Had ik het eergisteren nog over het Radiofonisch Instituut, dan wil ik u vandaag toch niet het plastisch proza van die andere radiostem onthouden:
Misschien kan ik stiekem een foto maken tijdens de operatie, heb ik vooraf gedacht. Niet dus. Ik heb niet eens durven vragen of het mocht, een operatiekwartier is nogal intimiderend. En toen ik onder de lamp lag, besefte ik dat het hoogst ongepast zou zijn de efficientie van zo’n snijploeg te doorkruisen ter wille van de illustratie van een weblog.
Jawel, Koen Fillet ondergaat zijn meniscusoperatrie. Bewust en wel (hoewel enkel –gecertifieerde– zotten gaan voor een lokale verdoving!).
Oh, ik zou ook voor een lokale verdoving gaan hoor! Ik ben zot van zulke dinges en wil dat zeker zien voor zover mogelijk. Ik herinner mij nog een (minieme) operatie aan mijn lip, die ik zelf zat vast te houden, terwijl mijn broer van zijn stokske aan’t gaan was omdat daar nogal veel bloed uit kwam. Waar kan ik mijn certificaat afhalen?
… Dan heb ik ook een certificaat! Ik heb mij een aantal jaren terug onder lokale verdoving laten opereren aan mijn grote teen en ik vond het geweldig om door de vrouwelijke beenhouwer van dienst op de hoogte gehouden te worden van de werkzaamheden!
Moedige mensen allemaal. Geen lokale verdoving voor mij; de laatste keer viel dat serieus tegen:
http://blog.volume12.net/414.htm