Wie geen oordopjes meehad, gisteren in de kelder van La Resistenza, diens oren zullen vandaag nog met de verhaspelde standards van The Thing kunnen meefluiten. Ergens in de storm van muziek zaten voortdurend knipogen naar jazz standards verscholen, van There Will Never Be Another You tot My Favorite Things.
Het concert was gratis, t.t.z. de toegang kost 10 euro, maar die som mag u dezelfde avond opnieuw in consumpties omzetten. Vast voedsel was er nog niet, maar we hebben wel Thaise kokossoep zien passeren. Aan de overkant lonkte echter El Negocito, waar we nog gauw een tafeltje kregen dat gereserveerd was voor 21u –en toen begon dat concert, dus we zouden tegen dan al zeker verdwenen zijn, verzekerden we de sympathieke kok.
Rond negen uur zag de opkomst er nog dunnetjes uit, maar een kwartiertje later begon het al goed vol te lopen, en ik kon nog net een zitje bemachtigen naast Christian (Mendoza). Het concert begon pas rond 21u30 (it’s a jazz thing), en tegen de pauze zat de kelder stampvol –en de Resistenza boven ook.
Een ware weldaad, de aanhoudende salvo’s van drummer Paal Nilssen-Love, die in al dit bruut geweld zorgeloos de maat wist te houden. Bijgestaan door de opvallende humor van bassist Ingebrigt Håker Flaten. Mats Gustafsson speelde voornamelijk op barisax (maar ook tenor), en heeft er waarschijnlijk een gans pak rietjes (ergens tussen de zeven en de tien) rietjes door geblazen, gisteren. Een kostelijke zaak voor de saxofonist, zo’n concert.
The Thing: Mats Gustafsson (saxophones), Ingebrigt Håker Flaten (double bass), and Paal Nilssen-Love (drums)
