Maand: september 2005

[comic] Bone

En dan was het plots donker. Hoewel ik alles al gepakt had voor mijn bezoekje aan Opatuur, was het al na achten toen ik de laatste bladzijde omsloeg en uit mijn boek opkeek. En het was lang geleden dat mij zoiets was overkomen.

De schuldige in kwestie is Bone, niet eens een ‘echt boek’, maar een stripverhaal. The complete cartoon epic in one volume, een knaller van 1332 bladzijden, waar door Jeff Smith zo’n 13 jaar aan is gewerkt.

book cover Het plot kan u nalezen op de Boneville site, suffice it to say dat iedereen met een gezonde interesse voor Lord of the Rings, Thomas Covenant, of mild fantastische verhalen dit stripverhaal niet aan zich mag laten voorbijgaan. De personages worden heel geloofwaardig neergezet, en in minder dan geen tijd verlies je jezelf in een zeer samenhangend en gestructureerd verhaal.

De One Volume Edition bevat de zwart-wit prenten in, naar ik me heb laten vertellen– een iets kleiner formaat dan bedoeld, maar het is een pak goedkoper dan de delen afzonderlijk te kopen. Weet iemand of de verhalen ook ingekleurd gepubliceerd werden?

psp (bis)

Online met de PSP gaat wel degelijk (cfr de feebdack van Michel (m.) en mezelf). Hoewel het nogal traag gaat, blijft wat er op het scherm wordt getoond van heel goede kwaliteit.

Alleen, online gaan zoals ik het zou willen, is niet mogelijk. Ttz ik ondervind geen enkel, maar dan ook geen enkel probleem wanneer ik connecteer naar m’n airport extreme base station, via WEP security. Ondertussen zitten we echter wel al aan WPA2, en is de beveiliging daarmee toch wel aanzienlijk verbeterd. Bovendien wordt mijn SSID niet gebroadcast, en moet het client MAC address in de base station access control list zijn opgenomen, voor die toegang krijgt.

Bon, maar met WEP geeft dat dus totaal geen problemen. Met WPA (of WPA2) daarentegen, slaag ik er maar niet in verbinding te maken. Ik heb al zowat alles geprobeerd: password, pre-shared key: leuk, dat allemaal ingeven via de PSP interface. (If you choose to enter a password, it can be 8 to 63 ASCII characters. If you choose to enter a Pre-Shared Key, it must be 64 hexadeceimal characters.)

Nochtans claimt Sony dat vanaf release 2.0 (dat er dus opzit), WPA-TKIP tot de mogelijkheden behoort. Hmm. Verder zoeken dus.

(Niet dat gans dat browser systeem belangrijk is; veel leuker is de mogelijkheid foto’s op de PSP Memory Stick Duo mee te kunnen nemen (al kan ik er op mijn 32 MB niet echt veel kwijt, naast de savegame data), en dat gebeurt allemaal via USB.)

spelletjes

Computerspelletjes. Begin jaren ’80 was ik mild geïnteresseerd in het obligate (draagbare) Donkey Kong spel (Nintendo), maar was ik vooral fan van Galaga (dat hadden ze in mijn stamcafé De Ploeg). Daarna werd het even stil tot Wolfenstein 3D (en de ganse Doom familie), en Quake. Een PlayStation zit al lang in mijn gat te bijten, maar ik was een beetje de kat uit de boom aan ’t kijken tot Henri wat ouder werd en dus wachtte ik min of meer de release van de PlayStation 3 af.

Groot was dan ook mijn verbazing toen Tessa mij gisteren opdroeg vooral toch maar naar de release van de nieuwe PSP te gaan kijken –“hij kan het maar al in zijn vingers krijgen en ik heb (in een wetenschappelijke studie) gelezen dat het goed is voor de ontwikkeling van zijn motoriek”. Met als gevolg dat we sinds gisteren zo’n ding in huis hebben (meer had ik natuurlijk niet nodig, ofte: any excuse will do), en het niet lang meer zal duren of hij zal zijn ‘raket’ sneller door het circuit sturen dan papa (WipEout Pure). We zijn allemaal in elk geval zeer onder de indruk van de kwaliteit van het beeldscherm en van de grafische dinges in het spel.

(Oh ja, en er kunnen ook foto’s op en films en al, en blijkbaar kan ik er ook nog draadloos mee connecteren op het netwerk. Tsss. Die moderne tijd toch.)

heikneuterij

Tijd voor de (ochtend)krant. Zo lezen we bij DS: Kussen en wegrijden moet in het Nederlands:

Een bord met de term ‘kiss and ride’ mag niet. In Vlaanderen moet het opschrift in het Nederlands zijn. Dat zegt niet een of andere gefrustreerde taalpuritein, maar wel de gerespecteerde Vaste Commissie voor Taaltoezicht (VCT) na een klacht uit Geraardsbergen. De Geraardsbergse burgemeester Guido De Padt denkt aan dropzones, maar verkiest een uniforme oplossing.

Ze hebben er zelfs een speciale pagina voor in elkaar gestoken. Niet echt recent, die polemiek overigens. Een eenvoudige search via google (of moet dat ‘zoektocht’ zijn), brengt ons bij een entry op 7 juli 2003 in Roel’s Weblog Vlaanderen moet ‘kiss and ride’ vertalen, en een referentie op de site van N-VA (Kusje en weg? Of … Kiss and ride?) van 9 juli 2003:

Gestoord door een aantal Engelstalige termen in het gemeentelijk infoblad van Sint-Katelijne-Waver en de plaatsing van ‘kiss and ride’-verkeersborden, diende Jos Mariën uit Sint-Katelijne-Waver begin dit jaar een klacht in bij de Vaste Commissie voor Taaltoezicht. Het Katelijnse gemeentebestuur zag geen graten in het gebruik van de Engelstalige terminologie, onder andere vanwege ‘gebrek aan officieel alternatief’ en ‘vermits toch internationaal gangbaar’.

De Vaste Commissie voor Taaltoezicht (VCT) gaf Mariën echter gelijk: in het Nederlandse taalgebied moeten alle mededelingen van openbare besturen bestemd voor het publiek, steeds en uitsluitend in het Nederlands opgesteld zijn.

Ook bij DM vinden we uit dat jaar een referentie (11-09-2003):

Dagschatjeplekje is het Nederlandstalige equivalent van de kiss and ride zones, die nu al bij vele stations bestaan. Bedoeling is dat ouders er kortstondig kunnen parkeren terwijl hun kind uit- of instapt of ze hun uk droppen in de crèche. De benaming dagschatjeplekje is slechts een van de mogelijkheden. Lanjri overweegt ook nog kus- en rijzone of zoenzone. In eerste instantie is het de bedoeling dat de echte knelpunten voorzien worden van enkele speciale parkeerplaatsen maar op termijn zou Lanjri graag een globale aanpak zien.

Oud nieuws dus, dat tot nog toe gelukkig geen (officiële) nederlandstalige ‘alternatieven’ heeft opgeleverd. Zo vrees ik steeds mij hoofd te verliezen wanneer iemand mij een ‘houwtouw’ (lanyard) aanbiedt (houwen), en ook bij ‘kus en rij‘ stel ik mij eerder andere dingen voor.

Bovendien besluiten ze bij DS als volgt: Kiss and ride is overigens niet eens keurig Engels: het zou kiss and drive moeten zijn. Al is dictionary.com het niet met hun eens [drive vs ride]. Tsja.

films 200508

Zie ook vorige maand:

* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar

Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.

  1. Bin-jip (Ki-duk Kim) ****
    Zeer de moeite waard. Zie ook deze bespreking.
  2. Le dîner de cons (Francis Veber) **+
    Typsich Franse film, van Francis Veber, met o.a. Thierry Lhermitte. Eerst een boek, dan een toneelstuk, dan een film. Franse komedie is je ding of niet.
  3. Politiki kouzina (Touch of Spice) (Tassos Boulmetis) **+
    Onderhoudende film van de Griekse regisseur Tassos Boulmetis. Een beetje magisch-realistisch, heeft het vooral van sfeer, maar ook de verhaallijn mag er zijn. Denk Como agua para chocolate (hoewel ik Laura Esquivels boek-versie beter vond dan de film).
  4. Soylent Green (Richard Fleisher) *+
    Soylent Green is people! Maar behalve voor het einde, de bizarre sterfscène, en tot toch wel verschrikkelijk grote naïviteit Van Charlton Heston, of om historisch redenen, is deze film niet echt aan te raden.
  5. 2046 (Kar Wai Wong) **+
    Een (nodeloos) complex liefdesverhaal. Zeer mooie fotografie, maar ik had de film veel beter gevonden zonder al die dingen in de toekomst erin.
  6. The Island (Michael Bay) *
    Absoluut te vermijden. Zie ook deze bespreking.
  7. The Interpreter (Sydney Pollack) ***+
    Oerdegelijke, klassiek aanvoelende film. Zie ook deze bespreking.
  8. Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Michel Gondry) ***+
    Hij blijft goed, ook na de tweede keer (als je al alles weet). Zie ook deze bespreking (tijdens het filmfestival vorig jaar).

boeken 200508

Zie ook vorige maand:

* te vermijden / ** genietbaar / *** onderhoudend / **** aanrader // ***** onmisbaar

Waarbij de vijf sterren slechts uitzonderlijk worden gegeven; de eigenlijke rating is dus een score van 1 tot 4.

  1. De Zwerm (Frank Schätzing) **
    Ahum. Een knaller van een boek, maar dan vooral wat betreft aantal bladzijden. Verschrikkelijk slecht vertaald (ik neem misschien verkeerdelijk aan dat het aan de vertaling ligt), en een verschrikkelijk melig einde. Nochtans veelbelovend, en onderhoudend. Maar de taal. En dat einde. Ai-ai-ai.
  2. Jeuk (Saskia de Coster) **
    Als je beschreven wordt als een van de belangrijkste jonge schrijvers van dit moment, zijn de verwachtingen hoog. Te hoog waarschijnlijk, want ik vond dit boek zeker niet impressionant. Een sprookje. Voor volwassenen. Er zal wel veel achter te zoeken zijn, maar ik vond het niet meer dan een oefening. Misschien is haar eerste beter.
  3. State of Fear (Michael Crichton) *
    De boeken geraken maar niet hoger dan twee sterren deze maand. Als een pulpschrijver plots al te (pseudo-)wetenschappelijk tewerk gaat, dan krijgen we ondingen zoals dit boek. Nee, dan was Prey toch stukken aangenamer om lezen.
  4. De Zahir (Paulo Coelho) *+
    Pfff. Schrijven als therapie ofte schrijver in mid-life crisis. Begint goed, interessant thema, maar uitwerking laat veel te wensen over. Verschrikkelijk saai. (Lees liever Borges.)

de eerste dag (alweer)

Ze worden rap groot, die kinderen. Hoewel hij in het begin nog wat bedremmeld en zielig in de rij ging staan –vanaf het eerste studiejaar moeten ze op de speelplaats in de rij gaan staan bij het belsignaal– verdween die aarzeling maar al te snel.

Net als papa destijds ging hij in de klas op de achterste bank zitten, nu mochten ze nog vrij kiezen, maar juffrouw Kaat “kon jullie straks nog wel een andere plaats duiden”. Nu vulden de ouders aarzelend, geroerd, langs twee muren de klas, en leek het afscheid voor hen weer veel moeilijker dan voor de kroost.

-Dag jongen, vanavond komt papa je terug afhalen. Maar uit de klas weggaan kon ik maar moeilijk. Tot zoonlief, vriendelijk, maar decideerd, met het wijsvingertje papa duidelijk maakte dat dáár de deur was, en dat papa maar beter nu naar buiten kon gaan.

*zucht*