Maand: september 2011

Avonturen

Onze wc loopt al een tijdje door. De uwe misschien ook, maar die van ons vertoont de eigenaardigheid van door te lopen ook als we niet doortrekken. Om het milieu te sparen draaiden wij dus al een week (of twee-drie) de wcwatertoevoerkraan open of dicht, naar gelang de nood. Maar kijk, ik moest nog naar de autokeuring, en SBAT in Sint-Denijs ligt vlak bij den Brico, dus ik ging eens binnenspringen. Ik had zelfs de tegenwoordigheid van geest om de flexibel reeds af te koppelen en mee te nemen on zeker te zijn dat die zou passen.

Alles klaar, ik open de poort, stap in de wagen, draai de sleutel in het contact en… niks. Of toch: reutel-reutel-niks. Ik had nog twee dagen om de wagen op tijd bij de autokeuring voor te rijden. Ik heb hem dan maar twee uur aan de druppellader gekoppeld, waarna de wagen de goedheid had om te starten. Het was de eerste keer niet, dat het probleem zich stelde, o.a. in februari en in april had ik hetzelfde voor.

Na twee uur kan ik vertrekken, en ik geraak probleenloos tot aan de keuring, waar ik de auto in de relatief korte wachtrij niet stil. Dat doet de meneer van de keuring wel natuurlijk, voor hij onder de motorkap kijkt. Edoch, wanneer hij de wagen wil verder rijden om op de rol te plaatsen…

Oeps.

Kom, zegt hij, we zullen hem op de rol duwen, en ik zal hem zo wel kunnen starten. De wagen start probleemloos met behulp van de rol, en wordt verder getest. Niet stilleggen als ge gaat betalen, waarschuwt hij nog, want het zou kunnen dat ge anders niet meer weggeraakt. De wagen was gelukkig wel geslaagd voor de keuring, en ondertussen zit er al een nieuwe batterij in.

De wc door Bruno Bollaert De wc door Bruno Bollaert

Thuis heb ik de wc vakkundig onthoofd, en er vervolgens een nieuw reservoir (met nieuwe flexibel) op gemonteerd –mét spaarknop. (Nee, ik ben de loctite draad niet vergeten.)

Miles!

Vandaag is het twintig jaar geleden dat Miles Davis is gestorven. Ik was toen nog niet zo ‘into jazz’ als nu, maar veel van die late Miles nummers zitten latent in mijn muzikaal geheugen: You’re Under Arrest, Tutu, en zijn laatste album Doo-Bop dat posthuum werd gereleased. Op You’re Under Arrest staan nummers zoals Time After Time (van Cyndi Lauper) en Human Nature (van het Thriller album van Michael Jackson). Op die plaat spelen John McLaughlin en John Scofield mee en Bob Berg en Darryl Jones en Al Foster en we horen zelfs Sting in het eerste nummer.

Miles Davis overspant een gigantische hoeveel jazzstijlen, neem nu

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=X8QhjwVy7Ng&w=500&h=369]

So What, met o.a. John Coltrane en Paul Chambers, tot

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=tTf_d30Anzk&w=500&h=369]

Time After Time met John Scofield en Bob Berg en Al Foster. Fenomenaal.

(ex-)vampyr Nagiko

“Papa, papa, Nagiko zijn tand is uitgevallen!”

Nagiko door Bruno Bollaert

Nagiko, onze aanhankelijke Abessijn, had al een hele tijd geleden zijn rechtertand verloren, en ging de laatste paar maanden door het leven met zijn ene overgebleven vampiertand, die hij wel met trots toonde, maar waar wij vooral moesten afblijven.

Nagiko door Bruno Bollaert

Vanochtend vonden we die ene tand op de grond, en Nagiko lijkt nu op een aristocratische, maar tandenloze oude man –hij draagt zijn 14 jaren goed.

Juij! Weekend!

Zoals steeds, de zaterdagen zijn zot. Ontbijten, lopen, middagmalen in het Lepelblad, schermen, koffie drinken, computer installeren, een zak kweeperen in ontvangst nemen (yummie!), naar een surprise verjaardagsparty gaan, en subiets het bed in. Morgen moet ik lopen, de computer verder installeren, dringend verder op de saxofoon oefenen, een mail beantwoorden, en een paar bewijsstukken opsturen naar de belastingen. Sorry, even geen tijd voor een postje.