’t Was feest vandaag. Met speciaal voor mij een heleboel vegetarische opties. En ’t was geeneens mijn feest.
Categorie: familiair
(meta)
Telefoon – hipster effecten – automatisch op iCloud (dus automatisch op iPhone, iPad, iMac) – automatisch verkleinen (Picturesque) – geblogd.
De toekomst is nu.
Pro contra
Vorige week had Tessa even dit in haar handen, toen ze Henri en mijzelf kwam opwachten in de V.E.M. Twee dagen later was ze er nog over bezig. Er is nog niets concreets, maar gelijk het ging in Cassablanca: “I think this is the beginning of a beautiful friendship.”
Feest!
’t Was Groot Feest, zondag: de verjaardag van Tessa en Henri (cfr ook Groot Feest, aflevering twaalf). We gingen lunchen bij Le Jardin Bohémien, en nadien aten we thuis taart. Ik heb zelf niet gekookt/gebakken deze keer, ik was geveld door migraine op zaterdag en herstellende op zondag. En gisteren ook nog wat. Herstellende. En een beetje geveld.
Maar het feest was wreed plezant, met cadeautjes en al en gezelligheid. Misschien dat ik dit jaar toch ook eens een extra taart bak voor mijn verjaardag, als dat dan toch zo gezellig is, die feestdinges.
De zoon houdt dit vast. Jaja.
Twee snapshots, twee
You spin me round
“Moet ik mij nu op uwen platenspeler gaan leggen”, vroeg de zoon droogweg toen hij zijn nieuwe t-shirt zag.
Informatieavond
Vanavond was het informatieavond voor het eerste jaar middelbaar, en hoewel ik er de mens niet naar ben om warme gevoelens te koesteren over concepten zoals onderwijsinstellingen en de bijhorende filosofieën, werd ik geheel bevestigd in de keuze van de school voor de zoon. (We vergeten even het CLB dat er niet in slaagt de horror van het PMS te doen vergeten.) De waarden die werden vooropgesteld en de omkadering daarvan konden bij mij rekenen op de willing suspension of disbelief die ik normaal reserveer voor een degelijk stuk fictie. Henri is enorm tevreden met de keuze, lijkt heel erg gelukkig op de school én is bijzonder gemotiveerd in zijn studiën. En voorlopig volstaat dat ruimschoots.
Een echte Belg
Sinds vandaag heeft hij zijn identiteitskaart, en is hij dus een echte Belg (nee hij had geen kidsID, wel een pasport). Enfin, bijna, want het is pas geldig vanaf zijn 12e verjaardag, volgende maand.
(Euh ja, ik heb hem wat geblurd, die foto. Officiële dinges zomaar op het internet gooien, vermijd ik liever.)
Wasvorm
“Henri, ga eens de wasmand legen in het waskot in de kelder.”
“Ok, papa.”
(Klik voor groter, mocht het niet duidelijk zijn.)
Truken van de foor
Dat zit amper in het middelbaar, en gaat voor de eerste keer heletegans alleen van en naar school, en dat meent zijn vader al te moeten verschalken.
Ding, zegt de telefoon: “Ik ga te voet want de trams zitten te vol, ok?”
Huh tsja, een beetje beweging kan geen kwaad. “Voorzichtig hé.”
Tien seconden opnieuw een ding: “moet ik een koek meepakken?”
En een kwartier later staat hij hier met een doos met daarin drie taartjes van Damme. “Ik trakteer!”, glimlacht hij schaapachtig, terwijl hij al op zoek gaat naar een mes (hij twee, ik twee halve).