Kris Defoort Trio, Jazz Middelheim, 16/08/2012
Kris Defoort (piano), Nicolas Thys (elektrische bas), Lander Gyselinck (drums)
Jazz Middelheim, 16-19 augustus 2012, Park Den Brandt, Antwerpen. Dagtickets zijn beschikbaar vanaf € 37; een festivalpas kost € 122.
Jazz Middelheim, 16-19 augustus 2012, Park Den Brandt, Antwerpen. Dagtickets zijn beschikbaar vanaf € 37; een festivalpas kost € 122.
Vanochtend ging ik even naar een oase, weg van de drukte en het lawaai van de binnenstad, nog gauw het vakantiegevoel binnenhalen.
(Al ging ik deze namiddag net zo goed met de fiets een koffie drinken in Labath.)
Wij verkeerden vandaag in Goed Gezelschap™ om een verjaardag te vieren. De vader van Tessa haar metekind nadert de halte van tram 4, en dus gingen we uit eten. Gaston was vorig jaar the place to be naar ’t schijnt, wij mochten er vandaag genieten van de deuren, het uitzicht en het lekkere eten (de beste vol-au-veggie die ik ooit al heb gegeten).
Voor dessert op het binnenstrand trokken we naar Viva Vanilla (onderdeel van TRACK).
“Wie legt er toch zand in zijn living”, vroeg Henri zich hardop af, maar hij gaf al gauw toe dat het eigenlijk wel cool zou zijn om zelf ook in huis te halen.
Samen met Tessa nog snel een koffie (double shot cortado) gedronken in Labath (en daarvoor nog snel mijn te lange lokken wat laten bijknippen). Als afsluiter heb ik met Henri naar de halve finale en finale van het olympische mannenfloret gekeken. Verdomd spannend, en duizend keer sportiever dan met die Duitse troela van gisteren. Ik supporterde voor de Egyptenaar Alaaeldin Abouelkassem, maar het was uiteindelijk de Chinees Sheng Lei die met het goud naar huis mag (15 – 13), na een bijzonder mooie finale (net zoals de strijd om het brons tussen de Koreaan Choi Byungchul en de Italiaan Andrea Baldini: 15 – 14).
Derde dag Boomtown gisteren, met Flying Horseman, Isbells, Frankie Rose en veel tegenlicht (wat weer eens een andere, leutige, uitdaging is).
En ondertussen lezen we dat minister Schauvliege dit toch wel erg goede én betaalbare festival, projectsubsidies ontzegd heeft: Boomtown: felicitaties vanuit Brussel, maar geen geld.
Meer Boomtown, deze keer met de Sunday Bell Ringers (niet mijn ding), Renée (helemaal mijn ding, wat een fantastische stem; die lp komt dringend in mijn bezit) en Love Like Birds (fan sinds ik haar vorig jaar op Boomtown tijdens een flash support zag).
Na Gent Jazz is het de beurt aan Boomtown, waar ik gisteren naar Stealing Sheep, Kimya Dawson en Mary&Me ging luisteren. In muzikale volgorde van voorkeur strijden Stealing Sheep en Kimya Dawson om de eerste plaats –ik heb het vermoeden dat ik vooral live naar Dawson wil luisteren, maar er niet meteen een plaat van zou kopen (van de schaapjes wel). Mary&Me is totaal mijn ding niet, en komt mij een beetje te gekunsteld over, net zoals de schrijfwijze van de naam. Er valt eventueel een hint van Nouvelle Vague te bespeuren, maar dan zonder de humor.
Zeer fotogeniek allemaal, maar er is bijzonder weinig licht, op Boomtown. Het lijkt wel alsof men bang is dat de toeschouwers de bands ook zouden zien!
De laatste foto’s zijn verwerkt, het publiek is naar huis (of naar de Gentse Feesten). Als nu ook de regen weg wil trekken, kunnen we aan de zomer beginnen.
Vanuit het perskot hebben we een schoon zicht op de tuin van het STAM. Veel mensen genieten nog van de laatste zonnestralen, en als het regent is er altijd nog de tent waar vorige week de Jong Jazztalent concerten plaatsvonden.
Er is meer dan één nooduitgang op een festival als Gent Jazz natuurlijk. Ook die moet bewaakt worden, want meer dan eens tracht men langs zo’n uitgang binnen te geraken. De medewerkers-vrijwilligers hebben een beurtrol, en mogen telkens een uurtje op de stoel bij de nooduitgang waken, gewapend met een krant en een paraplu.
Speciaal voor Henri: de juffrouw uit het perskot, met de Samsung Galaxy S III. En nee, ge moogt er u zo geen kopen.