mes confitures (ii)

Na de positieve resultaten eerder in augustus, hebben we nog maar eens een recept geprobeerd Christine Ferbers Mes Confitures.

Appelsienconfituur is allesbehalve mijn favoriet. Vaak overheerst in dergelijke confituur of gelei de beterheid van de appelsien net dat ietsje teveel, en het was dan ook mij de nodig wanhoop dat ik mij op het recept Oranges au thé Earl Grey stortte. Maar het was nu eenmaal citrusvruchtenseizoen.

Het recept vraagt om:

  • 1,200 KG environ d’oranges, soit 500 G de jus (50 CL)
  • 750 G de pommes Granny Smith
  • 1,100 KG de sucre cristallisé + 200 G
  • 750 G (75 CL) d’eau + 200 G (20 CL) + 200 G (20 CL)
  • 2 oranges non traités
  • 30 G de thé Earl Grey
  • le jus d’un petit citron

Wat is verworden tot 2 kg bergappeslienen; 1 kg Granny Smith – 2 van de 9 appelen; 500 G confituursuiker 3+1; het water en de thee; maar zonder het citroensap. Ik ben er op een vrijdagavond aan begonnen zodat ik de zaterdagochtend had om af te werken.

granny smith

Weinig werk op vrijdagavond: verwijder het klokhuis uit de appels (schil ze niet); snijd ze in vier en leg ze in 75 CL water. Breng het water aan de kook, en laat het zo’n dertig minuten sudderen op laag vuur (3 op een schaal van 12). Giet alles na die tijd door een zeef, en druk zachtjes op de appelen zodat je zoveel mogelijk vocht meekrijgt (niet te hard drukken !). Smijt de rest van de appelen weg, en giet nogmaals door de zeef. Zet het vocht/sap gedurende de nacht op een koele plaats.

Zaterdagochtend zet je 50 CL van dat vocht (giet voorzichtig, zodat eventueel residu niet meekomt) klaar. Pers de appelsienen, en zete evenzeer een goeie 50 CL appelsiensap klaar.

Afhankelijk van de grootte van de appelsienen snij je één of twee vruchten (die je eerst hebt schoongemaakt) in zeer dunne schijfjes (de eerste en laatste schijfjes niet gebruiken, anders wordt het resultaat te bitter). Pocheer die schijfjes in 20 CL water waarine je 200 G (gewone) suiker toevoegt, tot de schijfjes glazig worden.

Voeg dan het appelsap, appelsiensap, en de 500 G 3+1 suiker toe. Breng het geheel aan de kook, terwijl je voorzichtig roert. Schuim afscheppen indien nodig. Hou er stevig de vlam in gedurende zo’n 15 minuten (8 op een schaal van 12; zorg dat het blijft koken).

confituur

Ondertussen maak je thee van 20 CL water + een goede hoeveelheid Earl Grey (laat drie minuten trekken). Voeg dit toe na de (bovenstaande) 15 minuten kooktijd; breng het geheel nog een laatste maal aan de kook, en giet het in de klaarstaande confituurpotten. (De appelsienschijfjes kan je gerust meegieten, of een beetje op voorhand over de potten verdelen.)

Smakelijk. (Déze appelsienconfituur behoort alvast wel tot mijn favorieten.)

leeg?

Zo stel ik mij de trein voor, vanochtend: leeg. Ik acht het niet geheel onwaarschijnlijk dat ondertussen de helft van België aan de eindejaarsvakantie is begonnen. (Tessa behoort tot die andere helft, BTW, al ben ik niet echt geneigd haar werkpatroon tot voorbeeld aan te wenden.)

Gisteren werd er in elk geval reeds duchtig afscheid genomen, gekust, het beste gewenst, en verlofduur uitgewisseld. Vanuit mijn raam lijkt het spitsuur op de Albertlaan ook niet wat ik er mij bij had voorgesteld, alleen de trammen leggen hun gewone (zo wordt mij verteld) clustering aan de dag (vijf trammen in elke richting op nog geen tien minuten).

Het wordt nochtans een drukke dag. Straks de nieuwe Photoshop installeren, (eventueel) de massa’s in ’t stad trotseren, zorgen dat ik op tijd terug ben om Henri van school af te halen (15u), en hem daarna naar de zwemles te escorteren (18u), waaraan hij zich voor de tweede week reeds probeert te onttrekken. Niet omdat hij het niet graag doet, niet omdat hij het niet kan, maar wel omdat hij zeer onzeker is. Een eigenschap, waarvan ik liever had dat hij ze niet van zijn vader had geërfd.

King Kong

We kunnen heel kort zijn over de nieuwste van Peter Jackson: King Kong is een saaie en gedateerde film. De film is bijna een exact replica van de originele versie uit 1933, met hooguit een update van de special effects. Allemaal bijzonder leuk, maar Jackson had best méér mogen doen.

De inleiding bijvoorbeeld is nodeloos lang, en schiet haar doel voorbij. King Kong speelt zich af midden in de Great Depression van de jaren 1930, maar dit gegeven wordt weinig of niet verklaard. Flarden beeldmateriaal over armoede, soepbedeling, en vernieling van flessen alcohol (op het einde van de Prohibition) worden op de nietsvermoedende kijker afgestuurd, echter zonder enige context of verdere uitleg. Het verband tussen die economische en sociale context en de werkloosheid van Ann Darrow (Naomi Watts) is voor de bioscoopbezoeker logischerwijs dan ook een stap te ver. De film is inderdaad zo al lang genoeg, maar zonder de noodzakelijke situering had men deze inleiding niet in de film moeten houden.

still from the movie

Het verhaal komt pas (na een dik uur) goed op gang wanneer het gezelschap Skull Island bereikt, en Jackson eindelijk alle registers van de contemporaine special effects kan opentrekken. King Kong wordt zeer realistisch neergezet, net zoals de andere beesten op het eiland, al wordt er kritiek geuit op de manier waarop de regisseur de mensen met de (grotere) dinosaurussen laat meelopen. Ook het –gekende– einde is voortreffelijk in beeld gebracht, al liggen de meesten tegen die tijd (na drie uur) half in slaap. Het gevecht tussen de aap en de vliegtuigen is zeer geloofwaardig en de beelden vanop de Empire State Building zijn duizelingwekkend (niet geschikt voor mensen met hoogtevrees).

King Kong heeft misschien wel de ambities van een commerciële blockbuster, maar lost die verwachtingen niet in. Het was Jacksons keuze om trouw te blijven aan de orginele versie, en in dat opzet is de regisseur zeer zeker geslaagd. De film komt over als een geüpdate of gerestaureerde kopij van zijn voorganger, maar meer ook niet. De omstandigheden van de film werden niet aangepast aan het hedendaags publiek dat een meeslepender en directer verhaal verwacht.

King Kong van Peter Jackson met Naomi Watts en Adrien Brody, te zien in Kinepolis (Decascoop, Ter Platen).

(Deze entry is ook terug te vinden op gent.blogt)

dienstmedeling

Hey, we zijn terug on-line.

De officiële uitleg gaat als volgt:

… bad_httpd_conf errors in general mean that something interfered with the generation of your site’s entry in our Apache web server configuration file. You can sometimes work around this yourself by editing your domain from the web panel, ‘submitting’ it (even with no changes), and waiting a bit. This forces it to be re-generated, which may work. Obviously the error shouldn’t happen in the first place, but if you want to get the site up ASAP this can sometimes help.

And it did.

De normale uitzendingen worden zo meteen hervat.

weblog van het jaar

Voor onszelf doen we daar niet aan mee (niet dat we genomineerd zijn), maar voor Gentblogt

Toegegeven, het is niet makkelijk kiezen. De top drie van die andere wedstrijd is vertegenwoordigd (go Wereldkeuken, go), en Michel, en Pietel, maar als u mij nu toch de bek openbreekt, wil ik u allervriendelijkst verzoeken op Gentblogt te stemmen als weblog van het jaar bij DS.

We kunnen ze toch moeilijk zelf laten winnen. (Handig overigens, dat ze meteen links hebben gemaakt van de genomineerde sites.) En Leuven al helemáál niet!

doe leuven de strop om

(Beeldmateriaal: Michel)

spiderman UMD

Die complementary Sony UMD, waarvan eerder sprake, is nog steeds niet in de Albertlaan toegekomen.

Via een van de Sony websites was ik aan het telefoonnummer van Sony Promotions geraakt (02 352 01 70). Men verwees mij vervolgens door naar een andere afdeling, alwaar ik een zekere Steven aan de lijn krijg (02 713 16 30), die mij op zijn beurt het nummer van Ingrid bezorgde (011 51 64 06).

Ingrid was zeer behulpzaam, noteerde al de noodzakelijke gegevens, belde zelfs terug, en beloofde (een week of drie geleden) de Spiderman UMD zo snel mogelijk op te sturen.

En snelheid, zo weten we sinds Einstein, is een relatief begrip.

de tuinier en de aap

De zoon gaat logeren, en de oudertjes gaan naar de film. Ze delibereren wel nog of het de tuinier dan wel de aap wordt.

De keuze ligt geheel bij de wederhelft –die toevallig haar voornaam deelt met het onfortuinlijke hoofdpersonage in één van beider films– gezien uw dienaar waarschijnlijk daags nadien reeds naar de ‘verliezende’ film gaat kijken.

U mag zich dus dra aan twee besprekingen verwachten.

niet langer bedrogen

Deel drie in de saga van de François Ozon Box [1 & 2].

Zondag had ik nog even teruggemaild naar ABC Distributie (het kantoor in Antwerpen). Dat ik nog steeds nieuwsgierig was naar hoe mijn ‘probleem’ zou worden opgelost. Naar aanleiding van mijn mail/klacht werd een reminder gestuurd naar de retailers, met het verzoek de klant zo duidelijk te informeren, zo was het antwoord waar ik geen stap mee verder was. Dus mailde ik vanochtend nog eens.

Wat betreft de stickers (nogmaals, op mijn box was geen sticker bevestigd), kan ik uit de tekst in uw e-mail (Le temps qui reste in uw bioskoop 30/11 uw dvd verkrijgbaar vanaf mei 2006) niet opmaken of de 8e DVD afzonderlijk dient worden aangekocht. Volgens uw e-mail staat er immers uw dvd verkrijgbaar vanaf mei 2006, waaruit ik hooguit kan afleiden dat de 8e DVD pas in mei 2006 beschikbaar is (met een bon af te halen ?); volgens uw tekst staat er NIET dat de DVD afzonderlijk dient worden aangekocht!

Een uurtje later kwam het verlossende antwoord:

Dat is ook zo. U kan de dvd afhalen vanaf mei 2006. Hou uw aankoopbewijs bij en de dvd zal perfect passen in de slimcase en zo zal uw dvd box van Ozon volledig zijn.

Voila. Opgelost. In mei vervolledigen wij onze box. U hebt uw aankoopbewijs toch ook nog? (Ik heb het mijne uit de vuilbak gevist toen ik de lege slimcase aantrof.)

het voordelige krantenabonnement

We hebben nu sedert een tweetal maanden een abonnement op de papieren versie van DS. Een uitloper van het Blue Note festival, waar we via-via (nee, niet GB) een avondje in de VIP-afdeling hebben mogen doorbrengen, en waardoor ons als proefaanbod een maand gratis DS werd aangeboden.

Na die maand werden we gecontacteerd door een vriendelijke juffrouw van de abonnementendienst, die ons verder een abonnement aan dumpingsvoorwaarden aanbood (abonnementsprijs voor drie maanden + drie maanden gratis –ja graag, dankuwel).

In de twee maand dat dit abonnement nu loopt, hebben wij al minstens vijf keer de krant gemist. Of er is staking, of er scheelt iets met de drukpers, of er schort iets aan de distributie. Let wel, telkenmale is de krant wél te koop in de krantenwinkel, alleen, ze wordt niet thuisbezorgd. Een belletje naar de abonnementenservice, en het abonnement wordt zonder veel omhaal met een dag verlengd. (Ondertussen zitten er ook wel al twee weekendkranten bij, die duurder zijn dan de gewone krant, maar bon.)

In elk geval, als het zo blijft duren, mag de juffrouw binnen een viertal maanden nog zo vriendelijk zijn, de krant zal in tussentijd toch foutloos moeten worden bezorgd, willen wij nog ons abonnement verlengen. (Of ze zou opnieuw een minstens even sterk aanbod moeten hebben.)

budgetplanner

Voor wie dat nog niet doet, maar toch graag eens een overzicht zou hebben van het gezinsbudget is een interessante aanzet te vinden op de site van het Antwerpse OCMW. Daar heeft men een budgetplanner gemaakt i.s.m. Overleg schuldoverlast, Riso Gent, VZW ’t Vergiet, CAW Visserij, VZW De Zuidpoort, OCMW Antwerpen, Basiseducatie Gent, Recht-Op en ‘t verbruikersateljee.

Het is gemaakt in flash, maar er bestaan ook twee afdrukbare versies: met begeleidend boekje (PDF, 2,8 MB) of enkel de invuldblaadjes (PDF, 65 KB).

[via: Vlaanderen wil shoppers behoeden voor financiële valkuilen, een belga bericht op de site van DM]