Referenties naar het dragen van de hoofddoek komen op twee plaatsen in de koran voor. Die koran leest overigens redelijk als een wettekst –hoewel het dat niet is– en werd geschreven (‘geopenbaard’) tussen ergens 610 en 632 (CE/AD). De tekst kan geïnterpreteerd worden, wat mij ook raadzaam lijkt gezien de evolutie die de mensheid sindsdien doorgemaakt heeft. Of denkt u nog steeds dat de aarde plat is?
[24:31] En zeg tot de gelovige vrouwen dat zij ook haar ogen neergeslagen houden en hun passies beheersen, en dat zij haar schoonheid niet tonen dan hetgeen ervan zichtbaar moet zijn, en dat zij haar hoofddoeken over haar boezem laten hangen, en dat zij haar schoonheid niet tonen behalve aan haar echtgenoot of haar vader of de vader van haar echtgenoot, of haar zonen of de zonen van haar echtgenoot, of haar broeders, of de zonen van haar broeders, of de zonen van haar zusters of haar vrouwen, of haar slaven, of zulke mannelijke bedienden die geen geslachtsdrang hebben, of de jonge kinderen die van de naaktheid van een vrouw niets afweten. En laat haar niet met haar voeten slaan, opdat hetgeen zij van haar schoonheid bedekken openbaar moge worden. En wendt u allen tezamen tot God, o gelovigen, opdat je moge slagen.
[33:59] O profeet! Zeg aan uw vrouwen en uw dochters en de vrouwen der gelovigen dat zij een gedeelte van haar omslagdoeken over haar (hoofd) laten hangen. Dit is beter, opdat zij mogen worden onderscheiden en niet lastig worden gevallen. En God is Vergevensgezind, Genadevol.
Een waarlijk interessant artikel stond er alweer in De Groene Amsterdammer. Pas geletterden grijpen niet onmiddellijk naar Flaubert (DGA 11/09/2009) vertelt over de paradox van de modernisering, of hoe religiositeit in Marokko zo kan opleven terwijl het land zichtbaar moderner wordt. Het artikel opent met een ontstaansgeschiedenis voor Soera 33:59, zoals beschreven in het boek Penser le Coran van Mahmoud Hussein (een collectief pseudoniem).
Cela se passait à Médine. Les femmes devaient sortir de la ville, à la tombée de la nuit, pour leurs besoins. Elles étaient alors souvent importunées par des voyous. Elles firent part de leur colère à leurs maris, qui en parlèrent à leur tour au Prophète. C’est à la suite de ces incidents que le verset coranique aurait été révélé à ce dernier. En revêtant un châle, les femmes musulmanes libres pouvaient se faire aisément reconnaître, et dès lors se faire respecter, même dans l’obscurité de la nuit (verset XXXII, 59) i.
Met andere woorden, de vrouwen werden lastig gevallen, hun echtgenoten spraken Mohammed daarover aan, en die raadde de vrouwen aan zich met een sjaal te tooien, zodat ze ook buiten de stadsmuren konden herkend worden als gelovige vrouwen –die dus niet door mannen mogen worden lastig gevallen, op straffe van dood. Penser le Coran gaat over de omstandigheden waarin de verzen van de koran werden opgetekend, en bevat achtergrondinformatie, zo menen de auteurs, waarzonder het onmogelijk is de juiste draagwijdte van de koran in te schatten.
Soera 24:30 is overigens ook best interessant: Zeg tot de gelovige mannen dat zij hun ogen neergeslagen houden en dat zij hun passies beheersen. Dat is reiner voor hen. Voorzeker, God is wel op de hoogte van hetgeen zij doen.
M.a.w. we zouden kunnen stellen dat het eigenlijk de mannen zijn die hun hormonen niet onder controle kunnen houden, en er toch maar weer in slagen de verantwoordelijkheid op iemand anders afwentelen. ’t Is lang geleden dat ze The Accused nog eens op tv getoond hebben.
—
- Volgens het citaat en het artikel in DGA betreft het soera XXXII, 59. Volgens wikipedia en de site waarnaar wordt verwezen telt soera 32 slechts 30 paragrafen, maar vinden we het betreffende fragment wel terug in soera 33:59, wat ik hierboven heb geciteerd.