recept – Pagina 2

Linzenballetjes met pesto

Een tijd geleden kocht ik het kookboek van Sprouted Kitchen. Veel van de recepten in het boek staan nochtans geheel gratis op hun website, maar ik vond het logisch om die mensen te steunen door hun boek te kopen, als ik toch inspiratie vind in hun recepten.

De basis voor dit recept is hun Lentil “Meatballs” in Lemon Pesto, en ik heb er eigenlijk weinig aan veranderd. Ik heb de look weggelaten, en de meyer lemons vervangen door limoenen, en de bakwijze veranderd gezien ik (voorlopig) geen oven heb. Het recept is helemaal niet moeilijk –en het is allemaal gemaakt op minder dan een uur. En alles kan (ruim) op voorhand worden gemaakt, klaar om te bakken.

Henri was er helemaal weg van (Tessa ook) –ik haalde 27 (eigenlijk iets te grote) ‘balletjes’ uit het recept, waarvan er in minder dan geen tijd 20 werden verorberd. Ik had met moeite tijd om een foto te maken. Ik plaatste alles op tafel, ging mijn fototoestel halen uit de keuken, en op de tijd dat ik terug was, kon ik met moeite nog wat pesto uit hun gretige handen redden.

En dan wil ik nog vermelden dat Henri eigenlijk helemaal geen fan van linzen is.

Benodigdheden

Voor de linzenballetjes

2 cups gekookte linzen (dat is ongeveer 1 cup ongekookte linzen)
2 licht opgeklopte eitjes
3/4 cup ricotta (ongeveer 200 g)
1/4 cup vers gemalen (droge) kaas (parmesan bijvoorbeeld)
1/2 koffielepel gemalen of geplet venkelzaad
2 eetlepels fijngesneden peterselie
een flinke koffielepel verse (of gedroogde) tijm
zout en peper
2/3 cup broodkruim (bij voorkeur vers of panko)

Voor de pesto

1/4 cup pijnboompitten
de zeste en het sap van 1 limoen
een snuif zout
1 goed gevulde cup basilicum bladeren
een paar eetlepels olijfolie
2 eetlepels vers gemalen (droge) kaas (parmesan bijvoorbeeld)
2 eetlepels water om te verdunnen

Zo gemaakt

Verwerk de (gekookte en toch ietwat afgekoelde) linzen in een food processor tot een puree. Doe ze in een mengkom en voeg er de eieren, ricotta, gemalen kaas, venkelzaad, tijm, zout en peper bij, en meng goed. Voeg er de broodkruimels bij, meng, en zet een twintigtal minuten langs de kant.

Maak ondertussen de pesto.

Doe de pijnboompitten, de zeste en het sap van de limoen en zout en peper in de foodprocessor, en vermaal tot een brokkelig homogeen mengsel. Voeg er de basilicum en olijfolie aan toe, en tenslotte de kaas. Voeg er water en eventueel meer olijfolie of limoensap aan toe tot de gewenste consistentie is bereikt (vloeibaar, maar dik genoeg).

Maak balletjes van de linzenpuree. Als de puree te vochtig lijkt, voeg er dan eventueel meer broodkruimels aan toe. Rol de balletjes eventueel in broodkruim om een knapperige korst te krijgen (panko is ideaal).

Bak de balletjes op uw wijze van voorkeur. Dan kan een 15-20 minuten in een voorverwarmde oven van 200°C, in de friteuse, of zelfs in de pan (maar voorzie voldoende olie, in dat geval –druivenpitolie is ideaal).

Smakelijk!

Nachtelijke havervlokken met mango- en bananenpuree

Het ontbijt is de belangrijkste maaltijd van de dag. “Eat breakfast like a king, lunch like a prince, and dinner like a pauper,” aldus Adelle Davis, een Amerikaanse voedingsdeskundige die populair was in de jaren 60 en 70. (Niet al haar ideeën waren even onbesproken, maar ze duidde al vroeg op het risico van vitaminetekort, en overdaad aan suikers en verzadigde vetten.)

Ik ben al een tijdje bezig mijn ontbijt te variëren. Een lange(re) tijd geleden, toen ik nog een oven had, maakte ik mijn eigen granola, tegenwoordig improviseer ik met (soja-)yoghurt (of niet-dierlijke melk), granen en fruit. Vorige week botste ik op het recept voor Creamy Mango & Banana Overnight Oats, en maandag bracht ik een tros bananen en twee mango’s mee. Ze waren allebei onrijp, maar ziet, die dingen rijpen zichzelf. Steek de onrijpe bananen en mango’s samen in een zak met een appel, en ze zullen samen sneller rijpen.

Maak dit recept de avond vooraf!

Benodigdheden

Voor de mango- en bananenpuree

1 mango
2 bananen
1 eetlepel (gekneusd/gebroken) lijnzaad
een lepel of twee (amandel)melk

Voor de havervlokken

1 banaan
2/3 cup havervlokken (bij voorkeur rolled oats, niet shredded)
1/2 cup (amandel)melk
3-4 eetlepels chia zaadjes (te verkrijgen in de natuur- en biowinkel)
1 eetlepel (gekneusd/gebroken) lijnzaad
1 eetlepel vloeibare honing

(Een cup is een beetje dezelfde maat als een gewone koffiekop.)

Zo gemaakt

Pel de mango en twee bananen, en doe ze in een foodprocessor samen met het lijnzaad en een beetje (amandel)melk. Verwerk tot een romige substantie –de geelheidsfactor hangt af van de rijpheid van uw mango’s (wie bezorgd is om de gele kleur, kan het sap van een limoen aan de puree toevoegen). Neem twee hoge glazen of vier halfhoge, en verdeel twee derde van de mengeling over de glazen.

Meng de havervlokken met de chia zaden, de (amandel)melk, honing en de rest van het lijnzaad in een kom. Prak de laatste banaan met een vorm, en meng goed door de rest van het mengsel. Verdeel over de glazen.

Verdeel ook de rest van de mangopuree over de glazen.

Plaats de glazen in de koelkast en ’s ochtends hebt u gezond en lekker ontbijt zonder verdere moeite!

Smakelijk!

Bokaalsalade

Het is een beetje gelijk die American Parfait van de vorige keer. Laagjes, maar deze keer met groenten en ander hartig eetbaars. Een soort gedeconstrueerde salade. Pak uw ingrediënten, doe ze in een bokaal (dressing onderaan, dan zwaarste en minst dressing-absorberende ingrediënt eerst) en hopla: salad in a jar. Helemaal het hippe ding op de health food blogs, en supereenvoudig om te maken. Het staat al op het oudejaarsavondmenu –eerst eens tellen of ik genoeg bokalen heb.

Raw Chocolate Malt Brownie Bites

We zijn opnieuw bij McKel Hill (Nutrition Stripped) voor deze Raw Chocolate Malt Brownie Bites. Verschrikkelijk gemakkelijk om te maken, en ze waren hier op geen tijd opgegeten. Ik heb de receptuur noodgedwongen aangepast, want ik had geen hazelnoten in huis. Ik vond ook de vooropgestelde hoeveelheid iets te groot, dus heb ik wat minder gemaakt.

Benodigdheden

1/2 cup amandelen
1/2 cup gemengde noten (hazelnoten in het oorspronkelijke recept)
1/4 cup cacao poeder
(eventueel: een eetlepel agave siroop om te zoeten)
10 ontpitte dadels
1 eetlepel maca poeder (dat geeft een maltachtige, gekarameliseerde toets; laat het gerust achterwege als u het niet in huis hebt)
1 eetlepel olie (kokosolie is uitstekend hiervoor)
een paar druppels vanille extract
een snuifje zout

Zo gemaakt

Vermaal de noten in een foodprocessor of een blender. Doe er de cacao en het zout bij en maal nog wat door. Doe er één voor één de dadels bij terwijl de foodprocessor aan staat.

Het resultaat moet een soort grove zandachtige textuur hebben, en kleeft wat als je het samendrukt.

Voeg de rest van ingrediënten toe in een mengkom, en plaats die een kwartiertje in de koelkast zodat alles wat verhardt. Vorm achteraf balletjes van het mengsel. Klaar!

Rol de balletjes eventueel door wat geraspte kokos, wat suiker of wat cacaopoeder.

Smakelijk!

American Parfait

Het klinkt gelijk een filmtitel, deze Amerikaanse verbastering van een oorspronkelijk Frans dessert waar het in zijn geheel niet meer op gelijkt. De parfait zoals de Europeanen hem kennen, is een soortement ijskreem zonder machine. De Amerikaanse versie is een laagjesdessert van ijs met fruit en een toef slagroom erbovenop. In het noorden van de VS en Canada worden de laagjes ook gemaakt met yoghurt en granola en verse vruchten; meer ontbijt dan dessert dus.

Deze Amerikaanse Parfait valt daar zowat tussen, maar neigt meer naar de noordelijke variant: Applesauce Parfait with Cinnamon Breadcrumbs. We gebruiken de dingen die we in huis hebben: we vinden een veelvoud van appels, en gezien de sint net is langs geweest, zijn er ook niknakjes in huis. En er is overschot mascarpone. En huisgemaakte yoghurt. Het was klaar in twintig minuten. Voorwaarts!

Benodigdheden

Voor de apppelmoes

een kleine kilo (stoof)appels
het sap van een limoen
twee (flinke) koffielepels kaneelpoeder
twee (flinke) eetlepels (ongeraffineerde) suiker
twee eetlepels water
een snuifje zout

Voor de rest

zelfgemaakte appelmoes (cfr hierboven)
twee (flinke) eetlepels (ongeraffineerde) suiker
twee (flinke) koffielepels kaneelpoeder
twee eetlepels boter
het sap van een limoen
yoghurt
een koffiekop niknakjes (of het equivalent petit-beurkes)
mascarpone (optioneel)

Zo gemaakt

Voor de apppelmoes

Schil de appels en verdeel ze in kwartjes (of omgekeerd), snij het klokhuis weg, en snij verder nog eens overlangs en een keer of twee dwars. Doe alle ingrediënten in een stevige pan en warm op een halfhoog vuur tot de appels zacht zijn. Duw al te grote brokken plat met de achterkant van een lepel en laat afkoelen.

Voor de parfait

Verbrokkel de niknakjes; dat gaat gemakkelijk in een keukenrobot, maar kan ook met de hand. Doe de brokken met de suiker, de kaneel en de boter in een bakpan op een halfhoog tot hoog vuur, tot de brokjes bruin worden en lekker beginnen te ruiken. Laat afkoelen.

Neem een paar hoge glazen, en bouw daarin laagjes met de appelmoes, de brokjes en de yoghurt. Eindig bijvoorbeeld met wat snel opgeklopte mascarpone (of slagroom) en kruimel er nog wat koekjes bovenop.

Smakelijk!

Persimmon Crepes

(Sla gerust de inleiding over; het recept staat onderaan.)

Sinds ik beslist heb niet meer dagelijks op dit blog te schrijven, heb ik het een beetje verwaarloosd. Ik had de pauze nodig, een beetje weg van o.a. het internet, hoewel ik natuurlijk niet geheel afwezig was. Maar mijn internetgebruik was meer mondjesmaat, als ik eens zin had,i.p.v. wanneer het moest –een volledig zelfopgelegde ‘moest’ natuurlijk. De pauze is nog niet voorbij –dat beweren is vaak een kroniek van een aangekondigde dood– maar ik ga toch trachten hier en daar de draad opnieuw op te pikken.

Ondertussen heb ik geen oven meer in huis. Het ding heeft al meer dan een jaar of zo geleden de geest gegeven, en ik moet zeggen dat ik het hard mis. Geen taarten meer, geen ovenvers brood (ik heb ondertussen wel zo’n broodbakmachine gekocht, maar dat is toch hetzelfde niet), geen huisgemaakte granola, geen witloof(-zonder-hesp)-in-de-oven, geen… Het idee was geen oven meer in huis te halen tot ik eindelijk een echte keuken had, maar naarmate de tijd vordert (en er geen echte keuken in huis komt) ben ik er gelijk wat van terug aan ’t komen. Ik mis mijn oven.

Dat betekent niet dat ik geen eten meer maak natuurlijk. Ik ben er nog steeds niet uit hoe ik tegenover zuivel sta, ik probeer het zoveel mogelijk te vermijden. Ik heb een boer gevonden bij wie ik rechtstreeks melk kan kopen: De Zwaluw in Lovendegem. Ge brengt uw eigen recipiënten mee, en die worden gevuld met rauwe volle melk (of halfvolle), en ze verkopen ook yoghurt en ijskreem en boter en platte kaas. Eieren krijg ik normaal gezien van mijn schoonouders, maar ik weet niet waar ik er meer zou kunnen halen wanneer dat nodig is. De mens van Eeties is ermee gestopt wegens de administratieve rompslomp achter het verhaal. Ik heb een tijd met hem staan praten in de hoevewinkel Kolibella, een soortement stal met een fantastisch aanbod aan biogroenten en -fruit in de Oosteindestraat (nr 36) in Zevergem.

Bij Happyolks vond ik het recept voor Persimmon Crepes. Persimmons vertaalt in het Nederlands naar persimoen, de vrucht heet eigenlijk kaki en is hier vaak bekend onder de rasnaam Sharonfruit (een bepaald type kaki dat afkomstig is uit de Sharonvallei in Israël). Het zijn feloranje vruchten die grofweg de vorm hebben van een tomaat.

Ze lagen onlangs in alle winkels, van Delhaize tot Origino; ik heb er drie gekocht, maar ze waren nog veel te hard. De vrucht moet immers zacht worden alvorens ze kan worden gegeten. De kaki is dan zoet en aromatisch, en alle (de meeste) tannines zijn eruit verdwenen.

Ik gebruik al jaren hetzelfde recept om pannenkoeken te maken, uit The French Laundry Cookbook van Thomas Keller, de chef die in Napa Valley het restaurant The French Laundry uitbaat. Destijds was het één van dé toonaangevende restaurants in de USA, en het eerste kookboek dat ik heb gekocht voor de filosofie van de chef. Ik heb het op een gele post-it geschreven, die al ik-weet-niet-hoelang in onze keuken hangt, met een extra post-it erbij voor de omzetting van 1 stick butter in allerlei andere maatsoorten. (Aandachtige lezers merken op dat de post-it stamt uit de tijd dat pannenkoek nog zonder tussen-n werd geschreven.)

Kellers recept is heel eenvoudig: meng 1 (scant ofte ‘kleine’) cup bloem met 3 eieren, 1 1/4 cup melk en 2 oz gesmolten boter. Vervang gerust de melk door pakweg soja- of amandelmelk, en de boter door plantaardige olie (2 oz is ongeveer 4 eetlepels). Merk dat er geen zoetstof in het recept wordt gebruikt –Keller gebruikte zijn pannenkoeken om ze met hartige spijs te vullen.

Het recept op Happyolks van Kelsey Brown is niet zo verschillend, behalve dan dat er water wordt gebruikt, en dat er een ei wordt weggelaten. Het gevolg daarvan is dat er iets minder voor de hand liggende binding is (zeker eens roeren voor je een lepel beslag op de koekenpan laat lopen), en dat je de pannenkoek eerst genoeg moet laten bakken voor je hem omdraait (anders gaat hij scheuren). Een alternatief is kleinere pannenkoeken bakken. Anderzijds zijn deze pannenkoeken dus ook minder calorierijk (één eierdooier minder én minder volle melk –voor wie koemelk gebruikt).

Persimmon Crepes

Het recept hieronder is gebaseerd op het gelijknamige recept van Happyolk. Ik heb een aantal aanpassingen aangebracht: minder kaki’s (3 i.p.v. 6) en minder suiker (1/4 cup i.p.v. 3/4 –dit hangt af van de zoetheid van de vruchten en van uw eigen smaak).

Ik gebruik altijd de maatsoorten die in het recept vermeld staan (in dit geval dus cups en tablespoons, maatbekers en lepels zijn in de meeste kookwinkels verkrijgbaar). Convert measures of ingredients for cooking & more is een handige tool voor de conversie van het Amerikaanse cup-systeem naar de grammen van het metrisch systeem.

Benodigdheden

Voor de pannenkoeken

2 eieren
3/4 cup melk (sojamelk)
1/2 cup water
3 tsp agave siroop (of honing, volgens het oorspronkelijke recept)
1 cup bloem (ik gebruikte speltbloem)
3 tablespoons olie (of gesmolten boter)

Voor de compote

3 kaki’s (Sharonvruchten, persimoenen)
1/4 cup suiker (ik gebruik altijd ongeraffineerde rietsuiker)
2 kruidnagels
1/2 tbsp kaneelpoeder
het sap van 1 limoen
2 tbsp maïzena

En ook nog

mascarpone (een flinke schep per pannenkoek)

Zo gemaakt

Begin met het beslag. Meng eieren, melk, water, siroop en olie met de bloem. Roer stevig door, en plaats een uurtje (of twee) in de koelkast.

Ondertussen kan u de compote maken. Snij de kaki’s in vier en schil ze. Snij ze verder in partjes. Doe alle ingrediënten (behalve de maïzena) in een sauspan, en warm op een gemiddeld hoog vuur. Het duurt ongeveer twintig minuten eer de kaki’s zacht genoeg zijn. Doe wat sap uit de pan in een potje, en meng daar de maïzena onder. Zorg ervoor dat de klonters weg zijn. Voeg terug toe in de pan en meng. Laat nog 5 tot 10 minuten op het vuur staan, en zet dan opzij.

Bak de pannenkoeken op een half hoog vuur (zorg ervoor dat uw pan goed warm is voor u de eerste lepel beslag op de pan giet, en voeg eerst eventueel wat olie toe of smelt een beetje boter op de pan). Draai na een dertig seconden de pannenkoek om, zodat ook de andere kant mooi gebruind wordt. Leg de pannenkoek op een bord.

Vul een kwadrant met de compote en een (flinke) eetlepel mascarpone. Vouw de pannenkoek in twee, en opnieuw in twee, tot een driehoek.

Smakelijk!

Mayetten

“Papa, gaat ge weer van die maya-dinges maken”, vroeg Henri vanavond. Die van gisteren (10 stuks, 3 per persoon –ssst: jaja, ik kan tellen) waren op zeven minuten op (ik heb foto’s ten bewijze), en waren dus nogal in de smaak gevallen. En kijk, als Tessa mij met het receptenboek bezig ziet terwijl ik dit intik, vraagt ze met onbeheersbaar verlangen: “hebt ge d’er nog gemaakt?” Een kleine maand geleden werd het eerste Blochbakboek (door Stefan Elias) voorgesteld in het STAM, en tot mijn grote blijdschap stond daarin het recept voor mayetten. En ik wist dat het niet al te lang zou duren eer ik ze zou klaarmaken.

Vorige week stond de sympathieke moeder van mijn sympathieke buurvrouw aan de deur, met een ganse zak noten. “We hebben er zoveel dat we ze in de haard moeten opbranden”, vertelde ze, en ik was maar al te blij om haar van die last te verlossen. Het was het laatste zetje dat ik nodig had om aan de slag te gaan.

Mayetten zijn een soort mastellen met walnotenfrangipane. Het recept is helemaal niet moeilijk, en voor wie dat wil is het ook (grotendeels) veganistisch te maken. Mijn eitjes haal ik van (de kippen van) mijn schoonvader, de melk heb ik vervangen door sojamelk, en de boter door sojaboter (allebei uit het Provamel soya gamma). Het recept hieronder is weergegeven zonder substituten.

Benodigdheden

Voor het deeg

200 g bloem
80 g verse lauwe melk (gram, jawel, geen ml)
36 g ei (ik heb 1 ei gebruikt, en dat woog ergens rond de 50 g)
20 g suiker
20 g gist (ik gebruikte 1 zakje chemische gist)
4 g zout
40 g ongezouten zachte boter

Voor de vulling

50 g ongezouten boter
50 g walnotenpoeder (maal de walnoten zo fijn mogelijk in uw keukenrobot)
50 g bloemsuiker
1 ei
20 g bloem
0,5 g zout

Voor de afwerking

1 losgeklopt ei
20 g abrikozenconfituur
40 g fondantsuiker (1 hoeveelheid bloemsuiker mengen met 1/6 hoeveelheid water)
100 g walnoten, in stukjes gehakt

Zo gemaakt

Verkruimel de gist in een kom, doe er de melk en het ei bij, en roer alles glad. Meng er de bloem, de suiker en het zout onder em voeg daarna de boter toe. Kneed (vrij lang) tot een egaal deeg. Laat het een 15 minuutjes rusten.

Maak ondertussen de walnotenfrangipane. Maak de boter zacht, meng er de andere ingrediënten flink door en laat opstijven in de koelkast.

Verdeel het deeg in 10 bolletjes (een beetje minder ongelijk dan hieronder), leg ze op een bakplaat en laat 30 minuten rijzen.

Druk in het midden van de bolletjes een putje (met behulp van een kruidenpotje bijvoorbeeld). Strijk de bovenkant van de bolletjes in met het losgeklopte ei, en duw in elk putje wat walnotenfrangipane. Laat nog 40 tot 50 minuten rijzen.

Verwarm de oven voor op 225°C, en bak de mayettes in 6 tot 8 minuten.

Strijk na het bakken wat confituur op de frangipane en glaceer desgewenst met de fondantsuiker. Druk de mayetten in de walnotenstukjes.

Smakelijk!

Koeken van Bloch! Eindelijk!

Vanmiddag werd het eerste deel van drie receptenboekjes van patisserie Bloch voorgesteld. Ik was erbij voor Gentblogt, en de rest leest u aldaar: De recepten van Bloch!

(Na drie jaar heb ik eindelijk nog eens mayetten gegeten! En nu kan ik ze zelf maken ook!)

Confituur van nectarines

Er is gelijk niets zo gemakkelijk als confituur maken. Gooi wat lekker fruit met wat suiker in een kookpot, laat even simmeren, laat een nacht trekken, warm weer op en laat een paar minuten op het kookpunt pruttelen, doe in potten, en hopla: confituur.

Benodigdheden

1,5 kg nectarines (rijp, maar nog stevig)
500 g Maxi-Fruit 3+1
het sap van een anderhalve citroen
wat blaadjes verse munt
één of twee vanillestokjes, in de lengte doorgesneden
vier-vijf draaien aan de pepermolen

Zo gemaakt

Dag 1, ’s avonds

Ontdoe de nectarines van hun vel. Dat gaat net zoals bij tomaten: dompel de nectarines even (een minuut volstaat ruimschoots) in kokend water, en schep ze vervolgens in ijswater. Maak een kruisje aan de onderkant, en u kan het vel er heel gemakkelijk aftrekken.

Verwijder het vruchtvlees van de pit, dat kan door ze te halveren, en opnieuw te snijden, of, als ze rijp genoeg zijn, door ze tot moes te nijpen. Heel gemakkelijk, nu het vel eraf is. U mag raden wat ik heb gedaan. Heel therapeutisch, koken.

Doe er de rest van de ingrediënten bij en warm op, tot het allemaal goed begint te bewegen. Haal van het vuur, giet alles in kom, dek af, en laat dit op een koele plaats (in de koelkast bijvoorbeeld) een nacht rusten.

Dag 2, ’s ochtends

Breng alles over in een kookpot, en laat tot het kookpunt komen. Laat nog een drietal minuten doorkoken, en verdeel alles over de confituurpotten. Haal er met een vork de vanillestokken uit.

Sluit meteen af, en laat minstens een dagje afkoelen voor u de eerste pot aanbreekt.

Smakelijk!

Abrikozenconfituur

Het was al veel te lang geleden dat ik nog eens confituur heb gemaakt. De laatste tijd genieten wij vooral van de confituur van Callas, maar wij kochten midden de Gentse Feesten een ganse bak abrikozen, en die waren ondertussen allemaal rijp.

Rijp, niet overrijp, maar onze gezamenlijke magen zijn maar zo groot, en liever dan ze tegen het einde van de week te moeten wegsmijten, zocht ik nog eens raad bij Christine Ferber. Destijds was haar Abricots bergeron à la vanille de eerste confituur waar ik me aan had gewaagd; deze keer heb ik zelf een paar dingen gecombineerd.

Benodigdheden

1,2 kg abrikozen (rijp, maar nog stevig), goed voor ongeveer 1 kg ontpitte vruchten
500 g Maxi-Fruit 3+1 (350 g zou moeten volstaan, maar met de citroen wordt het anders wat te zurig)
het sap van een kleine citroen
het sap van een limoen
200 ml water
ongeveer een eetlepel flinterdun gesneden stukjes verse (!) gember
vier-vijf draaien aan de pepermolen

Die laatste twee ingrediënten zijn niet noodzakelijk, en als u geen limoen hebt, kan u die gerust vervangen door een (tweede) kleine citroen.

Zo gemaakt

Dag 1, rond de middag

Spoel de abrikozen in koud water, en ontpit ze. Leg ze in een grote kom, en giet er de suiker over, en vervolgen het citroen- en limoensap, en ten slotte het water. Dek af met bakpapier of vershoudfolie, en plaats gedurende een achttal uur in de koelkast.

Dag 1, ’s avonds

Schil de verse gember, en snijd hem vervolgens in flinterdunne plakjes. Giet de inhoud van de kom in een (confituur)kookpot, voeg er de gember bij, en de peper. Warm op, tot het allemaal goed begint te bewegen (portez au frémissement omschrijven de liederrijke Fransen dat). Haal van het vuur, giet alles terug in de kom, dek opnieuw af, en laat dit op een koele plaats (in de koelkast bijvoorbeeld) een nacht rusten.

Dag 2, ’s ochtends

Haal de schil van de abrikozen (geen paniek, dat gaat heel gemakkelijk). Smijt de schil weg, en leg de abrikozen opzij. Giet het overgebleven vocht door een fijn vergiet, en breng dat flink aan de kook. Haal het schuim er met een schuimspaan af, en voeg de abrikooshelften toe.

Laat opnieuw tot het kookpunt komen, en haal er dan voorzichtig de abrikooshelften uit (met een tang of met de schuimspaan), en verdeel ze over de confituurpotten. Laat de vloeistof nog een drietal minuten doorkoken, en verdeel die dan ook over de confituurpotten.

Sluit meteen af, en laat minstens een dagje afkoelen voor u de eerste pot aanbreekt.

Smakelijk!