Mijne kop zit in de weg

Gisteren een goed concert meegepikt, niks spectaculairs maar een beetje toch wel, en met meer ziel dan was gevreesd. Vandaag zijn er twee verjaardagen (Tessa! Henri!) en een concert bij Opatuur, en lig ik al het grootste deel van de dag te zieletogen (migraine!). Op de belangrijkste dag van het jaar.

Optrekken

Optrekken

Grmbl. Ik heb weer migraine. Vanochtend kon ik nog wat foto’s bewerken, en gaan lopen met kloppende hoofdpijn. Een lauw bad achteraf, een lichte lunch, en onderwijl een halve film waartijdens ik in slaap viel (Mother of Tears). Ik heb wat slaaptekort ja, niet zozeer omdat ik te laat ga slapen, maar omdat ik niet in slaap geraak. Ik ga mij vanavond eens een Stilnoct nemen, denk ik.

Euh ja, en met dit onsamenhangend relaas moet u het voorlopig doen. Als troost krijgt u er een fotootje bij.

P.S. Ik meen te mogen verstaan dat ik vandaag omschreven ben als die Amerikaans aandoende jongeman die foto’s maakt voor stad Gent en die hardloopt – net als Haruki Murakami.

Migraine

Zucht. Ik heb migraine. Gisteren heb ik nog net een paar zaken (niet helemaal) kunnen afwerken, en dan diende ik mij kermend op mijn bed te leggen. Tunnel vision, misselijkheid, afkeer van licht en geluid, maar vooral een allesvernietigende hoofdpijn. Had ik maar een ijspik in de buurt, dacht ik even, dat ik ze door mijn linkerslaap kan duwen om het te laten ophouden. Zo’n soort hoofdpijn dus, waarbij ge niet weet waar te kruipen.

Migraine

Nog goed dat zoiets niet te lang duurt bij mij, en dat ik vanochtend mocht wakker worden met mijn hoofd op een gesmolten diepvrieszak ijsblokskes. Snel gaan ontbijten in het centrum, gewacht tot Tessa en Henri klaar waren met boodschappen, gelunched in Vooruit, en ik denk dat ik nu terug op mijn bed ga liggen. Morgen heb ik immers een loopwedstrijd (in Bottelare), gevolgd door culinaire amusementen.

Tessa was ziek

Enfin, de titel van dit stukje was oorspronkelijk “Lemon-Drenched Lemon Cake“, en ik was half van plan om dat vorige week te maken, omdat Tessa toen ziek was, en een beetje comfort food wel kon gebruiken. Ja, iets met citroen is wel degelijk haar idee van comfort food. Ze is een paar dagen thuis gebleven, maar vertrok op een ochtend vastberaden maar een beetje pips naar het werk –enkel om in de vroege namiddag terug aan de deur te staan. En toen wou ik die cake bakken.

Ondertussen ben ik zelf ziek, van migraine naar iets wat nog steeds in mijn hoofd en maag zit, en de gedachte aan voedsel is nog steeds niet heel erm… comforting. Vanavond is er bovendien, wat bezwangerd is met de belofte om een geslaagd concert te worden in Mineral Jazzclub, met Mógil (en achteraf Bang!). Niet te missen volgens mij (5 euro is echt wel een koopje), en ik ga nog zien of ik er mij zelf heen kan slepen.

migraine

Gisteren nog, ben ik van Westende naar huis teruggekeerd. Ik ben er niet eens 24 uur verbleven, maar ik voelde mij met de moment zieker worden. Mijn boek was uit, mijn krant gelezen, en ik zag het niet zitten om buiten lange wandelingen te ondernemen. Dus ben ik maar alleen terug huiswaarts gekeerd –de zee doet wonderen voor de ademhaling van Tessa en Henri.

Zelf heb ik vanmiddag de ziel uit mijn lijf gekotst, in de vorm van de frambozen, appels, en het stuk perentaart dat ik mij vanochtend als ontbijt had genomen. Al was er van vorm niet veel sprake meer.

De rest van de dag heb ik zieltogend in bed doorgebracht, vergeefs proberend de slaap te vatten, en zoveel mogelijk trachtend het weinig water dat ik tot mij nam ook in mijn lijf te houden. Rond vier uur kwamen Tessa en Henri thuis –daarmee mijn record verbrekend van de dag voordien. Zij deden er iets meer dan drie uur over om met het openbaar vervoer naar huis te komen, ik daags voordien net geen drie uur.

Ik blijf in bed, en dank de voorzienigheid dat ik de grendel niet voor de voordeur heb geschoven, zodat Tessa en Henri zonder mijn interventie binnen kunnen. (Geen Opatuur voor mij vanavond. Helaas.)

migraine

Allez, mijn eerste migraine in Het Buitenland. Vanochtend in bed gebleven, vanmiddag toch om boodschappen gegaan, nu weer onder zeil. Henri heeft vandaag wat minder les (enkel een beetje rekenen vanuit mijn bed vanochtend), dat hij dan maar als een voorschot op woensdag moet beschouwen.

Nu mag het toch echt wel lente worden, want de zomertemperaturen van zaterdag en zondag bleken voorlopig geheel uitzonderlijk.