Daarom vind ik Buffy zo een schitterende serie: de zelfrelativering/zelfspot. Daarnet –in aflevering season 7, episode 14 (First Date)— de volgende dialoog:
BUFFY
You know, it’s not even that he’s acting that suspicious. It’s just -there he is. On the hell mouth. All day, every day. That’s got to be like being showered with evil. Only from underneath.
WILLOW
Not really a shower.
BUFFY
A bidet. Like a bidet of evil.
*ROTFLAO*
3/3. Maar weet ge ook waar die Waalse Haan staat?
[update om 13:11: 4/4 dus]
[update om21:05: de Waalse Haan in context (klik voor groter)]
Laat het ons verder zo stellen: als ik in een stad moet wonen, laat het dan aub Gent zijn (waar we tenslotte ook een huis gekocht hebben). Maar ik zou toch veel liever (terug) in een alleenstaand huis wonen (‘op den buiten’ ??).
Niettegenstaande ben ik echt zot van Gent. Klein genoeg om alles te voet te kunnen doen, groot genoeg om stadsfaciliteiten te hebben. En slechts minimaal verknoeid: niet Brugs afgelikt, niet Brussels verkrot, niet Antwerps metropolistisch, niet Leuvens leeg in de zomer.
(Jaja, we hebben onze gedrochten –de Zuid, of het Metselaarshuis, of de twee gevels van evenveel hotels (en niet langer de huizen die erachter stonden), om maar iets te noemen)
Maar het blijft grappig, dat Gentse dialect en de Franstalige bourgeoisie, en nog meer de mengeling van beide (“Hier, j’ai mangé des spruitjes”). En de Rue du Paradis die eigenlijk de Donkersteeg heet (of ommegekeerd).
Ah. Gent. There’s no subsitute.
(Laten we het eventjes niet hebben over de verdwijning van Herckenrath, de patisserie in de Mageleinstraat (de naam ontsnapt mij), en binnenkort ook Caron).
On-ge-loo-fe-lijk. De kiekens hebben tanden gekregen. De berg is naar Mozes gegaan. Tenzij dit bericht een vroege 1-aprilgrap is natuurlijk: De Morgen springt op het web
Naar aanleiding van de 25ste verjaardag van De Morgen lanceert de krant maandag een website. De on line editie zal een grafische en inhoudelijke kopie worden van de papieren krant. Dat bespaart De Morgen de kosten van een internetredactie. Aanvankelijk zal je de on line krant gratis kunnen lezen, na verloop van tijd zullen enkel abonnees gratis toegang krijgen tot de site. De krant zou gebruik maken van de techniek van the Press Collection […]
Daar gaat meteen ook mijn belangrijkste argument in de discussie over het al dan niet switchen naar DS (want zij hebben tenminste een on-line versie van hun krant).
(Ze zullen natuurlijk geen up-to-date informatie bieden zoals DS, maar dat gedeelte van DS is dan weer gratis…)
Ik ben benieuwd.
Beelden van een korte stadswandeling, zaterdag (onderdeel van mijn moeders verjaardagsfestiviteiten.) Een sympathieke gids bracht ons van Sint-Jacobs via de Vrijdagsmarkt, het Huis van Alijn, Veerleplein, Jan Breydelstraat, Groentemarkt, Korenlei, Klein Turkije, de Grote Triomfante (Klokke Roeland), Stadhuis, terug naar Sint-Jacobs.
Het beeld bovenaan de pagina toont wel degelijk de Waalse Haan, geplaatst op een bekend Gents gebouw (bekend hangt af van welke coté da ge zijt natuurlijks). (De haan was een solidariteitsgeschenk van de Waalse aan de Vlaamse (Gentse) vakbond.)
Het begint de goede kant uit te gaan. Nog een jaar (of twee), en Leica komt met een digitale M-mount op de proppen. Ondertussen zijn er foto’s gelkt van een de Digilux2 Dit uitkomt ofwel op 1 December, ofwel in de lente van 2004 (afhankelijk van de bron). Leica zelf zwijgt voorlopig in alle talen.
In elke geval de specs van dit ding zijn (voor een keer) impressive:
_Leica DC Vario-Summicron 7-22.5 mm (28-90 on 35 mm) f/2.0-2.4 ASPH (13 elements 10 groups) zoom lens with manual operating rings for the zoom, focus and the aperture
_een 2/3-inch 5-Mp (effective) CCD
_EVF (electronic viewfinder) with 235,000 pixels
_100 to 400 ISO
_opslag in JPEG of RAW format op een SD (Secure Digital) Memory Card
_USB 2.0
Alleen heeft het ding nog geen M-mount voor verwisselbare lenzen. Maar helaas wel een prijskaartje van 1.800 EUR (aaaarrrrgggghhhhhh). Te verwachten natuurlijk gezien (1) de prijs voor gelijkaardige compacts (500-1.000 EUR), (2) de prijs van de gemiddelde Leica-body (2-3.000 EUR voor de M) en (3) het dure Leica glas (2.400 EUR voor de 28/2,0 Summicron-M, 1.200 EUR voor de 50/2,0 Summicron-M, 2.000 EUR voor de 90/2,0 APO-Summicron-M).
*zucht*
[via PhotographyBlog]
[Leica D2: Luc Saint-Elie / d-spot / imaging resource]
[Panasonic DMC-LC1: let’s go digital]
Naar aanleiding van Michel’s reactie dacht ik even dat ik vastgeroest zat in mijn traditionele Beatles repertoire. Echter “leeg van klank” en “vlak” zijn epitheta waar ik mij best in kan vinden wat betreft deze plaat (Let it be… naked).
De ganse terugweg op loop laten staan (= 2 x beluisteren), en “vlak” of “monotoon” waren inderdaad misschien wel de woorden waar ik naar zocht (naast of ipv emotieloos). Enfin, elk zijn mening gelukkig.
Vanochtend dan nog maar eens de soundtrack voor I am Sam geluisterd (ik heb de film niet gezien), kwestie eens te zien hoe erg ik vastgeroest zat. (Opgelet: This Audio CD can not be played on PCs. Noch win, noch mac.)
Een aantal (7/19) interpretaties doen mij toch niet meteen naar het kotszakje grijpen, en Nick Cave’s Let it be moet zowat de beste versie zijn die ik al heb gehoord. Helemaal gewonnen ben ik voor Heather Nova’s We can work it out.
Maar voor de rest heb ik het blijkbaar moeilijk om naar de andere versies te luisteren. Meestal is het veel te gemanieerd of gewoon saai (vlak en monotoon). Een Beatles song is eenvoudig, maar blijkbaar toch gemakkelijk te verknoeien.
Vastgeroest dus.
Gisteren begonnen een paar stripreeksen in mijn mediathèque te steken, en vandaag vind ik twee interessante artikels over Graphic Novels in Time Magazine [via Jessica Crispin / Bookslut]:
The Graphic Novel Silver Anniversary (After 25 years, the format has reached a new beginning) & A Graphic Literature Library (25 books from 25 years for smart, sophisticated readers).
Voorzien van een beetje controverse over de term graphic novel.
In the past 25 years the meaning of the phrase has only gotten hazier and less satisfying. Japanese manga, superhero collections, non-fiction, autobiography all of these are “graphic novels,” a term that now applies to any square-bound book with a story told in comics format.
Al is dit enkel van toepassing is voor Amerikaanse (Engelstalige ?) stripverhalen. Als je bvb bij de verschillende amazons gaat zoeken, vind je daar het volgende:
Eigenaardig –of eerder: sprekend (?)– is dat die term niet voorkomt als top level category bij amazon US, maar ergens begraven zit bij de boeken: Subjects > Entertainment > Comics > Graphic Novels > General
Entertainment, eh. I must remember that name.
Bij amazon UK is het meteen een hoofdcategorie: Comics & Graphic Novels, met verder maar een beperkte onderverdeling.
En gelijkaardig vinden we bij amazon FR Bandes Dessinées & Humour terug. Meer onderverdelingen, met o.a. Comics en Comic Strips, resp. de Graphic Novels en de ‘echte’ stripverhalen zoals Calvin & Hobbes, en Dilbert. (Strip = strook = verwijzing (1) naar de strook met een getekend verhaal in de krant en (2) de traditionele stroken die samen het verhaal uitmaken.)
Voor mijzelf heb ik voorlopig drie onderverdelingen gemaakt: bandes dessinées, anime & manga, en graphic novel. Ik had gedacht daar nog iets zoals comic strip bij te voegen, kwestie van een onderscheid te maken tussen pakweg Kiekeboe en Sambre, maar ik denk dat ik het onderscheid maar pseudo-geographisch ga houden. (Er zijn ook Europese Manga’s.) Ofwel maak ik het ‘internationaal’ voor die ene categorie.
Soit. Maar die artikels zijn dus best interessant.
Jai (Live Forever) Guru (Teacher) De Va (Heavenly One) Om (Vibration of the Universe). (Of ook: Jaya Guru Deva Om.)
Waar internet toch weer allemaal niet goed voor is. Anyway, een tekst zoals deze heeft niet veel muziek nodig (een LSD-trip kan helpen):
Across the universe
Words are flowing out like endless rain into a paper cup,
They slither while they pass, they slip away across the universe
Pools of sorrow, waves of joy are drifting through my open mind,
Possessing and caressing me.
Jai guru de va om
Nothings gonna change my world,
Nothings gonna change my world.
Images of broken light which dance before me like a million eyes,
That call me on and on across the universe,
Thoughts meander like a restless wind inside a letter box they
Tumble blindly as they make their way
Across the universe
Jai guru de va om
Nothings gonna change my world,
Nothings gonna change my world.
Sounds of laughter shades of earth are ringing
Through my open views inviting and inciting me
Limitless undying love which shines around me like a
Million suns, it calls me on and on
Across the universe
Jai guru de va om
Nothings gonna change my world,
Nothings gonna change my world.
[bron: lyricsheaven]
or -an experiment gone terribly awry
De kracht van het ganse Let it be album komt o.a. uit de spontaneÔteit die van het album afdruipt. Iets wat waarschijnlijk niet echt evident was gezien de spanningen binnen de groep, en de live versie van “Get back” was dan ook de best mogelijke manier om de Beatles mee af te sluiten.
Drie dagen ligt het ding nu op in de wagen (gecombineerd met luisteren naar de originele release), en ik kan echter weining of niets van dat alles op Let it be… naked terugvinden.
De tracks:
1. Get Back (2:34) (original: track 12 // 3:07 // different version)
Yawn. OK, we krijgen de volledige versie deze keer. Kan in de verste verte niet tippen aan de charme van de versie op het originele album (“…and I hope we passed the audition“).
2. Dig A Pony (3:38) (original: track 2 // 3:54 // same, edited version)
3. For You Blue (2:27) (original: track 11 // 2:33 // same, edited version)
4. The Long And Winding Road (3:34) (original: track 10 // 3:38 // same, edited version)
Zoals verwacht, deze keer dus geen strings op The Long and Winding Road, en het klinkt absoluut niet slecht. Nog steeds niet problematisch is het feit dat er ook bij het instrumentale middenstuk geen strings zijn, wel problematisch is dat het middenstuk vervangen is door een achtergronddeuntje van Billy Preston (organ). Euh. Het klinkt net als een muziekje uit een gameshow.
5. Two Of Us (3:21) (original: track 1 // 3:37 // same, edited version)
6. I’ve Got A Feeling (3:30) (original: track 8 // 3:38 // same, edited version)
Wel, er spreekt vanalles uit, behalve gevoel. De intro, errr… sucks. Het klinkt als een groep melige koorknapen. De rest kan ermee door.
7. One After 909 (2:44) (original: track 9 // 2:55 // same, edited version)
8. Don’t Let Me Down (3:18) (original: track 9 op Hey Jude // 3:35 // different version)
Don’t let me down (orig. van het Hey Jude album -is dat eigenlijk op CD verkrijgbaar ?) werd toegevoegd, zonder intro (!) in een versie opgenomen tijdens het beruchte live conert op het dak van de Apple Studios in 1969. Niet goed.
9. I Me Mine (2:21) (original: track 4 // 2:26 // same, edited version)
10. Across The Universe (3:38) (original: track 3 // 3:49 // same, edited version)
OK, dit is lang niet slecht. Misschien zelfs een klein beetje beter. De strings op de originele versie maken het allemaal een beetje overkill, en deze versie is zuiverder. De tekst van dit liedje is pure poëzie, en heeft eigenlijk verder maar weinig muzikaal decorum nodig.
11. Let It Be (3:55) (original: track 6 // 4:03 // same, edited version)
Total playing time 35:06 (orig: 35:13)
Missing: (5) Dig It // (7) Maggie Mae
Bottom line: kijk, de nieuwe versie is goedkoper dan de originele, maar mijn voorkeur gaat zonder twijfel uit naar de originele versie. Naked is misschien een leuk experiment, maar er werden een aantal verkeerde keuzes gemaakt waardoor bijna niets op dit album een added value is tegenover het bestaand materiaal. Het grootste verschil met het origineel is dat de stemmen meer op de voorgrond werden geplaatst (wat ten dele het live-effect teniet doet), en dat alles gecalibreerd werd om het meer op een hedendaags studio-album te laten gelijken. Leuk voor de fans collectioneurs, maar geef er anders uw geld niet aan uit (copy controlled bovendien).
[Release info komt van discographynet]
Mislukt.
Ik weet Johnny Depp wel te smaken als acteur. Hij zette een briljante rol neer in Sleepy Hollow (1999), viel best te genieten in Blow (2001) en was perfect gecast voor From Hell (2001) (al ken ik hem helaas ook van 21 Jump Street, maar gelukkig kwam daarna Edward Scissorhands (1990)). Ik kan niet wachten om hem te zien in Pirates of the Caribbean (2003).
From Hell ligt al een tijdje naar mij te lonken in de Fnac, maar voor de schandalige prijs van 36 of 38 EUR voel ik mij niet tot aankopen verleid. Ik kan hem natuurlijk ook via internet kopen, maar een van de sterke punten van DVDs is net dat je ondertitels kan aanzetten. Koop je de de DVD bvb bij Amazon, dan heb je die optie slechts zelden (tenminste, als je NL ondertitels wilt).
Toch maar even Fnac.com geprobeerd, en lo and behold daar verkopen ze hem voor 24,99 EUR. Dezelfde versie als in Fnac Gent, 2 DVD editie, inclusief Nederlandstalige ondertitels. Als je die on-line bestelt komen er natuurlijk wel weer verzendingskosten bij, etc, dus erg groot zal het verschil op den duur niet meer zijn. Maar, beweert de Fnac niet dat, als je een artikel goedkoper vindt, ze het prijsverschil terugbetalen. Toegegeven, dat moet binnen een straal van zoveel km zijn, maar hun eigen internetwinkel !
Helaas. De man van de DVD-afdeling bleek onvermurwbaar, maar wist me wel te vertellen dat het bewuste item in december in ‘den afslag’ komt. Yeah right. Dan loopt iemand anders er wel voor mijn neus mee weg. Ze hebben dezelfde DVD ook bij amazon.fr (2 DVD incl. NL sous-titrage), dus tegen vrijdag heb ik hem wel.
(In tegenstelling tot fnac.com zijn de verzendingskosten bij amazon wel betaalbaar, vooral als je meer dan 1 item koopt: geen extra kosten per item).
(Voor de tweede of derde keer heb ik Raising Cain laten liggen. Ik ben er telkens van overtuigd dat ik hem al eerder gekocht heb, maar vergeet altijd weer mijn collectie na te kijken voor we thuis vertrekken. Zondag heb ik dat eindelijk wel gedaan, en nu staat de DVD genoteerd op het boodschappenlijstje voor volgende week (dat ik wel weer ergens ga verliezen). Slechts 9 EUR, zeg nu zelf.)