Dat zit amper in het middelbaar, en gaat voor de eerste keer heletegans alleen van en naar school, en dat meent zijn vader al te moeten verschalken.
Ding, zegt de telefoon: “Ik ga te voet want de trams zitten te vol, ok?”
Huh tsja, een beetje beweging kan geen kwaad. “Voorzichtig hé.”
Tien seconden opnieuw een ding: “moet ik een koek meepakken?”
En een kwartier later staat hij hier met een doos met daarin drie taartjes van Damme. “Ik trakteer!”, glimlacht hij schaapachtig, terwijl hij al op zoek gaat naar een mes (hij twee, ik twee halve).
Zo’n schat!
was één taartje van de drie dan niet voor mama? verder ‘very sweet indeed’