Categorie: gent

ingehouden

“Onder de 250 gaat de familie het niet laten gaan, mevrouw”, antwoordde de meneer vanochtend nog aan mijn moeder.

250, dat staat voor tweehonderd vijftig duizend euro, ofte de prijs waaraan het huis naast het onze van de hand kon worden gedaan. Niet dat we niet geïnteresseerd waren –integendeel– maar dat bedrag leek ons nogal hoog gegrepen. Niettemin haalde ik Henri voor zijn studie van school af, en gingen wij, geflankeerd door twee parentes naar de Notarisstraat, zaal A.

Een hele resem lezingen ging aan de verkoop vooraf, inclusief kostprijzen en percentages daarvan, onbestaande bodemattesten, erfpachtrechtzaken (onze aalput zit bij de buren), en dies meer. Nadien werd daar nog eens een samenvatting van gegeven, en dan kon men bieden.

Of niet.

Er zaten –onszelf meegerekend– drie potentiële bieders in de zaal: een meneer, een koppeltje, en onze ‘clan’. En het ging verschrikkelijk traag.

“180.000”, opende de meneer.

En na ettelijke minuten getreuzel, en een dreigende twee klop van de hamer, volgde “182.000” van het koppeltje.

En na nog meer minuten en meer gesmeek van de notaris en dreigend hamergeklop, volgde uiteindelijk nog “190.000”… van één van de zoons van de eigenaar! Niemand bood meer, de verkopers trokken zich terug, en de kaarten werden op tafel gelegd.

“De familie wenst niet toe te wijzen aan een bod onder de 225.000”, legde de notaris uit. “Maar dan wel met recht van hoger bod.”

Wat betekent dat er een extra procent aan de kosten mag worden toegevoegd, waardoor –inclusief kwijtingskosten– dat percentage op 15 wordt gebracht. Wat van de effectieve verkoopsprijs 258.750 euro zou maken.

Niemand bood meer –er zijn ook redelijk wat kosten aan het eigenlijk niet zo grote huis (o.a. het dak moet worden vernieuwd, het terras is in bedenkelijke staat, en er is een barst die over zowat de gehele achtergevel loopt)– dus werd het huis ingehouden. Ik ben benieuwd naar het vervolg.

zondag, sneeuwdag

Drie keer raden wat morgenochtend het onderwerp van de foto van de dag bij Het Project zal zijn. Ik kan mij levendig voorstellen hoeveel sneeuwlandschappen we in de mailbox van de fotoredactie zullen aantreffen. Wat wel wijs is, overigens. Ook ik kon er niet aan weerstaan, al bleek de batterij van mijn digitaal toestel leeg na de derde foto. (Gelukkig is er ook nog analoog.)

Zo zag de straat eruit, voor Henri en ik er met de slee door trokken en ook nog tot een sneeuwballengevecht overgingen. Tessa trachtte zich achter de poort te beschermen, maar slechts met matig succes.

Ook in Gent heeft het gesneeuwd Ook in Gent heeft het gesneeuwd

En zo zag de tuin eruit, met een uitnodigend tapijt op de ligstoel. Ook die tuin ziet er niet langer maagdelijk wit uit. Henri heeft er een burcht gebouwd (hij had geen zin in een sneeuwman), en ook daar hebben we met sneeuwballen gegooid. Een beetje sneeuw, meer moet een mens niet hebben om een gigantisch goede tijd te beleven.

Ook in Gent heeft het gesneeuwd

Minder geslaagd, was het recept dat ik vandaag –uit een tijdschrift– probeerde te maken. Ik heb een vermoeden dat ik weet wat het probleem was, en volgende week probeer ik het opnieuw, met een paar wijzigingen. Eenmaal naar mijn goesting gelukt, laat ik hier nog wel wat weten.

Het is heerlijk lopen overigens, in zo’n weer –nu u het toch vraagt. Gisteren liep ik een twintigtal kilometer in achtereenvolgens hagel, smeltende sneeuw, regen, zon, en opnieuw sneeuw. Vanochtend had diezelfde afstand soms wat weg van ijslopen, maar eenmaal een beetje een goede manier van stappen gevonden, viel het best mee. Maar het moet pas écht leutig geweest zijn de mensen die deze avond op die volle sneeuw hebben kunnen lopen. Heerlijk, die verse sneeuw onder uw schoenen te horen –én voelen– snerpen.

koolhydraten

Laat ons gauw nog wat koolhydraten opslaan, dacht ik gisterenavond toen we van de opening van de nieuwe LOD studio’s terugkwamen. Helaas bleken de goede etablissementen in de buurt gesloten of volzet, zodat wij toch nog eens in de Yanko eindigden. Het was tien jaar geleden dat wij daar nog eens waren langs geweest. De laatste paar keer was de kwaliteit van de gerechten zo ondermaats, dat we het gewoon niet konden opbrengen daar nog geld uit te geven. Tijd voor een nieuwe kans.

Er stond zelfs volkorenpasta op de kaart, en die was volgens onze kelner zonder room, maar enkel met wat olijfolie erover gesprenkeld. Gebakken spaghetti met wat tomaat en gepaneerde scampi’s en pijnboompitten, het leek juist wat ik nodig had. Helaas. De tomaat bleek uit redelijk zuur opgelegde ‘zongedroogde’ tomaatpartjes te bestaan, en het gerecht bevatte verder –naast de beloofde pijnboompitten– ook olijven en… erm… warmgemaakte zure ansjovis. Wacht, ik herhaal het even: warme, in azijn opgelegde, ansjovis. Die verder volledig onder de pasta was vermengd, eruit halen was niet meteen een mogelijkheid. De pasta zelf, was overgoten met op zijn minst een colaglas olijfolie (die ik vanzelfsprekend niet heb opgegeten/-gedronken). Mijn maag was niet tevreden. (Mijn portemonnee al evenmin.)

De rest was niet veel beter. Tessa had zwaardvis, die droger uitgebakken (gegrilled!) was dan een kurken vloer. Henri had gloeiend hete lasagne, ongeveer 8 centimeter hoog, waarvan 4 of 5 centimeter gebakken bechamelsaus. Nee, het zal waarschijnlijk opnieuw een tiental jaar duren eer we er nog eens durven binnenstappen.

Schoon ende proper

IVAGO

Onlangs kocht IVAGO zes nieuwe middelgrote veegmachines aan. Laten we van de gelegenheid gebruik maken, en gans ons veegsysteem eens aan de pers voorstellen, moeten ze hebben gedacht. Gisteren toog ik naar het Sint-Pietersplein, proper op tijd om de opstelling mee te kunnen maken.

IVAGO

100 personeelsleden, al die machinerieën, en nog meer foto’s: u vindt het allemaal bij Het Project: Schoon Gent

Gentblogt 200810

Ziet, ik was nog vergeten mijn schrijfsels voor Gentblogt te vermelden. Veel filmfestival, maar geleidelijk aan wordt het opnieuw meer jazz. Veel leesplezier.

(artikels vorige maand)

uwged8Ga trouwens eens kijken naar het nieuwste erm… project van Het Project: uwged8. Gentblogt’s wekelijkse top 8 van de beste Gentse muziek, uwged8, wordt samengesteld op basis van de top drie die u (en u, en u, en u) ons doorstuurt.

Wacht, ik knip en plak even van bij Patricia en van bij Michel: Kies uw favoriete top 3 van Gentse muziek van nu of vroeger, boenke boenke, rock of kleinkunst, maakt niet uit (ja, ook jazz!). “Gents” wordt daarbij redelijk ruim genomen: minstens één van de groepsleden woont of studeert in Gent, en verder zijn wij daar niet sectair in.

Geef uwged8!

Gentblogt 200809

Euh, gezien ik hier toch niet meer al mijn artikels post die bij Het Project verschijnen, dacht ik om voor mijzelf toch maar een overzicht op te nemen in mijn maandelijkse lijstjes-lijst. Veel leesplezier.