Maand: februari 2005

wie blogt?

Screw zelfcensuur (tot op zekere hoogte). Hier zijn wat bedenkeningen/opmerkingen bij gent.blogt.

Voor ik van wal steek, echter dit: geen slecht woord over de mensen die eraan meewerken. Een aantal onder hen kan ik via de newsfeed reader best smaken. Het is waarschijnlijk ook allemaal goed bedoeld, en het principe van zo’n Gents weblog interesseert mij buitenmaats. Edoch.

Dit is geen Gents weblog. Ceci n’est pas une pipe. Gent krijgt eerste stadsblog Excuse me? Een aantal Einzelgangers besluit stiekem een logje op te richten dat op een mediageile manier veel te snel naar buiten wordt gebracht (o.a. te merken aan de uitwerking van de interface), voorzien van een volledig afgesloten en megalomaan copyright statement. Weliswaar zonder verdere intentieverklaring, en zonder overleg met (het gros van de) andere bloggende Gentenaars.

Want dit is mijn grootste gripe: waarom werd dit blog in eerste instantie niet opengetrokken naar de rest van de Gentse bloggers? Waarom kon er van het begin af aan niet samengewerkt worden? Ik vind het bijzonder jammer dat zo’n initiatief niet meer op openheid en participatie kon gebaseerd zijn (want het kan ook anders, cfr de oproep voor de megablog een tijdje geleden).

Egotrippin’? Hoe verschrikkelijk jammer. (En schiet mij nu maar allemaal af.)

(Geef mij maar blog planet gent.)

[Update:] Zie ook: Michel, Steven, Siegfried.
(Ik moet dringend trackback maar eens aanzetten op dit weblog.)

dag van

Gisteren had ik het nog vermeld in de commentaren bij Huug: vandaag werd door Groen! uitgeroepen tot Wereldklimaatdag.

En dat zal u geweten hebben. Gisteren kregen de treinreizigers (in Gent aan het Sint-Pietersstation toch) een pamfletje in de handen geduwd, waarin hun keuze voor het openbaar vervoer werd gelauwerd. Edoch, groter was mijn verbazing toen vanochtend door de PA van de trein met een diepe basstem volgende laudatio werd aangeheven:

Beste reizigers, vandaag treedt het Kyoto Protocol in werking. Als NMBS klant kiest u alvast voor milieubewust reizen.

Korte pauze.

Waarvoor bedankt.

*gniffel*
Een waar knuffelmoment.

try before you buy

Ik heb Marcel Heymans niet nodig om tegen de (illegale) MP3s te zijn. In al mijn protest tegen de vraatzuchtige aasgieren van de muziekindustrie, is er geen haar op mijn hoofd (en hoewel ze kort zijn, heb ik er veel) dat eraan denkt een mp3-collectie aan te leggen. Illegaal of niet. Mijn mp3’s beperken zich tot de erbarmelijke tunetjes die ik op iTMS heb gekocht, of tot de CDs die ik tijdelijk rip om mijn iPod van voedsel te voorzien, en die, na de voedertijd, weer van de computer worden verwijderd. Mijn natte droom is een music server, genre de recent aangekondigde McIntosh MS300 300 GB Music Server (geen verwantschap met Apple, overigens), waarop de CDs lossless kunnen worden opgeslagen. Maar dan nog, denk ik er niet aan op een illegale manier het egoïsme van de platenmaatschappijen tegen te werken.

Dat gezegd zijnde, ben ik een absoluut voorstander van try before you buy. Het werkt al verschrikkelijk lang voor shareware, en ik zie niet in waarom dat niet voor muziek zou kunnen werken. Vergeet overigens niet dat Marcel en consoorten gróót tegenstander waren van luisterposten in muziekwinkels. Dat zou de verkoop, tegenwerken, was hun argument, dat al even belachelijk was als de manier waarop ze Apple een paar jaar geleden uitlachten toen die aankondigden via internet muziek te willen verkopen.

Try before you buy dus. Als ik meer geld had, zou ik me kunnen veroorloven muziek ‘op het gevoel’ te kopen, of louter op voorspraak. Tot mijn spijt is dat niet het geval. Dus hoor ik al eens iets op de radio (zelden, sinds ik mij bijna niet meer met de wagen verplaats), lees ik een aantal reviews in de media (vaak), hang ik aan de luisterposten in de fnac (wekelijks), en durf ik wel eens een mp3tje te downloaden om te zien of de muziek mij ligt. Meestal beperkt dit zich dan tot pop en rock e.d., maar sinds Marcel zo ijverig tekeer is gegaan tegen het mp3 aanbod op de Vlaamsche weblogs, ben ik maar eens op zoek gegaan naar ook ander bronmateriaal.

Wat blijkt, er zijn een aantal zeer interessante jazz sites, waar u wel eens voorsmaakjes van CDs zou kunnen vinden. De meeste van die sites bieden een disclaimer, waarbij wordt verteld dat de muziek slechts voor een beperkte tijd wordt aangeboden, en u wordt aangemoedigd de CD te kopen wanneer de muziek u bevalt.

Hierzie, als voorbeeld drie sites met een mooi aanbod jazz:

Enjoy!

in vertaling

Godver. Deze middag kocht ik het Schumann Cello Concerto in de Brusselse fnac (we moesten er zijn voor het werk – ik kon er niet aan weerstaan – ik geef toe, I’m a compulsive [fnac] buyer) –terwijl ik eigenlijk gewoon De schaduw van de wind wou kopen, maar dit terzijde. Thuisgekomen, verlos ik de CD uit haar verstikkende verpakking, en wat verschijnt er onder de plaats waar de CD in de hoes vastzit?

This recording and artwork are protected by copyright law. Using
Internet services to distribute copyrighted music, giving away illegal copies of discs or lending discs to others for them to copy is illegal and does not support those involved in making this piece of music – especially the artist. By carrying out any of these actions has the same effect as stealing music. Applicable laws provide severe civil and criminal penalties for the unauthorised reproduction, distribution and digital transmission of copyrighted sound recordings. Many examples of where to buy legal downloads can be found at: www.musicfromemi.com

Wat een eikels. De mededeling wordt nog eens in het Frans herhaald (et pour les Flamands la même chose), al zijn ze daar behoorlijk vriendelijker tegen hun klanten:

Merci d’avoir acheté cd disque. Pour votre information, cd disque et le graphisme qui l’accompagne sont protégés par la législation sur le droit d’auteur (copyright). Le transfert ou la mise à disposition de la musique sur internet, de même que la duplication et la distribution des œuvres musicales en dehors du cercle familial ne sont pas autorisées. Cela est assimilé à du vol pur et simple de la musique d’un artiste dont vous avez acheté le disque. La législation en vigeur prévoit des peines civiles et criminelles sévères pour la reproduction, la distribution et la transmission numérique non autorisées des enregistrements musicaux soumis au copyright. Des sites de téléchargements légaux existent, ils sont simples d’utilisation, retrouvez-les sur: www.musicfromemi.com

Welk een contrast. De zwaartse criminelen worden duidelijk in de Engelstalige gemeenschap gezocht.

De site, waarnaar wordt verwezen, geeft mij voor België de keuze tussen Belgacom Dutch, Belgacom France, en Tiscali Belgium. De link naar Belgacom Dutch brengt mij naar een pagina waar ik het volgende in mijn gezicht gesmeten krijg:

The site you have tried to enter requires Internet Explorer 6 (or better) with Windows Media Player 7 (or better) on Windows XP, 2000, Me or 98. Click Here to use our Doctor Download application to help you check your configuration alternatively Email Dr Download.

Jawel, bij Belgacom hebben ze dus een Dr Download. Hm.

Idem voor Belgacom France en Tiscali Belgium. Uit de URL, die voor de drie sites dezelfde is, leiden we af: problem=is_mac). Jammer.

Oh, enne: dank u EMI.

que la fête commence

De eerste gevolgen van de EUCD laten zich voelen: Regering heft fikse taks op computers, zo schrijft Het Laatste Nieuws.

De kamercommissie voor het Bedrijfsleven heeft vanmiddag een wetsontwerp goedgekeurd dat de regering de mogelijkheid biedt om een taks te heffen op computers. Die zouden 30 à 40 euro duurder worden. Bij de stemming zat de meerderheid niet op dezelfde lijn. De sp.a sprak zich uit tegen de extra belasting, net zoals de CD&V en het Vlaams Belang.

De discussie kadert in de omzetting van een Europese richtlijn over auteursrechten. Die moet de wet op de auteursrechten van 1994 aanpassen aan het digitale tijdperk. Over het ontwerp bestond al enige tijd onenigheid binnen de paarse meerderheid. Het kernkabinet werkte uiteindelijk een compromis uit, maar de Vlaamse socialisten blijven gekant tegen de taks die het verlies moet compenseren dat auteurs en producenten van cd’s en dvd’s lijden door het (illegaal) kopiëren van beschermde werken.

Straks mogen we blij zijn dat we CDs en DVD mógen kopen.

muziekskes

Rap ende in ’t kort (want ik heb een dag vrijaf genomen dus ik heb geen tijd):

  • A French consumer group has sued Apple and Sony, claiming their online music stores violate European anti-trust laws. [via] Omwille van de DRM wordt hen koppelverkoop aangewreven. Bullocks, zegt The Register.
  • Binnenkort mag u hier een MP3-linkje verwachten. Geheel legaal natuurlijk, want Muziek van winnaars Zamu Music Awards legaal te downloaden, bloklettert Het Laatste Nieuws. Het gaat om een initiatief van Muziekcentrum Vlaanderen, de vzw die de awards organiseert, en Free Record Shop. Vanaf dinsdagavond op www.zamu-awards.be.

Binnenkort nog meer (muziek)links…

mon ami, demotte

Als je de geruchten mag geloven, wordt het oorlog met de tabaksindustrie. En of je nu voor of tegen roken (in de horeca) bent, bepaalde gegevens stemmen toch tot nadenken.

Ten eerste is er het spelletje met de accijnsverhoging. Ik heb nog van geen enkele industrie gehoord die ‘voor de schoon ogen van de klant’, een prijsstijging zelf opvangt: marktleider Philip Morris besliste om zijn winstmarges te verlagen en de extra 25 eurocent accijns zelf te betalen aan de fiscus. De andere tabaksproducenten zijn Morris gevolgd. Misschien vergis ik mij daarin, maar ik ben het met DS eens en Demotte eens dat toch een indicatie is dat de industrie helemaal niet inzit met de gezondheid van de jongeren en er alleen op uit is zoveel mogelijk klanten te winnen.

Ten tweede heb ik mij verschrikkelijk verwonderd over dit zinnetje: De grote tabaksproducenten weigeren om de exacte samenstelling van hun rookwaren mee te delen. Gevolgd door: Nochtans zijn zij daar door een Europese richtlijn sinds 2002 toe verplicht. Let wel, ze willen best een lijst met ingrediënten meedelen die ze in hun hele gamma gebruiken. Maar opsplitsen naar wat waar en in welke hoeveelheid wordt gebruikt? Ho maar, fabrieksgeheim! En een fabrieksgeheim staat blijkbaar boven de volksgezondheid.

Ik heb de tabaksindustrie altijd het voordeel van de twijfel gegeven wanneer het ging over verslaving. Iedereen weet onderhand dat roken schadelijk is aan de gezondheid, en als u insisteert om uw eigen gezondheid (helaas ook die van uw tot passief roken gedwongen medemens) om zeep te roken, dan is dat uw eigen schuld en goesting, en kom alstublieft niet zagen over pijnlijke longen, en de schuld van de tabaksindustrie. Het minste wat ik dan wel verwacht is dat die industrie open kaart speelt. Wat blijkbaar niet het geval is.

20% van de Belgische bevolking rookt. 1 op 5. Niet meteen een verwaarloosbaar cijfer. Er zijn al veestapels voor minder geslacht. In beslag nemen dus, die handel.

(Al is dit een geslaagde tussenstap: Minister Demotte dreigt er nu mee een minimumprijs voor sigaretten in te voeren. Hij zou ook een gezondheidstaks kunnen invoeren.)

gezond

Scene 1: Daarnet bij het ontbijt, nadat Henri een croissant en een doughnut naar binnen had gesmikkeld:

– En ga je nu nog uw chocloade-eitje opeten?
(Hij had er al een stukje afgeknabbeld.)

“Neuh, ik heb geen zin.”

– OK, dan brengen we de volgende keer geen chocolade meer mee voor jou.

“OK, OK, dan eet ik het wel op,” zei hij met tegenzin.

(Hmm. Ik moet mijn zoon ertoe aanzetten snoepjes te eten. En dit is geen uitzondering. Als er snoep gekocht wordt, is dat meestal zodat hij er triomfantelijk mee in zijn hand kan rondlopen. Waarna het verdwijnt in een snoepdoos die hij beheert, en waar uiterst zelden iets uit verdwijnt. Tenzij ik de boel eens uitkuis, omdat het anders vanzelf zou gaan weglopen.)

Scene 2: Waarop Tessa, in een deuk van het lachen: dat doet me denken aan die keer in ’t stad, toen jij per se een hamburger wou eten, en wij hem daarvan probeerden te overtuigen.

Henri: “Naar de soepbar, naar de soepbar.”

– Maar allez, heb je geen zin in een hamburgen? En frietjes?

“Naar de soepbar, naar de soepbar.”

– Allez, frietjes, en een hamburger? Papa heeft er zo zin in. Je eet dat toch graag?

“Naar de soepbar, naar de soepbar.”

Ik denk niet dat ik erg moet inzitten met het eetgedrag van mijn onze zoon.

hondenweer

Normaal gezien gaan we zaterdagmiddag een soepje eten in de Vooruit, maar vandaag was het weer zó mottig dat we besloten het dichterbij (in de omgeving van de fnac) te zoeken.

Dus probeerden we maar de Polola Soep Bar op de Nederkouter (rookvrij bovendien). Het eerste wat opviel, waren de prijzen. 8-9-10 EUR voor een maaltijdsoep, genre tomatensoep met balletjes, waterzooi, hutsepot, en meer dan 5 EUR voor ‘gewone’ soep, genre tomatensoep, zonder balletjes. Ik had al meteen spijt dat we toch niet naar de Vooruit waren getrokken, of de soep bar in de Lammerstraat, of die aan de Vrijdagmarkt.

Soit, dan proberen we het maar eens deftig uit, dus tomatensoep (kinderportie) voor Henri, tomatensoep met balletjes voor Tessa, en ik wou best eens de hutsepot proberen. Het was er tenslotte het weer voor. Groot was mijn verbazing toen de husttsepot niet eens soep bleek te zijn, maar een maaltijdprak van groeten en worst, zonder ook maar iets van vocht (eerder stoemp dan hutsepot). Het smaakte wel, maar het was niet wat ik wou of verwachtte. Ik houd best van verrassingen en creativiteit, maar husttsepot is hutsepot. De tomatensoep smaakte blikkerig, en de balletjes zagen eruit, en smaakten alsof ze van unox afkomstig waren.

Soit, de bediening was vriendelijk, de lucht gezond, de indeling van de ruimte goed. Maar het eten was (veel) te duur voor wat het maar was (kwaliteit, inhoud, en de prijs stond ook niet in verhouding tot de portie). Elders beter.