Auteur: bruno

parkeren

Met al dat audio-gebeuren zou ik nog bijna vergeten de krant door te nemen. Ik licht er maar gewoon wat trivia uit: Parkeren voor eigen garage mag niet meer [DS].

Wie in een zone met betalend parkeren woont en zijn auto voor zijn garagepoort zet, moet daar voor betalen. Ook als er een nummerplaat van die auto aan de garagepoort hangt. Dat antwoordde schepen voor Mobiliteit Karin Temmerman (SP.A) op een vraag van haar partijgenoot Tom Balthazar. “Vroeger werd dat oogluikend toegestaan, maar sinds kort kan je ook een bewonerskaart krijgen als je al een garage hebt”, klinkt het. Wie gratis wil parkeren moet dus zo’n kaart aanvragen.

En wat bereiken we daar nu mee? Dat wie zich de moeite moet getroosten een parkeerkaart te gaan halen, ook niet meer voor zijn poort zal parkeren. Resultaat: minder parkeerplaats. Toch als iedereen op dezelfde manier (als mevr. Temmerman) de kleingeestigaard gaat uithangen.

simpel

iTunes proefondervindelijk: een schitterend product.

De hardware:

  1. iTunes 4.7 (41) op een 400MHZ PowerPC G4 (320MB RAM) via 10Mb Ethernet verbonden met Airport Extreme base station
  2. iTunes 4.7 (41) op een 867 MHz PowerPC G4 (PowerBook G4 – 640MB DDR SDRAM) via Airport Extreme verbonden met het Airport Extreme base station
  3. De hifi setup (voor de goede orde): NAD 502 CD speler / NAD 705 Receiver / B&W 604 S3
  4. Airport Express met AirTunes zorgt voor de verbinding tussen computers & software en de Hifi installatie

(Dit maar om te zeggen dat je er echt geen heel recente machines voor nodig hebt.)

Om een beetje te testen (en te spelen) had ik de CD Pièces à deux pianos met daarop de Danse Macabre, Opus 40 van Camille Saint-Saëns (gespeeld door Claire Chevallier en Jos van Immerseel) geript als AAC (6,5 MB; 128 kbps; 44,100 kHz) en als Apple Lossless audio file (24,6 MB; 469 kbps; 44,100 kHz), en die dan vergeleken met de CD, zowel op de Apple als in de CD-speler.

Ik ga het niet zozeer hebben over de compressie methodes, dat is ondertussen een al wat oudere discussie. Als je het goed wilt, moet je een lossless encoder gebruiken, zoals Apple Lossless, of Shorten, of FLAC, of TTA (er zijn er nog, een overzichtje op Wikipedia). De bestanden zijn veel groter, maar ook veel beter. Dat was ook al onmiddellijk duidelijk: of de AAC versie nu gestreamed werd via een shared music library of rechtstreeks vanop de server, in vergelijking met de lossless formaten klonk het flets en dof. Zonder referentiekader is het aanvaardbaar, voornamelijk als achtergrondmuziek dan.

De user experience is verbazingwekkend bij Apple. De Airport Express gaat gewoon in het stopcontact; één keer instellen (via een eenvoudige assistant), en hop, daar ga je. Toch verplaatsen? Uit het stopcontact, ergens anders ermee naar toe, weer in het stopcontact, (eventjes) wachten tot het lichtje weer groen geworden is, en voila: geconnecteerd.

De iTunes Library staat op de G4? Geen probleem, met de laptop en de Airport Express naar zolder, inpluggen, de iTunes Library op de server met de laptop vanuit iTunes over het netwerk aanspreken (géén VNC), en via de Airport Express naar de hifi installatie streamen.

Een plezier.
Edoch: tijd om voor een grotere harddisk te sparen.

Maar wat is eigenlijk de bepalende factor in de muziekkwaliteit wanneer je muziek vanop een computer speelt. Gesteld dat het muziekbestand een lossless kopie van de CD is, bepaalt dan de geluidskaart de kwaliteit? (Waarschijnlijk wel.) Hoe kan je van je computer een audiofiele (vreselijk woord) muziekserver maken? Ik zet mijn zoektocht maar nog effekens verder.

bitrates

Betreffende de qualiteit van in de iTunes Store aangekochte liedjes; op de support pages heb ik dit gevonden:

The iTunes Music Store will always send you files in AAC format, at 128k (Apple claims that 128k AAC is equivalent in quality to 160k MP3).

Te nemen of te laten.

gee-bee

Ik ga naar mijn GB, en ik breng mee: zes DVDs voor zes euro (carrefour, jaja, maar dat rijmt niet). De ene al slechter dan de andere, maar ik heb al aan dwazere dingen 1 euro uitgegeven.

Konden ze nu echt niet beter hun best doen?

et pour les flamands…

WTF? Wil ik naar de iTunes store gaan zoeken naar de John Cale versie van Allelujah (op aanraden van Peter), en krijg ik de ganse santeboetiek toch wel niet in het Frans voorgeschoteld zeker?

Naar Nederlands of Engels wijzigen vind ik niet meteen ergens teurg, en aan mijn System Preferences kan het ook al niet liggen, want de talen staan daar in volgorde van voorkeur English – Nederlands – Français.

Way to go, Apple. Niet echt een verstandige zet in ons communautair Belgenlandje.

[update:] En het liedje is natuurlijk niet beschikbaar.
[update 2:] Hola. Ze hebben mij gehoord. Alles is terug in ’t Engels.

apple music

Niet alleen is er de nieuwe iPod (waarbij de toegevoegde waarde ver te zoeken is; cfr ook Michel), maar sinds vandaag kunnen we ook met zijn allen van de iTunes Music Store gebruik maken.

Dus heb ik maar meteen de proef op de som genomen, en zo ben ik nu in het bezit van Leonard Cohens Allelujah in de versie van Jeff Buckley. Voor 99 eurocent.

De respons via iTunes is snel, ook om de muziek voor te beluisteren. 0,99 EUR voor een liedje valt zeer goed mee qua prijs, vooral als je vroeger wel eens 17-20 EUR wou uitgeven voor drie-vier-vijf liedjes die je echt aanstonden en de rest dan weer niet. Op dergelijke manier zie ik mijn collectie pop(ulaire muziek) toch nog een beetje aangroeien. Zeer gevaarlijk systeem voor een impulsive buyer zoals uw ondergetekende, al is dat waarschijnlijk iets waar Apple ook gedeeltelijk op rekent.

De (technische) berichtgeving in de kranten is een beetje verwarrend:

De catalogus voor Belgische gebruikers bevat 700.000 nummers. Klanten betalen 99 eurocent per nummer. De internetwinkel is toegankelijk voor wie een iPod (een digitale Apple-speler) heeft, maar ook voor computergebruikers die geen Apple hebben. Al gauw na de lancering van iTunes werd er immers een Windows-versie van de winkel op de markt gebracht. Dat is nog steeds het meest gebruikte besturingsprogramma voor computers. [mijn bold]

Een iPod is geen computer, en om een iPod te gebruiken, hoef je niet over een Apple computer te beschikken. Die zin klopt dus gewoon niet.
Beter ware dan geweest: De internetwinkel is toegankelijk voor wie een iPod (een digitale Apple-speler) heeft, maar en dus ook voor computergebruikers die geen Apple computer hebben.
Nog beter ware geweest: De internetwinkel is toegankelijk voor al wie iTunes gebruikt. Deze software is beschikbaar voor zowel Mac OS als Windows, en is gratis te downloaden vanop de Apple website. Of iets dergelijks.

Enfin, het ganse artikel staat in DS te lezen (of hier als PDF 84Kb).

Maar goed, ik ga er zeker nog gebruik van maken. En ik vrees (voor onze bankrekening) dat het perfect voor Tessa gemarket is ook.

stats

Helft Gentenaars wil burgemeester zelf kiezen staat er dan (in de regio sectie bij DS). Die helft wordt dan geëextrapolleerd uit maar liefst 705 Gentenaars. Kiesgerechtigde Gentenaars.

Vindt u dat de burgemeester rechtstreeks verkozen moet worden? De helft van de ondervraagde Gentenaars antwoordde ja op die vraag, een vijfde heeft geen uitgesproken mening, een kwart is tegen. Dat blijkt uit een enquête van professor Herwig Reynaert van de vakgroep Politieke Wetenschappen aan de Gentse Universiteit. Begin 2004 ondervroeg hij in totaal 705 kiesgerechtigde Gentenaars.

Op de website van de stad Gent vind ik terug dat er –eind 2003– zo’n 230.000 mensen in Gent woonden. Een beetje goochelen met tabellen en cijfers, en dan komen we aan zo’n 170.000 stemgerechtigden.

Het zal allemaal wel representatief zijn, en er zullen wel regels voor bestaan, maar de groep die tot deze conclusie leidde, vertegenwoordigt dus zo’n 0,06% van de totale (in aanmerking komende) populatie.

Oh wel:

De grootste groep voorstanders is te vinden bij kiezers van hetVlaams Blok (67,2 procent) en de VLD-kiezers (58,2 procent). De grootste groep tegenstanders vind je bij de toenmalige Agalev-kiezers (39,4 procent) en SP (30,8 procent). “Maar je moet die cijfers over de tegenstanders enigszins relativeren. Want ook bij deze partijen is de groep voorstanders relatief groter dan de tegenstanders”, aldus Reynaerts [sic].

acmbb* i

*Les avontures comiques de monsieur bb.
Deel 1: het brood. Waarin onze held –nog niet aan zijn publiek voorgesteld– dacht nog eens een brood te maken.

Ik dacht nog eens een brood te maken. Het was immers lang geleden, ik had bloem genoeg, en zelfs eieren waren in huis voorradig, al zijn die niet meteen levensnoodzakelijk voor het maken van een brood. Een sandwich, of een mastel, of een brioche misschien, maar dat moet dan weer een ganse nacht rusten. En ik wou niet alleen mijn brood maar ik wou het ook nog eens tegen een uur of vijf.

500 gram bloem (zes granen) in een kom gekapt, daarbij niet kunnen weerstaan aan een overschotje gedroogde mediterraanse kruiden –zo was dat eindelijk ook van onder mijn neus verdwenen– en wat zout. 50 gram boter (bewerkbaar, maar niet vloeibaar), een ei (toch dan maar), en 3dl halfvolle melk, die uit de koelkast kwam, dus lauw diende te worden gemaakt. Om er vervolgens een vijftig gram gist bij te voegen. Hum.
De gist was verlopen. Te gebruiken tot 14 dagen geleden, volgens de cijfertjes op de verpakking. Bof, ’t is maar gist dacht ik nog, ze hebben hooguit wat gekweekt.

Groen beschimmeld. Gebruiken is geen optie.

Dan maar bakpoeder erbij (twee zakjes –oeps). Maar ja, dan is het geen brood meer, dus nog wat eieren erbij –gescheiden geklopt, 75g suiker bij het eigeel– en het deeg tot een soort cakedeeg gemengd. Ziet er goed uit.

Op dit punt in het verhaal is de aandachtige lezer niet vergeten dat het tweede ingrediënt een (hele) hoop gedroogde kruiden was. Monsieur bb daarentegen, wel. En hij kan u verzekeren, dat zulks misschien wel verteerbaar is, maar echt niet eetbaar. Zelfs gebakken.

Waarop hij zijn zoon dan maar op een vieruurtje trakteerde, om onderwijl een gesneden brood van bij diezelfde warme bakker mee te brengen.

Ik steek het op Belgacom (misschien blijft u maar beter waar u bent).

knopke

“Op da rond knopke!”

Een beetje verbaasd keek de vrouw rond zich heen –zoals alleen vrouwen dat kunnen doen, wanneer ze net niet geheel uit de lucht komen vallen. ‘Waar heeft hij het in godsnaam over,’ stond op haar gezicht te lezen. En tegen de tijd dat het bewuste ‘knopke’ gevonden was, was de tram reeds naar de volgende halte vertrokken.

Het ziet er ook niet uit, ‘da rond knopke’. Een gele cirkel met daarin een kleinere met daarin lichtjes die groen en rood, aan en uit, knipperen, bij elke halte opnieuw. Als er al een patroon in zit, was het niet direct te achterhalen. Een gadget uit Star Trek.

Geroutineerde tramgebruikers hebben het reeds geadopteerd, maar voor de toevallige passagier –verschoning, terwijl ik even voor mijzelf de deur open– blijft het zoeken naar een manier om die tramdeuren open te krijgen.

Kort vloekend stapte de vrouw nu voor mij de tram uit, om in de gietende regen dan maar een halte terug te keren.