te veel keuze

…is ook niet goed.

Ik heb altijd al problemen gehad om een goede ‘koptelefoon‘ te kopen. Ge kunt die dingen niet proberen, en toch kosten ze soms meer dan pakweg een mp3 speler. Vandaag diende ik in de Apple Store aan de University Village te zijn. Ik had geen goesting, het was veel te schoon weer en ik wou veel liever op ons terras liggen bakken –nu er eindelijk zon is. Maar Henri wou wel, en bovendien had Tessa gevraagd om voor haar een USB Flash Drive te halen.

Bus op, bus af, verdwalen tussen 45th & 15th en de U Village, ergens tussen alle fraternities in. Man, man, man, daar moet geld zitten; die fraternities zijn gehuisvest in kasten van huizen die stukken van mensen moeten kosten. (Toen we een hele tijd later terug huiswaarts gingen –en opnieuw verdwaalden– passeerden we door een al even schitterende campus.)

In de Apple Store hadden ze enkel een 1GB en een 2GB drive –tegen een redelijke prijs, maar toch, dat is een beetje weinig. Maar ze hadden er ook massa’s van die draagbare luidsprekers. De Bose In-Ear Headphones: 99 USD; V-Moda Vibe Duo: 99 USD; Ultimate Ears super.fi 4 VI: 150 USD; Etymotic hf2: 179 USD; Bang & Olufsen EarSet 3: 199 USD. En dan wist ik niet wat te kopen. Die ‘goedkope’? Dat is ‘minder erg’ als die slecht zijn, maar toch 99 USD in de vuilbak. Of die dure? De kans is dan groter dat ze goed zijn, redeneert men, maar dat is toch wel veel geld om die zonder proberen te kopen.

Dus hebben we dan maar in de Radio Shack een beetje verder een sandisk 4GB drive gekocht (25 USD), en een setje van vier nieuwe ‘moesjes’ voor mijn oude oordingetjes (4 USD). Meteen een pak minder geld kwijt ook.

iPhone op 11 juli in België

Het zal vanochtend in elke krant staan, en mogelijks is het ook al op het nieuws geweest, maar vanaf 11 juli zal de iPhone eindelijk ook in België beschikbaar zijn. Het initiële aanbod zal via mobistar verlopen.

Het goede nieuws is dat België meteen over de nieuwste versie van de iPhone zal beschikken, het nog betere nieuws is dat die stukken goedkoper zal zijn dan de oorspronkelijke (Edge) iPhone. Tijdens zijn speech gisteren in San Francisco verkondigde Steve Jobs The price is a maximum of $199 all around the world. Of dat ook betekent dat de goedkoopste iPhone (8GB) in België te koop zal zijn voor (omgerekend) 125 euro, zullen we pas weten op 11 juli.

Spijtig voor de mensen die onlangs nog een iPhone uit de V.S. hebben laten overkomen en nu met een verouderd toestel zitten? Ik denk het niet –behalve dan eventueel voor de prijs. Om van de 3G mogelijkheden gebruik te kunnen maken, dient u overigens eerst nog een data-abonnement bij Mobistar te nemen. Het goedkoopste abonnement kost momenteel 18 euro per maand; daarvoor mag u 200MB per maand versassen, en dat is behoorlijk weinig data (*). Voor het abonnement met 2GB per maand betaalt u 30 euro (per maand dus). 3G gebruik is –voorlopig althans– voornamelijk op de zakelijke markt gericht.

Alle mogelijkheden van de iPhone werken evenwel ook via WiFi (draadloos netwerk), dat reeds met de vorige iPhone beschikbaar was. WiFi kan u -elders dan thuis– verkrijgen via bijvoorbeeld de Telenet Hotspots, en een HotSpot abonnement daarop kost 10 euro per maand (gratis als u TurboNet klant bent). Bovendien zijn er ook steeds meer gratis WiFi plaatsen te vinden (zoals in de Gentse Vooruit, als ik mij niet vergis).

Andere nieuwigheden zijn de iPhone apps, en de ‘vervanger’ van .Mac: MobileMe. MobileMe werkt met pc, mac, en iPhone, en brengt ons nog dichter bij een integratie en beschikbaarheid van uw gegevens. De nieuwe iPhone introduceert ook een gps chip.

Apple speelt met deze release duidelijk op twee markten. Enerzijds de consument, die voor 125 euro een wel zeer aantrekkelijke en veelzijdige gsm kan bemachtigen. Anderzijds de zakelijke markt, die met deze cutting edge telefoon heel wat zakelijke toepassingen binnen handbereik heeft –zonder de noodzaak het computersysteem naar mac te switchen. Tijdens de speech, gisteren in het Moscone Center, werd heel wat nadruk gelegd op de zakelijke markt.

Het ziet er in elk geval zeer naar uit dat de iPhone ook in Europa binnen de kortste keren de gsmmarkt gaat domineren/veranderen, net zoals de iPod bij de mp3 spelers.

(*) Ter info. De homepage van Gentblogt telt reeds 1,270 MB; commentaar nalaten op ‘Allergische berken’ in Rabotpark –een artikel zonder beelden– vraagt om nog eens 0,5MB.

iPhone GoPhone

Um, ja, het was hier niet betaalbaar, telefoneren via onze Belgische gsm provider. Misschien wel voor mensen wiens gsmrekening door de baas word opgepikt, of die hun eigen baas zijn (hey, die bazen kunnen dat toch inbrengen, dus waarom niet), maar wij vonden dat een beetje onzinnig. Vooral omdat we hier voornamelijk naar elkaar bellen met die gsm, of gebeld worden (ook dát kost geld als het via de Belgische provider moet), en dat wij voor onze telefoontjes naar de Heimat gretig gebruik maken van een excellent functionerende Skype.

Een van de eerste zaken die we in orde hebben gebracht, toen we tijdens ons eerste weekend University Village –de shopping mall aan de universiteit– bezochten, was ons het equivalent van een pay & go kaart aanschaffen. We gingen er langs bij at&t, omdat die hier goed vertegenwoordigd lijkt. GoPhone, zo heet dat plan, en het heeft twee opties, eentje waarbij u 1 dollar betaalt per dag dat u belt (en verder belt aan 10 cent per minuut, of gratis naar een ander mobieltje), of eentje waarbij u gewoon 25 cent per minuut betaalt. De eerste optie was goedkoper zodra we on any given day 8 minuten naar elkaar bellen, en als u mijn doktertje een beetje kent…

Daarnet vond ik dit in mijn newsreader: reclame voor GoPhone, door niemand minder dan Meat Loaf [via].

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=o5YMVO7-8ns&hl=en]

Op en top Amerikaans.

Euh ja, dat van die iPhone uit de titel. In de Apple Store van de University Village hadden ze er geen meer op voorraad. Ik was van plan eventueel nog eens terug te keren, maar de afstand was mij iets te groot. Edoch, hier op Capitol Hill en in downtown hebben ze hopen at&t shops, en daar kan je hem net zo goed kopen, zonder dat ze er u een phone plan bij verkopen. Dat gaat allemaal via iTunes. Allez, zou allemaal via iTunes moeten verlopen, ware het niet dat dit in dertig seconden geklaard was. En die iPhone, dat was van moeten. Mijn iPod was al een tijdje kapot, en er komt een Nike+ voor de Touch en de iPhone. Maar vooral: mijn Belgische gsm wou niet werken op het Amerikaans netwerk. Niet gelogen! Serieus! Echt waar!

(Wie mij wilt bereiken stuurt mij een mailtje, en ik stuur u per kerende mijn gsmnr.)

computerproblemen

Vanochtend vroeg mijn computer me om te rebooten zodat hij (zij?) een software update kon uitvoeren. Ik had eerst nog iets te doen in Lightroom, maar net op dat moment kreeg ik te lezen dat er een fout in een van mijn Lightroom catalogs zat, en dat programma wou niet sluiten. Rebooten ging ook niet, dus moest ik een hard reset doen, en toen de computer was herstart, kwam ik in Setup Assistant terecht. Maar toen ik de setup procedure doorliep, kwam ik opnieuw in Setup Assistant terecht. En opnieuw.

Ik kon er evenwel ook voor opteren om mijn systeem van een Time Machine Backup terug te plaatsen, maar dat weigerde om een of andere reden dienst. Gelukkig kon ik via Tessa’s computer nog aan het internet, en daar vond ik al gauw dit:

All account settings lost – can’t get past Setup Assistant

1) Force reboot the machine. (soft reboots wouldn’t work once I was in the Setup Assistant)
2) Hold down Shift during chime to boot system into safe mode. FYI, my startup then took much longer than normal, not sure why.
3) I got to a login screen which said Safe Mode, which I normally don’t see. (The login screen, that is). Hit Back to cancel login.
4) There should be an option to soft-reboot. Click that.

Once I did that, it reinstalled the latest update package and rebooted successfully. Good luck!

En weet u wat? Het werkte nog ook. (En ook de Lightroom catalogs vertoonden precies geen problemen meer.)

Maar nu ga ik dringend mijn migraine uitslapen. De photoshoot van Tessa’s kapsel zal voor morgen zijn. Zalig Kerstdinges.

computerdinges

Vandaag is een dag voor computerdinges, vrees ik. Gisteren heb ik het nieuw Mac OS (Leopard) gekocht, en dat werd ondertussen geïnstalleerd op zowel Tessa’s computer als op de mijne. Voor een keer was het een technische aankoop die niet meteen door mijn behoeften genoodzaakt werd, maar –zoals reeds een hele tijd geleden vermeld– heeft Tessa Windows nodig voor een aantal specifiek medische toepassingen.

Eerst had ik via boot camp Windows XP geïnstalleerd, maar ondertussen heb ik (de beta van) VMWare Fusion gedownload, en daarin Windows XP geïnstalleerd, en Office 2007. (Allemaal legale toestanden, voeg ik er maar even aan toe, die via de universiteit –voor de gebruiker– gratis te verkrijgen zijn.) Geen enkel probleem ondervonden bij die installaties, zelfs de VPN connectie en de eID-software en bijbehorende kaartlezer werken zonder problemen.

Voeg daarbij de voordelen van pakweg de transparantie van Time Machine Backup en de andere nieuwe features van het OS, en we zijn weer vertrokken.

Alleen is de weergave op mijn monitor nu weer een veel donkerder geworden, waardoor mijn foto’s binnenkort voor u dus weer een pak lichter zullen lijken. Misschien moet ik toch maar eens aan callibratie denken.

Oh, heb ik al vermeld dat ik een absolute gloeiende hekel heb aan computers en installaties?

zoom challenge

Klantenbinding is een belangrijk gegeven in marketing. De samenwerking tussen Nike en Apple is waarschijnlijk redelijk geslaagd te noemen. Via de Nike + iPod combinatie blijf je regelmatig in aanraking komen met Nike via de nikeplus site, waarop de gegevens van je runs worden bijgehouden. Het zijn geen echt professionele gegevens, maar voor een amateur (zoals ikzelf) is het een mooie manier om je evolutie bij te houden.

Er is een overzicht van al je trainingen, die je gewoon chronologisch kan bekijken, of samengevat per week of per maand:

nikeplusipod

En je kan voor elke training afzonderlijk het verloop van je snelheid volgen. Helaas kan je er (nog) niet de gegevens van je hartslagmeter bij laten opnemen. Hopelijk staan de partners nog open voor een samenwerking met Suunto of Polar bijvoorbeeld (Polar heeft al een dergelijke overeenkomst met adidas: adidas-polar.com).

nikeplusipod

Een ander deel van die ‘plus’ ervaring, is de community. Bij Nike+ kan je deelnemen aan goals en challenges, waarbij je tegen jezelf in competitie treedt (ik wil meer lopen, sneller lopen, verder lopen), of waarbij je met anderen een uitdaging aangaat.

Voor de aardigheid heb ik me ingeschreven voor de Nike+ Zoom Challenge: who will run the quickest mile (1.6km) in 45 days? Ik heb tijd tot 17 september om mijn tijd erm ‘scherp’ te stellen, en Nike biedt zelfs een trainingsschema aan om je snelheid te verbeteren.

Running far and slow is just a lot of running slow. So mix it up for the next 29 days. Kick ass on the days you work out. Turn your body into a deadly running machine. Work harder. Run quicker. Push yourself until you think you’ll puke. Then kick back. Without resting, your body won’t be able to absorb the benefit of all your hard work. Throw in your earphones and go for an easy run. When day 30 arrives, take the Nike+ Zoom Challenge and run your quickest mile ever. Show the world your ugly face; it’s beautiful.

Het schema is beaseerd op drie pijlers:

  1. long run with strides: loop gedurende 10-20 seconden iets sneller dan anders, en herhaal dat een vijftal keer gedurende je training.
  2. endurance intervals: fartleks. Leg je training iets trager af dan normaal, en ga dan gedurdende 1 tot 4 minuten voluit. herhaal een achttal keer, maar zorg ervoor telkens voldoende te recupereren.
  3. speed intervals: loop telkens 30 seconden hard, en dan opnieuw 30 seconden traag om te recupereren

Andere inspanningen hoef je er niet voor te doen. Nike+ registreert automatisch je beste mijl uit je training, waardoor ik zonet op de 699e plaats ben terecht gekomen (met 8’04”). Op de challenge pagina is er een knop “hunt your rivals” –mijn screen name is volume12, laat gerust weten wat de uwe is.

En avant!

I touched the iPhone

In de lobby van het hotel bevond zich een Information Stand. De vrouw zag mij al van ver aankomen.

Do you need assistance, Sir?”, vroeg ze toen ik op een paar passen van haar was verwijderd.

Actually yeah, I do.” (Ik was ondertussen al helemaal mee met de local speak, vandaar de ‘yeah‘ waar de subtielere ‘yes‘ ruimschoots had volstaan.) “Would you happen to know whether there is an Apple Store somewhere on the Strip?”

Ze keek me niet begrijpend aan. “An apple store? Like the fruit? What kind of apples are you looking for, Sir.”

Erm, well, it’s more Apple as in Apple Computers,” corrigeerde ik voorzichtig.

Oh!”, stootte ze uit. “You sound just like my daughter who tells me all kind of stuff I don’t know nothing about when I get home.” Ze ging net zeggen dat ze geen idee had waar ik dat kon vinden, toen een jongere collega ons toeriep: “at Fashion Show! It’s all at Fashion Show.”

Fashion Show is de grootste shoppping mall op de Strip. De Strip is de Las Vegas Boulevard, de drukste weg in Vegas, waarlangs alle (belangrijke) casino’s/hotels gevestigd zijn. Wij logeerden in Circus Circus, helemaal op de noordkant van de Strip, en het zuiden werd afgesloten met Mandalay Bay. Er waren nog wel wat hotels voor en achter, maar ik had niet het gevoel dat die nog ergens voor meetelden. Fashion Show lag daar ergens tussenin, eigenlijk nog redelijk dicht bij ons hotel. Er was een stuk braakliggend grond, een McDonalds, een hotel dat aan het begin van juli er na 65 jaar mee was opgehouden (Frontier, 1942 – 2007), een tijdelijk (?) office voor de in aanbouw zijnde Trump Building, en dan was er Fashion Show. De eerste volle dag dat we in Vegas waren hebben we er grotendeels in doorgebracht.

De shopping mall telt three floors (een gelijkvloers en twee verdiepingen), waar je honderden winkels vindt, voornamelijk kledingszaken. Op de tweede verdieping (third floor) was er een food court vol junk food ketens. De Apple Store bevond zich op het gelijkvloers, helemaal achteraan. De winkel was eerder aan de kleine kant (geen verdieping hier), maar had alles in huis wat je je op Applevlak kon wensen. Inclusief de iPhone. Tessa zou er tijdens de laatste dag van ons verblijf de MacBook aanschaffen (nog goedkoper dan de studentenprijs in België) waarop ik deze tekst zit te tikken.

De iPhone had een plaatsje gekregen, prominent vooraan in de winkel, waar ik straal voorbij was gelopen, om met Tessa de verschillende laptop modellen te overlopen. Henri had er evenwel al onmiddellijk een in zijn handen, en voor ik het goed wist, zo vertelde Tessa even later, had hij al YouTube video’s afgespeeld en een route geplot van Salt Lake City (onze eerste nacht in de USA) naar Vegas.

Het is een fantastisch toestel, die iPhone, en de weinige beschikbare exemplaren vliegen dan ook de winkel uit. “How to buy an iPhone“, stond er op een officiële pancarte bij de ingang. “Be here when the store opens at 9 a.m. We receive new iPhones daily, but only in limited supply.” Hoe het toestel werkt? Net zoals in de reclame. Slide to unlock, slide to scroll, internet, adresboek, sms, verander de oriëntatie van de tekst (landscape naar portrait en omgekeerd) door het toestel te draaien, enz. Het is redelijk plat –platter dan de meeste GSMs in elk geval– en het scherm wordt niet vuiler dan het scherm van een gsm. Tekst tikken en op links klikken kan een beetje moeilijk zijn voor mensen met grotere vingers, maar het is zeer zeker werkbaar vor iedereen. Een stylus zou misschien een asset zijn, maar misschien bestaat die mogelijk ondertussen al. Ik heb het niet geprobeerd, en evenmin gevraagd. De hebbeding-factor is –ondanks de prijs– onmetelijk hoog. Er kwam geen Amerikaan voorbij of het stond op zijn verlangenlijstje.

In elk geval: I touched the iPhone. En dat voelde zeer goed.

triptiekje: acr vs lr vs ap

Omdat het beeld meer zegt dan duizend woorden: een praktische vergelijking tussen Adobe Raw Converter (ACR), Adobe Photoshop Lightroom (LR) en Apple Aperture (AP).

Werkwijze: er is telkens vertrokken van hetzelfde RAW (NEF) beeld. Dat werd resp. via ACR, LR en AP aangepast voor witbalans (bij LR en AP via de dropper), en exposure. De beelden werden daarna in Photoshop verder bewerkt. Noise Ninja werd erop losgelaten (de beelden werden gemaakt op 1000 ISO), gevolgd door mijn signature procedure, geresized naar 900px langste zijde, en gesharpened (telkens dezelfde hoeveelheid vanzelfsprekend).

Kijk vooral ook naar de grotere versies om te vergelijken.

Schorseneren

schorseneren schorseneren schorseneren

Henri

schorseneren schorseneren schorseneren

Wat opvalt is dat AP de beelden iets geler maakt –of warmer zo u verkiest. De schorseneren zien er –bij directe vergelijking– iets smakelijker uit in AP dan LR. Maar in tegenstelling tot wat ik eerst dacht, is de benadering van LR natuurgetrouwer dan die van AP. Henri zijn haar is niet rossig blond, maar neutraler zoals in de LR weergave.

LR heeft dan wel weer de neiging van (mij) de beelden iets te (laten) onderbelichten, maar dat is een kwestie van gewoonte en er rekening mee te houden, neem ik aan.

Hm. LR scoort in deze praktijktest duidelijk iets hoger dan AP.

Lightroom en Aperture

Laat ons meteen maar het volgende vaststellen: Lightroom is sneller dan Aperture. Dat gezegd zijnde, merk ik daar op mijn MacPro hoegenaamd bijna niets van. Maar geen nood, ik ga u (en mijzelf) niet vervelen met allerlei techtalk. Daar bestaan betere bronnen voor.

Ondertussen heb ik Lightroom (LR) en Aperture (AP) zowat een maand naast elkaar gebruikt, waarbij mijn (lichte) voorkeur uitgaat naar Aperture. En dat is zuiver gebaseerd op het eindresultaat.

De foto-interface van LR is veel aangenamer, zoals bijvoorbeeld de split screen om voor en na te vergelijken. Bovendien beschikt LR over een heuse history voor de bewerkingen die je hebt uitgevoerd, en dat is zeer handig. AP werkt evenwel veel beter met de loupe om de geschikte witbalans te vinden, en voor onderbelichte beelden (belangrijk bij concertfotografie) past AP de exposure mooier aan.

Al ben ik er nog niet volledig uit, én ik heb bovendien nog een dag of vijf alvorens mijn LR trial afloopt. Mogelijks dat ik het komende weekend in extremis nog wacht duchtiger ga vergelijken. In elk geval, RAW processing is in mijn workflow niet meer (maar ook niet minder) dan een noodzakelijke tussenstap voor exposure en white balance. De echte verwerking gebeurt nog altijd in Photoshop (retouching, sharpening, etc.)

ze zijn er (apple)

Jawel, ze zijn er eindelijk, de twee media devices waar iedereen op zat te wachten. Enfin, ik toch. Al spoed ik mij om te zeggen dat ik op zijn minst de 2nd Gen versies ga afwachten.

Waarover het gaat?

De iPhone

iPhone combines three products — a revolutionary mobile phone, a widescreen iPod with touch controls, and a breakthrough Internet communications device with desktop-class email, web browsing, maps, and searching — into one small and lightweight handheld device.

Ga zelf maar eens kijken op de Apple iPhone produktpagina.

De iPhone is een …jawel, telefoon, met een van de meest gebruiksvriendelijke van het moment. Bellen, voicemail, de organisatie van SMSjes, het is allemaal intuïtief en vanzelfsprekend. Geen zevenduizend menu’s waarachter evenzoveel submenu’s schuilgaan.

Maar de iPhone is (vanzelfsprekend) ook een iPod (video iPod eigenlijk), met een nog betere interface dan de originele iPod.

En tot slot is de iPhone ook nog een Internet Device: Safari voor browsing, (e-)mail (POP3 en IMAP), Google Maps, en widgets (zoals we gewoon zijn van OS X).

Het toestel heeft een multi-touch interface, voorzien om geheel met de vingers te worden bediend, en voorzien van een soft keyboard, wat bijvoorbeeld het tikken van tekst (voor SMS en mail) veel gemakkelijker maakt. Het geheel draait op OS X, is quad-band, 802.11b/g Wi-Fi, en Bluetooth 2.0 met EDR. Moet er nog zand zijn? Ewel, nu ge er toch om vraagt, het dingt ‘voelt’ of het zich in landscape of portrait bevindt (staand of liggend); of ge het aan uw oor houdt (en dus het display afzet om het verbruik te optimaliseren); en pas de lichtsterkte van het scherm aan uw omgeving aan.

Het komt in een 4 en 8GB versies, met een 2 megapixel camera, en een batterij die gemiddeld vijf uur meegaat bij gemengd gebruik (dus ja, ik wacht zeker op een volgende versie).

Apple TV

Het media centre dat door Apple al eerder werd gesuggereerd.

Apple TV puts your iTunes library — movies, TV shows, music, and podcasts — plus movie trailers from Apple.com on your TV. And your digital photos from iPhoto on a Mac or Adobe Photoshop Elements or Adobe Album on a Windows PC appear in high definition, so you can put on a stunning big-screen slideshow.

Films, series, muziek, podcasts, foto’s, u bekijkt het allemaal op uw TV via Apple TV, wat op zich op zijn (haar?) beurt dan weer draadloos –of via ethernet kabel– met uw computer verbindt. Apple TV heeft overigens maar één HDMI kabel nodig om zich met uw TV te verbinden, zowel voor audio als video –al kan het ook met meerdere kabels voor ‘oudere’ systemen (geen SCART precies).

Ach, u hoeft mijn enthousiasme niet te delen, maar binnen een jaar of twee-drie heb ik beide toestellen in huis. Wedden?