Categorie: recensies

Films 201205

Er zitten een paar rare films tussen, maar wat doet een mens die in tien dagen geen oog dichtdoet en zowat alles series uitgekeken heeft die hij volgt…

  1. Kissing on the Mouth / Joe Swanberg / 2005
    Teenage angst, maar dan voor twintigers. Wat gebeurt er na de universiteit, moeten studenten plots opgroeien, en hoe zit het met relaties? Dat, ongeveer, stelt de blurb, en deze scripted mockumentary volgt de relatie tussen Ellen, Patrick, Chris, en ook een beetje Laura. Beter dan gemiddeld.
  2. Paprika / Satoshi Kon / 2006
    Hola. Dat is een serieuze trip. Dromen en realiteit en niets is waar en alles is echt en ik heb geen idee meer waar ik ben. Een complexe, maar goed uitgewerkte animatiefilm, ide u in de sfeer van de Yellow Submarine en Lucy in the Sky with Diamonds brengt. Enfin, zo heb ik het toch ervaren.
  3. I am Legend / Francis Lawrence / 2007
    Samen met Henri naar gekeken (ik had hem al gezien) –hij is nogal into zombies de laatste tijd. Spijtig van al die godsvruchtigheid op het einde.
  4. The Human Centipede (First Sequence) / Tom Six / 2009
    Pft. Ik had er gelijk meer van verwacht. Het werd op gelijke voet met Martyrs geplaatst, maar het komt nog niet tot aan de enkels. En er zijn nog twee delen. Slecht geacteerd, maar dat leek bijna een noodzakelijke voorwaarde, met uitzondering van de angstaanjagende Dr. Heiter (een rol van Dieter Laser).
  5. Gurotesuku (Grotesque) / Kôji Shiraishi / 2009
    De titel slaat vooral op het einde, neem ik aan, want de rest is nog redelijk erm… aannemelijk (nuja). De fans van het (gore) genre zullen ongetwijfeld een field day beleven met deze film, maar het is niet meteen mijn ding. Er zit potentieel in, en mogelijks is het een cultuurverschil, maar ik mis wat psychologische uitdieping. Gelijk in I Saw the Devil van Jee-woon Kim bijvoorbeeld.
  6. À l’intérieur / Alexandre Bustillo & Julien Maury / 2007
    Dat was nu eens veel beter dan verwacht. Er zit diepgang in, en een beetje personage-opbouw, het is deftig geacteerd, en het blijft min of meer geloofwaardig –enfin, binnen het genre toch. Die Fransen kunnen er wat van, van zo’n gruwelijke horrortoestanden. Niet meteen aangeraden om in zwangere toestand te bekijken.
  7. The Human Centipede II (Full Sequence) / Tom Six / 2011
    Waar de First Sequence vooral een cultbedoening was (lees: vooral conceptueel interessant), is dit tweede deel van de Human Centipede franchise (er komt nog een derde), cinematografisch veel interessanter. Rauwer, realistischer (maar tegelijkertijd ook absurd ridicuul), met veel meer geïmpliceerde spanning tussen alle gruwelijkheid door. Waar het eerste deel best bekijkbaar was, is dit tweede deel veel moeilijker verteerbaar (no pun intended) voor gevoelige zieltjes. Als het niveau blijft klimmen, wordt het derde deel mogelijks een goede film.

(films vorige maand)

Albums 2012 (IX) – jazz en pop

Hoog tijd om nog eens wat jazzplaten op te lijsten. Ik bied weinig commentaar deze keer; mijlpalen of echt boven gemiddelde albums staan in vet (maar zijn daarom geen spek voor ieders bek).

  1. All Our Reasons / Billy Heart / 2012
  2. At The Crossroads / James Carter Organ Trio / 2011
  3. Ballads / Eric Legnini Trio / 2012
  4. Black Radio / Robert Glasper Experiment / 2012
  5. Blue Moon / Ahmad Jamal / 2012
  6. Calma / Omar Sosa / 2011
  7. Continents: Concerto for Jazz Quintet & Chamber Orchestra / Chick Corea / 2012
  8. Frame / Ben Wendel / 2012
  9. Further Explorations / Chick Corea, Eddie Gomez, Paul Motian / 2011
  10. The Gnostic Preludes / John Zorn / 2012
  11. The Good Feeling / Christian McBride Bid Band / 2011
  12. Here’s To You / Terez Montcalm / 2011
  13. Institute Of Higher Learning / Kenny Werner with Brussels Jazz Orchestra / 2011
  14. Liberetto / Lars Danielsson / 2012
  15. Love, Peace, And Soul / Don Byron / 2012
  16. Mobile / Sara Serpa / 2011
  17. The Music of America: Wynton Marsalis / Wynton Marsalis / 2012
  18. Portico Quartet / Portico Quartet / 2012
  19. Radio Music Society / Esperanza Spalding / 2012
  20. Rio / Keith Jarrett / 2011
  21. Silences / Guillaume de Chassy / 2012
  22. Snakeoil / Tim Berne / 2012
  23. Songs / Bugge Wesseltoft / 2012
  24. Sound Travels / Jack DeJohnette / 2012
  25. Streets / Charles Gayle Trio / 2012
  26. Tribe / Enrico Rava Quintet / 2012
  27. True / Yuri Honing Acoustic Quartet / 2012
  28. Walking Dark / Phronesis / 2012
  29. The Well / Tord Gustavsen Quartet / 2012

En er is nog een bescheiden oogst popalbums (t.t.z. niet te rangschikken onder klassiek of jazz):

  1. Area 52 / Rodrigo Y Gabriela and C.U.B.A / 2012
  2. Duets II / Tony Bennett / 2011
  3. The Goat Rodeo Sessions / Chris Thile, Edgar Meyer, Yo-Yo Ma & Stuart Duncan / 2011
  4. Kisses On The Bottom / Paul McCartney / 2012
  5. Love Like Birds’ EP / Love Like Birds / 2011
  6. Passenger / Lisa Hannigan / 2011
  7. Secret Symphony / Katie Melua / 2011
  8. Wrecking Ball / Bruce Springsteen / 2012

(vorige lijst)

The Avengers

Of ik niet geïnteresseerd zou zijn om naar The Avengers te gaan kijken, vroeg mijn inbox mij, een tweetal weken geleden. Ik ben fan van Batman (zowel de strips als de recente verfilmingen, en een beetje van Superman (Smalltown bijvoorbeeld), en uit de Marvelstal heb ik een hoop Spider-man boeken in huis. De zoon en ik hebben beiden genoten van de Iron Man films (de tweede is hij mee gaan bekijken in Seattle, de eerste heeft hij op televisie gezien), maar ik ben niet echt mee met Thor of Captain America, en ben nooit tot (de stripversies van) The Avengers geraakt. Ik ben ooit eens aan The Ultimates begonnen, maar ben daarin wat verdwaald geraakt.

Edoch, geen nood: voorkennis is niet echt vereist.

De zoon was –ahem– entousiast, en een weinig later zat er een goodiebag in de bus. Een zak, een pet, een t-shirt (een Amerikaanse medium, dus groot genoeg als slaapkleed voor Tessa), een USB stick van een gigabyte, en een duoticket.

Avengers door Bruno Bollaert Avengers door Bruno Bollaert

“Papa, dat kan niet,” beweerde de zoon, “de film is nog niet eens uit in Amerika, volgens IMDB.” Mjah, in België dus wel, en wij profiteerden van de brug(maan)dag voor de 1e mei, om de film mee te pikken. (Het duo-ticket was niet geldig op zaterdag, zondag of feestdagen, maar dus wel op een brugdag!)

De zoon verkoos de 3D versie, en had beloofd om de bespreking te schrijven als ik zou toegeven voor de duur van de film zo’n 3D-bril op mijn neus te torsen. U mag raden hoe dat uitdraaide. 3D biedt niet echt een meerwaarde voor deze film; slechts zelden treedt de film ‘uit’ het scherm, en daarvoor heb ik eigenlijk geen zin om met zo’n onding op mijn neus te zitten. De film zelf is wél de moeite waard, en u kan altijd opteren voor de ‘normale’ 2D versie.

The Avengers is de zesde film in het Marvel Cinematic Universe. Achtereenvolgens werden op ons losgelaten: Iron Man, The Incredible Hulk, Iron Man 2, Thor, Captain America: The First Avenger, en nu dus The Avengers. Ik had enkel de Iron Man films gezien en (helaas) ook The Incredible Hulk, maar deze film is bijzonder genietbaar zonder enige voorkennis.

Het verhaal kan eenvoudig worden samengevat tot een plot van good vs bad, met als voordeel voor de goeden dat ze een batterij superheroes ter beschikking hebben. U herkent al gauw Iron Man, The Hulk, Captain America, Thor, de Black Widow, en Hawkeye. Kruid dat alles met de diefstal van een bijzonder krachtig wapen, voeg er een snuifje wantrouwen aan toe, zorg voor wat verdeeldheid tussen machthebbers en helden, en u krijgt niet alleen een daverende, maar ook een geïnspireerde actiefilm. En er zit veel aangename –want vaak wat subtielere– humor in (Tony Stark ofte Iron Man is daar een meester in). De regisseur is Joss Whedon, de man achter Buffy the Vampire Slayer, en die heeft de verwachtingen mooi ingelost.

De film duurt een dikke twee uur (143 minuten), maar die vliegen voorbij. Net lang genoeg om even uit de verschroeiende hitte van deze lente weg te vluchten. Geniet ervan!

Albums 2012 (VIII): platen

We hebben nog eens wat platen in huis gehaald. Ik neem alleen de nieuwe platen op in mijn lijstje (geen tweedehandse dus). Met het meeste wat hieronder staat kunt ge niet verkeerd doen. Ik ben fan van Rufus Wainwright en M. Ward en E.S.T. (een postume plaat); Patrick Watson en Quantic zijn recente ontdekkingen; af en toe komt er een instant klassieker zoals die van Lee Fields; en dan wil ik graag een lans breken voor het eponieme 3/4 Peace, dat niet alleen erg mooie composities bevat, maar ook nog eens bijzonder erg goed klinkt.

Lp's door Bruno Bollaert

  1. Adventures in your own backyard / Patrick Watson / 2012
  2. Kind of Blue (50th Anniversary Collectors Edition 2CD/LP/DVD) / Miles Davis / 2008
  3. 3/4 Peace / 3/4 Peace / 2012
  4. Look Around the Corner / Quantic & Alice Russell / 2012
  5. 301 / E.S.T. / 2012
  6. Out of the Game / Rufus Wainwright / 2012

Lp's door Bruno Bollaert

  1. Faithful Man / Lee Fields / 2012
  2. A Wateland Companion / M. Ward / 2012
  3. Troops / Liesa Van der Aa / 2012
  4. Yours Truly, Cellophane Noise / Beth Jeans Houghton & The Hooves Of Destiny / 2011

(vorige lijst)

Albums 2012 (VII): klassiek

Oeps. Het is precies lang geleden dat ik nog eens een albumlijstje heb gepost. Nog goed dat ik mij geen voornemens hebt gemaakt om er teksten wat bij te schrijven. Er zitten een paar pareltjes tussen. Ik ben bijzonder te spreken over de Liszt transcipties van de Beethoven symfonieën, zowel gespeeld door Gould als door Yury Martynov. Over Gould gesproken: ik had bijna The Complete Original Jacket Collection (goed voor 80 cd’s) in huis gehaald. De box stond in as new conditie te koop op ebay, maar ik wou niet hoger bieden dan 250 euro (ocharme 3 euro per cd), en de collectie is verkocht voor 351 euro. (Er is er nog eentje verkocht voor 750 euro.). Ik heb wél de 18 cd’s tellende Debussy Edition gekocht (lang getwijfeld tussen een paar opties).

Topalbums zijn ook Martinů : Violin Concerto Nr. 2 H. 193 & Symphony Nr. 1 H. 289;Rautavaara : Cello Concerto – Modificata – Percussion Concerto (harmonische dissonantie: bijzonder verrassend); J. S. & C. P. E. Bach – Berio – Britten – Carter door Céline Moinet (op hobo, dat fantastisch klinkende maar niet zo gemakkelijk te bespelen dubbel riet instrument); Bach : Matthäus-Passion door Philippe Herreweghe & het Collegium Vocale Gent dat ik in huis heb gehaald nadat ik de repetities in De Bijloke heb bijgewoond; Kagel : Works For Flute; Schumann : Works For Cello and Piano door France Springuel & Jan Vermeulen; Pärt : Creator Spiritus; en de twee Penderecki’s: Sinfoniettas, Oboe Capriccio & Threnody For The Victims Of Hiroshima.

Bijzondere vermelding voor La Nascita del Violoncello waarin Bruno Cocset zeven verschillende cello’s bespeelt, die alle gemaakt werden door & Charles Riché tussen 2000 en 2009. Er zit een boekje bij zo groot als een pocket, met een schat aan informatie (waaronder de scordatura) en foto’s.

  1. Bach : Missa in h-moll / Philippe Herreweghe: Collegium Vocale de Gand / 2012
  2. bachCage / Francesco Tristano / 2011
  3. Bartók : Works for Violin and Piano, Vol. 1 / James Ehnes; Andrew Armstrong / 2012
  4. Beethoven : Symphony Nr. 6 & 2 (Transcriptions by Franz Liszt) / Yury Martynov / 2012
  5. Brahms : Ein Deutsches Requiem / Natalie Dessay; Paavo Järvi: Frankfurt Radio Symphony Orchestra / 2011
  6. Britten : Cello Symphony; Symphonic Suite from ‘Gloriana’; Four Sea Interludes from ‘Peter Grimes’ / Paul Watkins; Edward Gardner: BBC Philharmonic / 2011
  7. Liszt : The Complete Années de Pèlerinage / Louis Lortie / 2011
  8. Martinů : Violin Concerto Nr. 2 H. 193 & Symphony Nr. 1 H. 289 / Lorenzo Gatto; Walter Weller: National Orchestra of Belgium / 2012
  9. Reich : Different Trains / The London Steve Reich Ensemble / 2011
  10. Rautavaara : Cello Concerto – Modificata – Percussion Concerto / John Storgards: Helsinki PO / 2012
  11. Ravel : Musique pour piano seul (Intégrale) / Steven Osborne / 2011
  12. Rihm : Astralis – Choral Works / Hans-Christoph Rademann: RIAS Kammerchor / 2012
  13. Shostakovich : Piano Concerto No.2 – Sonata for Violin & Piano – Concerto for Piano, Trumpet & String / Alexander Melnikov; Isabelle Faust / 2012
  14. Vaughan Williams : A London Symphony; Serenade to Music / Christopher Seaman: Rochester Philharmonic Orchestra / 2012
  15. J. S. & C. P. E. Bach – Berio – Britten – Carter / Céline Moinet / 2012
  16. French Impressions / Joshua Bell & Jeremy Denk / 2012
  17. La Nascita del Violoncello / Bruno Cocset & Charles Riché / 2011
  18. Los Pajaros Perdidos / The South American Project – Christina Pluhar: L’Arpeggiata / 2012
  19. Poème / Julia Fischer / 2011
  20. Schumann – Liszt / Ophélie Gaillard / 2012

Cd's door Bruno Bollaert

  1. Bach : Matthäus-Passion / Philippe Herreweghe: Collegium Vocale Gent / 1999
  2. Beethoven : Symphony Nr. 5 In C Minor, S 464/5 (Transcriptions by Franz Liszt) / Glenn Gould / 1992
  3. Manuel de Falla : Noches en los jardines de España / Javier Perianes / 2011
  4. The Debussy Edition (18 cd’s) / various / 2012
  5. Dvorák : Symphonies Nos.6 – 9 / Rafael Kubelik: Berliner Philharmoniker / 2011
  6. Kagel : Works For Flute / Michael Faust / 2012
  7. Pärt : Creator Spiritus / Christopher Bowers-Broadbent; Paul Hillier / 2012
  8. Penderecki : Sinfoniettas, Oboe Capriccio / Antoni Wit / 2012
  9. Penderecki : Threnody For The Victims Of Hiroshima, Etc.; Greenwood : 48 Responses To Polymorphia, Etc. / Aukso Orchestra / 2012
  10. Saint-Saëns : Complete Piano Works, Vol. 1 / Geoffrey Burleson / 2012
  11. Schumann : Works For Cello and Piano / France Springuel; Jan Vermeulen / 2011
  12. Stravinsky : The Rite Of Spring; Scriabin : The Poem Of Ecstasy / Valery Gergiev: Kirov Orchestra / 2001
  13. Prokofiev, Liszt & Saint-Saëns / Behzod Abduraimov / 2012

(vorige lijst)

Films 201204

Hm. Ik denk dat ik een paar films vergeten opschrijven ben. Of misschien ook niet. Ze zullen in elk geval niet memorabel geweest zijn, gezien ik ze nu al vergeten ben. En ziet: ik kan nog eens over de niet zo heletegaans geslaagde verfilming van The Hunger Games mekkeren.

  1. Jurassic Park / Steven Spielberg / 1993
    Moeilijk te geloven dat er destijds zoveel spel werd gemaakt over de special effects, maar dit blijft leuk om naar te kijken.
  2. The Lost World: Jurassic Park / Steven Spielberg / 1997
    Eén van de minst interessante films van Steven Spielberg, dit tweede deel van Jurassic Park.
  3. Jurassic Park III / Joe Johnston / 2001
    Laat het ons helemaal uitmelken, hebben ze gedacht.
  4. The Hunger Games / Gary Ross / 2012
    Het boek is veel beter dan de film. Heelder stukken interessante informatie en character building werden weggelaten. Men moet keuzes maken om binnen de tijdsbeperking te blijven (de film duurt net iets meer dan twee uur). De wereld van het Capitol werd veel te simplistisch voorgesteld; hoewel het boek voor jongvolwassenen bestemd is, blijkt de film toch een dumbed down versie te zijn die veel rijkdom uit het boek heeft laten liggen.
  5. Back to the Future Part II / Robert Zemeckis / 1989
    Het gaat richting toekomst, in dit tweede deel van de franchise. Ik herinner mij nog dat ik die in de cinema ben gaan bekijken… en dat het vreselijk ambetant was dat we een jaar op het vervolg moesten wachten.
  6. The Nanny Diaries / Shari Springer Berman, Robert Pulcini / 2007
    Dat begint interessant, maar welk een belabberd einde: het wordt helemaal een gratuite Hollywoodfilm. Didn’t see that one coming waarschijnlijk….
  7. Get Smart / Peter Segal / 2008
    Heel geslaagde parodie gebaseerd op de gelijknamige tvserie van Mel Brooks en Buck Henry. Met Steve Carell en Anne Hathaway (die Catwoman speelt in de nieuwe Batman —The Dark Knight Rises).
  8. Sounds and Silence / Peter Guyer, Norbert Wiedmer / 2009
    Een film over Manfred Eicher, waar ik gelijk meer van had verwacht. Ik had her en der een goede recensie gelezen, maar veel meer dan een aaneenschakeling van een paar abstracte momentopnames is dit niet echt. Misschien past dat dan echter weer in de filosofie van ECM.
  9. The Company of Wolves / Neil Jordan / 1984
    Never stray from the path, never eat a windfall apple and never trust a man whose eyebrows meet. Een beetje (redelijk wat) verouderd, deze moraliteit vergoten in een horrorfilm (eigen aan het genre). Enorm erg vol van de typische jaren 80 stijl in een hervonden surrealisme vermengd met een hele hoop dedacentie. Doet wat denken aan de (vroege) films van Peter Greenaway (waar ik niet meer naar durf te kijken omdat ik bang ben dat ze beter zijn in mijn herinnering dan in het echt).
  10. The Avengers / Joss Whedon / 2012
    Gezien in de cinema. In 3D. Gratis! En het verveelt geen moment. Binnenkort ons wedervaren (de zoon ging ook iets schrijven).

(films vorige maand)

Boeken 201204

Henri wou de film zien, maar ik wou eerst het boek gelezen hebben, dus hebben we allebei de trilogie van The Hunger Games gelezen. Hij had ze eerst uit, haast ik mij om erbij te vermelden, maar die snotneus zit dan ook constant met zijn (snot)neus tussen de boeken. Het boek *is* beter dan de film. Veel beter. Ik had mij al de ganse tijd afgevraagd hoe ze met die naaktheid gingen omspringen in de verfilming, maar dat is simpel: niet dus. De film gaat aan veel zaken ‘zomaar’ voorbij, en mist daardoor bijzonder veel subtiliteiten, groeimomenten en spanning. Lees die trilogie, u zal het zich niet beklagen.

De verzamelingen geschriften van Ellen Wilis is historisch bijzonder interessant, maar ik had het liever chronologisch dan thematisch gepresenteerd gezien. Ik mis inzicht en diepgang in de persoon van Willis, en voel mij tekort gedaan door de tipjes van de sluier die in allerlei voor- en nawoorden niet verder dan een luttele millimeter worden opgelicht.

  1. The Hunger Games / Suzanne Collins / 2008
  2. Catching Fire / Suzanne Collins / 2009
  3. Mockingjay / Suzanne Collins / 2010
  4. Out of the Vinyl Deeps: Ellen Willis on Rock Music / Ellen Willis, Nona Willis Aronowitz (Editor) / 2011

(boeken vorige maand)

Rumor: vleeselijke geneugten

“Als je vrij bent en zin hebt, kan je dinsdag met mij naar ‘Rumor’, een hedendaagse opera van Christian Jost, naar een roman van Guillermo Arriaga. We zijn donderdag naar de première geweest en E. staat nu zijn plaats graag af.”

Huh. Ziet dat van hier dat ik dat ga afslaan. Temeer gezien (1) ik zondag al vanalles heb gemist (Phronesis in O. & Thys-Delooze bij O.) en (2) al geruime tijd met arendsogen de erbarmelijk slechte site van de Vlaamse Opera in de gaten aan het houden ben omdat ik overweeg een abonnement te nemen voor volgend seizoen. De verkoop start ten andere vanaf morgen, en ik zie heerlijkheden zoals Händels Agrippina, en Wagners Parsifal; zottigheid met Mozarts Die Zauberflöte; en spektakel met Verdi’s Nabucco. Het nieuwe seizoen opent met Berlioz’ La Damnation de Faust in een regie van Terry Gilliam en sluit af met Bernsteins Candide.

Edoch gisteren ging ik naar Rumor, een opera van Christian Jost, waarvan het libretto gebaseerd is op het boek Un Dulce Olor a Muerte (De zoete geur van de dood) van Guillermo Arriaga. Het boek werd in 1999 verfilmd door Gabriel Retes. Arriaga heeft ook het script geleverd voor o.a. Amores Perros, 21 Grams, The Three Burials of Melquiades Estrada en Babel.

Rumor, produktiefoto Vlaamse Opera door Annemie Augustijns

De plot zit schijnbaar eenvoudig in elkaar: bij de rivier wordt een meisje, Adela, vermoord teruggevonden, en de opera is een soortement whodunit die, gevoed en opgejaagd door de gemeenschap, naar de dader moet leiden. Ramon wordt door de gemeenschap aangeduid als de geliefde van het vermoorde meisje –hoewel hij daar zel niet zeker van is– en hem wacht dan ook de taak om de dader te vinden en te doden. Die dader wordt gevonden in een rondreizende vreemdeling, de minnaar van een getrouwde vrouw in het dorp, en dat riekt eigenlijk een beetje naar een afrekening binnen de gemeenschap. Allemaal bijzonder boeiend, en mogelijks valt dat te plaatsen binnen de mozaïekvertellende stijl van Arriaga.

Rumor, produktiefoto Vlaamse Opera door Annemie Augustijns

Die mozaïek wordt letterlijk doorgetrokken in de enscenering, die uit verschillende compartimenten bestaat, waarin de actie zich voordoet. De weerspiegeling van de verhaalstructuur in de scène is een schitterende vondst, en draagt sterk bij tot de interpretatie en het begrijpen van het verhaal. Rumor is trouwens Duits (rumoer), en geen Engels (roddel), al is men bij de opera precies niet bepaald ongelukkig met die taalambiguïteit.

Muzikaal is het een beetje zoeken. De abstracte en dissonante muziek heeft soms wel wat weg van een soundtrack, en bepaalde thema’s geven richting aan de personages, maar soms heeft de luisteraar het gevoel dat de muziek ondergeschikt is aan het theater. Een heel mooi theater trouwens, met minimalistische maar heel doeltreffende en stijlvolle effecten.

Rumor, produktiefoto Vlaamse Opera door Annemie Augustijns

En het zat allemaal mooi in elkaar, al eindigt het verhaal wel erg abrupt. De vermeende dader wordt gedood door Ramon, die prompt het dorp wordt uitgejaagd. Was dit de echte dader? Was Adela echt de geliefde van Ramon? Wordt Ramon nu net zo’n vreemdeling als de man die hij net heeft gedood? Als het de bedoeling was om de luisteraar met vertwijfeling op te zadelen, dan is Christian Jost daar alvast in geslaagd.

Rumor van Christian Jost, gezien in de Vlaamse Opera Gent op 17/04/2012. Alle foto’s komen van de site van de Vlaamse Opera, fotograaf: Annemie Augustijns.

(De tweede keer op zeven dagen tijd dat ik mijn celloleraar, Thomas, aan het werk heb gezien. Vorige week in De Bijloke voor Wagner en de verlossing, en gisteren in Rumor. Thomas speelt –jawel– cello in het orkest van de Vlaamse Opera.)

Boeken 201203

Minder films, meer boeken?! Allemaal muziekboeken, vorige maand, en ik ben in nog twee andere begonnen: The Gesualdo Hex en The Rest is Noise. Dat laatste heb ik nog niet uit, en in het eerste ben ik moeten stoppen, omdat ik vond dat ik niet over genoeg achtergrond beschikte. Eenmaal The Rest is Noise achter de kiezen zit, moet dat lukken. Maar ondertussen lees ik eerst The Hunger Games (zo heb ik aan Henri beloofd, zodat we dan naar de film kunnen gaan kijken).

Ik heb veel bijgeleerd vorige maand, en zit weer helemaal met mijn kop in de muziek.

  1. Picture Yourself Playing Cello / Jim Aikin / 2012
    Vooral interessant voor wie… overweegt cello te spelen. Handig om eens te raadplegen als ge wat vast zit, maar vervangt langs geen kanten een leraar natuurlijk.
  2. The Inner Game of Tennis / W. Timothy Gallwey / 1974
    Een cultboek, naar het schijnt, dat destijds werd toegepast voor vanalles, van tennis tot management. Later verscheen er ook The Inner Game of Music, dat op mijn nachtkastje klaarligt. Bevat een paar interessante tips, die bij het lezen heel vanzelfsprekend lijken, maar verwacht geen mirakels.
  3. A Concise History of Western Music / Paul Griffiths / 2010
    Bijzonder interessant. Ik zocht een overzichtsboek omdat ik vast zat in The Gesualdo Hex, en duidelijk eerst wat meer historische achtergrond nodig had. Deze A Concise History of Western Music is alvast een uitstekend begin: 200 bladzijden over muziek tot ergens het einde van de 19e eeuw; 100 bladzijden voor de volgende honderd jaar. De meest recente componist die (even) wordt aangehaald, is Thomas Adès –en die is jonger dan ikzelf (niet veel, maar toch).
  4. The Musician’s Guide to Reading & Writing Music / Dave Stewart / 1999
  5. Inside the Music / Dave Stewart / 1999
    Deze twee (relatief dunne) boekjes hebben mij bijzonder veel inzicht bijgebracht over akkoorden. Stewart begint van nul, beschrijft de notenbalk (in het Angelsaksische systeem met C-D-E-F-G-A-B ipv do-re-mi-fa-sol-la-si), en gaat dan over op ritme en akkoorden. Oorspronkelijk bedoeld voor de pop- en rockmuzikant die wel muziek uit zijn gitaar krijgt, maar geen noten kan lezen, zijn deze boekjes best te volgen voor wie reeds in muziek geïnteresseerd is.
  6. The Study of Counterpoint / Johann Joseph Fux (vertaling: Alfred Mann) / 1965
    The only English translation of the great eighteenthcentury work that has been the basis for the study of counterpoint for more than 200 years, zo staat er op de cover. Bijna driehonderd jaar ondertussen, want het boekje verscheen voor de eerste keer in 1725. Dat werk is Gradus ad Parnassum Fantastisch geschreven, in dialoogvorm tussen een ‘meester’ en een leerling, vertrekt dit boek van een cantus firmus (zeg maar: de melodielijn) naar een vierstemmige compositie. Heel helder en structureel verwoord, is het duidelijk waarom dit boek reeds zolang en bij zovele componisten hoog staat aangeschreven. Basiskennis notenleer is aangewezen (zoals bijvoorbeeld terug te vinden in de boekjes van Dave Stewart hierboven). Ik ben benieuwd of dat Harmonieboek van Rameau ook leesbaar zou zijn –maar dan wel in vertaling.

(boeken vorige maand)

Films 201203

Alweer: minder films. En nee, het aantal series gaat niet omgekeerd evenredig de hoogte in.

  1. Grizzly Man / Werner Herzog / 2005
    Hoewel er eigenlijk niks ergs wordt getoond, is dit een behoorlijk gruwelijke documentaire over Timothy Treadwell, een berenactivist, die uiteindelijk wordt opgegeten door een beer. “The bear was cut open. It was full of people, full of clothing”, aldus dus meneer die de autopsie uitvoerde/bijwoonde. De scene waarin de beer Threadwell en zijn vriendin Amie Huguenard worden opgegeten kan niet worden getoond, want er was geen tijd om de lensdop van de camera te nemen. Herzog laat ons het gebeuren ook niet beluisteren, maar filmt wel het moment waarop hij ernaar luistert. “Can you turn it off?”, vraagt een duidelijk geëmotioneerde Herzog aan Jewel Palovak, die drie jaar de partner van Timothy Treadwell is geweest. Een beklemmende stilte volgt, terwijl Herzog en Jewel elkaar in de ogen kijken. “Jewel, you must never listen to this”, bezweert Herzog haar. “I know Werner, I am never going to.” Sterk.
  2. The Hangover / Todd Phillips / 2009
    Niet meteen mijn soort film, maar wel bekijkbaar.
  3. Wrong Turn 4 / Declan O’Brien / 2011
    Zuivere zinloze slasher movie, die in het genre best te bekijken valt –maar met een verschrikkelijk dwaze introductie (en slechte make-up). Weinig origineel, maar dat is gelijk wat moeilijk in het genre. Alhoewel, de eerste van de franchise was best te pruimen.
  4. The Prince and Me / Martha Coolidge / 2004
    Ik had die al eens gezien, maar ik had een baaldag, en ’t was met Julia Stiles.
  5. Back to the Future / Robert Zemeckis / 1985
    Gemaakt tijdens de hoogdagen van Michael J. Fox in Family Ties, blijft deze film nog steeds wonderbaarlijk overeind. Zemeckis zou nog twee sequels produceren, Henri hoopt dat ze de volgende weken worden uitgezonden.
  6. Killers / Robert Luketic / 2010
    Dwaas, maar ontspannend. Met Katherine Heigl, die ik mij nog herinner van de remake van Mon père, ce héros, beide –origineel én remake– met Gérard Depardieu (het origineel was overigens met Marie Gillain in de rol van de dochter).

(films vorige maand)