Daniël Termont, burgemeester van Gent, tijdens de wekelijkse persconferentie van het Gentse Stadsbestuur, 13/03/2009
Categorie: gent
Geluid!
Vrijdag ging ik naar Vooruit voor de double bill Pamelia Kurstin / Erwin Stache – Atonor in het kader van the game is up! 09. Schitterende avond gehad, wars van pretentie. Wie nog niet langs is geweest voor de tentoonstellingen of een vertoning: dit is een stevige aanrader!
Lees meer bij Het Project: Geluid! Omdat het zo goed klinkt.
W.M.D.
In het kader van the game is up! 09 is er vanavond en morgenavond de voorstelling W.M.D. (just the low points) van het New Yorkse gezelschap Sponsored by Nobody –waarin ook de Belgische Jessa Wildemeersch (imdb, site) mee speelt. De voorstelling handelt over 8 januari 2004, de dag waarop een rapport verschijnt waarin te lezen valt dat er geen Weapons of Mass Destruction te vinden zijn in Irak. Het rapport, dat de reden voor de oorlog meteen vernietigt, krijgt geen of weinig aandacht in de pers. Sponsored by Nobody gaat op zoek naar de andere gebeurtenissen van die dag, die belangrijk genoeg waren om dit rapport uit de media te houden.
Hoe hoewel ik zelden (lees: nooit) naar theater ga, had ik dit dolgraag gezien. Maar als ik dit er nog bij neem, deze week, kunt ge mij tegen zondag in een hoopje vegen, zoals ze dat zeggen.
W.M.D. (just the low points) door Sponsored by Nobody, op 4 en 5 maart in de Domzaal van Vooruit. Aanrader!
The game is up! 09
Met als onderschrift How to save the world in 10 days, gaat morgen the game is up! 09 van start in Vooruit. En wel met Basura (een compositie voor een fanfare en een vuilkar) van Dror Feiler, gratis te zien in de straten van Gent. Straks leest u er alles over bij Het Project (inclusief het parcours van fanfare en vuilkar).
Toeme toch!
Zit ik nu al een ganse week –wat zeg ik: meer dan een week– te broeden op een artikel over hoe slecht het wel gesteld is met het openbaar vervoer in Gent. Dat ze altijd te laat zijn, te weinig frequentie hebben, en meestal eivol zitten.
Ziet er ons deze middag toch wel geen trambestuurder van ons huis tot aan de halte spurten, en wacht hij toch niet geduldig tot wij konden opstappen zeker? (Ja, het was wel degelijk op ons, want er stond niemand aan de halte te wachten, en er moest niemand afstappen.) Gans mijn geduldig opgebouwde wrevel weg, gelijk sneeuw voor de zon.
(Nogmaals bedankt voor het wachten overigens!)
Morgen feest!
Voor wie het nog niet wist, of voor wie het even vergeten was: morgen feest Het Project! Iedereen uitgenodigd op het vierde verjaardagsfeest van Gentblogt, vanaf 21u in Au Bain, het zaaltje boven zwembad van Eyck (Veermanplein 1). Toegang vanzelfsprekend gratis.
Akira
Akira Horikoshi van Satoko Fuji’s Ma-Do, gisteren in de theaterzaal van Vooruit. Voor het overgrote deel van de tijd zat hij zoals hierboven braaf, rustig, en Japans gedisciplineerd te spelen. Maar af en toe kwam de Animal in hem boven.
Binnenkort meer bij Het Project
spa belegt in wandtapijten
De tapijten bevatten vaak goud- en zilverdraad, en dan hebben we het nog niet eens gehad over de lengte aan weefseldraad of de manuren die aan één zo’n wandtapijt werden besteed. Zeker, een wandtapijt droeg bij tot de versiering (en verwarming) van een residentie, maar meer nog was het dé manier om de rijkdom te etaleren. Wandtapijten werden beschouwd als de betere belegging.
Euh, maar misschien hebben we het een beetje uit de context gehaald. Lees vooral meer bij Het Project: Wandtapijten als belegging in onzekere tijden
de het
Mijn moeder steekt mij des vrijdags de Focus Knack in handen. Ze weet dat het enige katern van de drieledige Knack is die lees, en toen ik op pagina 12 terecht kwam, meende ik even dat Music for Life in extremis naar Antwerpen was afgezakt.
De échte kerststal staat dit jaar op het Zuid.
Het Zuid ligt in het Stad, zo dacht ik, terwijl in de stad Gent de toeristen wel naar het Woodrow Wilsonplein gaan om daar het immens lelijke zuidcomplex te bekijken, maar de locals trekken naar de Zuid, voor de bibliotheek, het dienstencentrum en het jaarlijkse jazzfestival.
Nee?
gisteren geopend
Die IKEA, die is dus open, inderdaad. En ge kunt daar op de koppen lopen, inderdaad. Zelfs op een gewone werkdag, zoals op donderdagochtend tussen elf en twaalf. Ik heb mijn portie IKEA dus al achter de kiezen (goed om er een lange tijd weer weg te blijven) –al was het te druk om het restaurant nog binnen te stappen voor de lunch.
Als u mij even excuseert –ik heb dringend een koffie nodig.