De Yves Peeters Group speelde vanmiddag de set van hun nieuwe project, Hallucinations, door in de Domzaal van Vooruit. De première wordt gespeeld op donderdag 7 maart in Vooruit en op vrijdag 8 maart in De Werf. Ze stellen er tegelijk hun nieuwe album, All You See, voor (verkrijgbaar op cd en vinyl). Aanrader!
Trixie Whitley speelt in minder dan een maand twee keer voor een uitverkochte Handelsbeurs, op 21 februari en op 10 maart, en voor een uitverkochte AB op 9 maart. Wie door al die uitverkochte concerten Trixie toch nog moet missen (of haar nog eens wil zien), kan deze zomer terecht op het Gent Jazz festival waar ze op 20 juli optreedt.
Haar debuutalbum, Fourth Corner is nog maar een kleine maand uit, maar het heeft ondertussen al goud gehaald. Gisteren speelde ze een try-out in de Handelsbeurs, en kreeg ze een gouden exemplaar van het album overhandigd door de Gentse burgemeester Daniël Termont.
Ze was niet voor mij aan ’t poseren, denk ik.
Gisterenavond in Sint-Niklaas bleek al duidelijk dat het vroor dat het kraakt. Letterlijk, want de deuren van mijn wagen kraakten in hun scharnieren toen ik ze opende, na het concert van Too Noisy Fish in De Casino. En vanochtend stonden er ijsbloemen op (de buitenkant van) de ruiten. Heel erg mooi vind ik dat.
Donderdag zat ik in De Werf voor het cd-release concert van Mâäk, die voor de gelegenheid Marc Ducret hadden uitgenodigd om mee te komen spelen. Het album Buenaventura (een verwijzing naar Buenaventura Durruti, een Spaanse anarchist ten tijde van de Spaanse Burgeroorlog. Wie oud genoeg is, herkent de naam misschien van de Engelse (post-)punkgroep The Durutti Column, die bij het befaamde Factory Records label getekend hadden. Let ook op de verdubbelingsomkeer van de r en de t!), euh, dat album dus is verschenen op het W.E.R.F. label (nr 110 ondertussen). En hoewel het groep is wiens geordende chaos –zoals dat gretig wordt omschreven– best live wordt meegemaakt, is het album zeker de moeite om in huis te halen, als u er de nodige tijd voor wil uittrekken om het te beluisteren. Dit album functioneert niet als incidentele of achtergrondmuziek.
Live was dit evenwel een feest. Zelfs het mindere, iets te soundscapeachtige, moment was nog steeds de moeite om te ondergaan, al hoefde die solo zeker niet langer te duren dan het was. Zeer leutig om zien zijn de subtiele regie-aanwijzigingen van de muzikant die op een gegeven moment de leiding neemt (vaak Guillaume Orti), en de kleine groepjes die zich binnen het ensemble vormen om een thema verder uit te werken.
Niels Van Heertum, de eufonist/tubist bij Ifa Y Xango, zat naast mij te luisteren tijdens het concert, en voor het bisnummer kreeg hij van Michel Massot (“Mais il est où?” “Tout droit, devant toi, Michel.”) een tuba in de handen gedrukt. Al kan het ook een euphonium geweest zijn –de tuba familie is nogal groot, met een tenor tuba, bariton, bas, contrabas, subcontrabas, en ergens daarin zit het eufonium (tenor, dacht ik, maar ik zal het eens aan Niels vragen als ik hem nog eens tegenkom). Een mooi bisnummer trouwens, met niet alleen met schijnbaar smetteloos gechoreografeerde tuba’s (cfr foto hieronder), maar met een paar interessante uithalen en harmonieën.
Het volgende optreden van het Mâäk Sextet vindt plaats op 26 april in Brussel (in Studio 1 van Flagey).
Binnenkort: Too Noisy Fish, o.a. op 22 januari in Vooruit, maar ook in De Werf (25/01) en in Vrijstaat O. (27/01).
De reflectie van uw reporter in een bolle lamp(enkap) in de Gent Jazz Club, alwaar het Joris Roelofs Trio van katoen gaf. U leest het verslag op Gentblogt: Joris Roelofs Trio opent Gent Jazz Club
De zoon is terug, van zijn vele reizen en logementen. Zaterdag gingen we verjaardag vieren, en kon ik eindelijk nog eens een foto van hem maken…
…waarop hij prompt wederrecht eiste. (’t Is een beetje bewogen, maar allez.)
Mijn moeder was haar huissleutels vergeten, en toen ik haar in haar eigen huis ging binnenlaten, kreeg ik dit in mijn handen gestopt, ‘voor de moeite’. Een schone ruil, me dunkt.
En sinds ze bij Bhavani Hendrick’s Gin en Fentimans Tonic Water gedronken heeft, is Tessa van dit edele vocht niet meer weg te slaan. (Er was geen komkommer meer, dus werd het tegen advies toch citrus zeste.)
Flat Earth Society + Ernst Reijseger
Jef Neve ‘Sons Of The New World’
Avishai Cohen
Abdullah Ibrahim’s Ekaya
