maart 2013 – volume12

STORM! op komst

Vrijstaat O. ziet blauw dezer dagen. Dat heeft bij mijn weten niets te maken met politiek, met alles met de blauwe jazznoot (blue note).

STORM! is een nieuw jazzgebeuren, met als hoogtepunt een tweedaags festival op vrijdag 5 en zaterdag 6 april, maar met tevens behoorlijk wat randevenementen –die eigenlijk vanavond reeds een aanvang nemen.

Vanavond, vrijdag 29 maart kan u immers reeds in Vrijstaat O. terecht voor een wedstrijd voor jong jazztalent (hm, dat klink ietwat bekend). De wedstrijd wordt georganiseerd in samenwerking met JazzLab Series en Muziekmozaïek en uit een hele resem demo’s werden uiteindelijk 4 groepen weerhouden die vanavond een battle mogen houden om de prijs in de wacht te slepen (de laureaat wordt de avond zelf bekendgemaakt). U kan in Vrijstaat O. terecht vanaf 20u om er de volgende groepen aan het werk te zien (toegang: 5 euro):

Trioxide met Matthias De Waele (drums), Karel Cuelenaere (piano) en Ruben Lamon (contrabas)
Nordmann met Edmund Lauret (gitaar), Mattias De Craene (sax), Dries Geusens (bas) en Elias Devoldere (drums)
Cloud 9 met Marjan van Rompay (sax), Harrison Steingueldoir (piano), Gerben Brys (bas) en Mathias Vercammen (drums)
Rafaël Mertens Quartet met Rafaël Mertens (piano/rhodes), Raf Hendrickx (gitaar), Raf Vertessen (drums) en Justin van Uum (bas)

Op 1, 2,3, 4 & 6 april vindt er telkens een gratis concert plaats ergens in Oostende (details op de site van Vrijstaat O.)

Het festival zelf vindt plaats in cc De Grote Post (H. Serruyslaan 18a in Oostende), op 5 en 6 april. Een deel van het festival staat onder het curatorschap van Lander Gyselinck en Jens Bouttery die hun eigen projecten presenteren, gelijkgestemde muzikanten uitnodigen (Badenhorst/Evrard/Gyselinck en Blue Monday People & the Spirit Children op vrijdag; Les Chroniques de l’inutile en STUFF. op zaterdag) en met een gezamenlijke creatie op de proppen komen (Sandy, speelt zowel vrijdag als zaterdag). . Daarnaast is er de ‘gewone’ festivalprogrammatie met o.a. Brussels Youth Jazz Orchestra & John Ruocco, Shai Maestro trio, Roller trio (op 5 april) Rémi Panossian trio, Zara Mc Farlane, en het Yaron Herman Quartet (op 6 april).

Dat ziet er allemaal zeer boeiend uit. Een mens zou bijna met vakantie gaan aan de kust. Kwestie van eens goed te kunnen uitwaaien.

Tickets zijn verkrijgbaar via Vrijstaat O., de ticketbalie via Toerisme Oostende (Monacoplein, 1) of CC De Grote Post (Hendrik Serruyslaan, 18a). Een dagticket kost 25 euro vvk / 30 euro add.

Albums 2013 (III)

Indio De Apartamento / Vinicius Cantuaria / 2012
Wirklich Welt So / De Beren Gieren / 2012
Islands / Ludovico Einaudi / 2011
Continental / Rembrandt Frerichs / 2012
Rebirth Collective / Rebirth Collective / 2013

All You See / Yves Peeters Group / 2012
Faerge / Ruben Machtelinckx / 2012

(vorige lijst)

Vilde Frang

De Miry Zaal van het Gentse Conservatorium (in de Hoogpoort) is een bijzonder aangename zaal met een goede akoestiek, waar ik eigenlijk veel meer concerten zou willen beluisteren. Eind vorig jaar stond Isabelle Faust er met Alexander Melnikov, maar dat heb ik helaas gemist. Gisteren was ik er echter wel, voor Vilde Frang & Michael Lifits.

Vilde Frang volg ik al sinds haar Prokofiev & Sibelius album. Lifits speelde mee op het Bartok/Strauss/Grieg album, en vorig jaar was er die prachtige Nielsen interpretatie.

Gisteren speelden ze Mendelssohn-Bartholdy (Sonate Nr 3) en Lutoslawski (Partita uit 1984), na de pauze gevolgd door een warme Brahms (drie Hongaarse Dansen) en de ijverig geadverteerde Beethoven (Sonate Op. 12 Nr 3). Er zaten redelijk wat invloeden van Anne-Sophie Mutter in de vertolking, wat ervoor zorgde dat die Brahms bijvoorbeeld wel warm was, maar niet melig-romantisch werd.

Dit speelde ze helaas niet (al was de Lutoslwaski een goed alternatief):

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=L5_wuXLXf18&w=500&h=281]

Volgende keer in de Miry Zaal: Bach & Telemann door het Sophie Gent Ensemble.

Jazz is voor iedereen

Gisteren speelden Nasheet Waits (drums), Logan Richardson (sax), James Hurt (piano) & Tarus Mateen (bas) in de Gent Jazz Club de pannen van het dak. Vooral het duo Waits-Mateen swingde onvermoeibaar door.

“Bertrand is er toch maar in geslaagd om de Amerikaanse jazzclub sfeer neer te poten”, dixit Tessa. Al mag het volgende keer een tikje minder warm zijn, in die club. Een mens zou al voor minder in zijn t-shirt rondlopen.

(Voor wie ook zo’n t-shirt wil –in alle maten en kleuren en pasvormen (m/v) beschikbaar– ze worden o.a. verkocht op de Gent Jazz Club concerten.)

Het sneeuwt, zegt u?

Het sneeuwt, en gans Vlaanderen ligt weer plat. Er was maar moeilijk doorkomen aan, heb ik begrepen. Tessa heeft er ver een uur over gedaan om met de tram van thuis naar het UZ te geraken –fietsen was geen optie, met de wagen ging niet meteen sneller gegaan zijn.

De sneeuw viel en bleef vallen, en zo waren wij een spelletje aan het spelen. Mijn strooizout was op, en ik had geen nieuw in huis gehaald –wie had nu een nieuwe winterpiek verwacht. Dus ging ik sneeuw ruimen –en een half uur later zag het eruit alsof ik helemaal niks geruimd had. (Ik heb het drie-vier keer volgehouden, nu is het genoeg geweest.)

Gevangenis of idylle?

Dit lijkt mij meer dan de voorspelde vijf à zeven centimeter?

Vanavond: YPG Hallucinations in Vooruit!

(Gentblogt heeft wat technische problemen blijkbaar, dus ik zet hetzelfde artikel nog even hier ook.)

Drie jaar geleden stonden wij op het punt om –voor de tweede keer– drie maanden in de VS te verblijven. De eerste keer had ons geleerd dat we beter niet te veel naar daar meesleurden, want dat we toch minstens met één extra valies naar huis zouden terug keren. Eén van de weinige cd’s (twee of drie), die ik niet geript in mijn schoudertas had gestoken, was het toen pas verschenen album van de Yves Peeters Group, Sound Tracks. De muziek viel te omschrijven als een (zeer) geslaagde mengeling van jazz en Americana, en fungeerde als een overheerlijke soundtrack (vergeef de voor de hand liggende woordspeling) op onze ritten door onder meer de Canyonlands in Utah. De lapsteel gitaar van Geert Hellings speelde een grote rol in het bepalen van de klankkleur op dat album.

Die klankkleur is bijna volledig gewijzigd op het nieuwe album (Geert Hellings maakt ook geen deel meer uit van de groep). All you see gaat meer de Afrikaanse kant op, al hoeft u geen Polé Polé toestanden te verwachten. De invloeden zijn er onmiskenbaar –tot in de titels– maar zijn meer op te vatten als een multiculturele mix, dan een radicale wijziging naar Afrikaanse jazz. Eén van de typerende nummers is Matongé (van Kummert), genaamd naar de Brusselse veelkleurige wijk. Het album bevat enkel eigen composities, en elk groepslid heeft daartoe bijgedragen. Dat zorgt een veelzijdig en meeslepend geheel, waarin de eigenheid van elk van de muzikanten toch herkenbaar blijft. De nadruk komt misschien iets vaker te liggen op de sax van Nicolas Kummert, maar op geen enkel moment zijn de anderen louter begeleiding. De accenten van gitarist Frederik Leroux en de ritmes van bassist Nicolas Thys en drummer Yves Peeters zelf zijn zonder meer mee bepalend voor de nieuwe richting van de groep.

Vanavond start de Hallucinations tournee van de Yves Peeters Group in de Domzaal van Vooruit. De tournee draait niet alleen rond dat nieuwe album, maar is ook een samenwerking van de Yves Peeters Group met visueel kunstenaar Joop Pareyn. Voor dat project heeft Pareyn twee cirkels opgesteld links en rechts van het centraal geplaatste drumstel, waarop beelden en andere lichtvormen worden geprojecteerd. Hij benut alle oppervlaktes die hem worden aangereikt, niet alleen de muur achter de muzikanten en de muzikanten zelf, maar ook pakweg het vel van de grote trom. Het geheel zorgt ervoor dat de luisteraar nog meer wordt ondergedompeld in de reeds meeslepende muziek.

De symbiose tussen muziek en beeld is groot. De muziek van de Yves Peeters Group is op zich reeds heel verhalend en verbeeldend, en het werk van Pareyn wordt daar naadloos op geënt. Sterk aangeraden!

Yves Peeters Group – Hallucinations, vanavond in de Domzaal van Vooruit (toegang 14€ / 11€ / 9€). De groep toert achteraf nog door een groot deel van Vlaanderen en in Brussel. Het album All you see verscheen op cd bij W.E.R.F. en op vinyl bij Vynilla.

Yves Peeters Group: Hallucinations

De Yves Peeters Group speelde vanmiddag de set van hun nieuwe project, Hallucinations, door in de Domzaal van Vooruit. De première wordt gespeeld op donderdag 7 maart in Vooruit en op vrijdag 8 maart in De Werf. Ze stellen er tegelijk hun nieuwe album, All You See, voor (verkrijgbaar op cd en vinyl). Aanrader!

Boeken 201302

Grmbl. Ik lijk er maar niet te geraken, aan mijn boek-per-week voornemen. Ik steek het op de ietwat aanslepende ziektecyclus (drie weken van viraal naar bacterieel geldt een beetje als aanslepend, neem ik aan), en op de twee tot drie dagen kortere februarimaand. Een troost alweer: het waren goede boeken, die ik gelezen heb.

Lettre à un jeune pianiste / Jean Fassina / 2000
Niet zozeer geconcipieerd als een brief, maar meer een gids om u op weg te zetten in de studie van de piano. Een hedendaags variant van het boek van Walter Gieseking en Karl Leimer (zie vorige maand).
Flesh and Bone (Benny Imura #3) / Jonathan Maberry / 2012
Reeling from the tragic events of Dust & Decay, Benny Imura and his friends plunge deep into the zombie-infested wastelands of the great Rot & Ruin. Benny, Nix, Lilah and Chong journey through a fierce wilderness that was once America, searching for the jet they saw in the skies months ago. If that jet exists then humanity itself must have survived…somewhere. Finding it is their best hope for having a future and a life worth living.
Min of meer samen met Henri gelezen, die ook helemaal verslingerd is aan de Benny Imura boeken van Maberry. Met een verrassende maar niet geheel onverwachte wending, waarover ik niks kan vertellen zonder een mooie wending weg te geven. Later dit jaar (ergens in de herfst waarschijnlijk), verschijnt het vierde en waarschijnlijk laatste deel.
Ask The Passengers / A.S. King / 2012
Astrid Jones desperately wants to confide in someone, but her mother’s pushiness and her father’s lack of interest tell her they’re the last people she can trust. Instead, Astrid spends hours lying on the backyard picnic table watching airplanes fly overhead. She doesn’t know the passengers inside, but they’re the only people who won’t judge her when she asks them her most personal questions . . . like what it means that she’s falling in love with a girl.
Net zoals bij The Fault in Our Stars, lijkt dit boek in het begin op een ietwat zeemzoeterig liefdesgedoe af te stevenen. Net zoals bij dat andere boek, is dat evenwel niet meer dan een prelude vol achtergrondinfo, die het hek open zet voor een mooie finale.

(boeken vorige maand)

Strips en aanverwanten

Dans les griffes de la vipère (Spirou et Fantasio #53) / Yoann & Fabien Vehlmann / 2013
Ik blijf fan van die nieuwe richting die Robbedoes is ingeslagen, en een mooie mengeling is van traditie en een ietwat subtiele vernieuwing.

Films 201302

6 Plots / Leigh Sheehan / 2012
Tien kleine negertjes met potentieel maar te veel verwarring en Spielerei. Wedden dat ik al vergeten ben waar het over ging tegen het einde van de maand?
Skyfall / Sam Mendes / 2012
Mendes heeft dat goed gedaan. Niet zo goed al Casino Royale, maar het komt dichtbij: hedendaags, vol actie, met een voldoende arrogante Bond.
Crowsnest / Brenton Spencer / 2012
Zenuwuitdagend ‘reality’ gefilmd (lees: ik ga nog eens The Blair Witch nadoen), matig interessant verhaal, maar ghoh, wat een irritante plotwendingen en voor onaannemelijk domme mensen.
Would You Rather / David Guy Levy / 2012
Alweer een tien kleine negertjes verhaal waarin deelnemers moeten kiezen tussen twee opties die hen voor een moreel dilemma plaatsen. Het klinkt beter dan het is, maar het is toch min of meer onderhoudend.
Rush Hour 3 / Brett Ratner / 2007
Pulp filmpje dat verlichting bood tijdens de griep.
Live Free or Die Hard (aka Die Hard 4.0) / Len Wiseman / 2007
Pulp filmpje dat verlichting bood tijdens de griep.
X-Men Origins: Wolverine / Gavin Hood / 2009
Pulp filmpje dat verlichting bood tijdens de griep.
Wreck-It Ralph / Rich Moore / 2012
Een animatiefilm die uit misschien net iets té veel verschillende potjes probeert te eten. Al de verwijzingen zijn wel leutig, maar de film mist wat focus.
Take This Waltz / Sarah Polley / 2011
Mooie, ietwat bevreemde film over de keuze van een jonge vrouw (Michelle Williams).
Argo / Ben Affleck / 2012
Deze film, een gedramatiseerde versie van de Canadian Caper, waarbij zes Amerikaanse diplomaten uit Iran werden gesmokkeld in 1979-1980, heeft de Oscar voor beste film gewonnen. Zeker de moeite van het bekijken waard, al is er kritiek gekomen op de historische onjuistheden. De film kreeg echter ook de Oscar voor het beste aangepaste scenario (en beste montage).

(films vorige maand)