Categorie: recensies

concerten 2007 Q3

Jazz! Festivals! Grote Evenementen! De zomer is er vol van. We gingen achtereenvolgens naar het Blue Note Records Festival, Jazz Middelheim, Jazz in ’t Park, de opening van De Bijloke Muziekcentrum (schone foto’s op die site overigens), Flemish Jazz Meeting, Vooruit 25, en de opener bij Opatuur. Wat een lijst!

Wie is mij bijgebeleven van die hele rist artiesten?

BNRF: Yusef Lateef –hey, ik ben fan van Lateef; Kurt Elling omdat de man een wandelend cliché is, fantastisch zoals Eddy Wally dat ook is; Chick Corea & Gary Burton, die in ware Opatuur-stijl met twee instrumenten een volle zaal konden boeien; e.s.t., want we mochten pas na het tweede nummer foto’s maken, en het eerste duurde de helft van het optreden, maar wat voor een optreden!; Medeski, Scofield, Martin & Wood, die met Scofield veel beter speelden dan alleen, en ommegekeerd van hetzelfde; Mo & Grazz Live Band, voor haar schoenen; Zap Mama voor de kleuren; India.Arie voor haar haar; Willy DeVille voor zichzelve; Sly om er niet te zijn; Chroma voor de special guests; gans de Coltrane special op BNRF; en Elvis Costello om buiten categorie te spelen.

Middelheim: Myriam Alter; Nils Wogram; Dez Mona, hoewel Frateur niet zijn beste dag had; Matthew Herbert Big Band omdat het zo verdomd hilarisch was; Ornette Coleman was grandioos.

Jazz in ’t Park: Florizoone – Massot – Horbaczewski; Trio Rosso was super! en daar wil ik meer van horen; Fré Desmyter Quartet: waarom kende ik dat niet; Jeroen Van Herzeele Quartet speelde beter dan op BNRF; Bart Defoort – Jazzhood als beste optreden van JiP.

Speciale vermelding ook nog voor het Narcissus Quartet (welk een evolutie!) en het Vansina Verbruggen Gudmundsson Trio (kopen, die cd —Tokio Quantize) op de Flemish Jazz Meeting.

  1. aRTET / 06-07-2007 / BNRF / **
  2. Charles Tolliver Big Band / 06-07-2007 / BNRF / **
  3. Vanguard Jazz Orchestra feat. Bert Joris / 06-07-2007 / BNRF / **(*)
  4. Kenny Werner Quintet feat. Toots Thielemans / 06-07-2007 / BNRF / **
  5. Vaganée / Del Ferro Group / 07-07-2007 / BNRF / **
  6. Gianluca Petrella Indigo 4 / 07-07-2007 / BNRF / **
  7. Belmondo Sextet feat. Yusef Lateef / 07-07-2007 / BNRF / ***
  8. Jazz at Lincoln Center Orchestra with Wynton Marsalis / 07-07-2007 / BNRF / **
  9. Jef Neve Trio feat. Flavio Boltro / 08-07-2007 / BNRF / **
  10. Soledad feat. Philip Catherine / 08-07-2007 / BNRF / **(*)
  11. Kurt Elling / 08-07-2007 / BNRF / **
  12. Chick Corea & Gary Burton / 08-07-2007 / BNRF / ***
  13. Trijntje Oosterhuis / 10-07-2007 / BNRF / 0
  14. e.s.t. / 10-07-2007 / BNRF / ***
  15. Stacey Kent / 10-07-2007 / BNRF / **
  16. Charlie Haden Quartet West / 10-07-2007 / BNRF / **
  17. Koop / 11-07-2007 / BNRF / **
  18. Erik Truffaz feat. Ed Harcourt / 11-07-2007 / BNRF / **
  19. The Cinematic Orchestra / 11-07-2007 / BNRF / **
  20. DJ Shadow / 11-07-2007 / BNRF / **
  21. Othin Spake feat. Trevor Dunn & Shelley Burgon / 12-07-2007 / BNRF / **
  22. Medeski, Scofield, Martin & Wood / 12-07-2007 / BNRF / ***
  23. Nils Petter Molvaer/Bill Laswell Group / 12-07-2007 / BNRF / ***
  24. Amon Tobin / 12-07-2007 / BNRF / **
  25. Jerboa / 13-07-2007 / BNRF / **
  26. Baloji / 13-07-2007 / BNRF / **
  27. Zap Mama / 13-07-2007 / BNRF / **
  28. India.Arie / 13-07-2007 / BNRF / **
  29. Guru’s Jazzmatazz / 13-07-2007 / BNRF / **
  30. N8N and Blunk / 14-07-2007 / BNRF / **
  31. The Rhythm Junks / 14-07-2007 / BNRF / **
  32. Mo & Grazz Live Band / 14-07-2007 / BNRF / **
  33. Sly and the Family Stone / 14-07-2007 / BNRF / *
  34. Chroma / 15-07-2007 / BNRF / **
  35. Richard Bona / 15-07-2007 / BNRF / **
  36. Cristina Branco / 15-07-2007 / BNRF / **
  37. Willy DeVille & The Mink DeVille Band / 15-07-2007 / BNRF / ***
  38. Jeroen Van Herzeele Project / 15-07-2007 / BNRF / **
  39. Rashied Ali Quintet ‘Company Of Heaven’ / 15-07-2007 / BNRF / **
  40. Archie Shepp / Roswell Rudd Quartet / 15-07-2007 / BNRF / **
  41. San Francisco Jazz Collective / 15-07-2007 / BNRF / **
  42. Anjani / 15-07-2007 / BNRF / *
  43. Elvis Costello with the Allen Toussaint / 15-07-2007 / BNRF / ****
  44. Tineke Postma Quartet / 15-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  45. Tania Maria Brasil Quartet / 15-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  46. Myriam Alter / 15-08-2007 / Jazz Middelheim / ***
  47. Dianne Reeves / 15-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  48. Le Monde de Kôta / 16-08-2007 / Jazz Middelheim / *
  49. Mâäk’s Spirit feat. Misha Mengelberg / 16-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  50. Lee Konitz & Brussels Jazz Orchestra / 16-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  51. Nils Wogram’s Root 70 feat. Simon Nabatov / 18-08-2007 / Jazz Middelheim / ***
  52. Eric Legnini Trio / 18-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  53. Dez Mona / 18-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  54. Matthew Herbert Big Band / 18-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  55. Jef Neve Trio / 19-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  56. Nicolas Thys & The 68 Monkeys / 19-08-2007 / Jazz Middelheim / *(*)
  57. Bert Joris Quartet / 19-08-2007 / Jazz Middelheim / **
  58. Ornette Coleman 3 Bass Quintet / 19-08-2007 / Jazz Middelheim / ***
  59. WoFo olv. Michel Mast / 24-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  60. Christian Mendoza Trio / 24-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  61. Ivan Paduart / Rick Margitza Quartet / 24-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  62. Trio Florizoone – Massot – Horbaczewski / 25-08-2007 / Jazz in ’t Park / ***
  63. Richard Rousselet Quintet / 25-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  64. MusicAzur / 26-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  65. Pierre Anckaert Trio / 26-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  66. Chroma Quintet / 26-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  67. Fables of Fungus / 31-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  68. Tricycle / 31-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  69. T & T (Nic & Toine Thys) / 31-08-2007 / Jazz in ’t Park / **
  70. Bo Van der Werf / Nelson Veras Quintet / 01-09-2007 / Jazz in ’t Park / **
  71. Trio Rosso / 01-09-2007 / Jazz in ’t Park / ***
  72. Fré Desmyter Quartet & John Ruocco / 01-09-2007 / Jazz in ’t Park / ***
  73. Woody’s Quintet / 02-09-2007 / Jazz in ’t Park / *
  74. Bart Defoort – Jazzhood / 02-09-2007 / Jazz in ’t Park / ***
  75. Jeroen Van Herzeele Quartet / 02-09-2007 / Jazz in ’t Park / ***
  76. Music for the Royal Fireworks / 06-09-2007 / De Bijloke / **
  77. Brautigam: Pianorecital + Rach II / 06-09-2007 / De Bijloke / *
  78. Tineke Postma Quintet / 06-09-2007 / De Bijloke / **
  79. Narcissus Quartet / 08-09-2007 / Vooruit / ***
  80. Vansina Verbruggen Gudmundsson Trio / 08-09-2007 / Vooruit / ***
  81. Jef Neve Trio / 08-09-2007 / Vooruit / *
  82. Jeroen Van Herzeele en Nicolas Thys / 16-09-2007 / Opatuur / **
  83. Soapstarter / 22-09-2007 / Vooruit / **
  84. Bent Van Looy / 22-09-2007 / Vooruit / **
  85. The Bony King of Nowhere / 22-09-2007 / Vooruit / **(*)
  86. The Ex feat. Getatchew Mekuria & Friends / 22-09-2007 / Vooruit / **
  87. Gabriel Rios / 22-09-2007 / Vooruit Concertzaal / **
  88. Gabriel Rios / 22-09-2007 / Vooruit Theaterzaal / **
  89. Louis Sclavis met FES / 22-09-2007 / Vooruit / ***
  90. René Lussier met FES / 22-09-2007 / Vooruit / **
  91. The Violent Husbands / 22-09-2007 / Vooruit / **
  92. Frederik Leroux en Steven Delannoye / 30-09-2007 / Opatuur / **

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorig kwartaal)

films Q3

Allemaal cheap tricks, in The Prestige. Een ontgoocheling wat Nolan daar heeft neergezet, na het schitterende Memento en Batman Begins. De kijker is verplicht van het ene naar het andere spektakel rond te holen, en zonder deftige verhaalopbouw wordt hij meegesleurd naar een ontknoping die alles van een deus ex machina (het trefwoord in de besprekingen deze maand) wegheeft.

Shortbus is dan weer een behoorlijk intense film, over frustraties, over mensen die met zichzelf in de knoop liggen, en hoe dat toch maar niet zomaar vanzelf opgelost raakt. Het is een relatiefilm, een chick-flic op zijn slechtst, een zeer geslaagde indie-film op zijn best. Boodschap? You cannot outrun yourself. Te bekijken met uw lief.

De hel van Tanger was zeer de moeite, een beetje vastgeroest in de Vlaemsche klei, maar slechts met mate. Er werden weinig middelen aangewend in deze film, wat helaas een beetje te zien is. Dat is redelijk letterlijk te nemen overigens, want de fotografie is niet meteen denderend te noemen. Nogmaals: dat heeft naar alle waarschijnlijkheid veel met het beperkte budget te maken. Van Mechelen, die ons ook al De Indringer heeft geschonken, blijft iemand om in de gaten te houden.

The Forgotten en (vooral) Out of time zijn visuele en inhoudelijk clichés, als is die eerstgenoemde film toch behoorlijk onderhoudend. The Rules of Attraction is ok, maar niet meer dan dat. Nice try, leuk gegeven, maar vooral gimmicky en met een groot ‘dat hebben we al elders gezien’ gevoel.

The Good Shepherd heeft alles weg van een instant classic, ook de traagheid van het verhaal. Het is zeker de moeite waard om u doorheen te worstelen, maar u hoeft er niet voor naar de videotheek te snellen.

Gedrocht van de maand –sorry, van het kwartaal– is zonder enige twijfel Alexander, een megalomaan saaie film van Oliver Stone. Ik heb hem ‘slecht, maar bekijkbaar’ beoordeeld, maar ik heb meer dan eens de neiging tot fast forward moeten onderdrukken. Voor een drie uur uitgesponnen film, bevat deze prent overigens jammerlijk weinig diepgang. Hele hopen noodzakelijke achtergrondinformatie wordt achtergehouden, en de halfslachtige manier waarop Ptolemaeus wordt opgedragen (een afgrijselijk slechte acteer’prestatie’ van Anthony Hopkins), laat u in twijfel of men eigenlijk wel over het scenario heeft nagedacht. Zelfs een van mijn meest favoriete dieren in de geschiedenis, Bucephalos, komt er met moeite in voor. Ach, droefnis. Het bestaansrecht voor deze film, zo hebben de makers waarschijnlijk gedacht is de openlijke referentie naar de *slik* homofiele geaardheid van Alexander. Met alle clichés erbij natuurlijk: de mannen in de film zien er op hun meest mannelijk uit, maar Alexander zelf wordt opgevoerd als geblondeerde nicht (hoewel hij op zijn meest bekende portret met donkere haren wordt afgebeeld), en zijn geliefde Hephaestion met zwaar gefardeerde ogen, vrouwelijk opgemaakte haren, en nog net niet het ‘wapperend handje’. Puh-lease.

  1. The Prestige / Christopher Nolan / 2006 / DVD / *(*)
  2. Christina’s House / Gavin Wilding / 1999 / KA2 / *(*)
  3. Pandemic / Armand Mastroianni / 2007 / VijfTV / *(*)
  4. De hel van Tanger / Frank van Mechelen / 2006 / VTM / **(*)
  5. The Forgotten / Joseph Ruben / 2004 / KA2 / *(*)
  6. Out of time / Carl Franklin / 2003 / VT4 / *(*)
  7. The Good Shepherd / Robert De Niro / 2006 / Telenet / **(*)
  8. The Rules of Attraction / Roger Avary / 2002 / DVD / **(*)
  9. Shortbus / John Cameron Mitchell / 2006 / DVD / ***
  10. Alexander / Oliver Stone / 2004 / KA2 / (*)

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige maand)

boeken 200709

September was amper rijker aan literatuur dan augustus, zo is gebleken. Vol goede intenties gestart, maar wegens tijdsgebrek en andere besognes ben ik niet tot veel lectuur toe gekomen. Ik heb wel Frank Albers‘ Beatland in huis gehaald, maar nog niet de ongecensureerde Kerouac. Ik zal vandaag of morgen eens in de Limerick binnenwandelen om te zien of hij al binnen is.

Next van Crichton is een zeldzaam boek. Het is namelijk een van de uitzonderlijk weinige boeken waarin ik maar niet ben geslaagd mijn suspension of disbelief opzij te zetten. Volstrekt ongeloofwaardig, de plots lijken wel uit drie vier andere boeken bijeengesprokkeld om op het einde, zonder voorafgaandelijke verwittiging, alsnog bijeen te komen. Wie mijn boekensmaak een beetje kent, weet dat ik anders bijzonder grote fan ban van zo’n plots die samenkomen, maar hier komt de ene deus na de andere, ex machina op de scène afgedaald. Onderhoudend, maar leest als een wetenschappelijk werk dat voor de massa diende begrijpbaar te worden gemaakt. U kiest beter een andere Crichton.

Naast schrijver is Benali ook duurloper. Ik had nog maar één boek van hem gelezen, Feldman en ik, dat ik eerder dit jaar als hoogdraverij had bestempeld. Ook dit boek bevat een al te grote complexiteit voor het thema, maar als je rond een bij het haar getrokken plotverwikkeling leest, is dit boek best interessant. Toch als je zelf ook loopt. Echt aanraden zou ik niet doen.

  1. Next / Michael Crichton / 2006 / *
  2. Marathonloper / Abdelkader Benali / 2007 / **

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

boeken 200708

Slechts één boek, vorige maand. National Book Award Winner, geschreven door Philip Roth, hey, het kan niet fout gaan, dacht ik toen ik het boek kocht in Chicago vorige maand. Helaas. Ik heb het naar overal mee naartoe gesleept, en mij moeten verplichten om het uit te lezen. op het vliegtuig was het ideale literatuur om bij in slaap te vallen, maar voor het wachten tussen twee fotoshoots op pakweg Middelheim, was het veel te hoogdravend om zomaar in te lezen.

U zal mij niet horen beweren dat dit een slecht boek is, laten we het erop houden dat het niet mijn ding is. Het kon mij niet beklijven, maar ik ben ervan overtuigd dat er mensen zullen rondlopen die dit boek bijzonder geslaagd vinden. En dat stemt mij blij.

Daarna ben ik als anti-dote in wat pulp begonnen, maar ik ben ondertussen ook verschrikkelijk geïntrigeerd geraakt door Beatland, waarin Frank Albers Jack Kerouacs On the Road gebruikt als handleiding voor een tocht door Amerika. Mogelijks herlees ik eerst Kerouacs meesterwerk, en spoed ik mij dan naar de winkel om Albers’ epos te verorberen. (Of misschien moet ik mij eerst maar eens tot ‘On the Road’, de ongekuiste versie wenden.)

  1. Sabbath’s Theater / Philip Roth / 1995 / *(*)

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

Vacancy

Wanneer David en Amy met autopech stranden in een godvergeten gat (dat welgeteld één garage en één motel telt), rest hen niets anders dan er te overnachten. De garage is immers gesloten, en de eenzame publieke telefoon blijkt niet te werken. De moteleigenaar mag dan niet meteen van het meegaande type zijn, hij biedt hen meteen en zonder meerprijs de bruidssuite aan. Waar het verschil zit met een gewone kamer wordt niet meteen duidelijk, maar de groezeligheid van hun logement blijkt al gauw het minste van hun zorgen te zijn. David vindt er een videotape met een slasherprent, met daarin een kamer toch wel heel erg op die van hen lijkt.

U hoeft geen horrorfan te zijn om de tekenen te herkennen: het verdwaalde koppel, de autopech, de psychopatisch aandoende gerant in het enige motel in de wijde omtrek –waarin overigens geen andere gasten blijken aanwezig te zijn. Vacancy windt er dan ook geen doekjes om. In deze prent gaat het om de spanning en de actie, en de nochtans beloftensvolle onderhuidse spanning tussen het koppel wordt weinig tot niet uitgewerkt.

Op het eerste gezicht lijkt er niets mis met de relatie tussen David (Luke Wilson) en Amy (Kate Beckinsale). David is de typische man die te trots is om toe te geven dat hij verloren is gereden, en Amy is de even typische vrouw die hem het bloed onder de nagels haalt. maar al gauw blijkt dat dit koppel eigenlijk geen koppel meer is. De reden waarom komen we met mondjesmaat te weten, maar als u niet oplet, hebt u hem gemist. Jammer, want het had zeker kunnen bijdragen tot het verhaal.

Regisseur Nimród Antal windt er geen doekje om. Ondanks de eerder trage eerste tien minuten van de film, raast hij er als een trein vandoor met een opeenstapeling van clichés, die echter wonderwel blijken te werken. De film heeft weinig pretentie op dat vlak, en misschien is het net daardoor dat de toeschouwer geboeid blijft kijken. Het publiek in de zaal slaakte regelmatig een gil, wat de atmosfeer in dit geval zeker ten goede kwam.

Antal gaat evenwel zo snel, dat hij in de eindscènes van de film zichzelf voorbij loopt. De film vertraagt heel plots, de spanningopbouw verdwijnt, en daarmee ook de geloofwaardigheid van het verhaal. Het einde is veel te abrupt, en dezelfde mensen die even daarvoor nog hard zaten te gillen, vragen zich schouderophalend af wat er nu eigenlijk aan de hand was. Jammer, want het is een film met genoeg potentieel (in het genre). Als u voor dit soort films te vinden bent, kan u dan ook met gerust hart gaan kijken. Maar misschien beter niet net voor u met de wagen op (motel)vakantie vertrekt.

Vacancy, van Nimród Antal met Kate Beckinsale, Luke Wilson en Frank Whaley. Te zien in Kinepolis Gent (Decascoop).

(Deze bespreking verscheen eerder op Gentblogt.)

boeken 200707

Waar zo’n vliegreis verschrikkelijk goed voor is, is dat er een heleboel tijd is om boeken te lezen. Maar liefst vijf van de zeven boeken die in het lijstje van juli voorkomen, heb ik gelezen tijdens de reis. Drie ervan tijdens de vliegreis zelf, en twee gedeelteljk op het vliegtuig en de rest onderweg door de verschillende staten. Het waren –om de metafoor even door te trekken– niet meteen hoogvliegers, al waren er best een paar dik de moeite.

The Road was net iets beter dan ik had verwacht. Ik had het gekocht omdat W. me had verteld dat het vlot las, en ik dacht dat het aldus wel interessante vliegtuiglectuur zou zijn. Het begin viel een beetje tegen –en met begin bedoel ik wel degelijk begin. Na amper tien bladzijden zat ik goed in het verhaal, en nog geen drie uur later had ik de bijna driehonderd bladzijden volledig doorgelezen. Een goed einde bovendien –voorspelbaar, in dat het eigenlijk niet anders mócht aflopen– al had het er even uit gezien dat het de andere –minder goede, maar eigenlijk even voorspelbare kant– uitging. Ik heb in elk geval zin om nog wel iets anders van McCarthy te lezen.

Murakami’s Norwegian Wood is een goed boek. Een Bildungsroman die ongetwijfeld behoorlijk populair moet zijn bij de universiteitsstudenten, maar in een uiterst erbarmelijke vertaling. Mogelijks heeft de vertaler al te letterlijk proberen te vertalen, waardoor het Engels een beetje karikaturaal overkomt, niet geheel onvergelijkbaar met het nederengels zoals men dat op bepaalde naar populariteit strevende weblogs aantreft. Het gaat er evenwel heel vlotjes in, en ik ga zeker nog Kafka on the Shore of The Wind-Up Bird Chronicle van hem proberen.

Erbarmelijk was evenwel het tempeliersboek van Raymond Khoury. De korte bio vermeldt dat Khoury geroemd wordt om zijn scripts voor televisie en film. Daarvoor hoefde u eigenlijk de bio niet te lezen, want het boek lijkt wel een compilatie van populaire plotwendingen zoals men die aantreft in de commerciëlere Hollywood films. Slecht geschreven bovendien, waarschijnlijk met de bedoeling het boek zo snel mogelijk als script te verkopen (om hoogst waarschijnlijk te eindigen in een gelijkaardig soortement misbaksel als Michael Crichtons Timeline).

Net zo belabberd was De nacht van de zwarte rozen, maar dan voornamelijk omdat het een nodeloos gecompliceerd non-boek betreft.

Jamaicaanse Nachten was de echte ontgoocheling van de maand. Na het beloftevolle New Yorkse nachten haalt Portocarero het niveau van zijn vorige verhaal absoluut niet. Nodeloos complex (alweer!) blijft Portocarero zodanig twijfelen tussen thriller en literatuur, dat zijn verhaal het referentiekader van het ene noch het andere haalt. En als u de prequel niet hebt gelezen, hoeft u aan dit tweede deel al zeker niet te beginnen. Jammer.

De twee Cobens zorgden voor licht maar degelijk entertainment, waarbij vooral Tell No One zeer onderhoudend was.

  1. Jamaicaanse Nachten / Herman Portocarero / 2007 / *(*)
  2. De nacht van de zwarte rozen / Nino Filasto / 1997 / 0
  3. Tell No One / Harlan Coben / 2001 / **
  4. The Last Templar / Raymond Khoury / 2005 / (*)
  5. The Innocent / Harlan Coben / 2005 / *(*)
  6. Norwegian Wood / Haruki Murakami / 1987 / **(*)
  7. The Road / Cormac McCarthy / 2006 / ***

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige kwartaal)

boeken 2007 Q2

Hm. Ik was 2007 niet meteen spetterend gestart, wat betreft literatuur. Dit laatste kwartaal heb toch iets van de ‘schade’ ingehaald, maar het niveau van de boeken die ik heb gelezen, is niet bepaald hoog te noemen. Moordlijst van Denise Danks is ronduit slecht te noemen. Dan hoor ik u al zuchten: “maar Bruno, het is gewoon een thriller”, en dan repliceer ik: “nee, het is een slechte thriller”. Want Lee Child bijvoorbeeld, is ook pulp, maar dan wel goede pulp. En Ruth Rendell behoort tot diezelfde categorie van thrillers, maar dat is ook onvergelijkbaar beter. Al moet ik zeggen dat ik Chabrols verfilming, La demoiselle d’honneur, toch wel nog net dat ietsje beter is –tiens, zou die al uit zijn op DVD?

En goed kijk, we laten die thrillers voor wat ze zijn. Koubaa gaat met Nevski serieus de dieperik in. Het is nog goed dat hij er Gent herkenbaar bijsleurt, of ik had hem een nul gegeven. Dat pover sterretje krijgt hij er nu bij voor de moeite. Maar niet van harte. Japin is nog zo iemand die een onding heeft uitgebracht. Gelukkig telde het maar dik honderd bladzijden, want ik ben er niet zeker van dat ik het vod anders had uitgelezen. En nog één: de ‘Grote Europese Roman’, ofte: laten we eens moeilijk doen gelijk Saskia De Coster, en zien of we dan ook meer au sérieux worden genomen. Nee dus. En de knoert van Peeters bestaat uit drie keer zoveel bladzijden als het vod van Japin. En ik heb ze ook allemaal doorgenomen.

Maar goed, niettemin gaat de kwaliteit toch in stijgende lijn. Tirza –dat doet mij denken aan de hond van mijn groottante, die Mirza heette– krijgt al twee sterren, al is het maar omdat ik mij heel even, in een moment dat sneller voorbij was dan het orgasme van de gemiddelde man, liet denken dat Grunberg de verwrongheid van de maatschappij trachtte te vatten. Nah, toch niet. Maar ik zal die tweede ster maar laten staan zeker?

Met kop en schouders reeds, steekt Pleysiers De Latino’s uit voornoemde hoop. Niet dat zijn boek zo verschrikkelijk goed was, maar eigenlijk behandelt hij eenzelfde soort materie als Grunberg, alleen dan wel zonder daar nodeloos complex over te gaan doen.

Driemaal zo hoog staat Van Reybrouck, precies de enige van al die Nederlanstalige schrijvers die beseft wat schrijven inhoudt, en dat bovendien nog op een deftige manier aan het papier weet toe te vertrouwen.

En hoewel hij evenveel sterren werd toebedeeld als Van Reybrouck, valt eigenlijk geen van voornoemde schrijvers te vergelijken met Gaiman, die daar op eenzame hoogte moet achterblijven. In vergelijking verdient hij ruimschoots vier sterren, ware het niet dat hij nog beter werk heeft geschreven (American Gods bijvoorbeeld.) ’t Is vakantie, ’t is een sprookje, ’t is ideaal om op reis mee te nemen –en vertaald in ’t Nederlands ook (Ster).

  1. The Bridesmaid / Ruth Rendell / 1989 / **(*)
  2. Het gebied van Nevski / Bart Koubaa / 2007 / *
  3. De Latino’s / Leo Pleysier / 2007 / **(*)
  4. Grote Europese Roman / Koen Peeters / 2007 / *(*)
  5. De grote wereld / Arthur Japin / 2006 / *
  6. Slagschaduw / David Van Reybrouck / 2007 / ***
  7. Tirza / Arnon Grunberg / 2006 / **
  8. The Hard Way / Lee Child / 2006 / **
  9. Moordlijst / Denise Danks / Publicatiedatum / 0
  10. Stardust / Neil Gaiman / 1999 / ***

0 te vermijden / * slecht, maar leesbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(boeken vorige maand)

gisteren op het BNRF

“Kijk,” zeg ik tegen Henri die voor de eerste act met mij meegekomen is naar het BNRFestival, “ge hebt goede muziek en ge hebt slechte muziek.” Ik las even een pause dramatique in. “Dit is slechte muziek.”

Hij kijkt me vragend aan.

“Nee, je hebt gelijk,” herpak ik mij, “het is goede muziek, maar het is een slechte zangeres.”

Trijntje Oosterhuis heeft een flinterdunne stem, met een bereik dat laat vermoeden dat het niet eens een ganse toonladder beslaat. Ik heb medelijden met Burt Bacharach, wiens oeuvre ze gedurende het ganse concert door hetzelfde register haalt.

Op haar best neigt Oosterhuis naar Whitney Houston, en tijdens de Gentse Feesten zou ze op een aantal plaatsen waarschijnlijk niet verkeerd worden geprogrammeerd. Rond een uur of twee-drie, als de alcohol al rijkelijk heeft gevloeid en het publiek daardoor wat minder kritisch is geworden.

“We spelen dit liedje heel verschillend van het origineel”, zo kondigt ze Raindrops keep fallin’ on my head aan. En dan vergeet ze even de versies van Sacha Distel en Manic Street Preachers, en zingt ze het nummer gewoon wat trager.

—

Nee, vergeleken met Oosterhuis is Stacy Kent pure sex. Dat is lichtjes overdreven dus, tenzij u valt voor haar hoge Julie-Andrewsgehalte, maar ze had tenslotte ook Gainsbourg te bieden, “my hero tonight“.

“For those of you in the audience who don’t speak French –which probably is everyone, except for that one guy. And he’s American“, besloot ze haar in rimpelloos Frans uitgevoerde nummer. Toen het gelach evenwel uitbleef had ze meteen door dat er iets moest zijn misgelopen, en ze verontschuldigde zich dan ook al snel: “I’m sorry, that just came out.” Het was haar vergeven, ze was –hoewel op veilig spelend– onderhoudend, en kwam heel professioneel maar daardoor weinig verrassend over.

—

Wel goed was dan weer e.s.t. De fotografen hadden ingewikkelde instructies meegekregen van presentator Wilfried Haesen. “Volgt u even, beste fotografen”, waarop hij uitlegde dat we pas vanaf het derde nummer “ons ding” mochten doen, “zonder flitslicht! En niet tijdens de stille passages.”

Het eerste nummer duurde 45 minuten.

Het tweede was relatief korter, en bovendien speelden ze een set van een dik anderhalf uur (ipv het toegestane uur en een kwartier).

—

Charlie Haden stond op exact dezelfde plaats als twee jaar geleden: helemaal achteraan, met zo min mogelijk licht op hem gericht. Toen was mij door een collega verteld dat hij dat opzettelijk doet om de fotografen te jennen. Ik heb snel mijn foto’s gemaakt, en was van plan om huiswaarts te gaan, maar ik kon mij maar moeilijk van het concert wegtrekken. Ik ben niet tot het einde gebleven, maar het concert was gewoon goed. Niet fenomenaal of fantastisch, maar goed. Het stond er, en het bleef overeind, in tegenstelling tot Haden zelf, die vanochtend aan een hernia werd geopereerd.

concerten 2007 Q2

Sh*t. Ik ben weer niet meer mee. Wat heb ik allemaal gezien/gehoord vorig kwartaal?

Mijn eerste keer in de Charlatan (eindelijk). Voor Dez Mona dan nog wel (foto). De omgeving van het concertzaaltje van de Charlatan leende zich perfect voor dit optreden; de akoestische omstandigheden waren daarentegen behoorlijk slecht. Dez Mona vraagt om een luisterbereid publiek en een stille zaal, en daarvoor is de Charlatan dan duidelijk weer niet optimaal te noemen. Niettemin heb ik van dit concert met volle teugen genoten, en ben ik benieuwd om ook iets luidruchtiger groepen aldaar te horen te krijgen.

Ook het optreden van The Van Jets in de Balzaal van de Vooruit werd zeer gesmaakt (gillende tieners incluis), en Sioen in de Handelsbeurs, als wist mijn op dat vlak meer ervaren gezelschap te vertellen dat hij niet in zijn beste doening was toen.

Fenomenaal was dan weer het concert van Wilco, dat ‘met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid’ mag gerekend worden tot een van de beste van dit jaar –zelfs al is het nog maar half onderweg, dat jaar, en zelfs al had ik bonkende hoofdpijn. De Vooruit weet ze toch maar te programmeren, die goede groepen.

Jazzgewijs onthouden we traditioneel het triumviraat Joris-Loriers-Aerts, maar net zo goed Braeckman, Van Oost en Vermandel, en de duo’s Fabrizio Cassol en Fabian Fiorini en Lode Vercampt en Joachim Badenhorst. Ik had nochtans wreed uitgekeken naar Ewout Pierreux en Yannick Peeters, maar Peeters had haar beste dag niet, vrees ik.

Bon, overmorgen begint het BNRF, dus vermoedelijk krijgt u in augustus reeds die waslijst alhier te verwerken.

  1. Joris, Loriers en Aerts / 1-04-2007 / Opatuur / ***
  2. Dez Mona / 6-04-2007 / Charlatan / ****
  3. Braeckman, Van Oost en Vermandel / 15-04-2007 / Opatuur / ***
  4. Saxafabra / 18-04-2007 / Vooruit / **
  5. Bohren / 21-04-2007 / Vooruit / 0 (cfr)
  6. Rony Verbiest, Hans Van Oost en Werner Lauscher / 22-04-2007 / Opatuur / ***
  7. The Van Jets / 26-04-2007 / Vooruit / ***
  8. Fabrizio Cassol en Fabian Fiorini / 29-04-2007 / Opatuur / ***
  9. Sioen / 4-05-2007 / Handelsbeurs / ***
  10. Lode Vercampt en Joachim Badenhorst / 6-05-2007 / Opatuur / ***
  11. Ewout Pierreux en Yannick Peeters / 13-05-2007 / Opatuur / **
  12. Saxkartel / 20-05-2007 / Opatuur / **
  13. Peter Hertmans en Erwin Vann / 27-05-2007 / Opatuur / **
  14. Wilco / 30-05-2007 / Vooruit / ****
  15. Anne Wolf, Theo de Jong en Hans Van Oost / 03-06-2007 / Opatuur / **

0 te vermijden / * slecht, maar beluisterbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(concerten vorig kwartaal)

films200706

Belofte van de maand: The Hamiltons. Geef die mensen een budget en goede acteurs, en die maken een goede film. De acteurs nu zijn onervaren, sommigen zijn ronduit slecht (al zitten er een paar betere tussen); het script rammelt, maar als (indie) debuut is dit zeker niet onaardig.

De Nouvelle Vague, hier met Godard en Truffaut en Belmondo. Ze komen alledrie samen in À bout de souffle, Belmondo in zeer eerste grote rol, Truffaut voor het verhaal, en Godard als cineast. Een groot deel van de dialogen en details van het verhaal werd ter plekke uitgevonden, net zozeer als belichting en draaimomenten werden geïmproviseerd. Er zit zoveel in die film, zo grappig en oudbollig en gekunsteld en spontaan en ongeloofwaardig en natuurlijk. Met hopen onvergetelijke flarden dialoog:

Patricia: “Quelle est votre plus grande ambition dans la vie?”
Le romancier Parvulesco: “Devenir immortel… et puis mourir.”

Of nog, wanneer Michel Poiccard en Patricia met elkaar proberen te breken

Quand on parlait, je parlais de moi et toi de toi. Alors t’aurais du parler de moi et moi de toi.

Zo maken ze geen films meer, zou ik willen schrijven. Maar dat zou gelogen zijn.

Want vier jaar na de Columbine High School massacre maakt Gus Van Sant Elephant, over exact dezelfde thematiek. Veel meer dan te trachten over het voorval te filosoferen, of er een ingewikkelde (pseudo) psychologische film van te maken, maakt Van Sant een vloeiende film, met een interessante structuur die geen moment hapert. Let wel, de film bevat genoeg suggesties over mogelijke aanleidingen een oorzaken, maar het ligt er nooit vingerdik op. Op geen enkel moment wordt deze film moraliserend of gaat het belerend vingertje de hoogte in. Boeiend.

En het houdt niet op, met de goede films, deze maand (ik heb er dan ook weer genoeg gezien). Any Way the Wind Blows van Tom Barman is een wervelend pareltje. Absurd, begrijpelijk abstract, en met een einde dat er geen is, maar dat de kijker absoluut niet achterlaat met een gefrustreerd arty-farty gevoel. Momenteel te koop voor een spotprijs, en laat het schaamrood uw wangen maar kleuren als ge die kans aan u voorbij laat gaan.

La meglio gioventù is één van de zeldzame films die de verwachtingen van de hype destijds, volledig inlossen. Dit is zonder meer een prachtfilm, die zichzelf niet verliest, noch in het documentaire-gevoel, noch in verhaalstructuur. Ik zou hem meteen opnieuw kunnen zien, ware het niet dat ik nog een ganse stapel dvd’s op mij heb liggen wachten. Maak niet dezelfde fout als ik; laat hem dus geen jaren in een stapel verloren liggen.

Bonuspunten nog voor Tierra en Machuca; de prijs voor de slechtste film gaat zonder enige twijfel naar Organ, een slaapverwekkend saaie film die wordt omschreven als horror of thriller; en van Riget (I & II) ten slotte, was ik een klein beetje ontgoocheld. Al bleef het grappig, neigde het net iets te vaak naar camp voor mijn goesting.

Maar al bij al een geslaagde filmmaand.

  1. Alfie / Charles Shyer / 2004 / vijfTV / **
  2. The Mothman Prophecies / Mark Pellington / 2002 / KA2 / **
  3. The Hamiltons / The Butcher Brothers / 2006 / DVD / **
  4. Huo Yuan Jia (Fearless) / Ronny Yu / 2006 / DVD / **(*)
  5. Good Bye Lenin! / Wolfgang Becker / 2003 / DVD / ***(*)
  6. The Texas Chainsaw Massacre: The Beginning / Jonathan Liebesman / 2006 / DVD / **
  7. The Skeleton Key / Iain Softley / 2005 / DVD / **
  8. Veronica Guerin / Joel Schumacher / 2003 / Canvas / **
  9. La Haine / Mathieu Kassovitz / 1995 / DVD / **
  10. Tierra / Julio Medem / 1996 / DVD / ***(*)
  11. Machuca / Andrés Wood / 2004 / DVD / ***
  12. Dare mo shiranai (Nobody Knows) / Hirokazu Koreeda / 2004 / DVD / ***
  13. À bout de souffle / Jean-Luc Godard / 1960 / DVD / ***
  14. Elephant / Gus Van Sant / 2003 / DVD / ****
  15. Any Way the Wind Blows / Tom Barman / 2003 / DVD / ****
  16. Organ / Kei Fujiwara / 1996 / DVD / 0
  17. Riget I (The Kingdom I) / Lars von Trier & Morten Arnfred / 1994 / DVD / ***
  18. Riget II (The Kingdom II) / Lars von Trier & Morten Arnfred / 1997 / DVD / ***
  19. Cradle 2 the Grave / Andrzej Bartkowiak / 2003 / VT4 / *
  20. Open Season / 2006 / DVD / **
  21. La meglio gioventù / Marco Tullio Giordana / 2003 / DVD / ****

0 te vermijden / * slecht, maar bekijkbaar / ** goed / *** zeer goed / **** fantastisch (meer uitleg bij de quotering)

(films vorige (twee) maand)