Tag: henri

Pang

Gisterenmiddag aten we als lunch nog snel pangasiusfilet, gevolgd door cake, waarvan ik u morgen het recept verklap. Die filet was de eenvoud zelve: verse tijm fijnhakken, verse gember fijnsnijden, versgemalen peper en wat grof zeetzout bijdoen, bevochtigen met olijfolie, de filet goed inwrijven en in een bakvorm/braadslee leggen, met de vijzel fijngemalen broodkruim over strooien, en 15-20 minuutjes in een voorverwarmde oven van 190°C garen. Simpel, maar heel lekker.

Pangasius filet in kruidenkorst

Vandaag ging ik met Henri naar de kermis (belofte maakt schuld), met een budget van maximaal 10 euro + extra voor oliebollen. We hebben het ganse Sint-Pietersplein afgedweild, op ballonnen geschoten die door Henri’s schietkunst met een luide pang één voor één uit elkaar spatten (5 euro), in de botsautootjes gezeten (2 euro), en zijn vervolgens met besuikerbloemde jassen (5 euro voor 7 Abelse oliebollen) langs het Citadelpark naar huis gekeerd.

Straks gaat het nog even naar Tuur, voor Carlo Nardozza. We hebben enkel tijd voor de eerste set, want zelfs dan is het lang na bedtijd voor Henri, zeker op zo’n zomeruurse zondag.

Haardroogblues

Zijn haar. Professioneel gedroogd.

Is hij niet snoezig? Hij houdt er alleen niet van dat zijn haardos gedroogd moet worden na een wasbeurt (ik heb hem al gezegd dat het een stuk makkelijker ontwart met een conditioner). Dus kon ik het niet laten om in zulk een zonnige lente toch wat foto’s te nemen. Al zat enige medewerking er niet natuurlijk. “Grrr…”

Hamburgermaal

Gisteren heb ik nog eens hamburgers gemaakt. Bijna van a tot z –tot het hamburgerbroodje toe– met als enige uitzondering dat ik het rundsvlees niet zelf heb gemalen of versneden. Wat meteen één van de redenen is waarom ik er nog geen recept van ga posten, het moet nog verder verfijnd worden.

In Seattle hebben we redelijk wat hamburgers gegeten (nooit in een fast food keten, mind you), maar ik heb ze hier nog nooit zo gevonden, met dezelfde textuur van het vlees en de smaak zoals ze ginder werden opgediend. John Torode schrijft over de beste burgers in zijn boek Rund:

Een goede burger eist vet. Ik gebruik gehakt met 40 procent vet. Dat klinkt veel, maar bij het grilleren moet het vlees sappig blijven.

Maar welk deel van het rund wordt gebruikt voor gehakt? Ik zal toch eens bij Heston Blumenthal te rade moeten gaan. In april verschijnen zijn twee perfection boeken (In Search of Perfection & Further Adventures in Search of Perfection) in één bundel (Total Perfection), en hamburger is één van de gerechten die hij beschrijft.

Hamburger

De meeste (traditioneel Amerikaanse) ingrediënten kan ik hier nog wel vinden, al heb ik de romaine (of bindsla, zo leert wikipedia mij) nog niet in de rekken zien liggen. Maar kijk, Tessa stuurt mij om zaden voor de serre, dus daar heb ik meteen ook een oplossing voor.

Henri

Wat niet zou betekenen dat hij niet lekker was, mijn hamburger. Henri at zijn vingers bijna op.

Star Wars fan

Henri

Heb ik als eens vermeld dat Henri fan is van Star Wars? Mijn moeder heeft hem –onder minutieuze aanwijzingen– een kostuum nagemaakt, inclusief cape overigens (dat toon ik nog wel eens op een volgende foto). Gisteren was het karnavalfeest op zijn school, en ik denk dat hij zich geamuseerd heeft.

(Papa lag helaas met migraine in bed, waardoor hij al dat mooie weer noodgedwongen aan zich heeft moeten laten voorbijgaan.)

boem, knal… confetti

boem, knal... confetti10 op 10 was het verdict voor deze dag. We kregen de punten toen hij daarnet naar bed werd gebracht. “Eerst was het nog acht, maar toen kwam dat lekkere avondeten op tafel en toen werd het negen, en dan speelden we nog dat spelletjes, en nu is het tien”, en met die uitleg moesten we het doen.

Het was vanochtend begonnen met een half mislukt gerecht, en soort french toast, in de oven bereid, maar dat draaide niet geheel uit zoals gewenst. De bovenkant was iets te droog, de onderkant iets te vochtig; de volgende keer bak ik het gewoon in de pan, zoals het hoort.

Het avondmaal, waarnaar hij verwees, was gewoon vogels zonder kop, eerst gebruind in eendenvet, en nadien op een zacht vuur gestoofd met verse gember, wat aardappelen en een julienne (van groenten).

En toen stond hij daar plots met zo’n toeter in zijn handen. “Toe, mag ik? Toe, toe, toe, alstublieft lieve mama en papa?”

boem, knal... confetti

Boem, knal… confetti. En zeer veel blijdschap. En nadien heeft hij vanzelf alle confetti opgeruimd ook. De gemakkelijkste 10 die ik ooit heb gekregen.

pannenlikker

“Ok. Wie wil er de eerste pot?”, vroeg ik terwijl ik aan de derde afwas begon. Ik heb twee desserts gemaakt, waaronder een chocolademousse, omdat ik voor dat andere dessert 6 eigelen nodig had, en dus met zes eiwitten bleef zitten.

Zo gauw of tellen kwam Henri, die voor de rest van de korte namiddag met zijn neus in een spannend leesboek zat gedoken, naar de keuken gespurt. Hij kroop daarbij listig Tessa voorbij, die reeds met de handdoek klaar stond om de vers afgewassen mengpot af te drogen.

“Ah,” droop hij stilletjes af, “het is een afdroogpot.”

pokkekoud

gefeliciteerd

(Rolleiflex FX 80mm f/2.8, Fuji Reala, 100ASA)

’t Is echt wel megakoud. Henri zet ’s ochtends zelfs de kap van zijn pull op omdat anders “zijn oren eraf vriezen”. Wij vinden dat lichtjes overdreven, maar het ziet ernaar uit dat we toch een deftige winter tegemoet gaan. Al mag daar gerust opnieuw wat sneeuw bij zijn, als de weergoden –in een vlaag van nostalgie– dan toch insisteren de temperatuur tot onder nul laten zaken.

Het is zelfs lastiger om die eerste moeilijke stap te zetten en het huis uit te gaan om te lopen. Gelukkig heeft mijn doktertje uit het verre California wat warmte meegebracht, en een paar looppulls van The North Face –al is een Amerikaanse medium eerder een Europese (X)Large, zo was ik vergeten. Oh, en nieuwe loopschoenen ook (voor een derde van de prijs alhier –en dan hebben we die dollars nog niet eens naar euro’s geconverteerd voor die berekening).

Hebt u het ook zo koud?