computer – volume12

Geheugenuitbreiding

Voor u ligt dat waarschijnlijk anders, maar voor mij is het nu niet meteen het meest ideale moment om aan mijn computer te sleutelen. Morgen begint Gent Jazz, en dat betekent dat ik de komende dagen voor niets anders dan dit heerlijke festival tijd ga hebben. Dus dacht ik, ik ga eens een harddisk bijsteken. En gezien ik het beu ben van harddisken te moeten bijsteken, kocht ik mij maar een NAS (Network Attached Storage). Dat is verantwoord gezien het veelvoud aan huishoudelijke computers die allemaal moeten gebackupt worden en waarvan de gegevens allemaal op die computers verspreid staan. Een versie hier, een versie daar, en dat zorgt voor evenveel problemen als versies.

Maar nu ben ik dus 4 GB aan ’t versassen naar een NAS, en dat duurt. En dan moet ik die NAS nog migreren van RAID 1 naar RAID 5 (want ik kon het toch maar moeilijk van den eersten keer doen zoals het moest). En dan nog een backup maken ook (RAID is not backup).

Het was van moeten overigens, die nieuwe harddisk. Ik had nog 40 GB vrij op mijn fotoharddisk, en vorig jaar heb ik tijdens Gent Jazz zo’n 25 GB aan foto’s gemaakt. Too close for comfort, wat mij betreft.

Murphy

Och, het was zo voorspelbaar als de plot van een gemiddelde computerfilm. Drie dagen geleden heb ik al mijn muziek van de ene harddisk naar een grotere verhuisd, vandaag laat die harddisk het toch niet afweten zeker? Gelukkig staat alles nog op de oude harddisk, maar van ‘consolidate library‘ is er vanzelfsprekend geen sprake meer. Importeren dan maar, waarmee natuurlijk al mijn statistiek weg is (hoeveel keer een nummer werd gespeeld, wanner ik de laatste keer naar een album of track heb geluisterd, de rating, etc.). Ach, niks ergs: zolang ik de muziek maar nog heb. De rest (die statistiek) staat overigens toch op last.fm

Meer af dan aan

De computer staat tegenwoordig regelmatig af. En dan bedoel ik wel degelijk “Shut Down…” en niet “Sleep”. Het is gekomen uit een nood om ’s avonds los van dat internet te komen, en ook om op die manier een beetje energie te besparen. Want mijn computer lijdt aan insomnia: hij heeft de onhebbelijke gewoonte om –zonder aantoonbare reden– vanuit slaapstand wakker te worden. ’s Avonds gaat hij uit zodra het kan, en ’s ochtends start hij automatisch weer op om 7u. En als ik weet dat ik langer dan een uur weg zal zijn, gaat hij ook uit.

Dat doet deugd, zo een beetje meer van die computer weg te zijn. En van dat internet.

’t is van moeten

Grmbl. In mijn –waarschijnlijk beperkte– ervaring zijn ze niet voor elkaar gemaakt, apple/mac en pc/windows. Veel meer dan een elementair uitwisselen van bestanden zit er niet niet echt in. Airport bijvoorbeeld, werkt perfect in een mac netwerk. Het is effectief een kwestie twee kabeltjes insteken (electriciteit en netwerk), en hopla, ge zit op het internet. Plaats er een tweede mac bij en ziedaar: een intern netwerk. Plaats er echter een pc bij, en oei-oei-oei.

Toen we Tessa’s MacBook van Las Vegas meebrachten, was het inderdaad zo eenvoudig. Zet aan, geef toestemming en de nieuweling zat zonder enige hinderpaal op het netwerk. Op 802.11n zelfs. Onlangs kreeg Tessa een pc voor het werk (de mac volstond niet in een werksituatie en ze raakte niet gewoon aan VMWare Fusion), met daarin standaard wireless network mogelijkheden (zoals de MacBook en zelfs ook 802.11n als we de specificaties mochten geloven). Maar kijk, het ding wou niet op het netwerk tenzij we het standaard op 802.11b/g zetten. Trager dus (en de MacBook daardoor ook) en minder robuust, maar goed, het lukt.

Een printer delen moet ook wel ergens lukken, en in vroeger tijden had ik mij daar wel op gesmeten, maar tegenwoordig heb ik daar geen zin meer in. Ik gedraag mij liever de normale consument, die gewoon wilt dat het werkt.

—

Toegegeven, ik ben geen fan van windows, maar dat doet hier niet terzake. De laatste versie waar ik mee heb gewerkt was windows 2000, en in Vista raak ik plompverloren. Ik moet de ganse tijd toestemming geven aan applicaties om dingen te kunnen doen, en dan heb ik nog niet eens software geïnstalleerd en tracht ik nog maar gewoon om met Internet Explorer op internet te geraken. Het plopt van de systeemboodschappen langs alle kanten. Een verschrikking.

Eén voordeel alvast: ik kom er niet (meer) aan, aan die pc. Maar smijt die MacBook gerust mijn richting uit.

twee uur

Twee uur ben ik al bezig om een HP printer aan een volledig legale windows-pc te koppelen (die Vista Business draait). Twee uur. Direct via USB werkt het ondertussen (dat heeft anderhalf uur geduurd), maar niet als ik het via Airport Extreme tracht.

Toen ik de printer gekocht had, heeft het welgeteld 8 minuten geduurd om hem uit te pakken, de cartridges erin te duwen, de stekker in het stopcontact te steken, de USB-kabel in de Airport Extreme, en de printer op twee macs een testpagina te laten drukken. Dat is bijna langer dan om deze post te schrijven.

Maar niet op PC dus. Ik voel mij gelijk in 1987.

computerproblemen

Vanochtend vroeg mijn computer me om te rebooten zodat hij (zij?) een software update kon uitvoeren. Ik had eerst nog iets te doen in Lightroom, maar net op dat moment kreeg ik te lezen dat er een fout in een van mijn Lightroom catalogs zat, en dat programma wou niet sluiten. Rebooten ging ook niet, dus moest ik een hard reset doen, en toen de computer was herstart, kwam ik in Setup Assistant terecht. Maar toen ik de setup procedure doorliep, kwam ik opnieuw in Setup Assistant terecht. En opnieuw.

Ik kon er evenwel ook voor opteren om mijn systeem van een Time Machine Backup terug te plaatsen, maar dat weigerde om een of andere reden dienst. Gelukkig kon ik via Tessa’s computer nog aan het internet, en daar vond ik al gauw dit:

All account settings lost – can’t get past Setup Assistant

1) Force reboot the machine. (soft reboots wouldn’t work once I was in the Setup Assistant)
2) Hold down Shift during chime to boot system into safe mode. FYI, my startup then took much longer than normal, not sure why.
3) I got to a login screen which said Safe Mode, which I normally don’t see. (The login screen, that is). Hit Back to cancel login.
4) There should be an option to soft-reboot. Click that.

Once I did that, it reinstalled the latest update package and rebooted successfully. Good luck!

En weet u wat? Het werkte nog ook. (En ook de Lightroom catalogs vertoonden precies geen problemen meer.)

—

Maar nu ga ik dringend mijn migraine uitslapen. De photoshoot van Tessa’s kapsel zal voor morgen zijn. Zalig Kerstdinges.

Unimatrix One

“Hij kan niet denken,” kijkt Henri ons beteuterd aan. “Ik doe www punt donaldduck punt be,” zegt Henri, terwijl hij zijn laptop net niet omkeert, “maar hij doet niks.”

Tessa had Henri’s laptop naar Brussel meegenomen om er haar presentatie te geven. Toen hij al drie dagen niet uit de computertas was gekomen vond zoonlief het welletjes. “Wanneer mag ik nog eens op internet?”

“Doe maar jongen,” zei ik hem toe.

De computer kwam de tas uit, Henri tikte een poos, en verdween vervolgens onder de bureautafel. “De stekker van de voeding zat nog niet in het stopcontact,” zei onze technicus die opnieuw op het toetsenbord tokkelde.

“Hij kan niet denken”, volgde er een tijdje later. Want hoewel Tessa’s Macbook draadloos te gebruiken is, ligt de Dell nog aan een ethernetkabel gekluisterd.

Een Stark Trek fan in wording?

Zie ook: The Borg, Connectionism en Neural network