Zegt Darkman in een reactie bij Pietel:
Ik ben blij dat het begint door te dringen dat ik voor een reden alle concerten aan iso 400 fotografeer met mijn D70 (640 is soms ook te – hangt van de verlichting af).
Zeer juist. Ik heb lang vastgehouden aan ISO400 (en voor Blue Note wordt het weer van dat), maar voor fotografie bij Opatuur heb ik besloten de ISO op 640 te zetten. Het licht is er gelijkmatig genoeg, en het is kiezen tussen 640 op 1/60 en f/2.8, of voor 400 en een (nog) langere sluitertijd. En gezien ik zonder statief werk, en ook de VR op mijn 70-200 een grens heeft, hou ik het liever op een hogere ISO. Ik moet bovendien bij de RAW verwerking nu al ongeveer een stop bijbelichten…
(Al vinden sommige mensen het blijkbaar wel heel gemakkelijk fotograferen bij Opatuur.)
Ik heb den indruk dat hoge ISO ruis soms gemakkelijker weg te werken is dan lange sluitersnelheid ruis. Een zestigste aan 800 is wat dat betreft properder dan een dertigste aan 640.
Allez, da’s wat ik denk.
Wel Steven, in theorie heb je gelijk, maar in de praktijk zijn de blauwgrijszweem en strepen in de zwarte achtergrond (wat bij optredens vaak voorkomt) zelden proper weg te werken en behoud je bij iso 800 vaak nog altijd ruis, na raw-verwerking. Dan toch liever 640 en 400 aan 1.8 en 2.8.
Ik heb waanzinnige kleurruis op 800asa en zeer goede materiaal op 400 asa. De keuze is snel gemaakt.
Ik werk met een vaste 85mm, maximaal op f/2.0 en moet naar 1/50 sluitertijd zakken, wat niet comfortabel is.
Dan nog moet je goed licht hebben om een goede foto te maken. Maar liever één goede foto, dan een reeks sterke beelden, die om zeep zijn door ruis.
Als je fotos wil nemen bij weinig licht, koop dan een canon, die doet het stukken beter dan nikon.
Ik heb zelf een D70 en een D200 maar als het op ruis aankomt moeten deze beide toestellen zich ruimschoots gewonnen geven tegen een miezerige 350D.