Blauw is rechts, kleurloos is links. Mijn ‘verse’ lenzen voor april. Maar die mantra helpt natuurlijk niks als je ze al drie dagen lang (thuis) in de zak van je kamerjas laat zitten.
Maand: april 2004
grommen
Soms doe ik tegen Henri alsof ik kwaad ben. Dan grom ik een beetje, en laat mijn linker bovenlip wat trillen. Zowel Henri als Tessa kijken mij dan met grote ogen aan, en ik besloot er gisterenavond een verhaaltje rond te vertellen. Waar gebeurd, maar een beetje naar mijn hand gezet.
Het verhaaltje van Mirza.
Mirza was –ik zeg was, want ik heb Mirza laatst zo’n 15 jaar geleden nog gezien– was dus, de hond van tante Margriet. Tante Margriet is de zus van Tante Maria. Tante Maria is eigenlijk de tante van mijn moeder, de zus van de moeder van mijn moeder, en een beetje de matriarch van de clan van de Bollaerts. Hoewel ze een Lambrechts is. Maar dat doet er niet echt toe.
Mirza was een kreng. Een hond van gemiddelde grootte, pakweg tussen een Setter en een Cezarke. Wit, met bruine vlekken, een beetje gelijkend op de hond die men steevast bij belhamels uit de verhalen van de jaren ’40 aantreft, en meestal luistert naar de naam ‘spot’. Mirza zat in een kooi van zo’n 5 op 5 meter, met daarin een hondenhok. Niet alleen zat Mirza in die kooi, Mirza was ook nog eens vastgeketend aan een dikke ketting. Kwestie dat hij zeker niet zou los geraken.
Mirza was lief. Tenminste, tegen Tante Margriet en nonkel Roger. Het beestje kon voor hen niks verkeerd doen, en zij vanzelfsprekend al evenmin in de ogen van hun hond. Mirza luisterde onvoorwaardelijk naar zijn baasjes.
Mirza was onbetrouwbaar. Zodanig verankerd aan zijn baasjes dat hij elkeen die op het erf verscheen stande pede naar de keel zou springen. Daarom achtten tante Margriet en nonkel Roger het raadzaam Mirza –telkenmale er bezoek kwam– in zijn kooi aan de ketting vast te leggen.
Maar steevast ging elk kind Mirza opzoeken. Al was het maar om te zien hoe Mirza boos werd. De bovenlip begon zachtjes te trillen naarmate je dichterbij kwam; nog dichter en een zacht gegrom ontsnapte uit zijn keel, en als je dan echt heel, heel dichtbij kwam (en op dat moment kwam ook ik dichter bij Henri), begon hij wildweg en geestdriftig te blaffen. (Ook ik begon nu te blaffen –keffen– waardoor zowel Henri als Tessa een halve meter van hun stoel opsprongen.)
Maar Mirza was dus lief. Want eenmaal voorbij zijn kooi kwam je terecht in de lochting, waarin prei en sla en peentjes en spinazie trots de tuinderkunde van nonkel Roger aantoonden. Maar nog verder, linksachter in den hof, stond –onder een afdakje– een rijtje kooien opgesteld. Soms mocht ik daar met tante Margriet naartoe (een zeldzame keer ook met nonkel Roger); in de kooitjes zaten konijntjes. Slachtvee, maar dat werd niet met zoveel woorden verteld. Het waren lieve diertjes, waaraan ik worteltjes of blaadjes sla, of zurkel mocht voederen, wat de konijntjes gretig uit mijn vingers kwamen knabbelen.
Ook ik heb op mijn beurt het slachtgedeelte voorlopig verzwegen, omdat het niet echt paste in mijn verhaal. Om Mirza echt lief te laten lijken –behalve door zijn trouw aan zijn baasjes– was hij immers de beschermer van de konijntjes –de kooien waren slechts bereikbaar door zijn hok te passeren. Om zeker te zijn dat niemand de beestjes kwaad zou berokkenen liet hij eerst zijn gegrom horen, en daarna het wilde gebas. En als dat niet volstond kwam ook nog eens nonkel Roger het huis uitgestormd om te verzoeken of je Mirza nu eindelijk maar eens met rust wou laten. En dat ze nog ne man mankeerden om te wiezen.
d70
Wel, hier is de dpreview bespreking van de Nikon D70. Maar liefst 28 pagina’s, gratis en voor niets.
Bottom line?
People’s first reaction to the D70, especially existing D100 owners was that it doesn’t appear to be a downgrade from the D100. Indeed, this is also my reaction. Yes, the D70’s design is simpler than the D100 and the menus have larger type face, there are some custom functions missing and you can’t add a vertical hand grip. But in all other respects the D70 is as good as and in some cases better than the D100. This then makes the naming convention a little odd. From a competition point of view the D70 was clearly aimed at nudging the EOS 300D of its perch but is also capable of taking on the EOS 10D which costs quite a bit more.
Tsja.
geleerd
Maartse buien en aprilse grillen. De regen val best mee –voorlopig slaag ik er nog in tussen de buien door te rijden. Maar de wind. Best gevaarlijk. En op de laatste 12 uur heb ik toch weer een aantal dingen bijgeleerd wat betreft de motor.
- Wind: de gemiddelde windstoot heeft best de kracht om de motor van onder je uit te blazen. Gisterenavond heb ik me de ganse rit van Brussel naar Gent door de wind laten meedragen, maar eenmaal bovenop de arfrit aan de Zuid gekomen was er een windstoot die ik van de verste verte niet had voelen aankomen. Bijna onderuit, en bijna tegen de auto op het baanvak naast mij gewaaid. Bijna.
- Angst: een gezonde dosis angst maakt je alerter. Je mag niet bang zijn natuurlijk, want dan kan je niks meer. ’t is een fijne grens.
- Kracht: 100Nm torque en 120pk zorgen voor een grote versnelling en een pak kracht die op het asfalt wordt neergezet. Bij een droog wegdek wordt dat door een (bijna letterlijke) samensmelting van rubber en asfalt opgevangen, maar bij een natte baan is er behoorlijk minder grip. Bijna een tweede keer onderuit.
- Afstand houden. Dat is iets wat de meeste mensen nog steeds niet doorhebben. Een motorfiets remt snel. En remt niet alleen als de rem wordt ingetrokken, maar er kan –en er wordt vaak– ook op de motor geremd (door naar een lagere versnelling terug te schakelen). Bijna zat die BMW in mijn gat.
Maar ik ga veel liever met de motor dan met de wagen. Veel meer opties, veel meer uitwijkingsmogelijkheden, veel alerter rijden. Nu het weer nog.
stilte
Een beetje stil vandaag, ik ben aan het doorwerken op die nieuwssite waarvan eerder sprake. Binnenkort zet ik hier wellicht de link, maar ik wil eerste nog een aantal dingen errmmm bijschaven.
De site valideert wel, maar de look is nog niet 100% wat het moet zijn. We gebruiken zoals gezegd MT voor de job, al blijft de ontwikkeling aldaar blijkbaar hangen (tenminste toch naar de buitenwereld toe) bij het nutteloze typekey. Bygones.
Effekens een dwaze foutmelding gehad bij de validatie ivm met een id dat reeds eerder gedefinieerd was, maar ik heb er dan maar een class van gemaakt (maar het blijft een div en geen span).
Tot zover. Maar de content look trekt dus voorlopig op niet veel.
les 4
Hoewel ik de vorige keer al behoorlijk enthousiast was, wordt het alleen maar beter. Vandaag mochten we de ganse tijd zelf foto’s afdrukken. Nu ja, afrdukken. Papier belichten, eventueel gardatiefilters toepassen, in ontwikkelbad, stopbad, fixeerbad en spoelen. Het resulaat mocht er soms zijn.
Ik heb zowat de ganse les (3 uur!) gespendeerd aan het juist krijgen van deze foto. Ingescand ziet het er vrij normaal uit, maar bij het belichten kwam steevast het gedeelte onder het ‘raam’ veel te donker uit. Op den duur werd het papier 53 seconden belicht (een eeuwigheid), terwijl ik met mijn handen de centrale gedeelten schaduw bezorgde zodat ze minder lang belicht werden.
De ’truc special’ hierbij is dan om niet gewoon met je handen op dezelfde plaats te blijven, maar over de foto te bewegen –anders krijg je vlekken (brute overgang van licht naar donker). Voorkennis van photoshop bij gans het foto-gebeuren, helpt behoorlijk.
In ieder geval, voor mij is het allemaal ‘wreed wijs’.
Volgende week: meer van hetzelfde…
gmail
Neeneenee, geen overzicht van de aprilgrappen van gisteren, al vraag ik me toch serieus af hoe het nu zit met Google Gmail.
DM heeft het alvast op de voorpagina gezet, en er is een ganse thread over op MeFi, en ook de New York Times berichtte erover.
Gratis e-mail account tot daar toe, maar gratis 1Gb disk space?! Stel u voor, als slechts 200.000 mensen van de service zouden gebruik maken, dan dient google plots 200 Terabyte ter beschikking te hebben.
(200.000 is echt geen overdreven getal; volgens wired waren er in 2000 waren 66 miljoen hotmail accounts, volgens het NYT artikel hierboven zijn dat er ondertussen al 170 miljoen.)
Nog volgens het artikel (zowel DM als NYT) kost het Google evenwel slechts 2USD per Gigabyte. Over kost voor extra bandbreedte wordt evenwel niet gesproken.
Grappig. Ik ben benieuwd.
update/edit 20040403 via BoingBoing is Gmail wel degelijk echt:
Screenshot of the beta version of GMail — Google’s forthcoming 1G mail service —
here. Link.[We’ve been had. That one’s totally bogus, per Jason Shellen –XJ] Here’s another. (Thanks, Jean-Luc!)
fopjesdag
Speciaal omdat mama terug thuiskwam, mocht Henri gisterenavond extra lang opblijven. Zo laat dat er echt geen tijd meer was voor een verhaaltje.
“Papa, morgen is het fopjesdag, en dan ga ik u en mama eens lekker foppen.”
-Ja, zoals vorig jaar… (al herinner ik me met de beste wil van de wereld niet meer wat hij toen uitgestoken had).
“Ik ga tegen mama zeggen dat er een patiënt op haar zit te wachten in de kelder.”
(Gevolgd door een bulderlach, zowel van hem als van mij.)
“En ik ga tegen u zeggen dat uw motor vanzelf is weggereden.”
(Tot zover de verrassing.)
“En jij moet tegen mij zeggen als ik opsta dat het tijd is om te gaan slapen.”
(… en hij regelt zijn eigen ‘fopjes’ ook al.)
En voorwaar, daarnet aan de telefoon heeft hij het ganse scenario doorlopen, zoals gisterenavond verklapt. Al ging hij even ad lib door te vertellen dat hij de computer had laten vallen en hem dan ook maar meteen uit het raam gekeild had. *slik*
“Fopje!”