaan.

Want ze zijn wel dapper, die vrijwillige kruisvaarders die zich zonder vrees temidden van het verkeer begeven. Veilig is evenwel anders. Toen ik mij gisterenavond –met zeer gematigde snelheid– tussen de ellenlange file door uit de Brusselse tunnels naar boven werkte, stonden ze daar ook, stickers in de hand. Om het voor hen gemakkelijk te maken tussen de auto’s door te laveren, hadden ze er evenwel niets beters op gevonden dan van die oranje-witgestreepte kegels tussen de twee baanvakken in te plaatsen. Veilig voor hen, maar een uiterst onaangename verrassing voor hun tweewielige gemotoriseerde medemens, die zich evengoed op de zeer krappe ruimte tussen de twee baanvakken voortbeweegt.

270 / 20 / 15

Geen totaal onbelangrijke cijfers, hierboven.

Vandaag heb ik de tank van de motor met bezine gevuld (een noodzakelijk kwaad). Iets minder dan vijftien liter ging erin, en daarvoor mocht Shell Wetteren iets méér dan twintig euro van mijn bankrekening halen. Mijn Triumph beloont mij dan weer wel door er zo’n 270 km met mij voor af te leggen. Wat het verbruik stelt op 5,5 liter per 100km. Dat lijkt mij nog net aanvaardbaar.

(Binnenkort gaan we overigens weer voor een opleiding –op 29 mei vindt u mij in Folembray.)