“Kijk, een Sinterklaas!” wist Henri, toen daarnet kardinaal Danneels tijdens het nieuws werd getoond.
Zalig Pasen allemaal.
Maand: december 2004
verdeel en heers
We hebben ons in de elektriciteit gesmeten. Kwestie van een paar aparte groepen op zolder te hebben, eentje voor de hifi, eentje voor misc stopcontacten en eentje voor de verlichting. De verdeelkast heb ik al (twee 20A, één 16A en een differentieelschakelaar), nu nog de boel aansluiten.
Maar ’t zal voor volgende week zijn.
videodinges
Wat denken we? Zouden de harddisk videorecorders in 2005 (ook bij ons) echt doorbreken? Of loop ik nu al achter?
Deze ziet er in elk geval al behoorlijk patent uit.
The KiSS DP-558 DVD Player has it all. It can offer playback of many different formats, from DVD, Video with DivX? 3.11, 4 and 5 and MPEG-4, or Audio with MP3, Standard Audio CDs and Ogg Vorbis, or Pictures with JPEG. You will also find on it all the features that has made the KiSS DP-500 famous with an Ethernet Connection in the back. If connected to a Broadband Internet Connection it will enable the user to play Internet Radio Station on his Player with WebRadio or enable the user to view or play his Audio/Video/Picture files from his PC with the user Friendly Software KiSS PC-Link. On top of these well known features, the KiSS DP-558 offers recording facilities, thanks to its TV Tuner, recording TV on its built-in Hard Drive will be as easy as it was done on VHS, with some major advantages such as very high sound quality, a sharp and clear image, no alteration of the content with time or easy content search.
B&O heeft er een gepland voor 2005 (tegen niet zo democratische prijzen natuurlijk: 1.500 EUR), en maakt ook Toshiba dezer dagen geen reclame voor een DVD recorder met HD?
Laat maar komen!
meng
Als afsluiter voor vandaag: een mengelmoesje.
- DS heeft eindelijk RSS feeds! Vreselijk veel zelfs.
- Gezinnen in Vlaams-Brabant zijn de grootverdieners van Europa
In 2001 was het primaire inkomen van de gezinnen in Vlaams-Brabant het hoogste van de hele Europese Unie. Het bedroeg toen 24.406 reële koopkrachteenheden. Oberbayern kwam op de tweede plaats en Ile-de-France op de derde. Op de vierde plaats prijkte opnieuw een Belgische regio: Waals Brabant, goed voor 22.838 koopkrachteenheden.
- Bus bound for Costa Rica runs on used cooking oil [via]
The main modification to the diesel engine involved installing a heating element to keep the fat flowing freely so it doesn’t clog the engine’s plumbing
stupify
Is er niemand uit die niet-confronterende maar uiterst geëngageerde media die zich geroepen voelt om eens aan de NV-A en aan het Vlaamsch Belang (VB) te vragen wat ze vinden van de ‘affaire Remmery’? (Of heb ik dat gemist?)
De achtergrond: Een onbekende moslimhater bedreigt het bedrijf Remmery (van de kippen) in Ledegem als een gesluierde vrouw er nog langer aan het werk blijft. De werkgever weigert de vrouw te ontslaan, en weigert zelfs haar ontslag te aanvaarden wanneer ze, na een vierde dreigbrief, zelf haar ontslag indient. Ondertussen zette Unizo een solidariteitspetitie voor bedreigde ondernemer Rik Remmery en zijn medewerkers, waarop ook verscheidene prominenten intekenen (zoals Jean-Luc Dehaene, Vera Dua, Jo Vandeurzen en Noël Slangen).
De laatste twee brieven werden ondertekend met “Nieuw Vrij Vlaanderen”, de eerste twee met “Vrij Vlaanderen”. Een speurtocht op google naar Nieuw Vrij Vlaanderen
levert slechts twee resultaten op, waaronder het artikel, Zaakvoerder van bedreigd voedingsbedrijf plant hoofddoekenactie op de site Kif Kif. Daar lezen we de volgende hypothese:
De twee laatste brieven kwamen aan op de Gentse redactie van Het Nieuwsblad. Vermoed wordt dat ze van een andere auteur afkomstig zijn. Die brieven werden immers gepost in Roeselare, terwijl de eerste zonder postzegel in de brievenbus van het bedrijf zelf werd gevonden. Bovendien werden de laatste twee brieven ondertekend met ‘Nieuw Vrij Vlaanderen’, de eerste gewoon met ‘Vrij Vlaanderen’.
(En wat als het iemand is die zo dom is geweest op dergelijke manier de mensen tegen het VB proberen op te zetten.)
(Vrij Vlaanderen is overigens de naam van het magazine van de Vlaams Blok Belang Jongeren. Misschien werd de naam daarom gewijzigd?)
[update:] (Oh kijk, ik had maar op hun website te kijken.)
re-pet
We blijven bij de genetica. Min of meer. Onlangs nog op uw TV-scherm, vandaag in de winkel: de gekloonde kat ( Eerste gekloonde kat onder de kerstboom –ik verwijs maar even naar HLN, dat blijft langer staan dan bij DS).
Destijds (in 2000) nog verworpen als vergezocht theoretisch gezwam, vandaag is een Texaanse vrouw 50.000 dollar armer en een kloon rijker. De gekloonde kat is –wat DNA betreft– identiek aan haar gestorven donor, maar –hoewel de vrouw overtuigd het tegenovergestelde beweert– zal het karakter niet identiek zijn (andere ervaringen, dus (mogelijk) een ander karakter).
Die kritiek is er intussen wel degelijk. “Het is moreel problematisch en enigszins laakbaar”, zegt David Magnus, codirecteur van het Centrum voor biomedische ethiek aan de Stanford-universiteit. “Voor vijftigduizend dollar had ze heel veel zwerfkatten kunnen opnemen.”
En daar houdt het natuurlijk niet bij op: re-pet (zoals in The 6th Day) kruipt steeds dichterbij:
Genetic Savings and Cloan heeft nu minstens vijf gekloonde katten voortgebracht. Little Nicky was de eerste kat die ‘op bestelling’ werd gekloond, er zijn er nog vijf in aantocht. Tegen het einde van volgend jaar hoopt het bedrijf er vijftig te hebben voortgebracht. In mei hoopt het bedrijf de eerste gekloonde hond te kunnen produceren, een nog veel lucratievere markt.
For fuck’s sake.
niet met mijn spruiten
Wat lees ik in mijn RSS feed? Zoete spruiten binnen het jaar verkrijgbaar. Een late (of vroege) aprilgrap, hoopte ik nog even. Maar er stond in het artikel dat de spruiten nu reeds in Groot-Brittannië in de winkel liggen, en er werd een bedrijf –verantwoordelijk voor dit misdrijf tegen de menselijkheid— vermeld, dus er moest wel iets van op het internet te vinden zijn?!
Helaas, ja. Hoewel ik op de site van Syngenta niet meteen iets terug vind, schreef de Sunday Times dit weekend: Sprouts spread a little sweetness.
Omdat kinderen spruitjes te bitter vinden, en de groente zo stilletjes aan op de minst populaire plaats was verzeild geraakt in Groot-Brittannië, zette Syngenta (met 80% van de spruitmarkt in handen) zich aan het werk. “Wat als we die bitterheid er nu eens uithaalden?”, moet een of ander marketing-wonder hebben gedacht. En kijk, Groot-Brittannië beschikt vanaf heden over zoete spruiten.
En dan zijn ze nog niet een genetisch gemodificeerd in de strikte zin van het woord. No Sir, in bovenstebeste Mendeltraditie werd de bitterheid uit de spruiten weggekruist.
A company spokesman said success was confirmed by the children’s panels: “We offered them sprout soup, sprout soufflé and even sprout cake. They loved it.”
Maar ik niet. Ik wil mijn spruiten zoals spruiten smaken: licht bitter alstublieft. Gelukkig dat ze duidelijk de zoetheid als verkoopsargument op de verpakking zullen laten vermelden Ik hoop dat ze tenminste de decency zullen hebben ook nog échte spruiten aan te blijven bieden. Nog een reden om bio te blijven kopen.
mediatisering
O wat zijn ze plots weer allemaal in hun gat gebeten, die media. En vermits we hier absoluut niet in veralgemeningen willen vervallen zullen we maar namen noemen. O wat is De Standaard in een hoekje gedreven, dat de krant zo wild om zich heen moet slaan. Om het met Shakespeare te zeggen: The lady doth protest too much, methinks.
Peter Vandermeersch (hoofdredacteur De Standaard) geeft het trouwens toe: Als de eerste minister zegt dat het bij “de media niet langer om informatie maar om confrontatie gaat”, is hij even ongenuanceerd als de “televisiemakers en krantenboeren” die hij aanvalt.
Een diepzinnig en intelligent mens als meneer vandermeersch heeft hoogst waarschijnlijk zijn woorden zorgvuldig afgewogen, zodat we er kunnen van uitgaan dat zijn bevestiging er wel degelijk staat. Tenzij, en ik zou het niet onmogelijk achten, hij zich niet tot de krantenboeren
rekent, hoofdredacteur van een intellectuele en hoogstaande kwaliteitskrant als hij is. Een zelfde kwaliteitkrant die steeds genuanceerde krantenkoppen aanbiedt, zoals De premier waarschuwt voor karikaturen, maar vervalt zelf in simplismen
(tiens dat was de kop voor hun stukje) of Drie Gentse ziekenhuizen weigeren nog elke illegaal te behandelen
of de zever over Frank Beke en de kwijtgescholden overtredingen.
Ik maak mij zorgen over een democratie waarin een regeringsleider het lastig heeft met een kritische pers.
schrijft Vandermeersch nog. Waarschijnlijk wil hij liever zelf kritiek geven, dan hij er krijgt. Verantwoordelijkheid doorschuiven, daar zijn ze wel goed in, die media.
Het valt overigens erg op, in dat stukje, dat het voornamelijk de mediamensen zijn die wild steigeren bij de woorden van de premier. En hoe hard ze wel proberen de ‘mislukkingen’ van de VLD extra dik in de verf te zetten, om zichzelf er toch maar zo goed mogelijk uit te laten komen. Maar confronterend zijn ze niet hoor.
En het wordt allemaal verdraaid alsof de premier er niet tegen kan dat er kritiek wordt gegeven op de politici. Ineens is de mediatisering van de politiek een probleem.
aldus Derk Jan Eppink. Wie? [01 02]
Derk-Jan Eppink was jarenlang redacteur binnenlandse politiek bij NRC Handelsblad. Hij ruilde die baan in voor een vergelijkbare baan bij de Vlaamse krant De Standaard.
Goh, en Tom Naegels schrijft ook al voor DS, en Professor Hendrik Vos ook, en Carl Devos ook al en dan ben ik maar gestopt met opzoeken, voor zou blijken dat plots al die tegenstemmen wel eens rechtstreeks aan DS zouden kunnen verbonden worden. Wiens brood men eet, diens woord men spreekt –of hoe ging dat alweer?
Gelukkig is Luc Huyse (met emeritaat) nog in staat om wat te relativeren:
Heeft Verhofstadt gelijk? Ja, als ik deze vooraanstaande journalisten mag geloven.
Yves Desmet (politiek commentator De Morgen): “Op dag één laait de steekvlam van de mediaverontwaardiging verschroeiend hoog op, op dag twee beseft men dat er weinig of niets aan de hand is, op dag drie vraagt men zich af waarom het eigenlijk ooit in de media is geraakt en of de affaire wel de moeite waard was.” (De Morgen 16 oktober 2003).
Jos Bouveroux (hoofdredacteur van het Radio 1-nieuws): “Het klopt dat de media een verwrongen mens- en maatschappijbeeld ophangen en daarmee verantwoordelijk zijn voor de opgang van de populistische partijen.” ( De Morgen, 29 juni)
Peter Vandermeersch (hoofdredacteur De Standaard ): “Omdat we vrezen dat het publiek zal wegzappen, laten we politici (maar ook bedrijfsleiders, professoren, geestelijken, sociologen) maar twaalf seconden spreken. Dus verplichten we hen om te simplificeren, vragen we hen nuances weg te laten, hengelen we gretig naar het lekkere citaat. Om dan op onze beurt in onze analyses over hun gedrag vast te stellen dat ze in slogans spreken en de werkelijkheid te weinig genuanceerd voor stellen. Het is een gevaarlijke vicieuze cirkel.”(DS 27 juli)
Van Huyse onthouden we ook volgende boutade: […] toen in de jaren ‘70 bleek dat ik helemaal niet CVP-gezind was, werd mijn werk plots niet meer besproken in De Standaard. Nu kan ik daar wel om lachen, want Vlaanderen is op dat vlak onherkenbaar veranderd.
En volledig eens ben ik het natuurlijk met Stefan Hertmans:
Ik ben er absoluut van overtuigd dat de media meer dan eens aan polariserende stemmingmakerij doen, onze kwaliteitskranten vormen daarop geen uitzondering: al onze media verlagen zich tot concurrentiestrijd met anderen en doen aan oppositionele stemmingmakerij, in plaats van aan inhoudelijke verdieping en kritische informatie te werken. Het zou dus misplaatst zijn nu een beetje zuinigjes de preutse Dienstmaagd van de Waarheid uit te hangen of zich geviseerd te voelen. Incasseren en ter harte nemen lijkt me de boodschap.
’t Is goed in eigen hart te kijken (nog even voor het slapengaan)
, om er nog maar eens een citaat bij te halen. Misschien toch beter ergens wat objectievere of neutralere tegenstemmen gaan opvissen, meneer Vandermeersch? Er is al genoeg inteelt in Vlaanderen.
thuis
Terwijl ik me afvroeg of ik Veerle Beel erop zou wijzen dat vrijwillig geen werkwoord is (Vrijwillig voor het goede doel: misschien kunnen ze helpende handen gebruiken bij het uitdelen van maaltijden aan daklozen, in rusthuizen of u kunt gevangenen bezoeken.
Of is het gewoon een erg uitgebreide prolepsis?), ontdek ik veel beter nieuws in de krant.
Heimat 1 verschijnt deze week op DVD! Heimat 2 volgt in maart en nummer 3 in juni. En ik zal heus niet de enige zijn die daar verschrikkelijk blij mee is.
Allez, als uitsmijter een beetje trivia: Waarom 52 uur geen 54 uur is
Hoelang duurt de volledige Heimat (delen 1, 2 en 3) nu eigenlijk? 52 uur, zegt de ene. 54 uur, zegt de andere. Het klopt allebei, zegt de regisseur Edgar Reitz. In principe spreken we over de filmlengte: grosso modo 16 uur (de elf episoden van Heimat – Einde Deutsche Chronik) plus 26 uur (de 24 episoden van Heimat 2 – Chronik einer Jugend) plus 12 uur (de zes episoden van Heimat 3 – Chronik einer Zeitenwende); samen dus 54 uur. “Volgens technische normen die in de hele wereld gelden, wordt een film in de bioscoop afgespeeld met 24 beelden per seconde”, legt Reitz uit. “Bijna alle Europese tv-zenders zenden hun films echter uit met 25 beelden per seconde. Er is geen mens die het verschil van vier procent met het blote oog ziet. Maar daardoor duurt een normale film wel ongeveer twee minuten korter op tv. Voor een film die meer dan vijftig uur duurt, loopt dat verschil in afspeelsnelheid echter op tot twee uur. Wie dus de volledige Heimat ooit bekijkt op tv of dvd, is twee uur sneller klaar dan in de bioscoop.”
’t Is maar dat ge uw screening goed zoudt kunnen inplannen.
geheimzinning ii
Pfff. De zwarte ton is op de zolder geraakt. Nog nooit zijn er zoveel en zo ingewikkelde dingen moeten gebeuren om zo’n tonvormig onding één (1) verdiepje hoger te brengen.
Deze ochtend (middag) om half twaalf, ben ik met twee andere mannen, bij huurland een portiek gaan ophalen. Twee beugels, een dikke en zware stalen balk ertussen, en dan een takel (1 ton, zes meter ketting; ik vermoed dat die 1 ton staat voor de last die ze kan dragen).
Terug thuis gekomen, blijkt dat de beugels van de portiek niet door de deur van de zolder kunnen. Grote paniek. We zullen de verkoop moeten annuleren, dat gaat nooit lukken, nog met geen tien man krijgen we dat ding hier naar boven. Soit, terug naar huurland, waar een zeer behulpzame mens suggereert ipv die portiek, een stelling te gebruiken. Why the fuck not denken we alledrie tegelijk. Zolang het ding maar boven geraakt. De beugels worden omgeruild voor vier stukken stelling en evenzoveel dwarslatten. Camionette binnen, en wegwezen.
Het is ondertussen 14u geworden, als we het eerste stuk stelling uit het voertuig dragen. Heel voorzichtig, maar zonder problemen geraakt het door de deur, voorzichtig draaien, de trap op, en jawel daar prijkt 1 stuk verfbespatte stelling op de zolder. Met veel moed en gezwindheid gaat het terug naar beneden, waar achtereenvolgens nog drie stukken stelling, de dwarslatten, de steunbalk, een ladder, en een kist met de takel en twee draagriemen naar boven worden gedragen. De stelling wordt op 1-2-3 in elkaar gestoken (met een nipte marge in de hoogte), de takel aan de steunbalk bevestigd, en één singel (draagriem) aan de ’ton’ bevestigd. Die bevestigingen noodde ons tot enig experimenteren, maar na enig zoeken werd de meest efficiënte manier gevonden. De andere singel –indien u daarnaar benieuwd was– werd gebruikt om de takel aan de steunbalk op te hangen.
En dan een kwartiertje aan de ketting trekken. Zo’n takel is immers bedoeld voor het hijsen van (zeer) zware lasten. Zoals we ons nog wel herinneren uit de lessen fysica, kunnen we vaak aan kracht winnen, door een langere afstand af te leggen. De takel bevat dus twee kettingen: eentje waaraan een haak werd verbonden, en waarmee je de last kan grijpen; en een tweede, gesloten ketting, waarmee je de eerste ketting kan ophijsen of laten zakken. En ik kan u verzekeren, dat de tweede ketting ettelijke kilometers heeft afgelegd.
Maar goed, het zwarte geval staat er, op onze zolder (sinds 17u15). Er ontbreekt nog 1 dingetje aan, dat ons deze week nog wordt bezorgd, en dan laat ik u weten wat het is. Het is helaas geen destillatievat.
Een grote pluim voor de mensen van huurland. Goedkoop was het niet echt (82 EUR), maar we hebben een uitstekende service en advies gekregen.