Maand: september 2005

nogmaals dertig

Wegens (niet nader te specifiëren) omstandigheden heb ik gisteren mijn afslag naar Gent Centrum gemist, waardoor ik pas in Sint-Denijs de autostrade heb kunnen verlaten. (Wanneer gaat de afrit Zwijnaarde eigenlijk terug open?)

Nu is het al niet erg genoeg dat de Kortrijksesteenweg vanaf de Sterre nog steeds vier baanvakken telt (twee in elke richting) in een bebouwde kom, waar je dus maar vijftig mag. Voorbij de (tweede) lichten mag je er dan 70, wat nog steeds tergend traag is voor een dergelijk uitnodigend parcours. Al is, objectief gezien, 70 daar wel degelijk de juiste snelheid met al die op- en afritten, invalswegen, winkels, etc.

Maar tussen de twee lichten, en een honderdtal meter ervoor en erna, is de Kortrijksesteenweg tot zone 30 verklaard. Zone 30! Op een viervaksbaan. Alweer, louter objectief bekeken is 30 (of max 50) daar wel degelijk de juiste snelheid, gezien de school (Don Bosco) en het ziekenhuis (Maria Middelares).

Maar waarom heeft men dat stuk dan niet teruggebracht van 2×2 rijstroken naar 2×1? Zo had men er –tijdens de recente werken– één van de rijvakken (komende van Gent) kunnen reserveren voor de afslag naar het ziekenhuis, en langs de andere kant eentje voor de afslag naar de school, waarbij die rijstroken door verhogingen zouden worden afgesloten van de rijweg.

Nu is de wijziging naar 30 met moeite merkbaar. Of zoals Maarten Matienko, woordvoerder van de Vlaamse Automobilisten Bond (VAB) een ongetwijfeld gelijkaardige situatie beschrijft in DM ( Dertig per uur is niet voor iedereen de max):

Zijn vrouw en hij rijden op een gewestweg tegen de reglementaire 70 km per uur en merken nauwelijks dat enkele nieuwe verkeersborden voorbijflitsen. Het eerste bord dat Matienko wel herkent blijkt het einde van een zone-30 aan te duiden. Waren ze op deze plaats gef litst, dan had hen dat een optreden voor de politierechtbank, een boete van 550 euro en acht dagen intrekking van het rijbewijs gekost, berekende de woordvoerder.

Een variabel zone 30 bord zal het verschil niet uitmaken. De kost, om zo’n variabel bord te plaatsen, is ten andere veel te hoog (Roep naar meer zinnige zone 30 / DS):

De Vlaamse minister van Openbare Werken, Kris Peeters (CD&V), kan zich vinden in de kritiek van de VAB. Hij erkent dat op gewestwegen (zijn bevoegdheid) de zone 30 best variabel is. Maar die oplossing is duur. Peeters laat elf gevallen onderzoeken waar een vast door een variabel bord vervangen zou kunnen worden. Dat zou 450.000 euro kosten.

Zouden we daar niet beter een agent (of twee) plaatsen, op de momenten waarbij het echt belangrijk is dat er slechts 30 mag worden gereden? Dat lijkt me niet alleen pakken goedkoper, maar bovendien verschikkelijk veel efficiënter. Of waarom maken we er niet gewoon een permanente zone 50 van, structureel aangepast, én met een agent op de cruciale momenten van de dag?

Hoewel de plaat blijft hangen, wil de regering toch maar niet luisteren. De aanpak moet structureel gebeuren. De tot snelheid uitnodigende vier baanvakken moeten plaats maken voor een aangepaste rijomgeving waarin het de automobilist moeilijk (bij voorkeur onmogelijk) moet worden gemaak sneller dan 50 te rijden (30 is een utopie, al probeer ik het steeds na te leven). En daar, beste beeldbuiskinderen, is waar de verantwoordelijkheid van de regering ligt (als ze tenminste serieus bezig is met verkeersveiligheid).

een verschil: priorweb vs dreamhost

Momenteel worden mijn webzaken gehost bij twee verschillende providers (drie, als je flickr meetelt): priorweb en dreamhost.

Priorweb is niet meteen wat je goedkoop zou noemen, maar wordt (werd) gemarket als zijnde een bedrijf met goede en snelle service. Dreamhost is een mega-shop, relatief goedkoop, met weinig directe service, maar voorzien van support pages en een degelijke knowlegde base.

Van de snelle service is bij priorweb alvast niet veel te merken. Hoe anders kan je een bedrijf beschrijven dat reeds geruime tijd (minstens sinds juni) problemen met de mailservers maar niet opgelost krijgt, en onlangs nog haar klanten twee dagen zonder e-mail liet zitten.

Na een volle werkdag en een met klachten gevuld forum reageerde Priorweb met een bericht (op dat forum), waarin vooral werd getracht verantwoordelijkheid af te wijzen. Het bericht werd afgesloten met Er volgt van ons ook nog spoedig een reactie per e-mail.. Dat was op 14 september, tot op heden is het nog steeds wachten op die reactie.

Mogelijke problemen worden bij Priorweb overigens enkel gesignaleerd op de statuspagina.

Bij Dreamhost pakken ze de zaken iets anders aan. Ook daar hebben ze een statuspagina die off site wordt gehost, en waar een RSS feed voor beschikbaar is. Daarnaast beschikken ze ook over een (officieel) weblog, waar u op de hoogte wordt gehouden van mogelijke problemen. Niet dat het daarmee ophoudt, want ze beschikken ook nog over een mailinglist, met verschillende gradaties, waarbij u kan kiezen in welke mate van detail u door hen op de hoogte wilt worden gehouden.

Op 12 september waren er serieuze problemen met de electriciteit in LA. De back-up power generators lieten het afweten, waardoor alle Dreamhost sites geruime tijd off line waren. Hoewel ze bij het begin van de power outage nog verheugd schreven Hooray for backup power systems!, berichtten ze luttele tijd nadien over het probleem. De volgende dag werd er een gedetaileerd overzicht gepost, en op 15 september werd er een e-mail rondgestuurd met nog meer details: We have previously covered much of this information on our official weblog (http://blog.dreamhost.com/) but many of you have not seen that information so we will summarize the events here. Die weblog wordt ondertussen nog steeds aangevuld.

En is dat nu niet waar het om draait: service en communicatie?

valse start voor de opera

Als ik de geschreven pers (alweer) mag geloven, begint het nieuwe seizoen van de Vlaamse Opera zoals het vorige werd afgesloten: povertjes. Heel jammer, want over Salome was ik zeer te spreken. Edoch geen (Richard) Strauss voor mij dit jaar. Tenminste toch niet Ariadne auf Naxos.

Gemakshalve –en ook al wegens de tegenvaller van het niet langer beschikbare abonnement– zou ik nu de rest van het seizoen geheel aan mij kunnen laten voorbijgaan. Ware het niet dat ik niet meteen ben te vinden voor gemakshalve oplossingen, en dat er een paar voorstellingen zijn die ik eigenlijk al helemaal niet zou willen missen.

Om maar niet in dezelfde val te lopen als met het abonnement, wou ik daarom nu zaterdag kaarten halen voor Semele (Händel -omdat ik zo verschrikkelijk heb genoten van Rinaldo), Das Rheingold (Wagner –natuurlijk wil ik de ganse Ring zien) en minstens twee voor De Toverfluit (de eerste opera voor Henri –de (groot)ouders zullen voormoedelijk ook geïnteresseerd zijn).

(Rest dan nog de vraag of ik genoeg geïnteresseerd ben in een concertante uitvoeringen van Nabucco en Maria Stuarda, maar misschien is dit de ideale gelegenheid om het kiekenskot eens te testen. En dan is er nog Franz Lehárs Die Lustige Witwe (met Koen Crucke), waarbij ik vermoed dat zit scènografisch zeer behoorlijk gaan uitwerken.)

Helaas start de losse kaartenverkoop pas een maand voor de vertoning. Ik zal mijn agenda maar bovenhalen.

over de hoofden

Volgens de (geschreven) pers was OdeGand een overweldigend succes:

Koppenlopen op OdeGand: Klassieke happening loopt tegen grenzen van eigen succes aan (DS 19/09/2005)

Na achtduizend stuks te hebben verkocht, moest het Festival van Vlaanderen in de late namiddag de verkoop van OdeGand-badges stopzetten. Tot laat op de avond animeerde de klassieke happening de stad. De Korenlei zag zwart van het volk voor het avondconcert met Wim Mertens. Met zoveel volk lijkt OdeGand zijn verzadigingspunt te hebben bereikt. Net als de Gentse Feesten moet het zich afvragen hoe het de volgende editie overleeft.

Shaken met het 8werk (DM 19/09/2005)

De 8.000 tickets waren in een mum van tijd uitverkocht en ook voor de gratis activiteiten, zoals het vuurwerkspektakel op muziek van Wim Mertens, was het drummen. […] Odegand slaagt erin de oude klassieke liefhebber te interesseren voor jong geweld en vice versa. Alleen jammer van de hoge ticketprijzen (20 euro voor een all-inpas), die vooralsnog enkele de cultuurliefhebbers lokken, maar niet de (Gentse) leek.

Al lijkt de boodschap: laat het ons toch maar niet gratis maken of kunnen zelfs niet meer over de hoofden lopen.

Het duurt overigens nog wat langer voor de rust opnieuw neerdaalt in Gent, want volgende zondag (25 september) is het Flikkendag. 150.000 toeschouwers waren er vorig jaar, en als de trend (cfr de GF en OdeGand) zich blijft verderzetten, zal dit record moeiteloos worden gebroken.

bangelijk

Als je een Hollander (i.c. Joop van der Horst) een Vlaams (Barabants) dialectwoord laat verklaren, dan krijg je dergelijke onzin: Woord voor woord. Bangelijk. (DS 19/09/2005)

Onder scholieren heeft het woord ‘bangelijk’ tijdelijk een nieuwe betekenis. Of eigenlijk twee nieuwe betekenissen. Het kan door hen nu gebruikt worden in zinnen als […] “bangelijk goeikoop” […] En dat is dan “erg goedkoop”

(Dat zijn geen zinnen, meneer van der Horst, maar woordgroepen of zinsneden.) Over welke betekenis het gaat, wordt verder niet vermeld, maar goed, ‘bangelijk’ wordt hier gebruikt als versterkend element.

Verder kan het ook zelf de kwaliteit uitdrukken: “een bangelijk kapsel” is erg goed; “een bangelijk idee” is een uitmuntend idee.

Gezien er ‘verder’ staat, neem ik aan dat we het nu over de tweede betekenis hebben, en dan mag u me wel eens uitleggen wat het verschil is tussen beide betekenissen. Dat verschil is er namelijk niet, het zit hem enkel in het gebruik: de ene keer als bijwoord (adverbium), de ander keer als bijvoeglijk naamwoord (adjectief).

Dit is allemaal niets bijzonders, en het gaat vanzelf weer over. Binnen afzienbare tijd zelfs, want dan is bangelijk weer ouderwets en komt er iets nieuws. Misschien is het al weer weg voordat het in een woordenboek kan komen.

De reden waarom het niet in het woordenboek komt, is niet omdat het al gauw weer ‘ouderwets’ zou worden, maar omdat het gaat over een regionaal gebruik (misbruik?) van een woord. Ook twintig jaar geleden, toen ik op de schoolbanken mijn broek versleet, werd ‘bangelijk’ reeds gebruikt. Alleen gebruikten wij het niet op onze school, want naast het bourgeoisie-frans hanteerden wij een A(B)N doorspekt met sappig Gents waarin woorden zoals ‘wrie(d)’ (‘wried waais’) of ‘crimineel’ (‘zo nen crimineel wijzen cd maat’) werden gebruikt. In Antwerpen was alles ‘bangelijk’ of zelf ‘kei’ of ‘neig’ of een combinatie daarvan.

Soit. De rest van het artikel is vele keren interessanter dan bovenstaande dwaling, al ben ik er nog niet uit waar het nu juist over gaat. De auteur heeft het over actieve en passieve betekenis van de gebruikte woorden, maar het kan evengoed gaan over de tendens tot adverbiaal gebruik van de adjectieven (overgewaaid uit de Engelse taal).

U kiest zelf maar.

het weekend: zaterdag

En daarmee is het eerste deel achter de rug.

Afgewerkt, al dan niet met succes:

  1. het opera-abonnement: “Ah nee, he meneer. Vanavond hebben wij de eerste voorstelling van het seizoen, en er zijn geen abonnementen meer, alleen nog losse kaarten. Maar volgend jaar vanaf april…”
  2. de lunch in de vooruit (er zijn nog zekerheden)
  3. de cultuurmarkt: informeren bij de VEM wanneer Henri het beste met zijn muziekschool kan beginnen. Waarbij hij de juffrouw van de VEM kan overtuigen hem toch maar eens op de (kinder)trompet te laten blazen, waarop hij er tot haar grote consternatie een heldere noot uitblaast. Move over, Bert Joris 🙂
  4. de degustatie van Vlaamse streekgerechten bij Erov
  5. de coolest housewarming of the season, alwaar ik niet alleen i. en Henk heb gezien (tiens, hoe zou dat komen), maar ook Mich en S. (Waarom worden de vrouwen overigens afgekort?)
  6. OdeGand, waar wij net nog Jordi Savall kunnen meepikken (maar ik heb hem moeten teruggeven)

Gemist vandaag:

  • de eerste opera-voorstelling van het seizoen
  • het optreden van Wim Mertens
  • Michel, aan wie ik nog steeds een CD moet teruggeven (ik had hem –de CD dus– de ganse dag bij)
  • Huug, aan wie ik een fnacbon van 5 EUR wou geven (ik moet hem nog steeds posten, Vincent)
  • foto’s: ik had namelijk ook de ganse dag mijn fototoestel bij, maar ik heb het niet een keer uitgehaald…
  • een multiplayer WipEoutPure, wegens Michel niet gezien, en ik had nochtans ook mijn PSP bij me
  • en tot slot: mijn madam, die van weekendwacht is (het is de laatste keer, hoor ik haar al vijf jaar beweren)

Op naar morgen…

boekenbedrijf

Wat lees ik in mijn (Tessa’s) gazet (DM), des ochtend op mijn nuchtere maag? Geert Joris nieuwe directeur van Boek.be

Geert Joris volgt Dorian van der Brempt op als algemeen directeur van Boek.be, de overkoepelende organisatie van Vlaamse boekhandelaars, importeurs en uitgevers en tevens organisator van de Boekenbeurs. Van der Brempt had in juli zijn vertrek al aangekondigd en even later volgde voorzitter André Van Halewyck zijn voorbeeld. Volgens Van Halewyck was het onmogelijk gebleken om van de vakvereniging een dynamische organisatie te maken.

Geert Joris (°1960) studeerde moraalwetenschap aan de Universiteit Gent en volgde enkele opleidingen aan de Vlerick School voor Management. Hij leidde het pre-pressbureau Griffo en drukkerij Imschoot van 1991 tot 2000 en vervulde vervolgens interim-managementopdrachten bij diverse bedrijven.

Eerder verzorgde hij enkele opdrachten voor boek.be die betrekking hadden op Boekenbank en de belangenvereniging van het Vlaamse boekenvak.

Voor ex-Boek.be-voorzitter André Van Halewyck is nog geen vervanger gevonden. “Het voorzitterschap wordt tijdelijk waargenomen door de voorzitters van de organisaties van de boekhandelaars, de importeurs en de uitgevers, tot de rust in de organisatie is teruggekeerd”, aldus Van Halewyck.

En nu wil Geert Joris toch wel niet mijn (en Michels) eerste werkgever geweest zijn zeker? En Mens™ waarmee ik destijds (met o.a. Patrick Belpaire) in U&I Learning zat?

Hetzelfde gegeven vinden we vanzelfsprekend ook terug in DS (Nieuwe directeur voor Boek.be), waar we iets meer uitleg krijgen over de aanpak:

Geert Joris volgt Dorian van der Brempt op als algemeen directeur van Boek.be. Van der Brempt kondigde in juli aan dat hij directeur wordt van het Vlaams-Nederlands huis De Buren in Brussel. Zijn vertrek kwam na een woelige periode waarin Boek.be op een paar jaar tijd vier keer van directeur veranderde: Van der Brempt zelf, René Van Loon, Paul Van Lil en weer Van der Brempt.

Joris hoopt Boek.be weer in kalmere wateren te sturen. Hij voltooide eerder al losse projecten voor de organisatie, in verband met de Boekenbank en de administratie. Eerder leidde hij het pre-press bureau Griffo en drukkerij Imschoot. De verenigingen die samen Boek.be vormen, verwachten op korte termijn dat Joris de rust terugbrengt, een aantal organisatorische hervormingen voltooit, de communicatie tussen de leden optimaliseert en een beleidsplan voor de komende jaren opstelt.

Als de voorgeschiedenis wijst op ‘directeurmoeheid’ bij Boek.be, dan ervaart de nieuwe directeur het niet zo. “Het is duidelijk dat ik deze baan niet voor korte tijd beoog.” Dorian van der Brempt en ontslagnemend voorzitter André Van Halewyck lieten deze zomer horen dat Boek.be ter plaatse trappelt, maar zo ziet Joris het niet. “Een paar dingen zijn wel degelijk veranderd. Je kunt moeilijk ontkennen dat Boek.be serieus heeft gescoord met de Boekenbank (een on-line-overzicht van alle in Vlaanderen verschenen boeken, red. ) Bovendien heeft Dorian van der Brempt van het eerste moment leven in de brouwerij gebracht – een sfeer die Van Loon en Van Lil hebben proberen te behouden.”

Joris kondigt een andere aanpak aan. “Ik denk dat Dorian heeft geprobeerd een aantal dingen door te duwen. Maar Boek.be is in de eerste plaats een ledenorganisatie. De directeur heeft er een steunende rol, geen initiatiefnemende. Ik kan breder werken dan Van der Brempt, omdat ik een generalist ben, maar ik zal waarschijnlijk minder artistiek, meer zakelijk werken. Ik vind het boek een fantastisch product, maar ik ben er altijd vrij economisch mee bezig geweest.”

Het tijdstip van zijn aanstelling, in de aanloop naar de Boekenbeurs, noemt Joris ‘ideaal’. “Ik begin tijdens een drukke periode te werken. Met de organisatie van de Boekenbeurs hoef ik me niet te bemoeien: die draait al 75 jaar. De beurs geeft me de gelegenheid om op veertien dagen tijd veel mensen te ontmoeten en te horen wat zij van mij verwachten.”

Proficiat hé, Geert!

Zie ook: boek.be en de boekenbank. (Hoe zit het eigenlijk met ruit?)

het weekend

Slechts zelden heeft Tessa zich haar ‘wachtweekend’ zo beklaagd als nu. Dit weekend in Gent (behalve regen):

En dan hebben we het nog maar over zaterdag…

Note to self: zaterdag langsgaan bij de Vlaamse Opera en De Bijloke om eindelijk eens naar die abonnementen te informeren (als dat nog kan voor de opera).