a l’improviste

Oudejaarsdag verloopt a l’improviste, op de taart na (die werd gisteren besteld bij Wittevrongel, en daar is Tessa net om). Op de terug weg van de Limerick gisteren zijn we nog snel even bij de slager binnengesprongen, waardoor er vanmiddag een parelhoen op ’t menu staat. Die staat al een dik anderhalf uur te pruttelen op laag vuur in een gietijzeren pan (geen Creuset, maar eentje van iittala, uit de Tools reeks van Björn Dahlström uit 1998 –’t is wel het verkeerde prentje dat erbij staat; het is deze), zodat ze klaar is rond de middag.

Voor vanavond zit er vanalles in de ijskast: scampi, varkenshaasje, rauwe zalm, rauwe tonijn, wasabi, … Zowel Tessa als Henri geven er de voorkeur aan het eten zo Japans mogelijk te maken (lees: liefje ik zou zo graag sushi eten; lees: papa ik zou zo graag met stokjes eten). Paneren, frituren, grillen, rijst maken, sushi rollen: het wordt een gezellige avond rond de keukentafel.

(En met een grote voorraad zakdoeken en orofar forte.)

breng mij niet in verleiding

Eigenlijk heb ik geen enkel probleem om aan snoepgoed, chips, nootjes, canapés, en al die andere verderfelijke dingen te weerstaan. Maar zet zo’n schaal chips in mijn buurt, of studentenhaver, of Ferrero Rochers, Bouchées (muisjes), of godbetert een pak Double Lait, en de inhoud verdwijnt in minder dan geen tellen in mijn mond. Ik zal niet rusten voor de schaal leeg is, het multi-pack Bouchées geplunderd, en elke reep Double Lait afgebroken.

Let wel, als ik naar de GB (Carrefour) of Delhaize om boodschappen ga, heb ik geen enkel probleem om door de rayons snoepgoed te wandelen, of ze over te slaan. Mijn kar bevat aan de kassa niets wat mij thuis in verleiding zou kunnen brengen. Want de wil is sterk, zeer zeker, maar het vlees is zwak. Heel zwak. Het is trouwens niet dat ik mij iets ontzeg, ik heb er eenvoudig geen behoefte aan. Maar als het er is, dan moet het op. Weg met dat verderf, naar de cloaca ermee om zo snel mogelijk te worden gerecycleerd.

Sinterklaas is niet mijn favoriete periode van het jaar.

dag 25/11

De laatste dag –er komen geen foto’s van zondag, maar ergens in de komende week komt er nog wel ergens een recept om het ‘gemis’ goed te maken.

Zaterdag was er geen ontbijt (uitgeslapen tot 10u), en ben ik vergeten mijn lunch te fotograferen –ik had nochtans al mijn alaam naar de Vooruit meegesleurd voor Cyclophonics. Enfin, het was een (warme) ciabatta met mozzarella en gandaham –u moet het zelf maar eens proberen.

’s Avonds gingen we evenwel met vrienden eten naar de Mechelse Koekoek, ergens in de Zwalmstreek, waar we ons tegoed hebben gedaan aan de marktmenu.

Gevulde tomaat met geitenkaas, komkommer en diepzeegarnalen, cannelloni van gerookte zalm met notensla, sausje van paprika en olijfolie; Soepje van paddestoelen met groene selder; Geroosterd koolvishaasje met varkensschenkel, preislierten, rode wijnsaus; Sorbet van rode vruchten; Filet en boutje van mechelse koekoek, aardappel en uit op Bretoense wijze, herfstgroentjes, gevogeltejus met bruine Ename; Crème Suisse met amaretto, huisbereid ijs met noten; Aperitief van het huis met hapje (waarmee we begonnen zijn, en vanzelfsprekend niet geëindigd)

week van de smaak week van de smaak
week van de smaak week van de smaak
week van de smaak week van de smaak week van de smaak

dag 24/11

Tijdens het weekend gaat het allemaal wat trager. Edoch, hieronder vindt u alsnog de maaltijden van vrijdag.

Per rij: ontbijt (muësli + slechte thee); lunch (Royco Minute Soup: kip + 4 sneden Nonkels Zwarte Woudbrood); een midnight snack (pita met frieten van ergens in de Overpoort); de clementijnen. Ontbreekt op het appel: de hapjes (waaronder een zeker lekkere quiche) tijdens het roodgekleurde feestje.

week van de smaak week van de smaak week van de smaak
week van de smaak week van de smaak

dag 23/11

Gisteren was er een stroompanne op het werk. Een gedeeltelijk voorziene stroompanne, met een uitlopertje, waardoor we wel electriciteit hadden voor de algemene verlichting, maar niet voor de computers of bureaulampen. Dus heb ik geïmproviseerd, ’s ochtends, eerst door gebruik te maken van de TL-verlichting, en nadien zelfs door te experimenteren met een zaklamp (cfr het triptiekje).

Woensdagavond ben ik bij Origin’O binnengelopen, aan de Kortrijksesteenweg, om eindelijk terug mijn muësli aan te schaffen. En een aantal zaken voor het avondmaal van de volgende dag.

Per rij: ontbijt (muësli + watermelkkoffie), clementijnen, ontbijt; lunch (Royco Minute Soup: asperges + vier sneden ‘Nonkels Zwarte Woud’-brood van bij Origin’O), avondmaal (allemaal van bij Origin’O: broccoli + soja/paprika-burgers + couscousballetjes).

week van de smaak week van de smaak week van de smaak
week van de smaak week van de smaak

dag 22/11

“Hm”, zei Tessa toen ze de keuken inkeek. “Ik vind dat ge ons eten precies koopt in functie van uw weblog, deze week.”

Met de klok mee, te beginnen links onderaan: het ontbijt (watermelkkoffie + twee sneetjes grof boerenbrood); de clementijen; de lunch (drie sneetjes grof boerenbrood + Royco Minute Soup: kip + twee canapés die overbleven van de lunch van een of andere Executive Meeting); het avondmaal (brochettes rund & varken + paksoi + quinoa).

“Paksoi, papa, wat is dat?”

– Dat is heel lekker, jongen, dat is een beetje gelijk dinges, spinazie. Ge weet wel, wat Popeye eet om sterk te worden.

“Powpaai, papa, wat is dat?”

week van de smaak week van de smaak
week van de smaak week van de smaak week van de smaak

dag 21/11

Do you think people visiting your blog are actually interested in seeing what you ate yesterday“, schertst collega Martini.

Tuurlijk niet, maar ondertussen heb ik weer een excuus om foto’s te maken. Rij per rij levert dat op: het ontbijt (koffie + twee sneden waldkorn); de clementijnen achteraf (ze hadden er maar vier meer in de Express GB, gisteren); de lunch (Royco Minute Soup: asperges + drie sneden waldkorn); het avondmaal (stoofpot van rundsvlees, met sjalotten en tomaten + saffraanrijst); één van twee clementijnen uit het bio-groentenpakket dat we elke week van bij de slager meebrengen.

week van de smaak week van de smaak week van de smaak
week van de smaak week van de smaak
week van de smaak week van de smaak

dag 20/11

Vaneigens dat het lukt, foto’s pakken van alles wat ik eet. Laten we beginnen met gisteren, en dan krijgt u morgen vandaag.

Het ontbijt. Niks zo goed als een flinke kop koffie. Met melk én een flinke scheut warm water. Euh, OK: een halve tas koffie, een derde warm water, en de rest melk. Want de koffie bij ons op ’t werk is gewoon niet te drinken. Veel te straf, en van slechte bonen.

Dat bolleke is een deel van zo’n groot bollekesbrood, dat wij de zondag nog wel eens durven meebrengen van bij onze bakker (Groeneweghe). Dat zondagavond niet is opgeraakt wegens dat we ’s middags uitgebreid gaan eten waren (zie verder).

week van de smaak week van de smaak week van de smaak

Na het ontbijt verorber ik al de laatste vijf werkdagen elke ochtend zo’n kilo clementijnen/mandarijnen, die ik ’s ochtends koop in de Express GB aan de uitgang van de verste tunnel van het Noordstation. Kwestie van genoeg vitaminen binnen te hebben en op die manier te trachten mijn zieke collega’s een stap voor te blijven. Ik ben een hypochonder, ik.

Lunch. Ik was de traditionele toestanden beu, dus breng ik weer mijn eigen boterhammekens mee. Helaas heb ik ’s ochtens geen tijd om die te beleggen, dus waren het gisteren gewoon drie zo’n bollekes als voor het ontbijt. Met een tas Royco Minute Soup (kippesoep).

week van de smaak

Avondmaal. De overschot van het feestmaal zondag. Zondag was de verjaardag van mijn moeder, en van daar hebben we een boel witloof, boontjes, en varkenshaasje meegekregen. De boontjes heb ik dezelfde zondagavond nog naar binnen gedraaid, de rest hebben we gisterenavond als avondmaal gegeten. Opgewarmd met een sjalot of twee en een tomaat erbij.

week van de smaak

Gezien (1) we nog overschot hadden van zondag en (2) ik nog wel honger had, heb ik daarna nog, achtereenvolgens een halve boterkoek (met rozijnen), een halve chocoladekoek, een halve mastel (met sambal), en twee stukken chocolade gegeten.

week van de smaak week van de smaak week van de smaak

Goedgekeurd?

per dag

Michel heeft dat eigenlijk goed gezien, om zijn etenstoestanden per dag te posten. Misschien waag ik er mij vanavond ook al eens aan. Hilariteit alom, in elk geval: telkens ik hier mijn fototoestel bovenhaal roept collega Martini: “Attention all colleagues! Bruno is about to eat something.”