in vino veritas

’s vrijdags haalt mijn moeder henri af aan school –op alle andere dagen van de week is dat tessa’s vader. hoe we het eigenlijk zouden bolwerken zonder (groot)ouders, ik zou het begot niet weten.

maar goed, toen ik thuis kwam zaten mijn moeder en tessa lekker te keuvelen, met henri er tussenin, ge kunt u de kakofonie voorstellen. het onderwerp was: een restaurant voor valentijn.

(nog steeds onbeslist. of liever, het was reeds beslist, maar het restaurant van onze keuze was volzet. we hadden ergens vorig week rond 22u de e-mail van bric en brac ontvangen, en de volgende ochtend, rond 10 uur had tessa gebeld om te reserveren. ze kwam terecht op het antwoordapparaat, gaf de reservatie door, en belde ’s avonds terug om te bevestigen. bleek dat alle plaatsen al weg waren van voor 9 uur ’s ochtends.)

restaurants dus. mijn moeder had al lang eens beloofd om ons in ’t pakhuis te trakteren, en er kwam deze avond maar weinig overredingskracht aan te pas om die belofte in te lossen. tessa’s vader kwam henri halen, en daarna wij met ons drieën op de tram, richting korenmarkt.

(in de buurt van de muie was er een mens die niemand van ons tevoren had opgemerkt maar er plotsklaps mee dreigde –tot ons aller verbazing– mijnen bril ne keer op mijn muile plat te duwen, en vervolgens de tram uitsprong en hard wegliep. onder luid gelach van zowat alle achterblijvende mensen (5). go figure.)

verwacht geen review van het pakhuis; het gezelschap was veel te aangenaam om ons met het eten te moeten bezighouden. een goede wijn, dat wel (californisch). wat ons meteen zin deed krijgen om nog eens naar wine and bubbles te gaan (wine bar vlak naast de ploeg)

(tsja. de ploeg. middelbare school materiaal. komt ooit nog wel eens ter sprake)

wine and bubbles is een zeer sympathieke locatie. weinig pretentie (al kon het trendy interieur anders laten vermoeden), betaalbare wijn, en lekker happjes van le coeur d’artichaut. al heb ik geen spoor van die hapjes aangetroffen, tenzij de chorizo en de kaaskubusjes en de nootjes van daar zouden komen.

haar tweede glas wijn vond tessa (nog) iets beter dan het vorige, want de eerste wijn was haar een beetje te zoet. waarop de juffrouw achter de toog prompt aanbood ons eens iets zoets laten proeven, en ze ons een bodempje wijn aanreikte dat eigenlijk meer suiker was dan wijn. toen we daarna dachten dat tessa’s wijn een beetje naar pompelmoes smaakte, kregen we ook daar een tegenvoorbeeld van.

(en inderdaad, als het je gezegd wordt, kan je een duidelijk verschil ontdekken tussen een wijn die pompelmoes of granny smith laat vermoeden.)

(een beetje overdonderd door haar eigen kennis en misschien ook wel ons enthousiasme, vertelde het meisje dat ze een cursus heeft moeten volgen en dat ze er eigenlijk ook niet zoveel vanaf weet hoor. sympathiek, zeg ik u.)

kortom, een aanrader, en een ideale afsluiter van onze avond.

(in wine and bubbles kan je wijnen van alle prijsklassen vinden -het hoeft niet altijd krug champagne van 150 EUR te zijn; een fles van onze wijn kost bvb 8.00 EUR. je krijgt 5% korting als je zes flessen koopt, maar je betaalt 10.00 EUR kurkrecht als je de fles ter plaatse wilt nuttigen. je kan ook, zoals wij, wijn per glas consumeren.)

hehehe

da’s echt wel leuk. krijgen ze eens een koekje van eigen deeg.

That’s because on a January morning three months after the suit was filed, Amsterdam-based Kazaa.com went dark and Zennstrˆm vanished. Days later, the company was reborn with a structure as decentralized as Kazaa’s peer-to-peer service itself. Zennstrˆm, a Swedish citizen, transferred control of the software’s code to Blastoise, a strangely crafted company with operations off the coast of Britain – on a remote island renowned as a tax haven – and in Estonia, a notorious safe harbor for intellectual property pirates. And that was just the start.
Ownership of the Kazaa interface went to Sharman Networks, a business formed days earlier in the South Pacific island nation of Vanuatu, another tax haven. Sharman, which runs its servers in Denmark, obtained a license for Zennstrˆm’s technology, FastTrack. The Kazaa.com domain, on the other hand, was registered to an Australian firm called LEF Interactive – for the French revolutionary slogan, libertÈ, ÈgalitÈ, fraternitÈ.

wired: the race to kill kazaa

dromen

dromen verklaren alles. niet dat ik me mijn vaak dromen herinner, maar vannacht bijvoorbeeld droomde ik over een levensgroot konijn. of een man verkleed als een konijn. of een vrouw in een konijnevel. (ik wil vooral niet sexistisch overkomen.)

–i can do anything i want. so can you.

want konijnen spreken in dromen. in het engels bovendien. en er waren verdere instructies.

–burn it to the ground.

en ook nog

–wake up. wake up!

maar zoals dat gaat in dromen, viel er net toen een vliegtuigmotor op mijn hoofd. of werd ik effectief wakker. het is ook allemaal niet zo duidelijk, midden in de nacht.

donnie -ik had dit nog maar net gelezen, of ik vond de film in de videotheek toen ik de kutfilm van gisteren terug bracht. ik kijk al uit naar vanavond.

en verder: de offcial site, q & a met de regisseur en een niet te missen fan site

arrogant

my sentiments exactly

zie ook The U.S. Needs to Open Up to the World

When Europeans make such criticisms, Americans assume we’re envious. “They want what we’ve got,” the thinking goes, “and if they can’t get it, they’re going to stop us from having it.” But does everyone want what America has? Well, we like some of it but could do without the rest: among the highest rates of violent crime, economic inequality, functional illiteracy, incarceration and drug use in the developed world. President Bush recently declared that the U.S. was “the single surviving model of human progress.” Maybe some Americans think this self-evident, but the rest of us see it as a clumsy arrogance born of ignorance.

tendinitis III

zes weken dus. geen metalen beugel, wel een soortement voet-en-onderste-helft-van-het-onderbeen harnas dat ‘redelijk’ vlot bewegen moet toelaten. maandag terug naar de dokter (er moeten steunzolen gemaakt worden) en dinsdag waarschijnlijk opnieuw gaan werken.

eagerly awaiting spring

new releases coming soon. with the buzz on most of these already starting Q3 of last year, it’s nearly there. kronos quartet, steve reich, philip glass, michael nyman and gavin bryars all have records for us up their sleeve to be released this spring (or even as soon as february).

information and releases from the Kronos Quartet’s 30th anniversary (cfr under 30 project announcement and call for scores and the review in the san francisco chronicle).

steve reich’s three tales. on that note i’d love to have a dvd release of the cave. from what i understand, a vhs release was talked about, but dismissed by beryl korot (his wife and video-artist). while i understand that the 3d was really important for the cave, it might be a real asset to have this on dvd (surely the possibility of multiple camera angles must appeal to ms korot?).
(see also pop matters for more information about three tales)

philip glass: la belle et la b√çte: announced to be released this spring on criterion. let’s hope is region free.

michael nyman’s sangam. at last something new –well, we’ve been spoiled with facing goya already, but this looks like the upside-down violin (michael nyman band live in concert, 1999), only better.

gavin bryars new (availability of) releases biped (BCGBCD02), lockerbie memorial concert (BCGBCD03), all ten of a man in a room, gambling (BCGBCD04) on his own label gbrecords. thanks to a deal with new note distribution most of his albums will now also sell via e.g. amazon. (i personally can’t wait for all ten pieces of a man in a room, gambling

tijdverlies

of in het engels: sum of all fears. waterig afkooksel van het boek. wat zeg ik, behalve de titel, de naam van personages en een nucleaire ontploffing, heeft dit onding niks gemeen met het boek -zeker al niet de storyline.

(en in het licht van the war on terrorism is het zeer onwaarschijnlijk dat de reactie van de usa op een nucleaire explosie op hun grondgebied zo nuchter zou zijn.)

links 030123

triple whammy

oudercomitÈ. en er was geen ontsnappen aan. dus de schoonouders gevraagd om te thuiswachten, en gezellig samen gegeten. henri’s reactie op de ‘warme’ avondmaaltijd: en gaat papa dan echt koken, zoals in het weekend?.

kip: oven voorverwarmen op 250, kip een kwartier aan 250 in de oven, een kwartier op 200 en een kwartier op 175.
risotto: op een heel laag vuur twee ajuinen en twee teentjes look in de pan opwarmen tot ze glazig zijn, dan twee paprika’s erbij (in kleine stukjes) –wachten tot ze zacht worden, en ten slotte twee koppen arborio rijst in de pan. en dan geleidelijk aan een liter of wat rundsboullion erbij. vlak voor het opdienen doe je er dan nog muskaatnoot, paprikapoeder, peper, zout, en geraspte kaas bij.
broccoli: stoven met een ajuintje, twee tomaten en wat sojasaus. klaar in 10 minuten.

de vergadering. (het moet nogal een zicht geweest zijn, hoe we daar aankwamen: tessa met krukken, ik op henri’s step.) interessant, maar wel een heleboel clichés (1 voorbeeld moet volstaan: 15 vrouwen, 5 mannen). mede dank zij de champagne (het was de eerste vergadering na nieuwjaar) heb ik me maar wijselijk op de achtergrond gehouden.

zo’n oudercomité is anders best wel leuk, en het moet gezegd dat we een schitterende directeur hebben voor de basisschool. zeer gedreven. zo komt er binnenkort een echt circus op het schoolplein, en zullen alle leerlingen een vaardigheid (naar keuze ?) aangeleerd krijgen. ergens in februari komt er dan een karnavalsfeest, inclusief performance van de kinderen. wegens het aantal leerlingen wordt dit gespreid over twee dagen (vier optredens); enkel de kleuters zullen vier keer optreden (ik ken iemand die die nachten goed gaat slapen).

op de terugweg ben ik natuurlijk gevallen met die step. niks gescheurd, niks gebroken, maar wel flink wat blauwe plekken. ik word oud.