diefstal

Twee gerelateerde links: Mezzoblue: Design theft en
Natuurlijk moet je betalen voor Erasmusbrug in het NRC Handelsblad [via] (login nodig, maar te omzeilen via de Google identity switch)

Het artikel in het NRC is van Frank Kuitenbrouwer (bekend van o.a. het boekje Turbotaal), en is gerelateerd aan een eerder artiekl uit het AD dat te lezen is op het Architectenweb [ook al via].

Portretrecht slaat dus duidelijk niet alleen op personen maar ook op objecten (in casu kunst, in de breedste zin van het woord)? Mogen we eigenlijk nog wel iets fotograferen?

zwart zien

Voilà, ’t is beslist. Na lang over en weer gepeins, getwijfel en geschipper, heeft Henri de knoop voor ons (mij) doorgehakt (or so he thinks).

Het wordt een zwarte Triumph Daytona 955i.

Lang getwijfeld aan een gele, voor de zichtbaarheid, maar dan toch maar niet voor gegaan wegens iets té flashy.

Ook getwijfeld aan de Thruxton 900 –ik had er mee gereden tijdens de proefdagen, en het ding rijdt echt wel formidabel. (“Papa, ik zou graag hebben dat je die motor koopt met die twee uitlaten.”) Edoch, het leek mij geen ideale machine om lange afstanden mee af te leggen, en ook al niet om het circuit mee op te zoeken.

Nen zwarten dus. En vermoedelijk schoon op tijd om mee te kunnen op de Three Level Track Day op 23 augustus (vooral zien dat hij uit rodage is tegen dan).

nearly new

De schoonouders hebben minder geluk gehad. Hoewel hun wagen ongeveer evenveel kilometers heeft gekend als de onze, en hij even oud was (maar een jaar later gekocht –en nu ook verkocht), stonden ze aan het begin van een kostophoping.

Ttz op een bepaald moment begint een auto meer te kosten dan hij nog zou opbrengen: een aandrijfriem komt los, een deur laat het afweten, een barst in het glas van de voorruit, om maar iets te zeggen. Ze hebben hem (de alfa) dan ook maar wijselijk ingeruild voor een (bijna) nieuwe.

Blinkend zwart, net iets meer dan 8.000 km op de teller, voorzien van alle snufjes (maar geen lederen zetels): een Mercedes C. Niet meteen mijn ding, maar wel iets waar ze lange tijd mee zullen doen (de voornaamste vereiste).

(En terwijl Tessa op spoed een aantal slachtoffers uit Ghislenghien opving, mochten Henri en ik mee hem afhalen.)

ook nog

Ook nog vergeten te vermelden (I’m catching up… again): Motorrijders meest kwetsbaar, blokletterde DS dinsdag.

Van alle weggebruikers zijn motorrijders het meest kwetsbaar. Dat blijkt uit cijfers van het Belgisch Instituut voor de Verkeersveiligheid (BIVV). Ook het voorbije weekeinde is daar weer een illustratie van. Terwijl in 2002 het aantal doden in het verkeer daalde met twaalf procent, steeg het aantal dodelijke slachtoffers bij motorrijders datzelfde jaar met acht procent. Het BIVV noemt de situatie “zorgwekkend” en heeft een sensibiliseringscampagne opgezet voor motorrijders, en ook voor automobilisten.

En daarbij wordt een tabel van de evolutie geleverd, en de volgende informatie: Waar er in 1990 nog ongeveer 140.000 motoren op de Belgische wegen rondreden, is hun aantal in 2001 gestegen tot bijna 300.000. Dat is meer dan een verdubbeling. Het aantal door motoren afgelegde kilometers is zelfs verdrievoudigd.

De tabel voegt de dodelijke en de ernstig gewonde slachtoffers samen, dus ik kan de stijging (van de dodelijke slachtoffers) in 2002 niet meteen nakijken. Edoch, als de data bekijken, dan zien we, dat voor een verdubbeling van het aantal motoren, het aantal slachtoffers (motorrijders) met 3,4% gedaald is (van 1005 naar 971) voor diezelfde periode. In absolute cijfers zijn er duidelijk minder slachtoffers dan 10 jaar eerder. Niet een al te slecht resultaat, zou ik zeggen.

(Toegegeven, de mortaliteit ligt hoger, maar dat is inherent bij een ongeval tussen een sterkere en een zwakkere weggebruiker –bij voetgangers ligt die mortaliteit nog hoger.)

Tot slot kan ik nog even meespreken over het volgende:

Een klassieke ongevalssituatie bestaat erin dat een autobestuurder die naar links wil afslaan, een motorrijder uit tegenovergestelde richting niet of te laat ziet en hem de pas afsnijdt. Vooral ervaren bestuurders blijken onvoldoende bedacht op de aanwezigheid van motorrijders. De motorrijders daarentegen hadden de chauffeur doorgaans wel gezien, maar hadden zijn plotse manoeuvre niet verwacht.

En dan kan ik nu van mijn zeepdoos stappen.

soms blijf je

De huidige reclame van Belgacom is van de meest geestdodende en minst motiverende die ik de laatste tijd heb gezien. De slogan “soms blijf je beter waar je bent” wordt vergezeld door boodschappen van gefnuikte pogingen om vooruit te komen.

Waarschijnlijk zoek ik het allemaal te ver, en is de bedoeling gewoon om de verdwaalde medemens vooral in eigen stal te houden, maar op welk een deprimerende wijze. “Probeer vooral niks nieuws, want je slaagt toch niet in wat je ambieert.” Nice going, Belgacom.

lokomotiv

En voor ik het vergeet: Lokomotiv – Cirkus in beweging heeft de publieksprijs gewonnen van het Internationaal Straattheaterfestival. (De grote winnaar was Teatro Pachuco.)

Cirkus in beweging bracht een wervelend, opzwepend spektakel (stelten, drums, kleuren), en wees het publiek er na elke voorstelling ook op dat er kón gestemd worden voor een publieksprijs. Een prijs die ze welverdiend hebben.

Foto’s hier, hier, hier, hier, hier en hier.

browser

Groot dilemma op de mac: teveel opties. Normaal gezien werk ik op mac met Safari, maar het cache management, of liever: het gebrek daaraan, begint mij serieus tegen te steken.

Het was quasi onmogelijk om –na een post— mijn eigen weblogs te bekijken zonder een andere browser op te starten, daarin een reload van de pagina te doen, en dan terug naar Safari om daar een refresh van de pagina te doen. Reageren op mijn eigen weblog? Van hetzelfde laken een broek.

Voor die post heb ik het kunnen oplossen door van de index pagina index.shtml te maken (had ik nodig om de blogmarks te kunnen tonen), maar voor ‘het probleem’ van de comments is er (nog) geen oplossing (en ik wou niet alle pagina’s SSI enabled maken; dat is niet proper als het niet nodig is).

Dus denk ik er sterk aan om ook voor mac naar Firefox te switchen (voor windows is dat al twee naamsveranderingen zo). (Alhoewel ik ook zeer te spreken ben over Camino.)

Maar wat met al mijn bookmarks, die in Safari opgeslagen zijn? Ik had absoluut geen zin om die manueel naar Firefox over te brengen. Via google al heel snel de (gratis) Safari Bookmark Exporter gevonden, en in 1-2-3 was het probleem van de baan. Bovendien kan ik nu gebruik maken van de Bookmarks Synchronizer, om mijn bookmarks op zowel mac als pc gelijk te houden. Zowaar twee problemen in 1 klap opgelost.

Open source to the rescue.

roundup

Het Robin Verheyen Trio heeft de Jong Jazztalent in Gent competitie gewonnen –ik ken te weinig van de technische kanten om daar een oordeel over te kunnen vellen. Het klonk in elk geval goed, maar ik kan hetzelfde zeggen van pakweg Sassi (waar ik onmiddellijk een CD van zou kopen) en het Gilles Repond Quartet.

Als (geplande) bonus kregen we gisteren een optreden van de winnaars van vorig jaar: The News Wing.

Geen ideale foto –ik had geen breedhoek bij– maar wel grappig: de mannen langs de ene kant, de vrouw langs de andere.

Over foto’s gesproken: de Nikkor AF 70-300 f/4-5.6G is dus best bruikbaar. Ik heb een beetje lopen twijfelen tussen (lees: sukkelen met) AF vs Manuele scherpstelling, en dan tussen AF op een bepaald punt of AF op het voorste object.

Ik ben er absoluut van overtuigd geraakt dat AFS de beste manier is (maar dan moet je wel zo’n lens hebben natuurlijk), en dat, bij gebrek daaraan, voor mij, het beter is om op de AF op een bepaald punt te betrouwen. Van AF op het voorste object raakte ik enkel gefrustreerd: de focus kwam op het verkeerde moment op de verkeerde plaats, waardoor ik een aantal shots heb gemist.

Manueel was voor mij nog erger, want: ik heb een bril/lenzen nodig, en tijdens de Feesten heb ik die bewust thuisgelaten. Dat zorgt er echter voor dat ik mijn ogen niet volledig kan betrouwen om scherp te stellen (en de dioptrie regelaar aan de camera verschuift voortdurend). De zoeker werkt bovendien ook niet echt mee, want van een split screen scherpstelling, zoals bij de F301 of de Leica, is helemaal geen sprake.

Zou ik –indien ik het geld had– onmiddellijk naar de winkel lopen en de Nikkor AF-S VR 70-200 f/2.8G IF-ED kopen? Nee. Hoewel ik –afgaande op de reviews en de specs– overtuigd ben van de superioriteit van het objectief, ben ik niet overtuigd of de Nikkor AF-S VR 70-200 f/2.8G IF-ED voor mij een prioriteit is. De Nikkor AF 70-300 f/4-5.6G gaf mij een zeer geschikt bereik, maar ik heb het vooral ook het bereik van pakweg de Nikkor AF-S VR 24-120 f/3.5-5.6G IF-ED vreselijk gemist. Ik had de keuze tussen voortdurend lenzen wisselen, of vasthouden aan de 70-300 range, en hoewel ik (duidelijk) voor de laatste heb gekozen, heb ik daardoor toch behoorlijk wat goede shots gemist.

Dus ik ga maar weer een tijdje specificaties vergelijken tussen de Nikkor AF-S VR 24-120 f/3.5-5.6G IF-ED en de Nikkor AF-S DX 17-55mm f/2.8G. (Zoals, wat weegt door: f/2.8 of 120mm? DX of niet?)

En de Patersholfeesten komen eraan.

time to wake up

Dankuwel voor de lovende woorden. Ik ben net (een klein beetje) wakker aan ’t worden van een (alcoholloze) Gentse Feesten-roes –daarnet mijn laatste optreden voor vandejaar gezien.

Tevens ook de laatste foto’s genomen, al had Tessa (ook) al gesuggereerd dat ik naar de Vlasmarkt moest afzakken morgenochtend, maar ze is net begonnen op spoedwacht, komt pas morgenavond terug, dus ik kan onmogelijk Henri meepakken om zo vroeg op den ochtend ter plaatse te geraken. ’t Zal voor iemand anders zijn.

Morgenvroeg dus de laatste keer GF foto’s op tpv –al kan ik niet garanderen dat er hier of daar nog wel eens een opduikt; tpv schakelt waarschijnlijk meteen ook weer over op 1 foto per dag.

Soit, ik werk me langzaam weer in dit internetgebeuren in (waarbij ik ook nog een pak andere katjes heb te geselen –binnenkort meer daarover). Dan u voor uw geduld.