Het heeft nog lang geduurd. Er hangt een competitiesfeertje in de Albertlaan. Sinds de madam een weblog heeft, brengt ze elke avond langere tijd aan de computer door dan ze zelf gezond vindt, maar “kijk hé, dat webloggen is dus echt wel verslavend.” Einde citaat.
De dagelijkse telefoon- en andere gesprekken worden doorspekt met frasen zoals “ja, gelijk ik op mijn weblog heb geschreven” en een dreigend “mag ik u citeren?” Zelfs de schoonouders doen ijverig mee. Dat ze het al gelezen hadden, van Henri en de kloon, en dat Tessa wel goed bezig was. Bij de schoonzoon is het kalm, want “veel eetsje niet geschreeven é. Wa druug spel van aa lenze.”
Ik zal het nog eens over varkens moeten hebben, me dunkt.
:-))
toch niet vergeten van ook nog een gewoon klapke te doen met elkaar (en anderen) h
Bij ons ook van dat. Sinds manlief een blog heeft kan ik hem niet meer bijhouden. En is het vechten om de laptop. Gelukkig heb ik sinds gisteren een eigen exemplaartje!