Tag: geheugen

Geheugen? Welk geheugen?

Er was iets gebeurd, vandaag, en ik ging daarover berichten, maar ik ben het vergeten. Ik heb de ganse dag al een paar keer overlopen, maar ik vind het niet meer. Niet in de persberichten bij Gentblogt, niet op mijn loopparcours of bij de schapen, de schaapherder en zijn hond die ik onderweg tegenkwam, niet in mijn spicy burger (op een donker broodje) of in de flash van de Tasty World, ook niet in de apple crumble of de Yirgacheffe trifecta van de OR, niet in de platenbak van Music Mania, niet op de tram, niet in het boek waarin ik zat te lezen, niet in de telefoontjes die ik heb gepleegd of ontvangen, niet in mijn e-mails, niet in de saxofoon of de partituren, niet in de klankkast van de gitaar, niet in de 23 cd’s die ik geript heb, niet in de zelfgeplukte boontjes, niet in de gigantische doos verse frambozen die Tessa mee naar huis bracht, en ook niet in de afwas van twee dagen die altijd rapper afgewassen is met twee.

En Henri wil op facebook. Maar dat was het ook niet.

Geheugenuitbreiding

Voor u ligt dat waarschijnlijk anders, maar voor mij is het nu niet meteen het meest ideale moment om aan mijn computer te sleutelen. Morgen begint Gent Jazz, en dat betekent dat ik de komende dagen voor niets anders dan dit heerlijke festival tijd ga hebben. Dus dacht ik, ik ga eens een harddisk bijsteken. En gezien ik het beu ben van harddisken te moeten bijsteken, kocht ik mij maar een NAS (Network Attached Storage). Dat is verantwoord gezien het veelvoud aan huishoudelijke computers die allemaal moeten gebackupt worden en waarvan de gegevens allemaal op die computers verspreid staan. Een versie hier, een versie daar, en dat zorgt voor evenveel problemen als versies.

Maar nu ben ik dus 4 GB aan ’t versassen naar een NAS, en dat duurt. En dan moet ik die NAS nog migreren van RAID 1 naar RAID 5 (want ik kon het toch maar moeilijk van den eersten keer doen zoals het moest). En dan nog een backup maken ook (RAID is not backup).

Het was van moeten overigens, die nieuwe harddisk. Ik had nog 40 GB vrij op mijn fotoharddisk, en vorig jaar heb ik tijdens Gent Jazz zo’n 25 GB aan foto’s gemaakt. Too close for comfort, wat mij betreft.

goed voorbereid

Ik heb eerder al toegegeven tot de mensen te behoren die zichzelf wel eens een e-mail durft te versturen om de task at hand niet uit het oog te verliezen (de Notes en To Do opties in de nieuwe mail.app worden al ijverig gebruikt). Maar ook met mijn korte-termijngeheugen gaat het precies niet zo goed.

Bij de bakker is het altijd hetzelfde liedje. Op weg ernaar toe overloop ik in mijn hoofd welke koeken ik allemaal ga kopen. Een ronde suisse, twee chocoladesuissen, twee chocoladekoeken, drie pistolets, en drie boterkoeken –een deel is voor het ontbijt, de rest is voor ’s avonds. Dat gaat vlot, zo’n lijstje, al moet ik altijd de neiging onderdrukken om het langer te maken dan nodig, want zo op uw nuchtere en hongerige maag durft ge nogal optimistisch te zijn in het aantal koeken dat zal genuttigd worden.

Tot ik de winkel binnenstap, en ik de rijsttaartjes zie liggen, en de slagroombol, de appelkoeken, de boules de berlin en al dat ander lekkers waardoor de zorgvuldig opgestelde en wekelijks identieke lijst plotsklaps uit mijn geheugen is verdampt.

“Euh, zeven koeken alstublieft. Euh, nee, zes, of nee, acht, euh…”

Vandaag was het helemaal een ramp want het anders wekelijks identieke lijstje moest naar twee i.p.v. de gebruikelijke drie monden herberekend worden. Eén ronde suisse, één chocoladesuisse, één chocoladekoek, twee pistolets, en geen boterkoeken (daar was ik gisteren al te overijverig in geweest). “Euh, en die euh slagroomdinges daar ook alstblieft.” Zes dus. En terwijl de juffrouw de koeken al op de kassa intikt: “oh, en een brood, euh, een grof, euh een donker, euh een boerenbrood altsublieft”.

Zo moeilijk is dat pertang toch niet, naar de bakker gaan.

extern geheugen

Als ik met de trein naar het werk kom, sleep ik altijd vanalles mee. Ik beschik over een vijftal verschillende tassen, die ik afwissel naar gelang het seizoen en de behoefte (met of zonder fototoestel bijvoorbeeld). Maar eigenlijk heb ik een aantal constanten in mijn tas zitten, zijnde een halve Moleskinewinkel. Ik heb het immers steeds moeilijker om zaken te onthouden (getuige daarvan een driedubbele boeking vanavond), dus schrijf ik steeds meer op. (Gouden tip: als u mij voor iets nodig hebt, stuur mij een mailtje. Het is geen garantie, maar dan kan ik het tenminste geflagged in mijn inbox houden.)

  • Twee agenda’s, een kleine rooie (planner) en een grotere zwarte (weekly)
  • Een ruled notebook of twee: eentje voor persoonlijke projecten en eentje voor Project-projecten
  • Een (ruled) reporter notebook: voor als ik notities moet nemen, meestal tijdens concerten. Die neem ik dan mee, en als ik ergens een computer vind (tijdens de lunchpauze op het werk bijvoorbeeld), dan schrijf ik de teksten uit.

Als ik met de motor ben gaat een selectie daarvan in de rugzak (de rooie agenda en de persoonlijke projecten) samen met een broek en een tshirt (ik kan moeilijk de ganse dag in motorleer rondlopen). Indien nodig breng ik ook de rest mee, maar hoe minder gewicht, hoe beter.

Vandaag verstreek evenwel een deadline voor een bespreking, en laat ik nu toch net niet dat reporterboek al gans de week thuis vergeten zeker?

(Enfin, ondertussen ben ik thuis, en heb ik de self imposed deadline gehaald.)